Οι κβαντικοί υπολογιστές

Κβαντικός υπολογιστής ονομάζεται οποιαδήποτε υπολογιστική συσκευή που κάνει χρήση χαρακτηριστικών κβαντομηχανικών ιδιοτήτων, όπως η αρχή της υπέρθεσης και της διεμπλοκής καταστάσεων, για να πραγματοποιεί επεξεργασία δεδομένων. Σε έναν κλασσικό υπολογιστή, η στοιχειώδης μονάδα πληροφορίας είναι το bit, ενώ σε έναν κβαντικό υπολογιστή, το κβαντικο-bit ή qubit.

Η μνήμη ενός κλασσικού υπολογιστή αποτελείται από bits, τα οποία μπορούν να αναπαραστήσουν την τιμή 0 ή 1, και τα δεδομένα αποθηκεύονται ως ακολουθίες των δύο αυτών ψηφίων. Για παράδειγμα, φανταστείτε έναν κλασσικό υπολογιστή που λειτουργεί πάνω σε έναν καταχωρητή με 3 bits. Η κατάσταση του υπολογιστή σε οποιαδήποτε στιγμή είναι μία πιθανότητα κατανεμημένη 23=8 διαφορετικές 3-bitες ακολουθίες: 000, 001, 010, 011, 100, 101, 110, 111.

Αν είναι ντετερμινιστικός υπολογιστής, τότε θα βρίσκεται σε ακριβώς μία από αυτές τις καταστάσεις με πιθανότητα 1. Ωστόσο, αν είναι πιθανολογικός υπολογιστής, υπάρχει πιθανότητα να βρίσκεται σε μία από μία πληθώρα καταστάσεων. Μπορούμε να περιγράψουμε αυτήν την πιθανολογική κατάσταση με 8 μη αρνητικούς αριθμούς A, B, C, D, E, F, G, H (όπου Α = η πιθανότητα να βρίσκεται στην κατάσταση 000, Β = η πιθανότητα να βρίσκεται στην κατάσταση 001 κ.λπ.) Το άθροισμα αυτών των πιθανοτήτων είναι 1.

Η μνήμη ενός κβαντικού υπολογιστή αποτελείται από qubits. Ένα qubit μπορεί να αναπαραστήσει την τιμή 1, 0 ή οποιαδήποτε υπέρθεση αυτών των δύο. Δύο qubits μπορούν να αναπαραστήσουν οποιαδήποτε υπέρθεση 22=4 δυνατών καταστάσεων, 3 qubits οποιαδήποτε υπέρθεση 23=8 καταστάσεων. Γενικά, ένας κβαντικός υπολογιστής με ισχύ «n» qubits μπορεί να βρίσκεται σε αυθαίρετη υπέρθεση 2n δυνατών καταστάσεων ταυτόχρονα, ενώ ένας κλασσικός υπολογιστής μπορεί να βρίσκεται μόνο σε μία από αυτές τις καταστάσεις κάθε στιγμή.

Η κβαντική υπολογιστική επιστήμη βρίσκεται ακόμα σε πειραματικό στάδιο, ωστόσο τα αποτελέσματα των πειραμάτων που έχουν πραγματοποιηθεί σε αυτό το πεδίο (με μικρό αριθμό qubits), είναι ενθαρρυντικά.

Μεγάλης κλίμακας κβαντικoί υπολογιστές θα μπορούν να λύσουν προβλήματα πολύ πιο γρήγορα από τους κλασσικούς υπολογιστές, χρησιμοποιώντας τον αλγόριθμο του Shor ή την προσομοίωση του μεγάλων συστημάτων. Αν δοθούν αρκετοί υπολογιστικοί πόροι σε έναν κλασσικό υπολογιστή, μπορεί να προσομοιώσει οποιοδήποτε κβαντικό αλγόριθμο. Ωστόσο η υπολογιστική ισχύς 500 qubits, για παράδειγμα, θα ήταν ήδη πολύ μεγάλη για να αναπαρασταθεί από έναν κλασσικό υπολογιστή, γιατί θα χρειαζόταν να αποθηκευτούν 2500 τιμές (ένα terabyte πληροφορίες μπορεί να αποθηκεύσει 234 διακριτές τιμές).

Πρόσφατα, η καναδική εταιρεία D-Wave, η μόνη που σήμερα παράγει κβαντικούς υπολογιστές, πούλησε έναν κβαντικό υπολογιστή που θα χρησιμοποιηθεί στο πλαίσιο συνεργασίας ανάμεσα στη NASA, την Google και ακαδημαϊκά ιδρύματα. Η αξία του υπολογίζεται περίπου σε 15 εκατ. δολλάρια.

Ας ευχηθούμε ότι οι νέοι αυτοί υπολογιστές θα χρησιμοποιηθούν για το καλό της ανθρωπότητας.

For a better world (Για έναν καλύτερο κόσμο…)

     WORLD
     Κάθε μέρα, κάθε στιγμή, ακούω φίλους, γνωστούς, άγνωστους, στις προσωπικές συζητήσεις, στις παρέες, στα διάφορα κέντρα, με κάθε αφορμή να λένε: «Θέλω έναν κόσμο καλύτερο από αυτόν που ζούμε. Δεν μπορώ άλλο να ζω σ’ αυτόν που υπάρχει σήμερα».
      Ωραία, ρε παιδιά. Κι εγώ θέλω έναν κόσμο καλύτερο. Θέλω έναν κόσμο ανθρώπινο. Έναν κόσμο που ο άλλος (ο όποιος άλλος) θα είναι φίλος και όχι αντίπαλος. Έναν κόσμο όπου το ενδιαφέρον των ανθρώπων θα είναι στο τι θα δώσουν και όχι στο τι θα πάρουν. Έναν κόσμο όπου όλοι μαζί θα νοιαζόμαστε για το γείτονα, τη γειτονιά μας, για την πόλη και τη χώρα μας. Έναν κόσμο που η αξία ΟΛΩΝ μας θα εκτιμάται όχι από τα πόσα έχεις, αλλά από το ποιος είσαι, όπου θα είναι σεβαστή η διαφορετικότητα, τα ταλέντα και τα όνειρα του καθενός.
      Πολύ ωραία… Και πώς θα υπάρξει αυτός ο κόσμος; Μήπως θα πρέπει να κάτσουμε όλοι μας ήσυχα και να περιμένουμε κάποιο θαύμα; Μήπως θα πρέπει να υπάρξει κάποιο τέλειο πολιτικό σύστημα που όταν βρεθεί και εφαρμοστεί τότε όλα θα γίνουν υπέροχα κι ο κόσμος καλύτερος; Μήπως οφείλουμε να περιμένουμε να βρεθεί κάποια εμπνευσμένη πολιτική προσωπικότητα, που θα μας πάρει από το χέρι και θα μας οδηγήσει σε έναν καλύτερο κόσμο; Αυτός ο κόσμος που αναζητούμε είμαστε εμείς!!!
     Για να το καταλάβουμε, ας κάνουμε στον εαυτό μας κάποιες άλλες ερωτήσεις. Όταν εγώ δεν κάνω αυτά που λέω, τότε με ποιο δικαίωμα περιμένω και απαιτώ οι άλλοι να κάνουν αυτά που λένε;  Όταν συμπεριφέρομαι χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς αξίες, χωρίς όνειρα και απλά με νοιάζει να δείξω στους άλλους ότι πέτυχα και ότι αξίζω, ο κακός κόσμος φταίει; Όταν βρίσκω δικαιολογίες για να μένω στο θυμό, το παράπονο ή την αδράνεια και δεν μπορώ να καταλάβω ότι έτσι, η όποια πιθανή μου επιτυχία θα είναι πρόσκαιρη, γιατί έχει στηριχθεί στο βαθύτερο πιστεύω μου ότι δεν είμαι αρκετά καλός, δυνατός, άξιος, ώστε να γίνω ο πραγματικός δημιουργός, όταν θα έρθει η στιγμή της κατακρήμνισης ποιος θα φταίει; Ο κακός ο κόσμος; Η ατυχία μου; Ή οι αδυναμίες μου;
     Με άλλα λόγια, ο «καλύτερος κόσμος» που όλοι αναζητάμε, είμαστε ΕΜΕΙΣ. Όταν στηρίζω τη ζωή μου στο ψέμα, στην εξαπάτηση, στο βόλεμα, στην αναζήτηση της ασφάλειας με κάθε μέσον, τότε θα ζω μέσα σ’ έναν κόσμο ψεύτικο, απογοητευτικό και βρώμικο. Όσο βαρύ κι αν είναι αυτό που θα σας πω, ΑΣ ΑΝΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ.
      Όταν εμείς σταματήσουμε να συμμετέχουμε στα παιχνίδια των φοβισμένων, των ανασφαλών και των αρπακτικών, ακόμα και με το όποιο προσωπικό κόστος, τότε μόνο ο κόσμος θα γίνει καλύτερος. Το παιχνίδι δεν παίζεται ΠΟΤΕ από έναν. Όταν εμείς δεν συμμετέχουμε στο παιχνίδι τους, από το δικό μας φόβο μήπως χάσουμε, τότε ο κόσμος θα γίνει καλύτερος.
Τελικά, όλοι μας θαυμάζουμε εκείνους που στέκονται όρθιοι, μπροστά στο οποιοδήποτε εμπόδιο και «ξαναχτίζουν απ’ την αρχή, με εργαλεία που είναι φθαρμένα» όπως λέει και ο Κίπλινγκ στο ποίημα του «Εάν».
      Ας μάθουμε όταν δεχόμαστε την όποια επίθεση ή αρνητική συμπεριφορά ή άσχημο γεγονός, εμείς να στέλνουμε κατανόηση και αγάπη. Δεν εννοώ με αυτό να γίνουμε θύματα. Κάθε άλλο. Απλά να μάθουμε αντί να ανταποδίδουμε τα ίδια και να γινόμαστε ίδιοι, να κατανοούμε. Να καταλάβουμε επιτέλους ότι όλοι αυτοί που κάνουν τον κόσμο να μην μας αρέσει είναι φοβισμένοι ή πονάνε. Ακριβώς όπως κι εμείς όποτε φερθήκαμε άσχημα, είτε στον εαυτό μας είτε σε κάποιον άλλον, ήταν μια στιγμή που πονάγαμε ή φοβόμαστε.
      Έχουμε ιερό χρέος να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο και θα τον κάνουμε όταν κάνουμε τον εαυτό μας καλύτερο. Όταν δώσουμε με τις πράξεις μας, στον εαυτό μας και στον κόσμο αληθινή αγάπη, πίστη, ελπίδα και όραμα. Όταν μας κάνουμε παράδειγμα για τα παιδιά, τους φίλους και την κοινωνία μας.
           
 Ας κάνουμε λοιπόν τους εαυτούς μας άξιους θαυμασμού και όχι άξιους λύπησης…

Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη

declaration_of_rights_0_el

Το 1789 ο λαός της Γαλλίας επέφερε την κατάργηση της απόλυτης μοναρχίας και δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την καθιέρωση της πρώτης Γαλλικής Δημοκρατίας. Έξι μόλις εβδομάδες μετά την κατάληψη της Βαστίλης και τρεις εβδομάδες μετά την κατάργηση της φεουδαρχίας, η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη (Γαλλικά: Déclaration des droits de l’Homme et du citoyen) υιοθετήθηκε από την Εθνική Συνταγματική Συνέλευση ως το πρώτο βήμα για τη σύνταξη του συντάγματος της Γαλλικής Δημοκρατίας. (περισσότερα…)