Δραστηριότητα 1
Ονοματεπώνυμο: Κόλλια Γεωργία Δραστηριότητα 1 Οι επιμορφούμενοι καλούνται με τη βοήθεια μιας μηχανής αναζήτησης: να αναζητήσουν ένα βίντεο που θα μπορούσαν να το αξιοποιήσουν διδακτικά στο γνωστικό αντικείμενο της ειδικότητάς τους να δημιουργήσουν ένα έγγραφο κειμένου (το πολύ 200 λέξεις) κάνοντας αναφορά στη διδακτική αξιοποίηση του ευρήματος. Στο αρχείο κειμένου να υπάρχει δεσμός (υπερσύνδεση) προς […]
Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ -ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ-ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ
ΘΕΜΑΤΑ 2000-2012ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ 2000-2012
ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 2000-2012ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ 2000-2012
Τα μαθηματικά,η αισθητική και η ομορφιά των εξισώσεων!!!
Τα μαθηματικά,η αισθητική και η ομορφιά των εξισώσεων!!!
![mathematics](http://farm3.staticflickr.com/2041/5764029841_9fab2e31ce.jpg)
Ο Βρετανος μαθηματικός G.H.Hardy έγραφε στην περίφημη απολογία του:
“Η ομορφιά είναι το πρώτο κριτήριο: δεν υπάρχει μόνιμη θέση σ’ αυτόν τον κόσμο για τα άσχημα μαθηματικά.”
Ένας άλλος Βρετανός μαθηματικός George Boole υπερθεμάτιζε:
Την σκυτάλη παραλαμβάνει ο Γαλιλαίος στον «Αναλυτή» του, το 1623:
«Η φιλοσοφία είναι γραμμένη σ αυτό το μεγάλο βιβλίο. Εννοώ το σύμπαν, το οποίο είναι συνεχώς μπροστά μας ανοιχτό. Αλλά κάνεις δεν μπορεί να το κατανοήσει , αν δεν μάθει πρώτα να καταλαβαίνει την γλώσσα και να ερμηνεύει το αλφάβητο με το οποίο είναι γραμμένο. Είναι γραμμένο στην γλώσσα των μαθηματικών και το αλφάβητο του είναι τα τρίγωνα, οι κύκλοι και τα αλλά γεωμετρικά σχήματα, που χωρίς αυτά δεν μπορεί διαβάσει ούτε μια λέξη, χωρίς αυτά είναι σαν περιφέρεται κάνεις σε ένα σκοτεινό λαβύρινθο.»
Αθεράπευτα πλαγιαριστής,Θα μπορούσα να παραθέσω πολλά τέτοια αποσπάσματα,επανέρχομαι όμως στο δημοσίευμα,κατατάσσει στην κλίμακα ομορφιάς στην υψηλότερη θέση την ταυτότητα του Euler 1 + eiπ = 0, η οποία παρά την απλότητά της εμπλέκει τις σημαντικότερες πέντε μαθηματικές σταθερές μέσω των τριών βασικών αριθμητικών πράξεων ή το θεώρημα του Πυθαγόρα και οι σχέσεις Cauchy-Riemann στη μιγαδική ανάλυση.Στο ίδιο άρθρο, ως η πιο άσχημη εξίσωση αναφέρεται το ανάπτυγμα του μεγαλυτέρου Ινδού Srinivasa Ramanujan του 1/π ως το άθροισμα μίας άπειρης σειράς όρων που ανακάλυψε το 1910.
Αντίστροφα, τα μαθηματικά και η αισθητική είναι απολύτως δεμένα με τον μαθηματικό τύπο του George Birkhoff.( Δείτε εδώ)
Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που ακόμα και εικαστικοί καλλιτέχνες χρησιμοποιούν τον μαθηματικό συμβολισμό των εξισώσεων ως πρότυπο αισθητικής απόλαυσης και τελειότητας .
Για παράδειγμα, ο Αυστραλός φωτογράφος Τζάστιν Μάλινς,τo 2010 έκανε μια πρωτότυπη έκθεση φωτογραφιών των πιο σημαντικών εξισώσεων.
“Εγώ δεν είμαι μαθηματικός” γράφει ο Μάλινς στην ιστοσελίδα του (www. justinmullins. com).
“Για μένα, οι διανοητές που συνέταξαν τις εξισώσεις μοιάζουν με τους μεγάλους εξερευνητές που επιστρέφουν από μακρινές παραλίες και μιλούν για φανταστικούς τόπους και μαγικά πλάσματα.”
Ο Αυστραλός καλλιτέχνης ανέλαβε λοιπόν να αφηγηθεί αυτές τις εξισώσεις, να τις απομυθοποιήσει, να τις φωτογραφίσει, να τις χωρίσει σε κατηγορίες και να τις δείξει στο ευρύ κοινό.Τον τίτλο της πιο όμορφης εξίσωσης θεωρεί και αυτός ότι είναι η ταυτότητα του Όιλερ.Για τον Μάλινς, το θεώρημα αυτό είναι σαν το Γκραν Κάνιον, το Έβερεστ και τους Καταρράκτες του Νιαγάρα μαζί: το τι βλέπεις εξαρτάται από τη γωνία υπό την οποία το κοιτάς.
Καλημέρα κόσμε!
Καλωσήρθατε στο Blogs.sch.gr. Αυτό είναι το πρώτο σας άρθρο. Αλλάξτε το ή διαγράψτε το και αρχίστε το “Ιστολογείν”!