ΝΙΩΘΟΝΤΑΣ ΘΥΜΩΜΕΝΟΣ  :«Στην οικογένειά μου κανείς δεν εκφράζει το θυμό του. Κανείς, εκτός απ’ τον μπαμπά μου, δηλαδή. Όλοι πνίγουν τα συναισθήματά τους. Ορισμένες φορές κλείνομαι στο δωμάτιό μου και νιώθω ότι θα ήθελα να σπάσω τα πάντα γύρω μου». 

Όλοι νιώθουμε θυμωμένοι ορισμένες φορές. Είναι φυσιολογικό και υγιές να θυμώνουμε όταν υπάρχει κάποιος σοβαρός λόγος. Βέβαια, μερικές φορές νιώθουμε θυμωμένοι χωρίς να υπάρχει κάποια αιτία. Είναι σημαντικό να αντιμετωπίζουμε το θυμό μας και να μην τον καταπιέζουμε. Ωστόσο, οι εκρήξεις οργής συνήθως χειροτερεύουν μια κατάσταση. Τα προβλήματα προκαλούνται από τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι εκφράζουν το θυμό τους.

Γιατί θυμώνουμε;
Παρακάτω αναφέρονται μερικά παραδείγματα. Μπορεί να θυμώνουμε επειδή:

• Μας στενοχωρούν ή μας φέρονται άσχημα.
• Μας προσβάλλουν μπροστά σε κόσμο.
• Βιώνουμε αλλαγές στην οικογένειά μας, όπως το διαζύγιο των γονιών μας.
• Μας απογοητεύουν ή απογοητεύουμε τον εαυτό μας.
• Μια κατάσταση είναι άδικη.
• Αναγκαζόμαστε να κάνουμε κάτι που δε θέλουμε.
• Δεν μας ακούν.
• Νιώθουμε μόνοι ή αποκλεισμένοι.
• Αντιμετωπίζουμε μεγάλη πίεση στο σπίτι ή στο σχολείο.
• Κάποιος πέθανε ή μας εγκατέλειψε.
• Είμαστε άρρωστοι.
• Tα πράγματα δεν εξελίχτηκαν όπως ελπίζαμε.

Ο θυμός εκδηλώνεται με πολλούς τρόπους Μπορεί…

• Να χτυπήσουμε κάποιον.
• Να βάλουμε τις φωνές ή να ξεσπάσουμε σε κάποιον.
• Να συναναστρεφόμαστε άτομα που μας μπλέκουν σε φασαρίες.
• Να σπάμε αντικείμενα.
• Να χάσουμε τον έλεγχο.
• Να προκαλούμε άλλους ανθρώπους…

ή μπορεί να στρέψουμε το θυμό και τον πόνο μας εναντίον του ίδιου μας του εαυτού, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε….

• Διατροφικές διαταραχές
• Αισθήματα μελαγχολίας
• Έκθεση του εαυτού μας σε κίνδυνο
• Άρνηση να πάμε σχολείο
• Αυτοκαταστροφικές πράξεις
• Υπερβολική κατανάλωση οινοπνεύματος
• Χρήση ναρκωτικών

Ορισμένες από αυτές τις συμπεριφορές μπορεί να μας βοηθήσουν να νιώσουμε καλύτερα βραχυπρόθεσμα, αλλά, μακροπρόθεσμα, μπορεί να μας δημιουργήσουν προβλήματα που αντιμετωπίζονται πολύ δυσκολότερα. Επιπλέον, οι άλλοι άνθρωποι μπορεί να μην καταλαβαίνουν γιατί συμπεριφερόμαστε με αυτό τον τρόπο.

Αναγνωρίζοντας τα συναισθήματα θυμού

Όταν θυμώνουμε, το σώμα μας εκδηλώνει τη λεγόμενη αντίδραση «μάχης ή φυγής» που προκαλείται από την αδρεναλίνη, μια ορμόνη που βοηθάει το σώμα μας να αντιδράσει άμεσα στο στρες. Τα δόντια, το στομάχι, οι ώμοι, οι γροθιές και οι μύες μας σφίγγονται, ενώ η καρδιά μας χτυπάει γρηγορότερα. Όλες αυτές οι αντιδράσεις είναι φυσιολογικές και συχνά αποτελούν χρήσιμες ενδείξεις που μας προειδοποιούν ότι έχουμε αρχίσει να εκνευριζόμαστε.

«Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά και τα χέρια μου είχαν ιδρώσει. Δεν μπορούσα να σταθώ πουθενά, ένιωθα ότι είχα τόση ενέργεια που δεν με χωρούσε ο τόπος. Δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ σε καμία ασχολία, δεν μπορούσα ούτε να κοιμηθώ φυσιολογικά».

Ορισμένες φορές είναι δύσκολο να παραδεχτούμε σε κάποιον, ακόμα και στον ίδιο μας τον εαυτό, ότι είμαστε θυμωμένοι. Μπορεί να δεχόμαστε πίεση από τους άλλους, να ακούμε διαρκώς ότι δεν πρέπει να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας. Μπορεί να αντιλαμβανόμαστε ότι νιώθουμε άλλα πράγματα:

«Βαθιά μέσα μου ένιωθα άσχημα για τον εαυτό μου. Όταν ξέσπασα, αισθάνθηκα ότι έχανα εντελώς τον έλεγχο. Φοβόμουν, αλλά δεν το κατάλαβε κανείς – όλοι φοβόντουσαν εμένα». Όταν είμαστε επιθετικοί, προκαλούμε αισθήματα θυμού στους άλλους ανθρώπους – και όταν οι άλλοι είναι επιθετικοί απέναντί μας, πυροδοτούνται τα δικά μας αισθήματα θυμού. Έτσι, τελικά, τα προβλήματα δεν μπορούν να λυθούν.

Τι μπορώ να κάνω όταν θυμώνω;

Καθώς μαθαίνουμε να υπερασπιζόμαστε τις απόψεις μας με σταθερότητα και ηρεμία, αρχίζει να βελτιώνεται και η επικοινωνία μας με τους άλλους. Με αυτό τον τρόπο καταφέρνουμε να επιλύσουμε τις διαφορές μας ΚΑΙ να αποκτήσουμε αυτό που θέλουμε. «Θυμώνω όταν ο μπαμπάς μού φωνάζει επειδή βγαίνω τα απογεύματα. Φροντίζω πάντοτε να έχω τελειώσει προηγουμένως τα μαθήματά μου. Όλα τα παιδιά της γειτονιάς βγαίνουν έξω για να παίξουν, αλλά ο μπαμπάς κι η μαμά θέλουν να μένω μέσα για να προσέχω την αδελφή μου».

• Αν αντιμετωπίζεις προβλήματα με κάποιον, συμφωνήστε να καθίσετε και να το συζητήσετε αργότερα, όταν θα έχετε ηρεμήσει και οι δύο.
• Βεβαιωθείτε ότι έχετε και οι δύο την ευκαιρία να εκφράσετε την άποψή σας (και μη διακόπτετε ο ένας τον άλλον!).
• Μόλις κατανοήσετε σε ποιο σημείο διαφωνείτε, προσπαθήστε να σκεφτείτε και οι δύο λύσεις, ο καθένας με τη σειρά του. Μπορείτε να σημειώνετε αυτές τις λύσεις σε ένα χαρτί.
• Αν, αφού καταλήξετε σε μια συμφωνία, τα πράγματα ορισμένες φορές μοιάζουν να είναι όπως παλιά, δεν χρειάζεται να ανησυχείτε – αυτό δεν σημαίνει ότι η λύση που έχετε βρει δεν θα αποδειχτεί αποτελεσματική τελικά.

«Το συζήτησα με τον μπαμπά και τη μαμά. Στην αρχή δεν με καταλάβαιναν, αλλά τους εξήγησα ότι δεν είμαι πια παιδί και ότι έχω κι εγώ τη ζωή μου. Συμφωνήσαμε ότι θα μπορώ να βγαίνω, αρκεί να είμαι πίσω στις δέκα και να προσέχω τη μικρή μερικά απογεύματα». Φυσικά, ίσως χρειαστεί να γίνουν αλλαγές και από τις δύο πλευρές. Αν νιώθεις ότι δεν μπορεί να βρεθεί κάποια λύση, μπορείς να απευθυνθείς σε άλλους ανθρώπους που είναι διατεθειμένοι να σε ακούσουν και να σε βοηθήσουν.

Μην αφήνεις το θυμό σου να σε ελέγχει! 

Ξέσφιξε τις γροθιές σου, χαμογέλα, χαλάρωσε! 

Αν είσαι ήδη θυμωμένος για κάποια κατάσταση την οποία δεν μπορείς να αλλάξεις (π.χ. για το διαζύγιο των γονιών σου), είναι πιθανόν να εκνευρίζεσαι ευκολότερα και με άλλες καταστάσεις. Για παράδειγμα, έχεις την εντύπωση ότι ένας συμμαθητής σου σε προκαλεί, ενώ τα λόγια του δεν θα σε πείραζαν καθόλου κάποια άλλη μέρα. Όταν συνειδητοποιείς ότι αρχίζεις να θυμώνεις, μπορείς να καταφεύγεις σε κάποιες σκέψεις, που θα έχεις προετοιμάσει ειδικά γι’ αυτές τις δύσκολες περιστάσεις.

«Δεν αξίζει τον κόπο να εκνευρίζομαι για τέτοια άτομα». 

«Δεν θα επιτρέψω στα λόγια του να με εκνευρίσουν». 

«Είναι δικό του πρόβλημα, και όχι δικό μου». 

«Μάλλον θα βαρεθούν και θα φύγουν, αν δεν τους δώσω σημασία». 

Αν δεν επιτρέψεις στην κατάσταση να σε επηρεάσει, θα νιώσεις ότι μπορείς να ελέγξεις ευκολότερα τον εαυτό σου. Θα αποκτήσεις περισσότερη αυτοπεποίθηση και θα συνειδητοποιήσεις τι θέλεις πραγματικά να κάνεις, και όχι τι περιμένουν οι άλλοι από εσένα. Σε γενικές γραμμές, φρόντισε να μην εμπλέκεσαι σε καταστάσεις που σε εκνευρίζουν.

Μπορεί να μην έχει καμία σχέση μ’ αυτό που νομίζεις.

Ορισμένες φορές μπορεί να νιώσουμε πολύ καλύτερα αν καταφέρουμε να δούμε τα πράγματα από μια άλλη οπτική γωνία. Έτσι, θα είναι ευκολότερο να διαμορφώσουμε μια πιο ισορροπημένη άποψη για την κατάσταση και να κατανοήσουμε τις πραγματικές διαστάσεις της.
«Μετά τις καλοκαιρινές διακοπές, η προοπτική της επιστροφής στο σχολείο με είχε πραγματικά τρελάνει. Την πρώτη μέρα των μαθημάτων ήμουν διαρκώς εκνευρισμένος και όταν ο Γιάννης τόλμησε να με πειράξει, έχασα εντελώς τον έλεγχο.» Ορισμένες φορές, όταν τα συναισθήματά μας είναι πολύ έντονα, δυσκολευόμαστε να δούμε την κατάσταση από διαφορετική οπτική γωνία:

• Τι θα έλεγες σε κάποιο αγαπημένο σου πρόσωπο αν βρισκόταν στην ίδια κατάσταση με εσένα;
• Τι άλλο θα μπορούσε να σκέφτεται ή να κάνει το άτομο που σε ενόχλησε, πέρα από αυτό που πιστεύεις ότι σκεφτόταν ή ότι έκανε;

Πώς μπορώ να νιώθω πιο ήρεμος;

Είναι σημαντικό να βρίσκεις λίγο χρόνο για να χαλαρώνεις και να ασχολείσαι με πράγματα που σε ευχαριστούν. Κάθε άνθρωπος χαλαρώνει με διαφορετικό τρόπο. Παρακάτω προτείνονται μερικές ιδέες:

• Άκου την αγαπημένη σου μουσική.
• Μίλα με κάποιον – έτσι μπορεί να δεις την κατάσταση από άλλη οπτική γωνία.
• Κάνε μια βόλτα.
• Απόλαυσε ένα ζεστό αφρόλουτρο.
• Πάρε αργές, βαθιές ανάσες, όταν νιώθεις ότι αρχίζεις να θυμώνεις.
• Ασχολήσου με το σχέδιο και τη ζωγραφική ή άρχισε να σημειώνεις σε ένα ημερολόγιο πώς νιώθεις.
• Ξεκίνα τρέξιμο, ποδηλασία, ποδόσφαιρο ή οποιαδήποτε άλλη έντονη σωματική δραστηριότητα.
• Άκου μια κασέτα χαλάρωσης.
• Διάβασε ένα καλό βιβλίο ή παίξε ένα ενδιαφέρον βιντεοπαιχνίδι.

Ζητώντας βοήθεια
Ορισμένες φορές δυσκολευόμαστε να εντοπίσουμε για ποιο λόγο είμαστε θυμωμένοι. Μπορεί να μας έχει συμβεί κάτι πριν από πολύ καιρό και τώρα να αντιδρούμε υπερβολικά σε όλες τις καταστάσεις. Καμιά φορά μπορεί, επίσης, να μην έχουμε τη δυνατότητα να μιλήσουμε στο άτομο που μας εκνευρίζει, γιατί ίσως δεν καταλαβαίνει ότι μας αναστατώνει ή μας φοβίζει. Σ’ αυτή τη περίπτωση, απαιτείται πολύ θάρρος για να ζητήσουμε βοήθεια, αλλά είναι σημαντικό να προσπαθήσουμε να μιλήσουμε σε κάποιον που εμπιστευόμαστε, όπως:

• Σε ένα φίλο ή ένα συγγενή
• Σε έναν αγαπημένο καθηγητή
• Σε έναν ψυχολόγο
• Στον οικογενειακό γιατρό
• Στο διευθυντή του σχολείου

Επίσης, ο οικογενειακός γιατρός σας θα μπορούσε να σου συστήσει έναν εξειδικευμένο ψυχολόγο, που θα σε βοηθήσει να αντιμετωπίζεις τις δύσκολες καταστάσεις. Συζητώντας για τα συναισθήματά σου, μαθαίνεις να τα ελέγχεις με μεγαλύτερη ευκολία και σιγουριά. Οι συζητήσεις σου με τον ψυχολόγο θα είναι εμπιστευτικές, κι έτσι, αν δεν το επιθυμείς, οι φίλοι σου, οι συμμαθητές σου και οι καθηγητές σου δεν χρειάζεται να γνωρίζουν ότι επισκέπτεσαι έναν ειδικό.

Πηγή:boro.gr

Λοιπόν, όπως μου γράφεις, άκουσες ότι εμείς εδώ στη Φιλανδία βγήκαμε πρώτοι στον κόσμο στην Παιδεία, ενώ εσείς δεν τα πήγατε και τόσο καλά και θέλεις να μάθεις το γιατί. Θα προσπαθήσω, όσο γίνεται απλά, να σου περιγράψω το εκπαιδευτικό μας σύστημα και πως περνάω μια ολόκληρη μέρα.

Το σύστημά μας

Κατ’ αρχάς, θα πρέπει να σου πω ότι εμείς εδώ στη Φινλανδία, από την 1η μέχρι και την 9η τάξη πηγαίνουμε στο ίδιο ενιαίο ολοήμερο σχολείο. Αφού προετοιμαστούμε κατάλληλα στην ηλικία των 6-7 ετών σε μια προκαταρκτική τάξη, μόλις συμπληρώσουμε τα 7 αρχίζει το σχολείο.

Από την 1η μέχρι την 6η τάξη το σχολείο λέγεται «Alaaste» και από την 7η μέχρι την 9η τάξη «Yia-ste».

Μετά, όσοι θέλουν μπορούν να πάνε στο «Lyseo» ή στο επαγγελματικό σχολείο. Όσοι τελειώνουν το Λύκειο μπορούν να συνεχίσουν, με εξετάσεις φυσικά στα 20 πανεπιστήμια που έχουμε, ακολουθώντας ακαδημαϊκές σπουδές.
Αυτοί που θα τελειώσουν το επαγγελματικό σχολείο θα συνεχίσουν στις 29 πολυτεχνικές σχολές μας, οι οποίες είναι περισσότερο προσανατολισμένες στην αγορά εργασίας. Εκεί μπορούν να γίνουν από φυσικοθεραπευτές, νοσοκόμοι μέχρι και μηχανικοί.

Επιλέγουμε μαθήματα
Εγώ προετοιμάζομαι του χρόνου να πάω στο Lyseo – Λύκειο.
Εκεί η σχολική περίοδος χωρίζεται σε 5 περιόδους και η κάθε μια διαρκεί 6 εβδομάδες και τελειώνει με μια εβδομάδα εξετάσεων, όπου χορηγούνται και πιστοποιητικά επιδόσεων.
Σε κάθε περίοδο οι μαθητές έχουν το δικαίωμα, μέσα από τα προσφερόμενα μαθήματα, να κάνουν τη δική τους επιλογή και να δημιουργήσουν το δικό τους πρόγραμμα μαθημάτων. Υπάρχουν κάποια μαθήματα που είναι υποχρεωτικά, όμως η χρονική κατανομή είναι δουλειά του μαθητή.
Για να το καταλάβεις, αυτό που θα πρέπει να σου πω είναι ότι παρότι είσαι π.χ. στη δεύτερη τάξη, μπορείς, αν θέλεις, να παρακολουθήσεις κάποια μαθήματα της πρώτης ή και της τρίτης τάξης. Η επιλογή είναι δική σου υπόθεση και εξαρτάται από τη διάθεση, την όρεξη και τις προθέσεις σου. Αν σε κάποιο μάθημα δεν περάσεις τις εξετάσεις μπορείς να το επαναλάβεις κάποια στιγμή της χρονιάς που θα νιώθεις έτοιμος. Για τις γλώσσες και τα μαθηματικά υπάρχουν τα λεγόμενα «βραχύχρονα» και τα «μακρόχρονα» εντατικά τμήματα.

Είμαστε όλοι ίσοι
Δεν έχουμε καθόλου ιδιωτικά σχολεία, ούτε ειδικά ή ελίτ σχολεία υπεροχής. Στο ίδιο σχολείο μ’ εμένα πηγαίνει και η κόρη του πρωθυπουργού μας, του προέδρου της ΝΟΚΙΑ, του θυρωρού μας, και πολλά άλλα παιδιά με αναπηρίες, καθώς και τα παιδιά μεταναστών.
Εμείς, όπως λέει και ο πρωθυπουργός μας, «είμαστε μια μικρή χώρα και δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε ούτε ένα παιδί, διότι κοινωνικοί αποκλεισμοί, διακρίσεις και γκετοποιήσεις δεν έχουν θέση στη μάθηση. Θεωρούμε ότι ενσωμάτωση, κοινωνικοποίηση και μάθηση πάνε μαζί».
Σε όλα τα σχολεία μας τα πρότυπα είναι οι καλύτεροι, αλλά όπως είναι δομημένο το σύστημά μας, μη νομίσεις ότι όσοι δεν είναι πρώτοι υποφέρουν και νιώθουν μειονεκτικά. Το αντίθετο μάλιστα, οι καλύτεροι παρακινούν τους υπόλοιπους προς τα πάνω και ο καθένας, με τη βοήθεια φυσικά των δασκάλων μας, προσπαθεί να ξεπεράσει τον εαυτό του, αντί να απογοητευτεί και να πέσει στην αδράνεια.
Μετά το βασικό μάθημα, οι πιο αδύναμοι έχουν ενισχυτική διδασκαλία και ψυχολογική στήριξη, γι’ αυτό και οι πρώτοι μαθητές κάθε τόσο εναλλάσσονται.
Με αυτόν τον τρόπο δίνουμε ίσες ευκαιρίες σε όλους και παράλληλα διατηρούμε την κοινωνική συνοχή μας, σαν μαθητές αλλά και σαν κοινωνία, νομίζω.
Η παιδεία είναι εντελώς δωρεάν μέχρι και την αποφοίτηση από το Πανεπιστήμιο ή το Πολυτεχνείο. Πρόσφατα ήρθαν στο σχολείο μας δάσκαλοι από άλλες χώρες για να μελετήσουν το σύστημά μας και μας είπαν πως έμειναν έκπληκτοι, γιατί δεν είδαν κανένα γκράφιτι στο σχολείο μας.
Λένε μάλιστα πως στα σχολεία μας στη Φινλανδία η σχολική βία είναι ανύπαρκτη, σε βαθμό. ανησυχητικό.
Δεν γνωρίζω αν αυτό είναι τόσο κακό, ίσως όμως αυτό να εξηγεί γιατί είμαστε σε διακοπές στη Ρόδο, «ξεσαλώνουμε» λίγο, όπως είδα το καλοκαίρι, και «τα τσούζουμε» ακόμη περισσότερο.
Το ότι είμαστε στο ίδιο σχολείο παιδιά από τόσο διαφορετικά κοινωνικά στρώματα, νομίζω πως μας βοηθάει στο να μαθαίνουμε να σεβόμαστε και να εκτιμάμε ο ένας τον άλλον ανεξάρτητα από το πόσα λεφτά έχει ο μπαμπάς, ανεξάρτητα από τις πνευματικές και σωματικές αναπηρίες ή από το τι χρώμα έχει η επιδερμίδα μας.

Αγαπάμε ό,τι κάνουμε
Αυτό μας βοηθάει πολύ και στην επιλογή του επαγγέλματος.Σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα, «οι περισσότεροι δεκάχρονοι συμμαθητές μου πιστεύουν ότι το καλύτερο επάγγελμα, είναι αυτό που τους αρέσει, που το κάνουν με το κέφι και όρεξη, όπου μπορούν να γνωρίσουν ενδιαφέροντες ανθρώπους και να έχουν τη δυνατότητα να πάνε διακοπές όπου τους αρέσει. Το πόσα λεφτά θα βγάζουν είναι σημαντικό αλλά όχι το σημαντικότερο κίνητρο».
Αυτό μπορεί να εξηγεί και το ότι, αν ακούσεις, η Φινλανδία είναι η χώρα με το χαμηλότερο δείκτη διαφθοράς στον κόσμο. Οι δάσκαλοί μας παίρνουν πολύ λιγότερα λεφτά από τους Γερμανούς και τους Γάλλους, δεν έχουν το καλύτερο αυτοκίνητο, αλλά όμως αυτό δεν τους εμποδίζει να αγαπούν αυτό που κάνουν. Νομίζω πως η κακή παιδεία και διαφθορά πάνε χέρι- χέρι.
Εδώ θα πρέπει να σου πω ότι το αγαπημένο σύνθημα του διευθυντή μας Βαατάινεν είναι: «Προτιμάω έναν ευτυχισμένο οδοκαθαριστή από έναν νευρωτικό ακαδημαϊκό»
Τον αγαπάμε πολύ γιατί δεν κάνει καμία διάκριση και είναι προστατευτικός και φιλικός σε όλους.
Συνεχώς μας μιλάει για τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη σας που έλεγαν πως: «η μάθηση καλλιεργείται καλύτερα εκεί όπου βρίσκει σταθερό συναισθηματικό έδαφος, διότι δεν είναι κάτι, που εισάγεται στον ανθρώπινο νου μόνο με την εξωτερική διαδικασία της διδασκαλίας (επανάληψη και μίμηση). Αλλά είναι μία εσωτερική διεργασία ίδιας και εμπειρικής ανακάλυψης, που χωρίς την αμοιβαία βούληση δε μεταδίδεται».

Μια ημέρα μου
Τώρα θα σου περιγράψω πως περνάω την ημέρα μου. Στις 8 αρχίζει το σχολείο μέσα στην τάξη και χωρίς συγκεντρώσεις στο προαύλιο, όπου μέσω ηχείων ακούμε μια εισαγωγική ομιλία αν πρόκειται για κάποια επέτειο, αλλά συνήθως ακούμε μόνο λίγη μουσική για περισυλλογή και ψυχολογική προετοιμασία για το μάθημα. Κάθε μαθητής κάθεται σε ένα θρανίο – τραπεζάκι, που δεν είναι πάντα το ίδιο, επειδή σε εμάς δεν αλλάζουν αίθουσα οι δάσκαλοι αλλά οι μαθητές.

Κάθε δάσκαλος έχει τη δική του αίθουσα και νομίζω πως είναι σωστό, διότι εκεί μέσα έχει τα προσωπικά του αντικείμενα, βιβλία και ό,τι άλλο χρειάζεται για το μάθημά του. Κάθε τάξη έχει επιδιασκόπιο, ραδιόφωνο, τηλεόραση, βίντεο και έναν Η/Υ συνδεδεμένο με το Διαδίκτυο.

Ο δάσκαλος υποδέχεται τα παιδιά στην τάξη του σαν οικοδεσπότης. Όποιος θέλει μπορεί να ζητήσει ακουστικά και μάλιστα ο καθηγητής μου των λατινικών έχει στην τάξη του και έναν οικιακό κινηματογράφο.
Για τις γλώσσες έχουμε ένα εργαστήριο γλωσσών, για τη βιολογία ένα ειδικό εργαστήριο κ.λπ.
Στον δάσκαλο μιλάμε πάντοτε στον ενικό και αν έχουμε κάποιο πρόβλημα φωνάζουμε «hei ope» που σημαίνει «ε δάσκαλε» και έρχεται ο δάσκαλος να μας βοηθήσει.
Αν κάποιος δεν ξέρει κάτι ή δεν έχει λύσει κάποιο πρόβλημα, δε σημαίνει απολύτως τίποτα. Η φιλοσοφία μας είναι πως κάθε μαθητής είναι υπεύθυνος για τη μάθηση του. Ο δάσκαλος είναι υποχρεωμένος να του κάνει ενισχυτικά μαθήματα τις απογευματινές ώρες. Αν κάποιος μαθητής ήταν άρρωστος ή πήγε μερικές ημέρες με τους γονείς του διακοπές, ο δάσκαλος υποχρεούται να του αναπληρώσει τις ώρες με ενισχυτική διδασκαλία.
Παρότι θεωρούμε ότι ο μαθητής μαθαίνει μόνο γιατί το επιθυμεί ο ίδιος, υπάρχουν κάπου – κάπου μικρά τεστ αλλά περισσότερο για κίνητρο υποκίνησης. Κάθε μάθημα κρατάει 45 λεπτά και ακολουθεί ένα διάλειμμα ενός τετάρτου.
Στις 11.45 και για μισή ώρα υπάρχει φαγητό, στο εστιατόριο φυσικά και όχι μέσα στις τάξεις. Δευτέρα και Παρασκευή το σχολείο τελειώνει στις 14.00, εκτός κι αν κάποιος θέλει να κάνει κάτι δημιουργικό μέσα στο σχολείο, όπως π.χ. σπορ ή κάτι άλλο. Τις άλλες ημέρες το σχολείο τελειώνει στις 16.00.

Στο Λύκειο, όπως σου έγραψα, μετά από 5 εβδομάδες σχολείο, υπάρχει μια εβδομάδα εξετάσεων σε έξι μαθήματα. Αν κάποιος δεν επέλεξε κάποιο μάθημα, την ημέρα εκείνη είναι ελεύθερος. Για τα τεστ δεν υπάρχει συγκεκριμένος χρόνος. Όποιος τελειώσει πάει στο σπίτι του. Οι καθηγητές, συνήθως δεν επιτηρούν καθόλου αλλά κανείς μας δεν διανοείται να μιλήσει ή να αντιγράψει γιατί θεωρείται μεγάλη ντροπή. Αν κάποιος δεν είναι ευχαριστημένος με τη βαθμολογία μπορεί να ζητήσει να μη ληφθεί υπόψη και να την επαναλάβει μετά από μερικές εβδομάδες. Μετά την εβδομάδα των τεστ παίρνουμε τα πιστοποιητικά επιδόσεων.
Το τι κάναμε σε όλη τη διάρκεια των 5 εβδομάδων δεν είναι και τόσο σημαντικό. Μετά το σχολείο πηγαίνω στο σπίτι, συνήθως χωρίς την τσάντα μου, αφού εκεί θα κάνω εντελώς διαφορετικά πράγματα από αυτά που έκανα στο σχολείο. Θα ασχοληθώ με άλλα πράγματα που μου αρέσουν επίσης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα διαβάσω κάτι άλλο. Διαβάζουμε πάρα πολύ εξωσχολικά βιβλία, γι’ αυτό και στην ανάγνωση βγήκαμε πρώτοι με απόσταση από το δεύτερο, ενώ εσείς όπως άκουσα πιάσατε «πάτο».

Υστερόγραφο
Όπως θα κατάλαβες, η επιτυχία μας είναι ένας συνδυασμός πολλών παραγόντων. Όπως μας λέει και ο δάσκαλος μας, ο Καουρισμάκι, «η εκπαίδευση δε γίνεται ποτέ μέσα σε ένα πολιτικό και- πολιτισμικό κενό. Είναι συστατικό κομμάτι του συνόλου της κοινωνίας, όπου δάσκαλοι, γονείς, μαθητές και πολιτεία συμβάλουν κατά τον ίδιο βαθμό». Η δασκάλα μας μάλιστα, η Κεκόνεν, μας λέει ότι «συμμετοχή στην παιδεία μας έχουν η οικογένεια και η γειτονιά, το κοινωνικό περιβάλλον, δηλαδή η κοινωνία με τις αξίες και τα πρότυπα της, ο δεδομένος χώρος και χρόνος, οι ανθρώπινες σχέσεις, οι νόμοι και τα ΜΜΕ με τις απόψεις και εικόνες που μεταδίδουν».
Γι’ αυτό πιστεύω ότι είναι κάτι που δεν αντιγράφεται από κάποιους ειδικούς. Μάλλον θα πρέπει να ανοίξετε έναν πανεθνικό διάλογο, όπου θα συμμετέχουν όλοι και φυσικά κι εσείς τα παιδιά και όχι μόνο κάποιοι «ειδικοί». Το σημειώνω, γιατί άκουσα ότι θα έρθουν στο σχολείο μας κάποιοι «ειδικοί» από την Ελλάδα για να μελετήσουν το σύστημα μας. Φοβάμαι ότι θα δουν ό,τι τους βολεύει.
Χωρίς την κινητοποίηση και τη βούληση ολόκληρης της κοινωνίας σας, δεν νομίζω πως θα πετύχετε κάτι. Νομίζω πως το σύστημα μας είναι πολύ απλό, τόσο απλό, που μόνο άνθρωποι δημιουργικοί ή παιδιά μπορούν ποτέ να το φανταστούν και να το εφαρμόσουν και όχι γραφειοκράτες που θα στείλετε να το μελετήσουν.
Πρόσφατα, μαζί με τους γονείς μου παρακολουθήσαμε μια μαγνητοφωνημένη Ομιλία στη βιβλιοθήκη του σχολείου μας από ένα καθηγητή από το ΜΙΤ της Μασαχουσέτης, τον Symour Papert, ο οποίος μας είπε:
«Όλα τα συστήματα είναι κουτά. Εμείς νομίζουμε ότι τα συστήματα είναι έξυπνα. Πολύ σπάνια όμως τα συστήματα μπορούν να δουν αυτό που συμβαίνει κάτω από τη μύτη τους. Ένα σύστημα, από τη στιγμή που μπαίνει στη λογική της συντήρησης, από τη στιγμή που εναντιώνεται στο άνοιγμα του μυαλού και στην ιδέα της αλλαγής, αρέσκεται να πιστεύει στην ίδια του την προπαγάνδα, στις ιστορίες που ουσιαστικά μόνο του δημιουργεί… Μια κραταιά γραφειοκρατία μπορεί να έχει όλες τις πληροφορίες αλλά λόγω έλλειψης ευελιξίας και καθαρής σκέψης να μην μπορεί να αντιδράσει και να καθορίσει τα γεγονότα».
Νομίζω πως θα συμφωνήσεις, γι’ αυτό και στο σχολείο μας οι γονείς μας συμμετέχουν ενεργά στην αξιολόγηση πρόσληψης του διευθυντή αλλά και των καθηγητών. Αν δε συμμετέχουν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι για να συναποφασίσουν για το ποιοι θα αναλάβουν το έργο εκπαίδευσης των παιδιών τους, ποιος θα το κάνει καλύτερα και χωρίς σκοπιμότητες;

Είμαι πολύ περίεργος να μάθω πως είναι το δικό σας σύστημα και πως περνάτε την ημέρα σας.

Με ρώτησες πόσο έχει σ’ εμάς το τελευταίο μοντέλο της NOKIA, και το Touareg της VW, ειλικρινά δεν ξέρω γιατί δεν έχω κινητό και ο μπαμπάς μου έχει ένα παλιό τζιπ, διότι εμείς στη Φινλανδία έχουμε χιλιάδες χιλιόμετρα χωματόδρομων. Πάντως, το καλοκαίρι που ήμουν στη Ρόδο, είδα πολλά πανάκριβα τζιπ και σκέφτηκα πως μάλλον θα τα χρειάζονται για να πηγαίνουν για σαφάρι στη Σαχάρα, διότι το νησί δεν έχει και τόσους πολλούς δρόμους.

Λοιπόν φίλε μου, «Kiitos» (ευχαριστώ) για το σήμα του «Ολυμπιακού» που μου έστειλες, της αγαπημένης σου ομάδας όπως μου λες, δυστυχώς δεν την γνωρίζω. Ελπίζω με αυτό να μη σε στενοχώρησα, αλλά οφείλω να σου πω, πως με το ποδόσφαιρο δεν τα πάω και τόσο καλά.
Στον ελεύθερο χρόνο μου προτιμάω να πάω στη βιβλιοθήκη της γειτονιάς μου, να σερφάρω λίγο στο Ιντερνέτ, να πάω για σκι ή πατινάζ στον πάγο με τους φίλους μου και τις λίγες ώρες την εβδομάδα που βλέπω τηλεόραση, προτιμάω να δω κανένα ντοκιμαντέρ για την ιστορία σας και άλλες μακρινές χώρες, που δεν έχω πάει. Όπως άκουσα, σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, είμαστε η χώρα με τη χαμηλότερη τηλεθέαση στην Ευρώπη. Ξέχασα, δε, να σου πω ότι εκτός της σχολικής, σε κάθε γειτονιά μας υπάρχει μια δημόσια βιβλιοθήκη και δεν υπάρχει μαθητής που να μην έχει μια δανειστική ταυτότητα βιβλίων ή σύνδεση με το ιντερνέτ.
Φίλε μου, σου εύχομαι καλή επιτυχία και κουράγιο. Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που να μπορούσε να επιλέξει το τόπο γέννησης του.

Φιλικά, Markus Bootsarb

Οι υπάρχουσες προσεγγίσεις όσον αφορά την προστασία των προσωπικών δεδομένων online είναι «θεμελιωδώς λανθασμένες και δεν μπορούν να διορθωθούν» αναφέρεται σε πρόσφατη έρευνα του πανεπιστημίου Κολούμπια. Η έρευνα επικεντρώθηκε στα κοινωνικά δίκτυα και διερεύνησε τα συστήματα που διαθέτουν προκειμένου να προστατέψουν τα προσωπικά δεδομένα των χρηστών.

Οι ερευνητές ανέλυσαν τον τρόπο με τον οποίο σπουδαστές του πανεπιστημίου, ηλικίας από 18 – 25 ετών, χρησιμοποιούν το Facebook και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το 100% των χρηστών απεκάλυπταν προσωπικά τους δεδομένα χωρίς να έχουν πρόθεση για κάτι τέτοιο και χωρίς να γνωρίζουν σε πόσο βαθμό.

Σε ποσοστό 93,8% οι σπουδαστές συνειδητοποίησαν ότι αποκάλυπταν πληροφορίες που ήθελαν να κρατήσουν κρυφές.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι ο τρόπος με τον οποίο τα media παρουσιάζουν το θέμα της προστασίας των προσωπικών δεδομένων στο Facebook έχει άμεση επίδραση στον τρόπο με τον οποίο οι χρήστες αντιμετωπίζουν το ζήτημα αυτό. Σχεδόν τα δύο τρίτα των σπουδαστών δήλωσαν ότι ελέγξανε τις ρυθμίσεις για την προστασία τους αφού είχανε διαβάσει σχετικά δημοσιεύματα στον Τύπο, αλλά δεν τις άλλαξαν. Παρ όλα αυτά δηλώνουν ότι στο μέλλον θα γίνουν πιο αυστηροί.

Το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) δημιούργησε τον πρώτο κόμβο για παιδιά και εφήβους με πρωταρχικό σκοπό να εμφυσίσει στους μαθητές την αγάπη προς το βιβλίο και την ανάγνωση. Ο “Μικρός Αναγνώστης” είναι ένας κόμβος τόσο ψυχαγωγικός όσο και επιμορφωτικός που μπορεί όμως ταυτόχρονα να αποτελέσει κι ένα χρήσιμο εργαλείο για τους δασκάλους αλλά και τους γονείς, δημιουργώντας μια εποικοδομητική σχέση μεταξύ παιδιών και βιβλίων έξω από τις σχολικές αίθουσες.
Στόχος του είναι να ενημερώσει τα παιδιά, τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς για όλα όσο συμβαίνουν γύρω από το χώρο του βιβλίου, δημιουργώντας ένα πλέγμα παιχνιδιών και διασκεδαστικών δραστηριοτήτων που σχετίζονται με το βιβλίο, εξοικειώνοντας  έτσι το παιδί με τίτλους, δημιουργούς και ιστορίες δίνοντάς του ερεθίσματα για ανάγνωση.
Οι θεματικές ενότητες είναι πολλές και ενδιαφέρουσες!

keepvid.com: Σας δίνει την δυνατότητα να κατεβάσετε video από το youtube, Google Video, megavideo, facebook, dailymotion, metacafe, vimeo, ehow, Angry Alien, ArtistDirect, Blastro, Blennus, Blip.tv, Bofunk, Bolt, Break.com, Castpost, Current TV, Dailymotion, DevilDucky, FindVideos, Free Video Blog, Grinvi, Grouper, iFilm, LuluTV, Metacafe, Midis.biz, Music.com, MusicVideoCodes.info, MySpace, MySpace Video Code, Newgrounds, PcPlanets, Pixparty, Putfile, REVVER, Sharkle, StreetFire, That Video Site, The One Network, VideoCodes4U, VideoCodesWorld, VideoCodeZone, vidiLife, VIDNET.com, Vimeo, vSocial, Web62.com and ZippyVideos, σε διάφορες μορφές.

Απλά κάνετε copy and paste την διεύθυνση του video που σας άρεσε και …..download.

Για να παίξετε τα αρχεία .flv κατεβάστε τον VLC media player που είναι ένας cross-platform ευέλικτος media player που κάνει ένα πράγμα καλά: προσπαθεί να αναπαράγει κάθε μορφή πολυμεσικού αρχείου που υπάρχει…..και τα καταφέρνει άριστα….να είστε απολύτως σίγουροι γι΄αυτό.

Αν θα πρέπει να μετατρέψετε ένα αρχείο .flv σε .avi για να μπορεί να παίζει σε οποιοδήποτε υπολογιστή, κατεβάστε το πρόγραμμα Pazera (free flv to avi converter), που δίνεται δωρεάν κάνοντας κλικ εδώ.

• Δημιουργείστε ένα φάκελο (π.χ. στην επιφάνεια εργασίας) και αποσυμπιέστε εκεί το αρχείο zip που κατεβάσατε.
• Ανοίξτε το φάκελο και κάντε κλικ στο αρχείο flvtoavi.exe
• Στο παράθυρο που θα ανοίξει κάντε κλικ στο κουμπί addfiles και επιλέξτε το αρχείο flv που θέλετε να μετατρέψετε.
• Φροντίστε να είναι πατημένο το κουμπί avi.
• Τέλος πατήστε το κουμπί convert (στο επάνω μέρος του παραθύρου του προγράμματος) και σε λίγη ώρα το νέο αρχείο είναι έτοιμο. Θα το βρείτε στον ίδιο φάκελο που υπήρχε το αρχικό αρχείο.

Related articles

• Record Live Streaming Video with Streaming Video Recorder (madrasgeek.com)
• Download Online Videos, Extract Audio from Video with Clip Converter (madrasgeek.com)
• Three Alternatives to Youtube (webupon.com)