Tα παλιά ονόματα χωριών της Μεσσηνίας

Γενικά

376967_360113760757091_511556206_n

 

images936802_307523439378332_1547710060_n537037_267840556679954_2116033882_n

 

Αγορέλιτζα (Αμπελόφυτον 1930)Αγατζίκι (Φοινίκη 1927)

Αϊδίνι (Αγριλιά 1927)

Αϊσέρη (Άγιος Σεραφείμ 1927)

Αλειτούργα (Στενύκλαρο 1916)

Αλή Τσελεπή (Τρίοδος 1927)
Αλητσελεπή & Τόσκεσι (Οιχαλία 1915)

Αληκοντούζι(Παληό Λουτρό1927)
Ανάζογλι (Πανέικα 1927)

Άνω Γαράντζα (Άνω Μέλπεια 1927)

Άνω Λεντεκάδα (Αγία Τριάς 1956)

Αραντούρο (Άγ. Δημήτριος 1956)
Αριάς (Μοναστήριον 1928)

Ασλάναγα (Άρις)

Αράχοβα (Πηγή 1956)

Αράχωβα (Καρυοβούνι)

Αρναούταλη (Πετρίτση 1927)
Αρκαδιά (Κυπαρισσία 1833)
Ασούτενα (Παληά Βρύση 1930)

Βαρυμπόπη (Αριά 1927)

Βαρούσια (Σταυροπήγιο)

Βάλτουκα (Εξοχικόν 1956)

Βελή ή Βελή Πέρα (Πέραν 1927)

Βεΐζαγα(Άνθεια)

Βελή Πέραν (Μεσοπόταμος 1929)
Βεριστία (Σταυρός 1956)
Βιδίσοβα (Δροσοπηγή 1930)
Βλάκα (Χρυσοχώριον 1907)

Βουρνάζι (Καλόβρυση 1956)

Βρωμοβρύση (Αμφιθέα 1957)

Γαϊδουροχώρι (Αριοχώρι 1855)

Γαϊδουροχώρι (Μοσχούριον 1905)

Γαΐτσες (Κέντρο)

Γαράντζα (Κάτω Μέλπεια 1927)

Γαρμπέλεια (Κυβέλεια)

Γιαννιτσάνικα (Νικηταράς 1932)

Γιαταπί (Δενδρούλια 1927)

Γκορτζόγλι (Αλώνια)

Γκογκέικα (Κακαβά)

Γλιάτα (Ηλέκτρα 1927)

Γούρνιτσα (Αγία Σοφία Καλαμών 1956)

Γριβιτσά (Ευαγγελισμός 1927)

Γρίζι (Ακριτοχώρι 1927)

Γρουστέσι (Χαραυγή 1957)

Δαλακλή (Πολύλοφον 1927)

Δαούτη (Περιβολάκια 1927)

Δέλγα (Πέτρα0

Δογατζήδες (Φίλια 1927)

Δράγκα (Μαθία 1927)

Εράνα (Φιλιατρά)

Ζαγάραινα ή Ταγάραινα (Κορομηλιά 1927)

Ζαϊμόγλι (Δροσιά 1959)

Ζαπάντι (Κρυόβρυση 1927)

Ζέζα (Ανθούσα 1927)

Ισμαήλ (Δρακονέρι 1927)

Καινούργιο Χωριό (Δάφνη 1956)

Καλαμαί (Καλαμάτα 1959)

Καλισκίρι (Πλατανόβρυση 1956)

Καμπάσι (Κάλαμος 1956)

Καντιρόγλι (Ποταμιά 1956)

Καρακαβέλι ή Καρακασέλι (Καρποφόρα 1927)

Καραμανόλι (Γλυφάδα 1956)

Κάτω Γαράντζα ή Μπουγάζι (Γαράντζα 1920)

Κ. Μινάγια (Κ.Αμπελόκηποι 1940)

Καημ. Γυναίκα (Πρόδρομος 1956)

Καινούργιο Χωριό(Δάφνη)
Καναλουπού (Πλάτη 1956)
Καραμουσταφά (Αυλώνα 1922)

Καριοπούλα (Ραυτόπουλο)
Κατσαμπαναίικα (Πεύκη 1956)

Κατσίμπαλης (Εξοχικόν 1957)
Κάτω Λεντεκάδα (Ροδιά 1956)

Κλιέσουρα (Αμφιθέα 1959)

Κοντογόνι (Παπαφλέσσα 1915)

Κολιότσι (Άγιος Νικόλαος 1957)
Κοπάνιτσα (Καρυαί 1956)

Κόπανοι (Ακρογιάλι)

Κρίτσι (Άγιος Νικόλαος 1956)

Κούρταγα (Κεντρικόν 1927)

Κούρταλι (Πηλαλίστρα 1927)

Κουρτσαούσι (Σπερχογεία 1867)

Κούτσαβα (Καρβέλι)

Κουτσομάδι (Νεραϊδόβρυση 1927)

Κυνηγός (Παλαιόκαστρον 1959)

Λαγκουβάρδος(Κρυσταλλοπηγή)

Λακακούκια (Κογχύλιον 1956)

Λέζαγα (Στενοσιά 1927)

Λέζι (Λάμπαινα 1921)

Λεσίνοβα (Προσήλιο)
Λεσοβίτι (Άνυδρον 1927)

Λιγούδιστα (Χώρα 1927)

Λούμι (Ρεματιά 1927)

 

 

Λόι (Διόδια 1927)Λυκουδέσι (Χρυσικός 1970)

Λυκούρεσι (Δασοχώρι 1927)

Μαζούστα (Λεύκη 1930)
Μαλενίτι (Ξηρόκαμπος 1927)
Μαλίκι (Πολυθέα 1953)

Μεγάλη Αναστάσοβα(Νέδουσα)

Μικρή Αναστάσοβα (Πηγές)

Μεμερίζι (Καλλιθέα 1928)

Μινάγια (Αμπελόκηποι 1940)

Μίσκα (Νερόμυλος 1927)

Μισυρλί (Μικροποταμιά 1927)
Μουρτάτου (Γλυκόριζον 1927)

Μουσουλί (Άγιος Ισίδωρος 1930)

Μουσταφάπασα (Αριστομένης 1871)

Μπαγιαγάς (Άμμος)

Μπάλας (Πεύκον 1958)

Μπαλί (Αγία Παρασκευή 1956)

Μπάστα (Πλατύ)

Μπισμπάρδι (Ασπροπουλιά)
Μπιζό (Κυψέλη 1958)
Μποντιά (Μάλθη 1927)
Μπούζι (Ελαία 1956)
Μπρέχθη (Ριζοχώρι 1930)

Μπούγα (Καλλιρόη 1928)

Ναζήρι (Εύα 1927)

Νεόκαστρο (Πύλος 1833)

Νησί (Μεσσήνη 1867)

Ντελίμεμη (Αιθαία 1867)

Ντουβρέικα (Καζάρμα)

Ξηροκάσιο (Παλαιόκαστρον 1961)

Οσμάναγα (Κορυφάσιον 1915)

Παιδεμένος (Φλεσιάδα 1915)

Παζαράκι (Βρυσούλα 1956)

Παλαιόκαστρο (Κυνηγός 1961)

Παληόχωρα (Αβία 1926)

Πανιάρι (Φαλάνθη 1915)

Παραλ. Λαχανάδας (Φοινικούς 1930)

Πασαλίνα (Νεραντζά 1927)

Πεντιάς (Τρίκορφον 1927)

Περέκλα (Νέδα)
Πιτσιά (Σιτοχώρι 1927)

Ποδογορά (Περδικονέρι 1927)

Πισπίσια (Μυρσινοχώρι 1927)

Πλακοράχη (Σκάλα)

Πολαίνα (Πλατανόβρυση 1927)

Πολιάνα (Αγ. Νίκων)

Ράχη Σκέφερη (Πυργάκιον 1956)
Ράχη Τσόρη (Ελαιοχώριον 1956)

Ράδο (Περδικόβρυση 1927)

Ρεμούσταφα (Αδριανή 1927)
Ρίπεσι (Κεφαλόβρυση 1927)

Σαμπάκαλφα (Αετοφωλιά 1927)

Σαμπρίκι (Μεταξάδα 1927)
Σαρακηνάδα (Κρυονέριον 1956)

Σανδάνι (Ανδανία 1919)

Σαρατζάς (Χρυσοκελλαριά 1927)

Σβίνα (Πλάτανος)

Σέλιτσα (Βέργα)

Σελίνιτσα Μάνης(Αγ.Νικόλαος)

Σιάμαρη (Ελληνοκκλησιά 1927)

Σιγράπα (Ελαιόφυτον 1956)

Σίμιζα (Αρσινόη 1927)

Σίρτζι (Σύρριζον 1956)

Σίτσοβα (Αλαγωνία)

Σκαλόριζα (Τσουκαλέικα)

Σκαρδαμούλα (Καρδαμύλη)

Σκάρμιζα (Μεταμόρφωσις 1927)
Σκλαβαίικα (Πτέρη 1957)
Σουλιμά (Άνω Δώριον 1927)

Σούμπαλι (Αγνάντιο 1927)

Τακαίικα (Άγιος Αθανάσιος 1956)
Ταβέρνα (Παραλ.Λαχανάδας 1928)

Τζαϊζι (Υάμεια 1916)

Τζαφερόγλι (Ασίνη Κορώνης 1916)

Τζεφερεμίνι (Βαλύρα 1927)

Τζιτζώρι (Ανάληψις 1927)

Τοσκέσι (Τρίκη)

Τουρκόβρυση (Καλαμάκιον 1956)

Τρουκάκι (Πανόραμα 1956)

Τσερνίτσα (Αρτεμισία)

Τσορωτά (Καρνάσιον 1927)

Φαρμίσι ((Αίπεια 1867)

Φουρτζί (Βελανιδιές 1927)

Φρουτζαλα ήΚαμάρι(Θουρία 1867)

Χαϊκάλι Αχλαδοχώριον 1927)

Χαλαμπρέζα (Καλοχώριον 1927)

Χαλβάτσο (Κεφαλόβρυσον 1956)

Χαμουζά (Αμμουδερόν 1927)

Χασάμπασα (Αριστοδήμειον 1919)

Χαστέμι (Λευκοχώρα 1927)

Χατζαλή (Ξάγναντον 1927)

Χριστιάνοι (Χριστιανούπολη)

 

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

metonomasia_korakovoyni

Το 1855 δημοσιεύεται το πρώτο βασιλικό διάταγμα, που αφορά αποκλειστικά τη μετονομασία ενός οικισμού. Διαβάζουμε στο φύλλο της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως αρ. 38, της 22ας Σεπτεμβρίου: “Ο οικισμός Γαϊδουροχώρι του δήμου Άριος (επαρχία Καλαμών), μετωνομάσθη Αριοχώρι”.

Μέχρι το 1909, μετονομάζονται άλλοι 23 οικισμοί. Και τότε γίνεται η μεγάλη τομή. Αποφασίζεται η οργανωμένη εθνική επιχείρηση για τον εξελληνισμό των ονομάτων των οικισμών, με το διάταγμα “περί συστάσεως επιτροπείας προς μελέτην των τοπωνυμίων της Ελλάδος και εξακρίβωσιν του ιστορικού λόγου αυτών” [Χουλιαράκης 1973, σ. 208].

Στην αρχή η επιτροπή φαίνεται πως αναλώθηκε σε συζητήσεις, γιατί μεταξύ 1910 και 1914, έχουμε μόνο εννέα μετονομασίες. Το 1915, με 61 μετονομασίες θεωρείται καλή χρονιά. Μεταξύ 1916 και 1919 σημειώνονται άλλες 65 μετονομασίες.

Το νέο σχήμα της εθνικής επιχείρησης μετονομασιών, υπήρξε στην αρχή συγκρατημένο, λόγω της διεθνούς συγκυρίας, της συζήτησης περί μειονοτικών δικαιωμάτων και τις ανταλλαγές των πληθυσμών. Μεταξύ 1920 και 1925, ανακοινώνονται μόνο 61 νέες μετονομασίες.

Με το διάταγμα της 17ης Σεπτεμβρίου 1926, επιτρέπεται “ίνα μεταβληθώσι ξενόφωνα ή κακόηχα ονόματα συνοικισμών, πόλεων ή κωμών”. Μετά τη μετονομασία, “απαγορεύεται απολύτως η χρήσις των παλαιών ονομάτων”. Η παράβαση της απαγόρευσης, “αποτελεί πταισματικήν παράβασιν τιμωρουμένην με πρόστιμον μέχρις 100 δραχμών, ή με κράτησιν μέχρι 10 ημερών” Το διάταγμα αυτό δίνει το σύνθημα. Μέχρι το 1928, μετονομάζονται 2.500 περίπου οικισμοί

Μετά οι ρυθμοί πέφτουν. Μεταξύ 1929 – 1952 ακολουθούν 354 μετονομασίες. Τη πενταετία 1953 – 1957 σημειώνονται 760 και ανάμεσα 1958 και 1971 άλλες 326. Έκτοτε οι μετονομασίες των οικισμών γίνονται σπάνιες, καθώς δεν έχουν απομείνει και πολλά ξενόφωνα ονόματα για αλλαγή.

 Ενημερώστε μας για τυχόν λάθη ή προσθήκες

Αφήστε μια απάντηση