Κάτω από: Χωρίς κατηγορία | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο ΚΥΡΙΑΚΗ ΒΕΡΙΚΟΚΟΥ: ΠΑΣΧΑ
Κάτω από: Χωρίς κατηγορία | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΕΞΩΜΒΟΥΡΓΟΥ ΤΗΝΟΥ
Κυριακή Βερίκοκου : Συγγραφή κειμένου, εργασία για την Άνοιξη
Κάτω από: Χωρίς κατηγορία | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Τήνος: ” Ο τόπος και το τραγούδι του” Ετ 3 ,Γιώργος Μελίκης
[vodsch http://youtu.be/Mz3K08xb090]
Κάτω από: ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο …ΠΕΡΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ!!!
«Για μένα, ενώπιον του Θεού, το πιο υπεύθυνο επάγγελμα, που μπορεί να κάνει κάποιος, είναι νηπιαγωγός.
Αλλά και το πιο δύσκολο, γιατί πλάθει ψυχές.
Και πλάθοντας ψυχές, πλάθεις ανθρώπους, οι οποίοι είναι κατ ’εικόνα του Θεού πλασμένοι.
Και έτσι γίνεσαι συνεργός του Θεού, όπως γίνονται και οι γονείς , όταν τεκνοποιούν».
Και συνέχισε: «αν δεν έχεις τα κότσια να γίνεις νηπιαγωγός, να γίνεις δάσκαλος.
Είναι το ίδιο υπεύθυνο.
Κι αν δεν μπορείς ούτε δάσκαλος, τότε να γίνεις καθηγητής»
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!
ΦΙΛΟΣΤΟΡΓΙΑ- ΤΟΜΟΣ
Έξι τεύχη, έξι χρόνια…Περνά γρήγορα ο καιρός. Οι άνθρωποι ωριμάζουν, αλλάζουν, θέλω να πιστεύω προς το καλύτερο για τον εαυτό τους, την οικογένειά τους και σίγουρα για την κοινωνία! Χρόνια δημιουργικά, γόνιμα με ιδιαίτερες έννοιες για τον καθένα μας, φροντίδες και πολύ κόπο για να μεγαλώσουμε…ΟΛΟΙ: ΜΕΛΗ ΚΑΙ ΤΕΥΧΗ!
Η χαρά, η ικανοποίηση διάχυτες στις περισσότερες συναντήσεις μας, πάντα χέρι- χέρι με τον προβληματισμό, ίσως και με αναδίπλωση- συμμάζεμα σκέψεων, αναπροσδιορισμό. Ένα Γαλλικό ρητό λέει: Υποφέρουμε πολύ για το λίγο που μας λείπει και χαιρόμαστε λίγο για το πολύ που έχουμε.
Είμαστε ποτέ σίγουροι για το σωστό? Αναβαπτιζόμαστε μόνιμα μέσα από τα λάθη μας. Ο Ησίοδος έλεγε «τις περισσότερες γνώσεις τις οφείλουμε στα σφάλματά μας»! Οι σκέψεις καλπάζουν ολοένα και γρηγορότερα προς το φως, την αχτίδα, το γαλάζιο, την κατάκτηση της αλήθειας της ζωής.
Μα πού να βρεθεί? Ποτέ δεν είμαστε σίγουροι, συνεχώς αναζητούμε να φτάσουμε στο όνειρο, την προσδοκία, το στόχο, το υψηλό, το ιδανικό του καθενός. Αξίζει να συνεχίσουμε προς την ομορφιά της ζωής- των στιγμών, τη χαρά της δημιουργίας, την αίσθηση ευτυχίας που προσφέρουν απλόχερα οι στιγμές,. Να ρουφούμε όλο το νέκταρ, να νοιώθουμε το παραμικρό χάδι του αέρα, την ολάνθιστη μυρωδιά του κύματος, την ένταση της καταιγίδας, την αγάπη που μας προσφέρουν οι γονείς, τα αδέλφια, σύζυγοι, τα παιδιά, οι φίλοι, οι συνεργάτες μας…Γιατί όπως λέει ο Κόλεριντζ: οι ευτυχίες της στιγμής γίνονται από εκδηλώσεις στιγμιαίες, από τις καλοσύνες που ξεχνιούνται πολύ γρήγορα, από ένα φιλί ή ένα χαμόγελο, από μια γλυκιά ματιά, από ένα ευγενικό λόγο , από το αίσθημα της ευγνωμοσύνης.
ΟΜΑΔΑ ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ. Ιωσηφίνα Μαρία Παλαμάρη
Καλωσήρθατε στο Blogs.sch.gr. Αυτή είναι η πρώτη σας δημοσίευση. Αλλάξτε την ή διαγράψτε την και αρχίστε το “Ιστολογείν”!