«[…] κάποιοι μοναχοί που έρχονταν από την Ινδία […] εμφανίστηκαν μπροστά του […] του εξήγησαν πως παρασκευαστές της μετάξης είναι κάτι σκουλήκια, και δάσκαλο έχουν τη φύση που τα αναγκάζει να εργάζονται συνεχώς. Και ενώ είναι αδύνατο να μεταφερθούν τα σκουληκια ζωντανά, είναι πολύ πιο πρακτικό και εύκολο να μεταφερθεί ο γόνος τους. Το γόνο, είπαν, τον αποτελούν χιλιάδες αβγά. Κάθε χρόνο οι άνθρωποι θάβουν τα αβγά αυτά σε κοπριά, κι έτσι όπως κρατιούνται ζεστά, μετά από κάποιο διάστημα παράγουν τα νέα ζωύφια. […] Αυτοί τότε επέστρεψαν στην Ινδία […] και γύρισαν στο Βυζάντιο με αβγά. Και με τον τρόπο που αναφέραμε παραπάνω τα μετέτρεψαν σε σκουλήκια, τα οποία τάιζαν με φύλλα μουριάς».

Προκόπιος, Περί Πολέμων, από το βιβλίο της Παρής Καλαμαρά, Κόκκινη κλωστή δεμένη…, εκδόσεις Καλειδοσκόπιο.

Ανήμερα του Ευαγγελισμού, βάζανε οι νοικοκυρές τους μεταξόσπορους μέσα σε καθαρές άσπρες πετσέτες και τους πήγαιναν στην εκκλησία για να διαβάσει ο παπάς ευχή, να ευλογηθεί ο σπόρος και να πετύχει το κουκούλι. Ύστερα βάζανε το σπόρο στα κρεβάτια και άρχιζε η τροφή με τα φύλλα της μουριάς. Όλη μέρα με κάρα, με ζώα, ακόμα και με την πλάτη κουβαλούσαμε από τους μπαχτσέδες, τα φύλλα, για να ταΐσουμε τα σκουλήκια. Σιγά-σιγά οι κάμπιες παίρνανε ένα χρυσαφί χρώμα και από το στόμα τους έβγαινε ένα σάλιο σα χρυσή κλωστή. Τότε έφτανε η ώρα για να γίνουν τα κουκούλια. Φέρνανε από τα χωράφια κλαδιά από βαλανιδιές, τα βάζαμε όρθια στα κρεβάτια κι ανεβαίνανε οι κάμπιες και πλέκανε το κουκούλι τους. Τελευταία δουλειά ήταν να βγει το κουκούλι από τα κλαδιά, να καθαριστεί και τότε πιο ήταν έτοιμο για το εμπόριο.

Μαρτυρία του Σαράντη Αλαγκιοζίδη από το Σιριάνι Μιχαλιτσίου. Από το βιβλίο της Σούλας Μπόζη, Τα Μεταξωτά της Προύσας

Το μετάξι από την Κίνα
το ’φεραν Βυζαντινοί
το περάσαν σε ραβδί
άγιοι και μοναχοί

Μερικές φορές η φύση αφηγείται τις πιο θαυμαστές ιστορίες: ένα αυγό που γίνεται σκουλήκι τρώγοντας ακατάπαυστα αποκλειστικά φύλλα μουριάς, φρεσκοκομμένα και τρυφερά, κοιμάται τρείς φορές με το κεφάλι ψηλά, πριν ξεκινήσει να φτιάχνει μια «χρυσή» κλωστή που μέσα της τυλίγεται, δημιουργώντας ένα κουκούλι, το οποίο τελικά τρυπάει πετώντας, μεταμορφωμένο σε πεταλούδα. Και καθώς η πεταλούδα πετάει για να ολοκληρώσει το σύντομο κύκλο της ζωής της αφήνοντας τα αυγά της, ξετυλίγοντας αυτή τη χρυσή κλωστή του κουκουλιού απ’ όπου δραπέτευσε, ξεκινάμε να αφηγούμαστε μια άλλη θαυμαστή ιστορία ταξιδιών, εμπορίου, κλοπών, ιστορικών γεγονότων, ηρωικών προσώπων και εξαιρετικών χρωμάτων, ποικιλότροπα υφασμένη που ξετυλίγεται μέχρι τις μέρες μας: την ιστορία μιας μεταξωτής κλωστής.
Αυτές τις ιστορίες μας δίνουν την ευκαιρία να μιλήσουμε στα παιδιά για πολλά και διαφορετικά θέματα. Να παρατηρήσουμε, να περιγράψουμε, να αφηγηθούμε,  να παρακολουθήσουμε σε έναν χάρτη ταξιδεύοντας και διασχίζοντας πολλές χώρες, να αγγίξουμε και να ξεχωρίσουμε διαφορετικές υφές.
Είναι μια εξαιρετικά απλή κι όμως τόσο σύνθετη πρόταση κυρίως για μια σχολική τάξη αλλά και για κάθε παιδί στο σπίτι του (οι παλιότεροι όλοι θυμούνται πως ένα από «τα παιχνίδια τους» ήταν η εκτροφή μεταξοσκωλήκων, το καθημερινό μάζεμα των φύλλων της μουριάς, το να αφουγκράζονται τον ήχο των σκουληκιών καθώς ροκανίζουν τα φύλλα, η παρατήρηση της κατασκευής του κουκουλιού).

Την ιδέα γι’αυτό το θέμα μας έδωσε ο Χάρης Παπαδόπουλος που κουβάλησε μια μέρα μια μεγάλη κούτα με μεταξοσκώληκες για να μοιράσει στους μαθητές του. Μοιραστήκαμε μαζί του τη χαρά να προκαλείς την παρατηρητικότητα των παιδιών, να κεντρίζεις τα ενδιαφέροντά τους και να κερδίζεις έστω και για λίγο τον ενθουσιασμό τους.

www.bookbook.gr

Όμως αυτή την  ιδέα  ο κ. Παπαδόπουλος  συνεχίζει να τη μοιράζεται  και ως σχολικός σύμβουλος με τα παιδιά των σχολείων της  περιφέρειάς του . Κάθε χρόνο μοιράζει σε όλα τα σχολεία , στην Γ΄τάξη σ όλα τα παιδιά και από τις υπόλοιπες σε όσα παιδιά θέλουν,μεταξοσκώληκες και τα μουρόφυλλά τους φυσικά!

Τα παιδιά περίμεναν με τα χαρτόκουτα  τους  και φέτος με μεγάλη ανυπομονησία !και  υποδέχτηκαν με μεγάλη χαρά  τον  κ. Παπαδόπουλο και τους μικρούς  μεταξοσκώληκες!

Εν δυνάμει σηροτρόφοι, οι μικροί μας μαθητές !

Λέτε;

Μακάρι!

ΜΑΘΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

• Από το μεταξοσκώληκα στο μετάξι

• ΚΛΙΚ στο  Σουφλί – Μουσείο Τέχνης Μεταξιού  

για να μάθετε την ιστορία του μεταξιού και όχι μόνο

Βιβλία για τους μεταξοσκώληκες και το μετάξι

• Μουσείο Ούζου Βαρβαγιάννη Μπροστα από τα αποστακτήρια ούζου Βαρβαγιάννη, στην «πατρίδα» του αγαπημένου ελληνικού ποτού, η παράδοση συναντά την τεχνολογία και το μυστικό του πλωμαρίτικου ούζου γίνεται θέαμα ανοιχτό προς το κοινό, που μπορεί να δει τα πρώτα εργαλεία εμφιάλωσης και το πρώτο καζάνι που κατασκευάστηκε στα μέσα του 19ου αιώνα στην Κωνσταντινούπολη. Αυτό το καλοκαίρι, αν ο δρόμος της άδειάς σας περνάει από την Λέσβο, μην αμελήσετε να μάθετε τα πάντα για το ούζο, πριν καθίσετε σε κάποιο δροσερό ουζερί για να το απολαύσετε. 1ο χλμ. Πλωμαρίου-Μυτιλήνης

• Νόησις-Κέντρο διάδοσης επιστημών και μουσείο τεχνολογίας

Το Τεχνικό Μουσείο Θεσσαλονίκης μεταμορφώθηκε τα τελευταία 10 χρόνια στο κέντρο Noesis, που περιλαμβάνει σε μια τεράστια έκταση στην Θέρμη της Θεσσαλονίκης όσα θα θέλατε να ξέρετε για τις επιστήμες και την τεχνολογία. Από τις πρωτότυπες μεταφορές των τεχνολογικών καινοτομιών της αρχαίας Ελλάδας στην σύγχρονη εποχή, την «ονειροπόληση» μέσα από το ψηφιακό Πλανητάριο, τις αστροφωτογραφίες και την εικονική πραγματικότητα μέχρι το τεχνοπάρκο με απτές εκδοχές του ηλεκτρισμού, του μαγνητισμού και των οπτικών φαινομένων και τον χώρο-show point με live πειράματα θετικών επιστημών, το Noesis υπόσχεται μουσειακές εμπειρίες που πολύ απέχουν από τον χαρακτηρισμό «ξερές» και «στείρες». 6ο χλμ. Θεσσαλονίκης-Θέρμης, τηλ: 2310 483000,περισσότερα θα βρείτε εδώ.

• Μεταλλευτικό Πάρκο Φωκίδας Ένα βαγονέτο 30 ετών, που χρησιμοποιούσαν οι εργάτες των ορυχείων βωξίτη, γίνεται λίγο έξω από την γραφική Αγόριανη το όχημά σας προς τα άδυτα του μεταλλείου. Με ειδικά οπτικοακουστικά εφέ θα πραγματοποιήσετε εδώ ένα ταξίδι στον χρόνο, παρακολουθώντας την αναπαράσταση της ζωής των μεταλλωρύχων, καθώς και τις διαδικασίες παραγωγής αλουμινίου μέσα στο θεματικό πάρκο. 51ο χλμ. Λαμίας-Άμφισσας, τηλ: 22650 78819

• Το site του Μουσείου Κομπολογιού
  Ένα μουσείο διαφορετικό από τα άλλα, που συγκεντρώνει την αγάπη και το πάθος ενός ανθρώπου για το κομπολόι.

• Το site του Μουσείου Ελιάς και Ελληνικού Λαδιού

Το Μουσείο της Ελιάς και του Ελληνικού Λαδιού στη Σπάρτη έχει ως κύριο σκοπό να αναδείξει τον πολιτισμό και την τεχνολογία της ελιάς και της ελαιοπαραγωγής, που συνδέεται άρρηκτα με την ελληνική, και γενικότερα τη μεσογειακή ταυτότητα. Είναι μοναδικό στο είδος του στην Ελλάδα και βρίσκεται στην καρδιά της Λακωνίας, μιας από τις κύριες ελαιοπαραγωγούς περιοχές της χώρας μας.

• Το site του Μουσείου Μετάξης Σουφλίου

Ιδιαίτερα  εδώ θα πρέπει να τονιστεί η σημαντική διάκριση  που έλαβε  το Μουσείο Μετάξης Σουφλίου

από τον ευρωπαϊκό φορέα, Europa Nostra, στην κατηγορία «Ειδικές υπηρεσίες».

Πηγή Info Guide