…για το Μάθημα των Θρησκευτικών

Βερονίκη Σκόνδρα

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

Σήμερον εστί ημέρα ήντινα ουδείς Αθηναιος βούλεται μνημονεύειν. Εγώ μετά πολλων Αθηναίων ην εις τον λιμένα του Πειραιως. Εν δε ταις Αθήναις της Παράλου αφικομένης νυκτός, ελέγετο η συμφορά και οιμωγή εκ του Πειραιως δια των μακρων τειχων εις το άστυδιηκεν. Τότε συνήδη ότι πάντα απωλέσθησαν εκ της συντριπτικης ημετέρας ήττας. Ουδείς δύναται κατακλιθήναι ταύτην την εσπέραν, ως άπαντες πενθουσιν τους απολωλότας αλλά πολύ μάλλον εμαυτούς, φοβούμενοι μη πεισόμεθα οια εποιήσαμεν εις άλλας Ελληνίδας πόλεις. Η εμή θλιψις μεγίστη εστί εκ του αλωθηναι την πόλιν ημων υπό Λακεδαιμονίων και δια τουτο εταπεινώθημεν. Το πραγμα εστί χαλεπόν. Οι Λακεδαιμόνιοι νυν βούλονται τον θάνατον απάντων ημων των Αθηναίων πολιτων.

Δόλιε Αδείμαντε, ος επρόδωσας το στράτευμα και δια τουτο περιήλθομεν εις τοιαύτην κατάστασιν , ηττημένοι κατά κράτος υπό του χειρίστου και αθλιωτάτου πάντων εχθρου ημων.

Η ημετέρα οιμωγή ατελεύτητός εστι. Η ημετέρα πόλις εγένετο υποχείριος ανδρων ανηλεων και απαιδεύτων. Ο δε εμός πατήρ απώλετο είς τουτον τον πόλεμον ώσπερ και η εμή μήτηρ ή παλαιόθεν απώλετο, ώστε έμεινα μόνη εις τοιαύτην πόλιν ή κατέστη υπόδουλος.

Ω Θεοί, τι προσήκει ποιησαι ημας;

Κάτω από : ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ