ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ
Η διαφοροποιημένη διδασκαλία είναι ένας συνολικός τρόπος διδασκαλίας για τη μάθηση της ξένης γλώσσας θεωρώντας ότι ο κάθε μαθητής έχει ξεχωριστή οντότητα και πρέπει να αντιμετωπίζεται ανάλογα (Tomlinson, 2001).
Σύμφωνα με τις αρχές τις διαφοροποιημένης διδασκαλίας, οι μαθητές κατακτούν τη γνώση μέσα από την ενεργητική μάθηση που πρέπει να ανταποκρίνεται στα ξεχωριστά προβλήματα και τις ιδιαιτερότητες του μαθητή καθόσον ο τρόπος και ο χρόνος μάθησης διαφέρει στον καθένα.
Η διαφοροποιημένη διδασκαλία στην ουσία πρέπει να γίνεται εξατομικευμένα και να αποβλέπει στο συνθετικό αποτέλεσμα και να έχει γίνει ακριβής στοχοθέτηση.
Μπορούμε να διαφοροποιήσουμε τη διαδικασία, το περιεχόμενο και το θέμα της μάθησης.
Στη διαφοροποιημένη διδασκαλία οι εκπαιδευτικοί σχεδιάζουν κατάλληλα τις δραστηριότητες λαμβάνοντας υπόψη και τις πολλαπλές νοημοσύνες κατά τον Gardner και τον μαθητή ως μονάδα που πρέπει να γνωρίζουν και να έχουν προηγουμένως αξιολογήσει.
Ο στόχος της διαφοροποιημένης διδασκαλίας είναι να εντάξει το μαθητή στο ίδιο του το μαθησιακό περιβάλλον.
Αναφορικά με το μαθησιακό περιβάλλον οι μαθητές θα πρέπει να νιώθουν μαθησιακά επαρκείς και να ασχοληθούν με δραστηριότητες αντίστοιχες των δεξιοτήτων και των ικανοτήτων τους.
Η διαφοροποιημένη διδασκαλία είναι ένας τρόπος συνεκπαίδευσης, προτεραιότητα της οποίας είναι η ανταπόκριση του εκπαιδευτικού στις μαθησιακές ανάγκες όλων των μαθητών και του καθενός ξεχωριστά ανάλογα με τη διαφορετικότητά του.
Αναμφίβολα, σκοπός του δεν θα είναι να θέσει ούτε χαμηλότερους στόχους ούτε και ψηλότερους για τους μαθητές αλλά να παρέχει τις ανάλογες συνθήκες στο καθένα για να προοδεύσει και να ενταχθεί συνεργατικά στο σύνολο της τάξης.
Προτού όμως ο εκπαιδευτικός προχωρήσει σε οποιαδήποτε μορφή διαφοροποίησης θα πρέπει να γνωρίζει από πριν αν το επίπεδο της τάξης του είναι μαθησιακά επαρκές-και συνεχώς να αυτορρυθμίζεται. Διότι είναι αναγκαίο οι μαθητές να ασχοληθούν με έργα αντίστοιχα των δεξιοτήτων και των ικανοτήτων τους (Δημητροπούλου, 2013).
Για να υλοποιήσουν τη διαφοροποιημένη διδασκαλία, οι εκπαιδευτικοί πρέπει να εφαρμόσουν διδασκαλία και αξιολόγηση με πολλαπλούς τρόπους και επίπεδα. Όταν σε διαφοροποιημένη τάξη όλοι οι μαθητές ασχολούνται με διαφορετικό υλικό ή συμμετέχουν σε διαφορετικές ομάδες, κανένας τρόπος εργασίας δε θεωρείται «ειδικός» και συνεπώς δεν πρέπει να ξεχωρίζει ή να στιγματίζει τους μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες (Παντελιάδου, 2008).
Η αξιολόγηση, πρέπει να είναι συνεχής και να στοχεύει στη συνολική αποτίμηση της επίδοσης των μαθητών και της μελέτης των ατομικών τους χαρακτηριστικών ώστε να σχεδιαστεί μια αποτελεσματική διδασκαλία σύμφωνα με τις ανάγκες όλων τους.
Επίσης, για την τελική αξιολόγηση, με αυτήν αποτιμάται με συστηματικό τρόπο το αποτέλεσμα της διδακτικής διαδικασίας που ακολουθήθηκε και της προσωπικής προσπάθειας του μαθητή (Καραγεώργου, 2013). Με τον τρόπο αυτό, ενισχύεται περαιτέρω η αυτοπεποίθηση και η αυτοεκτίμηση του μαθητή με συνέπεια την ενδυνάμωση και τη βελτίωσή του στην τάξη.η αξιολόγηση
Η διαφοροποιημένη διδασκαλία εξασφαλίζει και την ενεργή συμμετοχή με την αξιοποίηση του κρυμμένου δυναμικού των μαθητών που με την παραδοσιακή διδασκαλία θα παρέμενε στην αφάνεια.
Επιπλέον, στα πλαίσια μιας διαφοροποιημένης τάξης, η αξιολόγηση οφείλει κι αυτή να είναι διαφοροποιημένη.
Κάτω από : Άρθρα