Έκθεση ζωγραφικής του Δημήτρη Γέρου στο Ίδρυμα Π. και Μ. Κυδωνιέως της Άνδρου

Εγκαινιάζεται στο Ίδρυμα Π. και Μ. Κυδωνιέως της Άνδρου, το Σάββατο 19 Ιουλίου, η έκθεση ζωγραφικών έργων του Σαράντη Καραβούζη και του Δημήτρη Γέρου. Η έκθεση που θα διαρκέσει μέχρι την Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου, εντάσσεται στον εικαστικό θεσμό “ΠΛΟΕΣ”, ο οποίος εφέτος διανύει την 14η χρονιά του.

Ο υπότιτλος της έκθεσης είναι “Μήκος Κύματος” και αναφέρεται στην πνευματική συνομιλία που αναπτύσσεται ανάμεσα στα έργα των προαναφερθέντων ζωγράφων, με παράλληλο ένα τιμητικό και νοερό αφιέρωμα του Σαράντη Καραβούζη προς τον μεταφυσικό Giorgio de Chirico (1888-1978) και του Δημήτρη Γέρου προς τον υπερρεαλιστή Νίκο Εγγονόπουλο (1907-1985).

Η συγκεκριμένη έκθεση και το επετειακό αφιέρωμα των ζωγράφων πραγματοποιείται με αφορμή τα 120 χρόνια από τη γέννηση του μοναδικού Giorgio de Chirico και 30 χρόνια από το θάνατό του. Ανάλογα, ολοκληρώνονται οι εκδηλώσεις που ξεκίνησαν πέρυσι, με αφορμή τα 100χρόνια από τη γέννηση του ξεχωριστού Νίκου Εγγονόπουλου, ενώ μας χωρίζουν 70 ακριβώς χρόνια από την πρώτη παρουσία του στον χώρο των γραμμάτων και της τέχνης, με την έκδοση το 1938 της ποιητικής του συλλογής “Μη ομιλείται εις τον οδηγόν”.

Επιμέλεια έκθεσης: Αθηνά Σχινά

Η έκθεση πραγματοποιείται με την ευγενική υποστήριξη του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, καθώς και του Φεστιβάλ Αιγαίου Αρχιπελάγους.

…………………………………

Ο Δημήτρης Γέρος, στα δικά του έργα, δημιουργεί εικόνες ζωής και δράσης. Εικόνες μεταμορφωτικές και αλληγορικές, που διατυπώνονται μέσα από έναν κλαυσίγελο. Τα τοπία του είναι ορφανεμένα, γεμάτα παγίδες και προκλητικά μέσα από την απόκοσμή τους μοναξιά, απ’ όπου προκύπτει ένα παράδοξα ζωογόνο κι ανατρεπτικό κάθε φορά στοιχείο, το οποίο αλλάζει τις οριακές ισορροπίες των παριστανομένων. Με πικρό χιούμορ και αυτοσαρκασμό, ο θεατής παρακολουθεί έναν διαρκώς μετακινούμενο κόσμο που μετατρέπει σε εκκωφαντική την άγονη γραμμή της μοναξιάς ενός σύγχρονου ανθρώπου, που διαρκώς αποστασιοποιείται διαφεύγοντας ή εθελοτυφλώντας ως προς τις ευθύνες του απέναντι στην ίδια του την ζωή και στο περιβάλλον που διαμορφώνει.

[via]