Χρόνια πολλά, Χριστός Ανέστη.
Διαβάστε την μετάφραση του κατηχητικού λόγου του Ιωάννη του Χρυσοστόμου και απολαύστε την ομορφιά του πρωτότυπου κειμένου που απαγγέλλεται από τους Ιερείς στο τέλος της χαρμόσυνης και μοναδικά ευφρόσυνης θείας λειτουργίας το βράδυ της Ανάστασης .(Η μετάφραση από τον Καραμάτσκο Δημήτρη,Θεολόγο)
Μετάφραση
Όποιος είναι ευσεβής και φιλόθεος, ας απολαύσει την ωραία τούτη και λαμπρή πανήγυρη.
Όποιος είναι ευγνώμων υπηρέτης, ας εισέλθει χαρούμενος σ᾿ αυτό το δείπνο της χαρᾶς του Κυρίου.
Όποιος κοπίασε νηστεύοντας, ας χαρεί τώρα τον μισθό του.
Όποιος εργάστηκε από την πρώτη ώρα, ας δεχθεί σήμερα την δίκαιη πληρωμή.
Αν κάποιος ήλθε μετά την τρίτη ώρα, ας γιορτάσει ευχαριστώντας.
Αν κάποιος έφθασε μετά την έκτη ώρα, καθόλου ας μην αμφιβάλλει, διότι σε τίποτε δε θα ζημιωθεί.
Αν κάποιος καθυστέρησε και ήλθε την ενάτη ώρα, ας προσέλθει χωρίς ενδοιασμό.
Αν πάλι κάποιος έφτασε μόλις στις ένδεκα, ας μη φοβηθεί την αργοπορία. Διότι, ως φιλότιμος που είναι ο Δεσπότης, δέχεται τον τελευταίο όπως ακριβώς και τον πρώτο.
Αναπαύει αυτόν που έφτασε την ενδεκάτη ώρα, όπως και αυτόν που εργάστηκεαπό την πρώτη.
Και τον τελευταίο ελεεί και τον πρώτο βραβεύει.
Και σε κείνον δίδει και σ᾿ αυτόν δίνει τη χάρη του.
Και τα έργα δέχεται και τη γνώμη ασπάζεται.
Και την πράξη τιμά και την πρόθεση επαινεί.
Εισέλθετε λοιπόν όλοι στο δείπνο της χαράς του Κυρίου μας· και πρώτοι και δεύτεροι να απολαύσετε την αμοιβή σας.
Πλούσιοι και φτωχοί, όλοι μαζί χορέψετε.
Εγκρατείς και φυγόπονοι, τιμήστε την ημέρα.
Όσοι νηστέψατε αλλά κι όσοι δε νηστέψατε ευφρανθείτε σήμερα.
Το τραπέζι είναι γεμάτο, ευχαριστηθείτε όλοι.
Το μοσχάρι είναι άφθονο, κανείς ας μη φύγει πεινασμένος.
Όλοι να απολαύσετε το συμπόσιο της πίστης.
Όλοι να απολαύσετε τον πλοῦτο της θεϊκής καλοσύνης και αγαθότητας.
Κανείς να μη θρηνεί για φτώχεια, διότι φανερώθηκε η βασιλεία που είναι κοινή για όλους.
Κανείς να μην κλαίει για τα σφάλματά του, γιατί ανέτειλε συγγνώμη από τον τάφο του Χριστού.
Κανείς να μη φοβάται τον θάνατο, διότι μας ελευθέρωσε ο θάνατος του Σωτήρα.
Έσβησε τον θάνατο, Αυτός που κατεχόταν υπό του θανάτου.
Λεηλάτησε τον Άδη, Αυτός που κατέβηκε στον Άδη.
Πίκρανε αυτόν, όταν γεύτηκε την σάρκα του.
Αυτό προφητεύοντας ο Ησαΐας εκήρυξε και είπε:
Ὁ Άδης, λέει, πικράθηκε, όταν Σε συνάντησε κάτω.
Πικράθηκε, διότι πραγματικά καταργήθηκε.
Πικράθηκε, διότι πραγματικά εμπαίχθηκε.
Πικράθηκε, διότι στ᾿ αλήθεια νεκρώθηκε.
Πικράθηκε, διότι καθαιρέθηκε.
Πικράθηκε, διότι σύρθηκε δέσμιος.
Έλαβε (ο Άδης) ένα σώμα και του έτυχε να είναι Θεός.
Έλαβε (ο Άδης) γη και συνάντησε ουρανό.
Έλαβε (ο Άδης) αυτό που έβλεπε και έπεσε απ᾿ εκεί που δεν έβλεπε.
Πού είναι, θάνατε, το κεντρί σου;
Πού είναι, άδη, η νίκη σου;
Αναστήθηκε ο Χριστός και συ νικήθηκες.
Αναστήθηκε ο Χριστός και έπεσαν οι δαίμονες.
Αναστήθηκε ο Χριστός και χαίρονται οι Άγγελοι.
Αναστήθηκε ο Χριστός και κυβερνά η ζωή.
Αναστήθηκε ο Χριστός και κανένας νεκρός δεν είναι σε μνήμα.
Διότι με το να αναστηθεί από τους νεκρούς ο Χριστός, έγινε η πρώτη απαρχή των κεκοιμημένων.
Σ᾿ Αυτόν ανήκει η δόξα και η δύναμη στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
Πρωτότυπο κείμενο
Ει τις ευσεβής και φιλόθεος, απολαυέτω της καλής ταύτης και λαμπράς πανηγύρεως.
Ει τις δούλος ευγνώμων, εισελθέτω χαίρων εις την χαράν του Κυρίου αυτού.
Ει τις έκαμε νηστεύων, απολαβέτω νυν το δηνάριον.
Ει τις από της πρώτης ώρας ειργάσατο, δεχέσθω σήμερον το δίκαιον όφλημα.
Ει τις μετά την τρίτην ήλθεν, ευχαρίστως εορτασάτω.
Ει τις μετά την έκτην έφθασε, μηδέν αμφιβαλλέτω· και γαρ ουδέν ζημιούται.
Ει τις υστέρησεν εις την ενάτην, προσελθέτω, μηδέν ενδοιάζων.
Ει τις εις μόνην έφθασε την ενδεκάτην, μη φοβηθή την βραδύτητα· φιλότιμος γάρ ων ο Δεσπότης, δέχεται τον έσχατον καθάπερ και τον πρώτον· αναπαύει τον της ενδεκάτης, ως τον εργασάμενον από της πρώτης· και τον ύστερον ελεεί και τον πρώτον θεραπεύει· κακείνω δίδωσι και τούτω χαρίζεται· και τα έργα δέχεται και την γνώμην ασπάζεται· και την πράξιν τιμά και την πρόθεσιν επαινεί. Ουκούν εισέλθετε πάντες εις την χαράν του Κυρίου υμών· και πρώτοι και δεύτεροι τον μισθόν απολάβετε. Πλούσιοι και πένητες μετ’ αλλήλων χορεύσατε· εγκρατείς και ράθυμοι την ημέραν τιμήσατε· νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες, ευφράνθητε σήμερον. Η τράπεζα γέμει, τρυφήσατε πάντες. Ο μόσχος πολύς, μηδείς εξέλθη πεινών. Πάντες απολαύετε του συμποσίου της πίστεως· πάντες απολαύσατε του πλούτου της χρηστότητος. Μηδείς θρηνείτω πενίαν· εφάνη γάρ η κοινή Βασιλεία. Μηδείς οδυρέσθω πταίσματα· συγγνώμη γάρ εκ του τάφου ανέτειλε. Μηδείς φοβείσθω θάνατον· ηλευθέρωσε γάρ ημάς ο του Σωτήρος θάνατος. Έσβεσεν αυτόν, υπ’ αυτού κατεχόμενος. Εσκύλευσε τον άδην κατελθών εις τον άδην. Επίκρανεν αυτόν, γευσάμενον της σαρκός αυτού. Και τούτο προλαβών Ησαΐας εβόησεν·
ο άδης φησίν, επικράνθη, συναντήσας σοι κάτω.
Επικράνθη· και γάρ κατηργήθη.
Επικράνθη· και γάρ ενεπαίχθη.
Επικράνθη· και γάρ ενεκρώθη.
Επικράνθη· και γάρ καθηρέθη.
Επικράνθη· και γάρ εδεσμεύθη.
Έλαβε σώμα και Θεώ περιέτυχεν.
Έλαβε γην και συνήντησεν ουρανώ.
Έλαβεν όπερ έβλεπε και πέπτωκεν όθεν ουκ έβλεπε.
Πού σου, θάνατε, το κέντρον;
Πού σου, άδη, το νίκος;
Ανέστη Χριστός και συ καταβέβλησαι.
Ανέστη Χριστός και πεπτώκασι δαίμονες.
Ανέστη Χριστός και χαίρουσιν άγγελοι.
Ανέστη Χριστός, και ζωή πολιτεύεται.
Ανέστη Χριστός και νεκρός ουδείς επί μνήματος.
Χριστός γάρ εγερθείς εκ νεκρών, απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο.
Αυτώ η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
