“μαθητική ζωή”
Εφημερίδα του Γυμνασίου Πολυκάστρου
Έντυπη και Διαδικτυακή Έκδοση
Γυμνάσιο Πολυκάστρου, Δ/νση Β/θμιας Εκ/σης Κιλκίς
email: mail [at] gym-polyk . kil . sch . gr
Ιστοσελίδα: https://blogs.sch.gr/gympolka/
Έκτακτη Περιοδική Έκδοση
Αφιέρωμα στο ποδήλατο – Τεύχος 1^ο

Ποδήλατα Δρόμου (Αγωνιστικά)

Μια φορά και έναν καιρό ήταν το ποδήλατο

γράφει ο Άγγελος Χαμουρούδης

Με τo ποδήλατο μπορούμε να καλύψουμε πολλές από τις απαιτήσεις του ανθρώπου, όπως είναι η μετακίνηση, η άθληση και η ψυχαγωγία. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη χρονολογία στην οποία να αποδίδεται η εφεύρεση του ποδηλάτου, επομένως ούτε συγκεκριμένος «εφευρέτης» αυτού. Πολύ πριν την εμφάνιση κάποιας κατασκευής παρόμοιας με ένα τυπικό σύγχρονο ποδήλατο, έχει καταγραφεί ένα ποικίλο φάσμα οχημάτων που εκμεταλλεύονταν μόνο τη μυϊκή δύναμη του αναβάτη τους.  Μία από τις κατασκευές αυτές, που από πολλούς θεωρείται ο πρόγονος του ποδηλάτου, ήταν η «draisienne» (Ντραισιένν).

Η draisienne, κατασκευάστηκε από το Γερμανό βαρόνο Καρλ Φον Ντράις, το 1817 (η ονομασία «draisienne» αποτελεί γαλλική απόδοση του ονόματος του κατασκευαστή της). Η draisienne ήταν σχεδόν εξ’ ολοκλήρου κατασκευασμένη από ξύλο. Μη διαθέτοντας πετάλια, ο αναβάτης την έθετε σε κίνηση σπρώχνοντας με τα πόδια του προς τα πίσω. Στην Ελλάδα το πρώτο ποδήλατο ήρθε το 1885, ενώ το 1890, τη χρονιά ίδρυσης της Διεθνούς Ποδηλατικής Ομοσπονδίας, έγιναν οι πρώτοι ποδηλατικοί αγώνες. Το πρώτο ποδηλατοδρόμιο της χώρας, κατασκευάζεται στην Αθήνα για τις ανάγκες των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων. Πρόκειται για το μετέπειτα ποδοσφαιρικό Γήπεδο Καραϊσκάκη. Στους Αγώνες του 1896, οι ποδηλάτες Κωνσταντινίδης και Παρασκευόπουλος αναδεικνύονται Ολυμπιονίκες στα δύο αγωνίσματα ποδηλασίας (85 και 320 χιλιόμετρα αντίστοιχα).  Στην Ελλάδα το πρώτο ελληνικό ποδήλατο με χειροποίητο σκελετό κατασκευάστηκε από την Rafbikes (HERMES) στο Ναύπλιο. Σε αρκετές πόλεις του πλανήτη προωθείται η χρήση του ποδηλάτου ως βασικού μέσου μετακίνησης. Στον ευρωπαϊκό χώρο, χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν το Άμστερνταμ, η Κοπεγχάγη και η Βαρκελώνη. Οι οπαδοί του ποδηλάτου θεωρούν ότι το ποδήλατο μπορεί να αποτελέσει τη λύση στα έντονα προβλήματα συγκοινωνίας που χαρακτηρίζουν τις περισσότερες μεγαλουπόλεις. Κεντρικά επιχειρήματά τους αποτελούν το γεγονός ότι το ποδήλατο δεν αντιμετωπίζει προβλήματα κυκλοφοριακής συμφόρησης, απαιτεί μηδαμινό χώρο στάθμευσης, έχει τη δυνατότητα να μετακινείται και εκτός οδικού δικτύου, ενώ παράλληλα δε μολύνει το περιβάλλον με κανένα τρόπο (καυσαέρια, ηχορρύπανση). Μικροί και μεγάλοι, πατήστε από αύριο το πετάλι!

Οδηγίες προς μελλοντικούς ποδηλάτες

γράφει η Κεχαγιά Μαρία

Το ποδήλατο στις μέρες μας είναι το επικρατέστερο μέσω μεταφοράς λόγω της βολικότητας του. Κινείται με ευκολία στους μεγάλους δρόμους της πόλης και μπορεί να μεταφερθεί σε οποιοδήποτε μέρος χωρίς να πιάνει καθόλου χώρο. Έτσι πολλοί άνθρωποι με βάση τα παραπάνω κριτήρια αποφασίζουν να αγοράσουν ποδήλατο. Εάν όμως πρόκειται να αγοράσετε το πρώτο σας ποδήλατο, θα πρέπει σίγουρα να λάβετε υπόψη σας τα παρακάτω ερωτήματα:

Τι να μην πάρετε;

Πριν πάρετε την απόφαση να αγοράσετε ποδήλατο, θα πρέπει να σκεφτείτε το λόγο για τον οποίο το χρειάζεστε. Υπάρχουν διάφορα είδη ποδηλάτων ανάλογα με τη χρήση τους. Εάν θέλετε ένα ποδήλατο για τις μετακινήσεις σας μέσα στην πόλη, σίγουρα θα πρέπει να απορρίψετε τα ΜΤΒ (Mountain Bikes), διότι τα χοντρά ελαστικά τους, οι μικροί τους τροχοί είναι κατάλληλα για χωματόδρομους και απότομες πλαγιές. Η χρήση τους μέσα στην πόλη δυσκολεύει τις μετακινήσεις του ποδηλάτη. Ένα επίσης είδος ποδηλάτου που θα πρέπει να αποφύγετε είναι τα κουρσάκια (σύγχρονη ονομασία των παλαιών αγωνιστικών) και γενικά τα ποδήλατα με γυριστό τιμόνι της δεκαετίας 1980-1990. Διότι μπορεί να σας προκαλέσουν πόνο στον αυχένα και στα χέρια σας επειδή είναι ακατάλληλα για μετακινήσεις σε ανοιχτό και καλοστρωμένο δρόμο.

Τι να πάρετε;

Εάν το ποδήλατο το θέλετε κυρίως για τις μετακινήσεις σας στην πόλη, τότε χρειάζεται ένα ποδήλατο πόλης. Το ποδήλατο αυτό έχει μεγάλους τροχούς και λεπτά ελαστικά που επιτυγχάνουν λιγότερη αντίσταση και την διατήρηση της ταχύτητας. Τα ποδήλατα αυτά ονομάζονται Trekking ποδήλατα εξοπλισμένα με ημι-χωμάτινα ελαστικά και τροχούς, επιτρέποντας στον αναβάτη να κινηθεί σε στρωτούς δρόμους. Ακόμα ένα είδος ποδήλατου που ανήκει εδώ, είναι τα Fitness ιδανικά για άσκηση και ψυχαγωγία. Συνήθως τα Fitness bikes είναι γυμνά από εξοπλισμό (θα επεκταθούμε σχετικά στα επόμενα τεύχη).

Τι να προσέξετε;

• Πρώτα απ’ όλα το ποδήλατο που θα διαλέξετε, φροντίστε να είναι σχετικά ελαφρύ χωρίς καλάθια σχάρες κλπ. για την εύκολη μετακίνησή σας.
• Προτιμήστε το υλικό αλουμίνιο, διότι μειώνει το βάρος, προσφέρει περισσότερη στήριξη και έχει προσιτή τιμή.
• Θα πρέπει επίσης το ποδήλατο που θα πάρετε να έχει πιρούνι ανάρτησης, για την ξεκούραση των χεριών και του αυχένα.
• Προτιμήστε ποδήλατο με ταχύτητες, κάνοντας τις μετακινήσεις σας ποιο άνετες χωρίς να καταβάλετε ιδιαίτερο κόπο.
• Τα δισκόφρενα δεν είναι το παν, αλλά κάνουν το φρενάρισμα ποιο εύκολο και ξεκούραστο.
• Το ποιο σημαντικό που θα πρέπει να γνωρίζετε για την επιλογή ενός ποδηλάτου, είναι ότι το ύψος σας ορίζει το μέγεθος του ιδανικού ποδήλατου για εσάς. Κάθε εταιρία έχει διαφορετικά μεγέθη και γεωμετρίες και θα πρέπει αυτός που αγοράζει ποδήλατο, οπωσδήποτε να συμβουλεύεται κάποιον εξειδικευμένο πωλητή.

Από πού να το πάρω;

Το ποδήλατο, καλό θα ήταν να το πάρετε από ένα κατάστημα ποδηλάτων που μπορεί να καλύψει τις ανάγκες σας. Χρειάζεται κάποιο εξειδικευμένο άτομο που θα μπορεί να σας κατευθύνει σωστά, ώστε να αγοράσετε το κατάλληλο ποδήλατο και σίγουρα κάποιο άτομο, που ίσως το χρειαστείτε μελλοντικά για σέρβις-επισκευές, αλλά και ανταλλακτικά.

Πόσα να ξοδέψετε;

Ένα καλοφτιαγμένο ποδήλατο της κατηγορίας ποδήλατου πόλης, ξεκινά από 350 ευρώ, όμως σε καμία περίπτωση δε σας προτείνω να ξοδέψετε πάνω από 750 ευρώ για το πρώτο σας ποδήλατο.

Ένα ποδήλατο για τον καθένα μας

γράφουν οι Αναστασία Συκούδη , Κυριακή Καρακασίδου

Το ποδήλατο είναι ένα όχημα που η κίνησή του βασίζεται στην ανθρώπινη προσπάθεια, μέσω ενός μηχανικού συστήματος που στηρίζεται πάνω σε ένα πλαίσιο (σκελετός) και δύο τροχούς που είναι τοποθετημένοι ο ένας πίσω από τον άλλο. Μερικά είδη του ποδηλάτου είναι τα εξής:

Ποδήλατο  δρόμου: Το ποδήλατο δρόμου είναι ένα ποδήλατο που ως επί το πλείστον έχει σχεδιαστεί για να κινείται σε δρόμους με άσφαλτο, βατό λιθόστρωτο ή πλακόστρωτο δρόμο. Με την χρήση που έχει επικρατήσει πάντως έχει καθιερωθεί και σαν αγωνιστικό ποδήλατο. Σε γενικές γραμμές έχει μεγάλους τροχούς 28 ιντσών, λεπτά και λεία ελαστικά, γυριστό τιμόνι και τα περισσότερα διαθέτουν πολλές ταχύτητες. Το αγωνιστικό ποδήλατο έχει σχεδιαστεί με στόχο την καλύτερη αεροδυναμική του ποδηλάτη και το μικρό βάρος, βασιζόμενοι πάντοτε στους κανονισμούς της διεθνούς (UCI) και Ελληνικής Ομοσπονδίας Ποδηλασίας (ΕΟΠ). Συνήθως το τιμόνι τοποθετείται πιο χαμηλά από το ύψος της σέλλας και οι δύο τροχοί βρίσκονται σε μικρή απόσταση μεταξύ τους, έτσι ώστε το ποδήλατο να είναι πιο ευέλικτο. Το βάρος του όμως δεν πρέπει να είναι κάτω από 6,8 κιλά. Για την κατασκευή ενός τέτοιου ποδηλάτου χρησιμοποιούνται κράματα σιδήρου, αλουμίνιο, ίνες άνθρακα (carbon) και τιτάνιο, υλικά που προδίδουν αντοχή, ακαμψία και μικρό βάρος. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά δίνουν τον τίτλο του πιο γρήγορου ποδηλάτου σε τερέν με καλή ποιότητα οδοστρώματος.

Ποδήλατο πίστας: Το ποδήλατο πίστας είναι εντελώς διαφορετικό ποδήλατο από αυτό της ποδηλασίας δρόμου, βέβαια αυτό με την πρώτη ματιά αυτό δεν είναι εύκολα αντιληπτό. Είναι αυστηρά ποδήλατο αγώνων και έχει σχεδιαστεί για χρήση μόνο σε ποδηλατοδρόμια. Δεν διαθέτει ταχύτητες, ούτε φρένα και ο αθλητής χρησιμοποιεί μια ελεύθερη σχέση γραναζιών που έχει επιλέξει από πριν. Τα ελαστικά του είναι ακόμα πιο στενά, δέχονται εξαιρετικά μεγάλες πιέσεις και είναι πολύ ελαφριά, αφού ο κίνδυνος για να σκάσουν είναι σχεδόν ανύπαρκτος. Ο σχεδιασμός του σκελετού είναι ακριβής και ακολουθεί τους κανονισμούς της διεθνούς (UCI) και Ελληνικής Ομοσπονδίας Ποδηλασίας (ΕΟΠ). Αυτό το ποδήλατο είναι εξαιρετικά άκαμπτο και επίσης το φινίρισμά του είναι αρκετά αεροδυναμικό. Σε σχέση με το ποδήλατο δρόμου δεν παίζει τόσο σημαντικό ρόλο το βάρος, όσο η ακαμψία του. Στην κατασκευή ενός τέτοιου ποδηλάτου χρησιμοποιούνται κατά προτεραιότητα οι ίνες άνθρακα (carbon) αφού είναι εξαιρετικά άκαμπτες και μπορούν να πάρουν το σχήμα που επιθυμεί ο κατασκευαστής, με στόχο την καλύτερη αεροδυναμική. Οι τροχοί ακολουθούν την ίδια λογική και γι αυτό το λόγο χρησιμοποιείται ως επί το πλείστον κλειστός τροχός πίσω και τροχός με λίγες ακτίνες μπροστά.

Ποδήλατο ορεινής ποδηλασίας (MTB): Το ποδήλατο ορεινής ποδηλασίας ή ποδήλατο βουνού έχει σχεδιαστεί για να μην αντιμετωπίζει προβλήματα όταν κινείται σε λασπώδης ή άγριες επιφάνειες, σε αντίθεση με το ποδήλατο δρόμου, που δεν μπορεί να αντεπεξέλθει. Έχει φαρδιά ελαστικά με τακούνια και διαθέτει αναρτήσεις. Η ανάρτηση στον μπροστινό τροχό τα πρώτα χρόνια ήταν δεδομένη ενώ τα τελευταία η χρήση ρυθμιζόμενων αναρτήσεων και στους δύο τροχούς γίνεται ακόμα πιο απαραίτητη. Πλέον τα περισσότερα ποδήλατα ορεινής ποδηλασίας διαθέτουν δισκόφρενα, αυξάνοντας κατά πολύ την απόδοσή τους, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Υπάρχουν 4 τύποι ποδηλάτων ορεινής ποδηλασίας ανάλογα με τον αγώνα και το έδαφός του:

1. Ποδήλατα χωρίς ανάρτηση
2. Ποδήλατα με ανάρτηση μπροστά (MTB – Hardtail)
3. Ποδήλατα με ανάρτηση μπροστά και ελαστικότητα στο πίσω μέρος
4. Ποδήλατα πλήρους ανάρτησης (MTB – Full Suspension)

Αυτά χρησιμοποιούνται σε αγώνες αντοχής, ελεύθερης βόλτας στο βουνό, κατάβασης και τετραπλού και το βάρος τους μπορεί να κυμαίνεται από 8 – 25 κιλά, ανάλογα με τη χρήση του.

BMX: Είναι ποδήλατο με μικρές διαστάσεις για να έχει πολύ καλύτερο έλεγχο ο χειριστής του. Είναι ιδιαίτερα στιβαρό, με μεγάλη αντοχή και συνήθως έχουν χαμηλά τη σέλλα, ψηλά το τιμόνι και βάσεις για τα πόδια στους άξονες των πίσω και εμπρός τροχών, ανάλογα με την χρήση. Όταν ένα ποδήλατο προορίζεται για άλματα είναι πιο ελαφρύ, απ’ ότι κάποιο άλλο που προορίζεται για χρήση στο δρόμο, ωστόσο το βάρος ξεκινά από 7 κιλά και μπορεί να φτάσει μέχρι τα 13. Προτιμάται από ποδηλάτες μικρότερων ηλικιών αφού είναι ένα ποδήλατο που ελέγχεται πολύ πιο εύκολα σε σχέση με τα υπόλοιπα και αρκετά πιο ευέλικτο.

Ποδήλατο πόλης: Το ποδήλατο πόλης είναι ένα ειδικά κατασκευασμένο ποδήλατο για την μετακίνηση σε μεγάλα αστικά κέντρα με την καλύτερη δυνατή απόδοση. Είναι ποδήλατα που διαθέτουν μεγάλους τροχούς με φαρδιά, αλλά λεία ελαστικά που βοηθούν στην γρηγορότερη μετακίνηση του ποδηλάτη μέσα στην πόλη που διαθέτει καλό οδόστρωμα. Είναι πιο γρήγορο ποδήλατο από αυτό της ορεινής ποδηλασίας και συνήθως προσφέρει μεγαλύτερη άνεση αφού έχει φαρδιά σέλα, ταχύτητες, υποδοχή σχάρας και μερικά από αυτά λασπωτήρες και φώτα. Απευθύνονται σε άτομα που θέλουν να μετακινηθούν στην πόλη με το ποδήλατο και που έχουν αποδεχθεί τα προτερήματά του, όπως το άνετο παρκάρισμα, την βελτίωση της φυσικής κατάστασης, τις οικολογικές του ιδιαιτερότητες, την ευκολία μετακίνησης, κ.α. (TREKKING – City, TREKKING – Sport, Lady-Trekking City MTB, Fittness-Road, Fitness-On/Off Road (ασφαλτικός/χωμάτινος δρόμος)).

Παιδικά ποδήλατα: Είναι ποδήλατο που αφορά ηλικίες παιδιών μέχρι 14-15 ετών. Εδικά σχεδιασμένα σε ανάλογο μέγεθος χρησιμοποιούνται συνήθως ως παιδικό παιχνίδι. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι υπολείπονται σε ποιότητα από αυτά των ενήλικων.

Σπαστά ποδήλατα: Το σπαστό ποδήλατο είναι σαν αποσκευή, δεν έχει περιορισμούς. Το διπλώνεις και το φέρνεις μαζί σου σε μια γωνία στο Μετρό ή στο τρένο. Το ίδιο μπορείς να κάνεις με τα λεωφορεία που αν δεν είναι πίτα μπορείς σε μια περίπτωση ανάγκης, να μπεις κανονικά. Μικρό και εύκολο στην μεταφορά – στο σπίτι ή στο γραφείο – (αποθήκευση)

Ηλεκτρικά ποδήλατα: Είναι ποδήλατα με ηλεκτρική υποβοήθηση, όσον αφορά τη μετάδοση της κίνησης (χωρίς πεταλισμό)  και χρησιμοποιούνται κυρίως από άτομα που ενδιαφέρονται περισσότερο  για τη μετακίνηση τους εντός αλλά και εκτός πόλης, και όχι για εξάσκηση.

Στατικό ποδήλατο: Είναι ποδήλατο που χρησιμοποιείται ως επί το πλείστον στο γυμναστήριο και έχει σκοπό την διατήρηση της καλή φυσικής κατάστασης όταν οι συνθήκες δεν επιτρέπουν την ποδηλασία σε εξωτερικό χώρο. Διαθέτει ελεγχόμενη ένταση και δυσκολία, ενώ χρησιμοποιείται επίσης για εργομετρικούς ελέγχους, προπόνηση εσωτερικής ποδηλασίας (indoor cycling, spinning bicycle) κ.α.

Κουρσάκια ή αλλιώς Αγωνιστικά ή αλλιώς Ποδήλατα Δρόμου

Ας μη γελιόμαστε, όλα τα ποδήλατα είναι όμορφα και όσο ακριβότερα, τόσο καλύτερα. Τα ποδήλατα δρόμου όμως, είναι ότι τα supersport στις μοτοσικλέτες, τα supercars στα τετράτροχα. Κανείς δεν μπορεί να μη κοιτάξει ένα Ferrari, όσο παλιό και να είναι. Τα ποδήλατα δρόμου είναι πραγματικά μοντέλα. Γλυπτά σε δύο τροχούς. Ελαφριά όσο το βαμβάκι. Ακριβά όσο ένα διαμάντι. Ευαίσθητα όπως ένα μικρό κατοικίδιο. Εσύ είσαι αυτός που δεν μπορεί να ανέβει στον ανήφορο, να πάει με 60 στο γκρουπ ή να στρίψει με 70 στο γκρεμό, αυτά μπορούν! Αυτά είναι τα ποδήλατα δρόμου!!!

Αλλά, από πού να αρχίσεις και που να τελειώσεις, αφού αυτή η κατηγορία δεν έχει πάτο. Τροχοί που κοστίζουν όσο ένα αυτοκίνητο, πλαίσια που μπορείς μόνο να τα βάλεις στον τοίχο και σειρές με τόσο carbon (ανθρακονήματα)  που δε μπορείς να φανταστείς. Πως θα σας φαινόταν ένα πίσω σασμάν (ταχυτήτων) ax lightness που κοστίζει 1000 ευρώ; Ένα τιμόνι με cinelli ram 850 ευρώ; Carbon τακάκια και κεραμικά ρουλεμάν που κοστίζουν όσο μια τηλεόραση; Η βιομηχανία ποδηλάτου έχει βαλθεί να μας τρελάνει αλλά εμείς ξεκινάμε από τα βασικά. Επιλέγοντας ποδήλατο ξεκινάμε από τα βασικά και με την παρακάτω σειρά: πρώτα πλαίσιο, μετά τροχούς, μετά δισκοβραχίωνα και έπειτα σειρά και περιφερειακά. Αυτά έχουν τη μεγαλύτερη σημασία και κάνουν τη διαφορά.

Πλαίσιο: Η πρώτη ερώτηση έχει να κάνει με το υλικό. Αλουμίνιο ή carbon;  Αλουμίνιο και carbon είναι τα επικρατέστερα υλικά στην αγορά. Το αλουμίνιο είναι φθηνότερο, πιο ανθεκτικό στους μικρούς τραυματισμούς και κακουχίες  είναι βαρύτερο και έχει περισσότερους κραδασμούς. Όπως και αν το δεις, είναι πλέον υποδεέστερο από το carbon όσον αφορά τα χαρακτηριστικά που έχουν σημασία για τους ποδηλάτες, δηλαδή τη σχέση βάρους/στιβαρότητας. Γι αυτό πλέον οι εταιρίες δε «ντύνουν» αλουμινένια πλαίσια με πολύ ακριβά περιφερειακά και συνήθως οι τιμές τους ξεκινούν από 600 ευρώ και σταματούν κοντά στις 2.000 ευρώ, εκεί δηλαδή που σχεδόν ξεκινούν τα carbon ποδήλατα. Το κόστος κτήσης ενός αλουμινένιου σκελετού ξεκινά από τα 400 ευρώ ενώ ένα carbon έχει διπλάσια τιμή. Σύνηθες συνδυασμός πλέον, είναι αλουμινένιο πλαίσιο με carbon πιρούνι που έχει αλουμινένιο steerer (λαιμό). Το βάρος τους είναι συνήθως κοντά στα 1.300 γραμμάρια με το πιρούνι στα 500 γραμμάρια. Αν το πιρούνι έχει carbon λαιμό ζυγίζει 100 γραμμάρια λιγότερο ενώ τα πλαίσια carbon ζυγίζουν από 1.100 γραμμάρια και κάτω. Αν θέλουμε να διαθέσουμε κοντά στα 1.000 ευρώ για ένα ποδήλατο δρόμου, τότε κοιτάζουμε για πλαίσιο αλουμινίου. Με ένα τέτοιο ποδήλατο, καλύπτουμε όλες τι ανάγκες μας για γυμναστική ή και καθημερινή μετακίνηση ενώ αν οι αποστάσεις που καλύπτονται γίνουν πλέον μεγάλες, αυτό που θα ενοχλήσει είναι οι κραδασμοί που φτάνουν στον αναβάτη. Η λύση σε αυτή την περίπτωση είναι το πλαίσιο carbon. Ένα θέμα που πολλές φορές συζητιέται είναι η αντοχή του υλικού. Ο μύθος πως το carbon αντέχει λιγότερο, είναι απλά… μύθος. Σαν υλικό είναι πιο ανθεκτικό και μάλιστα, δεν παρουσιάζει κόπωση όπως το αλουμίνιο που έχει «μνήμη» και μετά από πολύχρονη χρήση θα παρουσιάσει πρώτο αστοχία. Εκεί που κερδίζει το αλουμίνιο είναι στις εκδορές ή μικρό – ατυχήματα καθώς εξωτερικά, το υλικό, είναι ανθεκτικότερο. Ένα ισχυρό εγκάρσιο χτύπημα σε ένα σωλήνα carbon θα φέρει ευκολότερα αστοχία στο πλαίσιο, εκεί που στο αλουμίνιο ένα μικρό βαθούλωμα ίσως το «παρακάμψουμε». Ως εκεί όμως. Τα νέας γενιάς πλαίσια έχουν λαιμό με κάτω ποτήρι 1,5 ίντσας (tapered) και μεσαία τριβή BB30 ενώ τα carbon έχουν και εσωτερικές διαδρομές καλωδίων, πιο αεροδυναμικό σχήμα μιας και το υλικό είναι πιο εύκολο να διαμορφωθεί, κάτι που το κάνει να εξελίσσεται συνεχώς ως προς την ακαμψία, την αεροδυναμική και το βάρος, ενώ ταυτόχρονα το αλουμίνιο έχει παραμείνει στάσιμο.

Τροχοί: Ακολουθούν συνήθως την εξίσωση: Φθηνός + βαρύς= ανθεκτικός, απορροφητικός, μαλακός (flex). Ελαφρύς + ακριβός= άκαμπτος, σκληρός, ευαίσθητος σε κρούσεις. Το πώς συμπεριφέρεται το ποδήλατο έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό από τον συνδυασμό πλαισίου με τροχούς. Σκληρό πλαίσιο (carbon) + σκληροί τροχοί = κουραστικό σε μεγάλες αποστάσεις (για μη αθλητές), ποδήλατο αγώνα που «βάζει όλη τη δύναμη κάτω». Σκληρό πλαίσιο + μαλακοί τροχοί = ποδήλατο προπόνησης με δυνατότητα βελτίωσης. Μαλακό πλαίσιο (αλουμίνιο) + σκληροί τροχοί = ποδήλατο προπόνησης που θα εμφανίσει αδυναμίες υπό πίεση. Μαλακό πλαίσιο + μαλακοί τροχοί= ποδήλατο εισαγωγής, μετακίνησης, βαρύ δίχως βλέψεις ανταγωνισμού. Τα παραπάνω, βέβαια, δεν αποτελούν κανόνα αλλά ένα μπούσουλα για να κατανοήσουμε καλύτερα την επιλογή μας ανάλογα με τη χρήση που θέλουμε. Στους τροχούς μπορούμε να διακρίνουμε τις παρακάτω κατηγορίες ανάλογα το βάρος: α. +2.000gr τροχοί εισαγωγής / μετακίνησης β. 1800 έως 2000gr ανθεκτικοί τροχοί προπόνησης / μετακίνησης γ. 1600 έως 1800gr ανταγωνιστικοί τροχοί μεικτής χρήσης δ. 1300 έως 1600gr αγωνιστικοί τροχοί ε. <1200gr τροχοί αγώνα ειδικών συνθηκών. Οι συνηθέστεροι τροχοί δρόμου αποτελούνται από στεφάνια αλουμινίου, με προφίλ 24χιλ, ενώ καλύτερα να επιλέγουμε κέντρα με ρουλεμάν κλειστού τύπου. Η αναφορά σε carbon τροχούς, δεν είναι επί του παρόντος.

Σειρά μετάδοσης: Μια «σειρά» αποτελείται από 6 ή 8 κομμάτια (αν περιλαμβάνει και τα φρένα) και αφορά: δισκοβραχίονα, λεβιεδομανέτες (αλλαγές ταχυτήτων και φρένα μαζί), μπροστινό και πίσω ντεραγιέ (μηχανισμός για να μεταφέρει την αλυσίδα από ένα γρανάζι στο άλλο), κασέτα (γρανάζια πίσω τροχού) και αλυσίδα. Οι δισκοβραχίονες είναι 2 ή 3ων δίσκων (3 δίσκοι σε ποδήλατα εισαγωγής που προτείνονται σε νεοεισερχόμενους αναβάτες). Οι δισκοβραχίονες 2 δίσκων χωρίζονται σε αυτούς με γρανάζια (34 – 50) και (39 – 53) με το πρώτο (compact) να αποτελεί καλύτερη λύση για το 80% των χρήσεων ειδικά αν το ποδήλατο δεν έχει βάρος κάτω από 7,2 (και πολλά λέω) κιλά. Η σχέση μετάδοσης έχει να κάνει με το συνδυασμό των μπροστινών και πίσω γραναζιών και είναι μεταβαλλόμενη. Οι συνηθέστερες κασέτες (η ομάδα των πίσω γραναζιών) έχουν 10 «φύλλα» που κυμαίνονται από 11 έως 29 δόντια. Η επιλογή 34 – 50 μπροστά και 27 μεγάλο πίσω είναι η καλύτερη επιλογή για να ξεκινήσετε αφού στην πορεία μπορείτε δυναμώνοντας να αλλάξετε με μικρό κόστος τις σχέσεις. Στα οικονομικά μοντέλα οι δισκοβραχίωνες μπορεί να είναι διαφορετικοί από τη σειρά (δεν υπάρχει θέμα συμβατότητας) καθώς αποτελούν ένα από τα ακριβότερα μέρη της σειράς. Είναι και το σημαντικότερο ανταλλακτικό αναβάθμισης μετά τους τροχούς αφού αποτελούν περιστρεφόμενα μέρη. Αυτό που διαφοροποιεί τις σειρές και διαμορφώνει τη διαφορά τιμής είναι η ποιότητα κατασκευής, το υλικό, η ακρίβεια αλλαγών και το βάρος που είναι και το μικρότερο σε κέρδος σχετικά με τα χρήματα που δαπανώνται.

Διαστάσεις: Ενώ στα ποδήλατα πόλης ή mtb το μέγεθος μπορεί να είναι «στο περίπου», στα ποδήλατα δρόμου πρέπει να είναι «ακριβώς». Απευθυνθείτε σε καταστήματα που γνωρίζουν ποιο μέγεθος είναι το κατάλληλο για εσάς και, αν είναι δυνατόν, να μετρηθείτε πριν αγοράσετε μιας και όλοι είμαστε διαφορετικοί όσον αφορά το ύψος καβάλου, κορμού, μήκος άκρων. Η σωστή επιλογή μεγέθους πλαισίου είναι καταλυτική ενώ μικρές διορθώσεις μπορούν να γίνουν με επιλογή κατάλληλου μήκους λαιμού (stem), τιμονιού (bar) και θέση σέλας ώστε να διαμορφώσετε την κατάλληλη στάση για εσάς. Αν το πλαίσιο δεν είναι σωστό, δεν μπορούμε να ποδηλατήσουμε σωστά, να αποδώσουμε το μέγιστο και να αποφύγουμε τραυματισμούς στη μέση, το λαιμό και τα πόδια. Οι περισσότερες εταιρίες έχουν διαφορετική γεωμετρία και διαστάσεις στα μεγέθη πλαισίων οπότε ρωτήστε αυτούς που τα εμπορεύονται για το πλαίσιο που σας ταιριάζει. Είναι πιθανό σε μια εταιρία να σας κάνει το 54 για παράδειγμα και σε μια άλλη το 55… Μην αγοράσετε αν δε σιγουρευτείτε!

1^ον Όσο ελαφρύτερο είναι ένα πλαίσιο τόσο πιο άκαμπτο και σκληρό είναι 2^ον Τα σκληρά ποδήλατα δεν βοηθούν αναβάτες που δεν είναι αθλητές, απαιτώντας πολύ καλή φυσική κατάσταση 3^ον Όσο ελαφρύτερο είναι το σύνολο, τόσο καλύτερο είναι στον ανήφορο, τα ντεμαράζ και τα σπριντ 4^ον Όσο βαρύτερο είναι το σύνολο, τόσο πιο απορροφητικό είναι στις ανωμαλίες και πιο σταθερό στην πορεία 5^ον Αναβαθμίζοντας ένα ποδήλατο ακολουθούμε την παρακάτω σειρά: πλαίσιο, τροχοί, δισκοβραχίωνας, σειρά μετάδοσης 6^ον Μην κάνετε οικονομία στα ελαστικά. Επιλέξτε όσο το δυνατό καλύτερα προκειμένου να έχετε μέγιστη πρόσφυση, μιας και αυτή, εξαρτάται από λίγα χιλιοστά πέλματος που έρχεται σε επαφή με το δρόμο 7^ον Το σύνολο πρέπει να είναι ομοιογενές. Επενδύστε σε ανταλλακτικά που έχουν πρακτική αξία. Σε ένα πλαίσιο αλουμινίου με οικονομική σειρά, βάρους 8,5 κιλών, η αγορά μιας σέλας 135 γραμμαρίων από carbon είναι μάλλον… άστοχη.

Το σχετικό άρθρο επιμελήθηκαν οι μαθητές Χαμουρούδης Άγγελος, Αναστασιάδης Στέλιος με την βοήθεια του υπεύθυνου έκδοσης κ. Δεβετζή Λεωνίδα.

Υλικό:
Μαθητική Ζωή – Ποδήλατο αγάπη μου.zip