Η νέα διεύθυνση του blog : http://istoriakatblog.blogspot.com/
Η νέα διεύθυνση του μαθήματος:
http://istoriakatblog.blogspot.com/2010/10/3_5504.html
Οι σημειώσεις του μαθήματος:
Φωτογραφίες της προσφυγιάς από το παρελΘόν .
Σημερινή εικόνα των προσφυγικών κατοικιών
Πηγές : http://attika.unipi.gr/culture/article.php?article_id=254& topic_id=72&level=3&belongs=69&area_id=13〈=gr ,
http://www.ionianet.gr/hst_civ/dakoura.htm
Η προσφυγική κατοικία στη Μυτιλήνη
Πηγή : http://www.aegean.gr/CULTURELAB/Mytilene_gr.htm
Τα προσφυγικά της Λεωφόρου Αλεξάνδρας στο έλεος του καιρού
ΠΗΓΉ: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=211681
Οικογένεια προσφύγων
Από το φωτογραφικό λεύκωμα του Δήμου Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης
” Φωτογραφίζοντας τους Αμπελόκηπους στα μονοπάτια του χρόνου ”
Προσφυγικά καταλύματα επί των επάλξεων
Προσφυγική στοά. Οδός Τοσίτση
Ευχαριστώ την αγαπημένη μου μαθήτρια Αθηνά Ι. που με σκέφτηκε και μου έφερε το ξεχωριστό πόνημα “Σχέδια από τη Θεσσαλονίκη” του Γιάννη Παπαραλλή. ( εκδόσεις Ιανός) Από αυτό ξεχώρισα τα παραπάνω σχέδια σχετικά με την αστική αποκατάσταση.
ΠΗΓΗ
1.Η αστική αποκατάσταση
Αντλώντας στοιχεία από το ιστορικό παράθεμα και με βάση τις πληροφορίες από το σχολικό εγχειρίδιο να δείξετε πώς ενσωματώθηκαν στη νέα πραγματικότητα οι εύποροι πρόσφυγες
ΕΥΠΟΡΟΙ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΕΣ
«Οι άνθρωποι της δικής μας τάξεως όλοι λίγο πολύ κάτι είχαν στην άκρη έξω από τις Κυδωνιές, προβλέποντας την κατάσταση. Καταθέσεις, επενδύσεις ή είχαν αγοράσει ακίνητα. Υπήρχε και το συγγενολόι στην Ελλάδα. Έτσι κανείς μας δεν βρέθηκε στους δρόμους. Η εργασιακή μας αποκατάσταση μας απασχολούσε πρωτίστως και όχι η στέγη» (μαρτυρία Τ. Μουμτζή).
Άννα Παναγιωταρέα, ό.π., σ. 173
ΕΥΠΟΡΟΙ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΕΣ (2)
«Νοικιάσαμε αμέσως σπίτι στην Αχαρνών και δεν είχαμε ανάγκη από καμιά βοήθεια. Το 1940 κτίσαμε το δικό μας σπίτι στη Νέα Σμύρνη. Ο κήπος του μας έθρεψε στην κατοχή. Ο πατέρας μου γρήγορα έγινε κι εδώ πασίγνωστος γιατρός. Ξέρετε οι δικοί μας γιατροί εξακολουθούσαν όλη την ζωή τους να ενημερώνονται για την πρόοδο της επιστήμης τους. Να μείνουμε λοιπόν σε προσφυγικό συνοικισμό ούτε που το σκεφτήκαμε. Κανείς Κυδωνιάτης δεν το καταδέχτηκε. Το κράτος έδινε σπίτι σ’ εκείνους που δήλωναν ότι είχαν ανάγκη και οι Κυδωνιάτες δεν είχαν. Κι όσοι είχαν, ήταν περήφανοι και δεν το έλεγαν. Να σε θεωρούν πρόσφυγα στην πατρίδα σου ήταν πολύ βαρύ. Άλλωστε, η Ελβετική Ασφάλεια του πατέρα μου έστειλε αμέσως τα χρήματα» (μαρτυρία Α. Κερεστετζή).
Άννα Παναγιωταρέα, ό.π., σ. 173
ΕΥΠΟΡΟΙ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΕΣ (3)
Οι αστοί Κυδωνιάτες, που από το 1923 κι έπειτα μετανάστευσαν στην Αθήνα, βρίσκονταν σε καλύτερη οικονομική κατάσταση από τους συμπατριώτες τους που έμειναν πίσω στη Λέσβο. Κατόρθωσαν με διάφορους τρόπους να βγάλουν από το Αϊβαλί ένα μέρος από τα χρήματα τους ή τα κοσμήματα τους που ρευστοποιώντας το μπόρεσαν να αποκτήσουν στέγη και να καλύψουν τις βασικές ανάγκες τους. Έτσι το πρόβλημα τους ήταν εντελώς διάφορο από εκείνο των προσφύγων που αποφάσισαν να εγκατασταθούν στη Λέσβο. Πρώτο τους μέλημα ήταν η εύρεση εργασίας και όχι η απόκτηση στέγης.
Προσοχή ! ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΟΡΟΙ
«Αστική αποκατάσταση »– σελ . 154(Παροχή στέγης στις πόλεις) + σελ. 157– 159 ενότητα 3
«Εργολαβία »– σελ.157 (Το σύστηµα της ανέγερσης οικιών για τους πρόσφυγες απευθείας από την ΕΑΠ.)
«Αυτεπιστασία»– σελ.157 (Η ανέγερση οικιών από τους ίδιους τους πρόσφυγες µε τη χορήγηση όλων των οικοδοµικών υλικών)
ΟΙ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
Δεκαετίες 1920 και 1930: [σελ. 157], πολιτικές ανωμαλίες και κακή οικονομική κατάσταση