ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ

εκπαιδευτικές δραστηριότητες και ταξίδια στην Ελλάδα

cropped image 0 02 05 9f7af5266b8c7d6b489e16390c1557bbb7acf44571e03888cb2bd51968d89ec8 V 1

Ρατσισμός

Πληροφορίες σχετικά με το φαινόμενο του ρατσισμού:

http://http://foundation.parliament.gr/VoulhFoundation/VoulhFoundationPortal/images/site_content/voulhFoundation/file/Ekpaideytika%20New/racism/0_3racism.pdf

Ενδιαφέροντα βίντεο για σχολιασμό και συζήτηση με τους μαθητές μας:

http://www.youtube.com/watch?v=NhIaPWvW07o

http://www.videoman.gr/59340

http://www.youtube.com/watch?v=YxE_ohbYi5E

Αποτέλεσμα εικόνας για ρατσισμος βιντεο κούκλες

Παραλιακό οδοιπορικό Καρδαμύλη-Τραχήλα

Ένας προορισμός 3 ώρες οδικώς από την Αθήνα που σίγουρα θα σε ανταμείψει και θα σε ενθουσιάσει…!!!

http://manivoice.gr/content/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C-%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CE%B9%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B4%CE%B1%CE%BC%CF%8D%CE%BB%CE%B7-%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%AE%CE%BB%CE%B1

 

Η ελιά στη ζωή μας

Η ελιά και το λάδι στην αρχαιότητα

Οι αρχαίοι Έλληνες αγάπησαν την ελιά, θεοποίησαν την καταγωγή της και, όπως μας σώζει ο Αριστοτέλης, τιμωρούσαν με θάνατο όποιον την ξερίζωνε ή την κατέστρεφε. Ήταν σύμβολο ειρήνης και όποιος προσέφερε το κλαδί της γινόταν δεκτός με σεβασμό. Έτσι, το κρατούσαν στο χέρι τους οι απεσταλμένοι αγγελιαφόροι, για να ζητήσουν ανακωχή στα αντιμαχόμενα στρατεύματα και όποιος άλλος επιζητούσε συμφιλίωση και συνδιαλλαγή.

Το μοναδικό βραβείο για τους νικητές των Ολυμπιακών αγώνων ήταν ένα στεφάνι φτιαγμένο από τον «κότινο», δηλαδή την άγρια ελιά. Ο κότινος καθιερώθηκε ως έπαθλο ύστερα από χρησμό του μαντείου των Δελφών. Τον

κότινο έκοβε πάντα από την «Καλλιστέφανο» ελιά ένα μικρό αγόρι, του οποίου ζούσαν και οι δύο γονείς. Έκοβε με χρυσό ψαλίδι τόσα κλαδιά, όσα ήταν και τα αγωνίσματα και τα πήγαινε στο ναό της Ήρας. Από εκεί τα έπαιρναν οι ελλανοδίκες, έφτιαχναν στεφάνια και τα πρόσφεραν στους νικητές. Το στεφάνι της ελιάς ήταν η μεγαλύτερη διάκριση για κάθε αθλητή αλλά και για κάθε απλό πολίτη, σύμβολο γαλήνης, γονιμότητας και ειρήνης.

Κατά τους Παναθηναϊκούς αγώνες, που γίνονταν προς τιμή της θεάς Αθηνάς, οι νικητές έπαιρναν ως έπαθλο σημαντικές ποσότητες ελαιόλαδου.

http://www.youtube.com/watch?v=RTUVgI3efeE

Αποτέλεσμα εικόνας για χάρτης με τις περιοχες που εχει ελιες στην ελλάδα

Το παραδεισένιο Πήλιο

Μια βόλτα με το τρενάκι του Πηλίου, τον γνωστό και ως Μουτζούρη, θα σε κάνει να λατρέψεις το τοπίο ακόμα κι αν δεν είσαι φυσιολάτρης. Μια διαδρομή που ξετρελαίνει μικρούς και μεγάλους…

Ας πάρουμε μια μικρή γεύση…

http://www.youtube.com/watch?v=8Jyn98Bj67s

Αποτέλεσμα εικόνας για το τρενάκι του πηλίου

H παιδαγωγική αξία της μαγειρικής στο δημοτικό

Σύμφωνα με τις σύγχρονες παιδαγωγικές τάσεις, τα παιδιά αναπτύσσουν θετική στάση απέναντι στη μάθηση όταν εμπλέκονται δυναμικά στη μαθησιακή διαδικασία. Δίνεται λοιπόν έμφαση στη διαθεματικότητα, στην ολιστική αντίληψη της γνώσης και στην αξιοποίηση του ενδιαφέροντος, των ιδεών και των βιωμένων εμπειριών των παιδιών.

Μία από τις δραστηριότητες που συνδυάζουν τη μάθηση και το παιχνίδι και συνδέονται με τα βιώματα των παιδιών είναι η μαγειρική. Πρόκειται για μια άκρως δημιουργική και ευχάριστη δραστηριότητα, με εξαιρετικά πολλές παιδαγωγικές προεκτάσεις.

Τα παιδιά μαγειρεύοντας ενεργοποιούν όλες τις αισθήσεις τους: βλέπουν, γεύονται, μυρίζουν, αγγίζουν, ακούν (π.χ. το νερό που βράζει, τον ήχο του ποπ κορν που αναπηδά), επίσης διακρίνουν ομοιότητες και διαφορές και παρατηρούν τις αλλαγές των υλικών καθώς τα επεξεργαζόμαστε. Γενικά, τα παιδιά αποκτούν νέες γνώσεις και δεξιότητες και ταυτόχρονα, όσα έχουν ήδη κατακτήσει, αποκτούν νόημα μέσα από την εφαρμογή τους.

Στον τομέα της γλώσσας, για παράδειγμα, εμπλουτίζουν το λεξιλόγιό τους, βρίσκουν σύνθετες λέξεις (π.χ. ρυζόγαλο, σπανακόπιτα, τυρόψωμο κτλ.), μαθαίνουν αινίγματα και παροιμίες σχετικά με τα υλικά που χρησιμοποιούμε, καθώς και άλλα λεκτικά σχήματα, όπως παρομοιώσεις (π.χ. «έγινε κόκκινος σαν το παντζάρι») ή μεταφορές (π.χ. «έσκασα από το φαγητό»). Επιπλέον, τα τρόφιμα συνδέονται με πολλούς μύθους, ιστορίες, ποιήματα, τραγούδια, λαϊκές παραδόσεις, ήθη και έθιμα κάθε τόπου. Έτσι τα παιδιά, μέσα από τις διατροφικές τους συνήθειες, γνωρίζουν και ποικίλα πολιτιστικά στοιχεία από διαφορετικούς πολιτισμούς.

Παράλληλα, εξασκούνται στην ανάγνωση και τη γραφή, καθώς τα ενθαρρύνουμε να διαβάσουν τη συνταγή που έχουμε από κοινού επιλέξει, να διακρίνουν τις πληροφορίες στις συσκευασίες των υλικών, το όνομα, την τιμή, το βάρος, την ημερομηνία λήξης κάθε προϊόντος, αλλά και τον απαραίτητο χρόνο μαγειρέματος, τα συστατικά που περιέχουν, τον τόπο προέλευσης κ.ά. Συχνά, μπορούν ακόμη και να γράψουν τη λίστα με τα υλικά που χρειαζόμαστε, να φτιάξουν ενδεχομένως ένα βιβλίο με συνταγές ή το αλφαβητάρι των τροφίμων, μέχρι και να ετοιμάσουν τις προσκλήσεις για τους καλεσμένους στο γεύμα που θα ετοιμάσουμε.

Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι ότι, καθώς μαγειρεύουμε, τα παιδιά έρχονται σε επαφή με τη μαθηματική σκέψη, εξασκούνται σε ποικίλες μαθηματικές δεξιότητες με τρόπο εντελώς φυσικό και ευχάριστο, μέσα από καταστάσεις που έχουν νόημα για τα ίδια. Ταξινομούν τα υλικά, υπολογίζουν τις ποσότητες, μετρούν κατακτώντας την έννοια των αριθμών, ζυγίζουν, κάνουν υπολογισμούς, μαθηματικές πράξεις, αντιστοιχίσεις, εξοικειώνονται με τις μονάδες μέτρησης βάρους, θερμοκρασίας και χρόνου κ.ά. Από την άλλη, μαθαίνουν τα σχήματα (επιλέγοντας, π.χ., το σκεύος που θα χρειαστούμε, αν θα είναι κυκλικό, οβάλ, τετράγωνο ή παραλληλόγραμμο) και συγκρίνουν το μέγεθός τους (μεγάλο-μικρό, βαθύ-ρηχό, πλατύ-στενό, μακρύ-κοντό κτλ.).

στο Real.gr

 

20170315_134408

Υποστηριζόμενο από blogs.sch.gr & Θέμα βασισμένο στο Lovecraft από τον Anders Norén

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση