Με θαυμασμό παρακολουθούμε την πρόοδο των ανασκαφών στην Αμφίπολη. Αισθανόμαστε περηφάνια για τα ευρήματα. Το βοτσαλωτό ψηφιδωτό απαράμιλλης τέχνης και τεχνικής προκαλεί δέος, συγκίνηση, ικανοποίηση αλλά και ευθύνη.
Να προσπαθήσουμε να διατηρήσουμε και να προβάλουμε τις αρχές, τις αξίες, το ήθος, τη φρόνηση των προγόνων που δημιούργησαν αυτόν τον πολιτισμό, που ανέδειξαν την ανδρεία της ψυχής αλλά και την ανδρεία του πνεύματος.
Στη σημερινή ανάρτηση
– Δείτε εδώ τη μαγεία 18 διάσημων πινάκων στην ιστορία της ζωγραφικής για τους οποίους αποτέλεσε πηγή έμπνευσης ο μύθος της Περσεφόνης (Πηγή: Αντικλείδι).
– Θυμηθείτε το μύθο της αρπαγής της Περσεφόνης
Η Περσεφόνη ήταν κόρη της Δήμητρας (θεά της φύσης, της άνοιξης και της γεωργίας) και του Δία Η Περσεφόνη έπαιζε σε μια πανέμορφη, καταπράσινη περιοχή, όταν είδε ένα
πανέμορφο νάρκισσο και θέλησε να τον κόψει. Τότε εμφανίστηκε ο Άδης (Πλούτωνας, θεός του Κάτω Κόσμου) και την έκλεψε, αφού προηγουμένως είχε πάρει τη συγκατάθεση
του Δία. Η Δήμητρα μάταια έψαχνε να τη βρει. Κάποια μέρα μίλησε με τον βασιλιά Ήλιο, ο οποίος της εξήγησε τι είχε γίνει, κι αυτή έχοντας θυμώσει παρά πολύ με το Δια που επέτρεψε την αρπαγή της κόρης τους, αντί να γυρίσει στον Όλυμπο, μεταμορφώθηκε σε γριά και άρχισε να περιπλανείται στις πόλεις. Έτσι έφτασε στην Ελευσίνα όπου ζήτησε
να της χτίσουν έναν ναό κάτω από την Ακρόπολη. Αποσύρθηκε στον ναό λοιπόν, έκοψε κάθε επαφή με τον κόσμο και όλη μέρα θρηνούσε για τον χαμό της Κόρης της μέχρι που η γη έπαψε να βλασταίνει και ο αφανισμός των ανθρώπων απειλούσε τον κόσμο. Βλέποντας αυτά, ο Δίας έστειλε τον Ερμή(αγγελιοφόρο των Θεών) στον Άδη ζητώντας του να επιτρέψει την άνοδο της Κόρης για να ηρεμήσει η Δήμητρα. Ο Άδης την έστειλε αφού πρώτα της έδωσε να φάει καρπό ροδιού για να εξασφαλίσει την επιστροφή της.
Η Κόρη συνάντησε την μητέρα στην Ελευσίνα, όμως μόλις η Δήμητρα αντιλήφθηκε ότι η κόρη της έφαγε τον καρπό κατάλαβε ότι δε μπορεί να την κρατήσει για πάντα κοντά της. Τη λύση έδωσε η Ρέα (μητέρα του Δια, του Άδη και της Δήμητρας) μέσω της οποίας έγινε συμβιβασμός ανάμεσα στους θεούς και αποφάσισαν ότι η Περσεφόνη θα περνούσε το 1/3 του χρόνου με τον σύζυγο της Άδη και τα 2/3 στον Όλυμπο με την μητέρα της.
Έτσι πείστηκε και η Δήμητρα να γυρίσει στον Όλυμπο και μόλις βγήκε από τον ναό που είχε κλειστεί, η γη άνθισε και η Δήμητρα έδειξε στους άρχοντες της πόλης τον τρόπο με τον οποίο ήθελε να την λατρεύουν…
Όταν λοιπόν βρίσκεται στη γη, η φύση όλη, χαίρεται πολύ. Τα δέντρα ανθίζουν, τα φύλλα ξαναβγαίνουν. Όταν βρίσκεται στον Άδη, η φύση λυπάται πολύ. Τα δέντρα μένουν γυμνά, χωρίς φύλλα στα κλαδιά. ́Ετσι έγιναν οι τέσσερις εποχές του χρόνου. Όταν η Περσεφόνη μένει στη γη έχουμε την άνοιξη, το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Όταν φεύγει στον ́Αδη, έρχεται ο χειμώνας. Ο μύθος της Δήμητρας και της κόρης της Περσεφόνης είναι αλληγορικός – όπως εξάλλου και οι περισσότεροι μύθοι – και αναφέρεται στην αναγέννηση της βλάστησης, μετά το «θάνατό» της κατά τη διάρκεια του χειμώνα, καθώς και την αιώνια λαχτάρα του ανθρώπου για την αθανασία.
Οι αναρτήσεις μας δεν έχουν κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Δεν σκοπεύουμε να παραβιάσουμε τα πνευματικά δικαιώματα κανενός ατόμου ή εταιρίας.
Τα πνευματικά δικαιώματα των αναρτήσεων μας, εν γένει, δεν ανήκουν σε μας.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότερα
