Γιάτσιου Ευαγγελία

Τον ερχομό της άνοιξης, με τα χελιδονίσματα, γιόρτασαν την Τρίτη 4  Μαρτίου 2014, οι μαθητές της  Γ΄-Δ΄ τάξης του 4ου Δημοτικού Σχολείου Φερών – Αερινού.

Το έθιμο της χελιδόνας έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα και επιβιώνει μέχρι τις μέρες μας σε πολλά μέρη της Ελλάδας. Είναι ένα αναβλαστικό έθιμο, που έχει σκοπό την υποβοήθηση της βλάστησης της γης και γίνεται το Μάρτιο, τον πρώτο μήνα της άνοιξης.

Οι μαθητές κατασκεύασαν τη χελιδόνα τους και όλοι μαζί τραγούδησαν τα κάλαντα της άνοιξης, τα χελιδονίσματα :

«Ήρθε ήρθε χελιδόνα

ήρθε κι άλλη μελιδόνα . . .»

Στη συνέχεια έβαλαν στον καρπό του χεριού τους το «Μάρτη», ένα βραχιολάκι φτιαγμένο από άσπρη και κόκκινη κλωστή. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο «Μάρτης» προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της άνοιξης, για να μην καούν (άσπρη κλωστή για να έχουμε άσπρο δέρμα, κόκκινη κλωστή για να έχουμε κόκκινα μάγουλα). Το «Μάρτη» θα τον βγάλουν από το χέρι τους όταν δουν τον πρώτο πελαργό να έρχεται στο χωριό και θα τον κρεμάσουν σ’ ένα κλαδί στην αυλή του σπιτιού τους, για να τον πάρει ο πελαργός και να τον χρησιμοποιήσει για να χτίσει τη φωλιά του.

Κατόπιν κατέγραψαν όλα τα ονόματα που έδωσε ο λαός μας στο Μάρτη (Γδάρτης, Πεντάγνωμος, Ανοιξιάτης, Παλουκοκάφτης, Κλαψομάρτης, κ.ά.) και διάφορες ιστορίες που αναφέρονται σ’ αυτόν (Η γυναίκα του Μάρτη, Ο Μάρτης και τ’ αδέρφια του).

Στο τέλος συγκέντρωσαν όλες τις παροιμίες που έπλασε ο λαός για να εξηγήσει τις απότομες μεταβολές του καιρού ή τις βαρυχειμωνιές, που πολλές φορές παρατηρούνται μέσα στο Μάρτιο και που είναι πάντα επικίνδυνες για τη γεωργία και την κτηνοτροφία.

Έτσι οι μαθητές γνώρισαν τα έθιμα και τις παραδόσεις του Μάρτη και καλωσόρισαν την άνοιξη.