Δρ Ευτυχία Νικολακοπούλου

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΔΡΑΣΗΣ ΤΗΣ 16 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ,

ΈΡΕΥΝΑΣ & ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

ΠΕΡ/ΚΗ Δ/ΝΣΗ Π/ΘΜΙΑΣ & Δ/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ ΝΟΤΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ & ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ  ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗΣ Δ.Ε

.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΗΜΕΡΙΔΑΣ

ΠΕΜΠΤΗ 16 ΙΟΥNΙΟΥ 2016

ΧΩΡΟΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

5:15-8 μ.μ

Η  ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΥΕΛΙΚΤΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΣΤΗ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΩΣ ΞΕΝΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

Επιμορφωτική ημερίδα των Σχολικών Συμβούλων Γαλλικής Δρ Ευτυχίας Νικολακοπούλου, Ειδικής Αγωγής Δρ Μαρίας Δερέκα. σε συνεργασία με την Δρ Ειρήνη Τσαβαλά, Προϊσταμένη Επιστημονικής και Παιδαγωγικής Καθοδήγησης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Νοτίου Αιγαίου και το Γαλλικό Σχολείο «Άγιος Γεώργιος» και εκπαιδευτικούς της Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης.

Ωράριο Εργασίας: απογευματινό

    ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ

1. Δρ Ειρήνη Τσαβαλά

Προϊσταμένη Επιστημονικής και  Παιδαγωγικής Καθοδήγησης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Νοτίου Αιγαίου

 «Η δομημένη διδασκαλία στην εκπαίδευση ατόμων με αυτισμό»

2. Δρ Ευτυχία Νικολακοπούλου  (Σχολική Σύμβουλος Γαλλικής Π.Ε. και Δ.Ε. Νοτίου Αιγαίου): «Η σημασία της Ειδικής Αγωγής και των ευέλικτων πρακτικών προσεγγίσεων στη διδακτική των ξένων γλωσσών για ένα σύγχρονο σχολείο»
3. Δρ. Μαρία Δερέκα  (Σχολική Σύμβουλος Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης 17ης Περιφέρειας) : «Κοινωνικές Δεξιότητες σε εφήβους με νοητική στέρηση»
4. Γκορτσά Αγορούλα (Καθηγήτρια ΠΕ-06): «Δημιουργία Συνεργατικού Περιβάλλοντος μάθησης στην αίθουσα του γενικού σχολείου για την ενσωμάτωση μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες».
5. Αντωνοπούλου Σοφία (Καθηγήτρια  ΠΕ-05):  «Το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Teachers 4 Europe στην τάξη των Γαλλικών»
6. Μαλαματάρη Δέσποινα (ΠΕ 11) & Γαβριηλίδου Κωνσταντίνα (ΠΕ 71) Βιωματικό: «Βελτίωση κοινωνικών δεξιοτήτων σε παιδιά με και χωρίς ειδικές      εκπαιδευτικές ανάγκες. Συνεργασία εκπαιδευτικού φυσικής αγωγής και ειδικής παιδαγωγού»

ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΕΙΣΗΓΗΣΕΩΝ

1. Dr Ειρήνη Τσαβαλά

Προϊσταμένη Επιστημονικής και Παιδαγωγικής Καθοδήγησης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Νοτίου Αιγαίου

Η δομημένη διδασκαλία στην εκπαίδευση ατόμων με αυτισμό

Η δομημένη διδασκαλία είναι μία ψυχοπαιδαγωγική προσέγγιση που βασίζεται στις αρχές των θεωριών μάθησης και τα ευρήματα της γνωστικής ψυχολογίας.

Αξιοποιεί τα ιδιαίτερα γνωστικά χαρακτηριστικά των μαθητών με αυτισμό και συνίσταται στην αναδόμηση του μαθησιακού τους περιβάλλοντος.

Στόχοι της δομημένης διδασκαλίας είναι:

Η κατανόηση του περιβάλλοντος από το άτομο με αυτισμό

Συνέπεια και προβλεψιμότητα

Μείωση των δυσκολιών οργάνωσης

Εδραίωση κοινωνικά αποδεκτών συμπεριφορών

Σταθερότητα και απλοποίηση των καταστάσεων

Κινητοποίηση

Αύξηση αυτονομίας

Η ανεξαρτησία του ατόμου με αυτισμό.

Στην προκειμένη περίπτωση θα κάνουμε μια σύντομη παρουσίαση της στρατηγικής αυτής και θα βάλουμε τον προβληματισμό για τις πιθανές εφαρμογές της σε ποικίλες περιπτώσεις εξατομικευμένης διδασκαλίας πέραν του φάσματος του αυτισμού.

2. Δρ Ευτυχία Νικολακοπούλου (Σχολική Σύμβουλος Γαλλικής Π.Ε. και Δ.Ε. Νοτίου Αιγαίου):

Η σημασία της Ειδικής Αγωγής και των ευέλικτων πρακτικών προσεγγίσεων στη διδακτική των ξένων γλωσσών για ένα σύγχρονο σχολείο

Θα παρουσιαστούν θεωρητικές αλλά και με παιδαγωγικές προσεγγίσεις τις στρατηγικές διαφοροποίησης στη διδακτική διαδικασία ως σύγχρονη, ευέλικτη και αποτελεσματική πρακτική. |

Η διαφοροποιημένη διδασκαλία που είναι μια προσέγγιση στη διδασκαλία και τη μάθηση, αναγνωρίζει και εκτιμά τις ατομικές διαφορές του κάθε μαθητή. Σε μια διαφοροποιημένη τάξη, ο δάσκαλος προσαρμόζει τη διδασκαλία του στις ιδιαίτερες ανάγκες της τάξης του. Οι προσαρμογές αυτές καθιστούν τη μάθηση προσιτή σε μαθητές, η οποία τους παρακινεί να μάθουν περισσότερο. Με την προώθηση της ποικιλίας και των ατομικών δυνατοτήτων η διαφοροποίηση προωθεί επίσης την αυτονομία των μαθητών σε ένα διαφορετικό  κόσμο. Οι διαφορές λοιπόν παίρνουν ισχύ και δύναμη.

Βασικές αρχές της διαφοροποιημένης τάξης σύμφωνα με την Carol Ann Tomlinson (2004) είναι:

• Ο δάσκαλος καταλαβαίνει τις διαφορές μεταξύ των μαθητών.
• Τις εκτιμά και  χτίζει πάνω σ΄ αυτές.)
• Ο  δάσκαλος προσαρμόζει το περιεχόμενο, τη διαδικασία και την παραγωγή με βάση το επίπεδο των επιδόσεων του κάθε μαθητή, τα ενδιαφέροντά του και το προφίλ εκμάθησής του.
• Η αξιολόγηση και η διδασκαλία είναι αδιαχώριστα.
• Ο δάσκαλος είναι σαφής σχετικά με τα βασικά στοιχεία του κάθε μαθήματος.
• Οι μαθητές και οι δάσκαλοι συνεργάζονται για τη μάθηση.
• Όλοι οι μαθητές εργάζονται και σέβονται τους άλλους.
• Η ευελιξία χαρακτηρίζει τη διαφοροποιημένη τάξη.
• Μια διαφοροποιημένη τάξη στοχεύει στη βέλτιστη πρόοδο του καθενός και την ατομική επιτυχία.

Υπάρχουν αρκετά στοιχεία από κάθε τάξη και κάθε μάθημα. Έτσι, ποιες προσαρμογές απαιτούνται για να εφαρμοστεί η διαφοροποιημένη προσέγγιση στη διδασκαλία μέσα στην τάξη;

Όπως ήδη αναφέρθηκε, κάθε τάξη είναι διαφορετική. Ο δάσκαλος θα προσαρμόσει τη διδασκαλία του με διαφορετικό τρόπο, ανάλογα με τις ανάγκες της ομάδας και των ατόμων που ανήκουν σ’ αυτήν. Εδώ παρουσιάζουμε τέσσερα στοιχεία για να εξετάσει ο εκπαιδευτικός στο ενδεχόμενο εφαρμογής διαφοροποίησης στην τάξη.. Ωστόσο, θα θέλαμε να  τονίσουμε ότι δεν είναι αναγκαίο να προσαρμοστούν αυτά τα στοιχεία για κάθε μάθημα. Ο δάσκαλος απλά κάνει τις απαιτούμενες προσαρμογές για να διευκολύνει και να  υποστηρίξει την επιτυχία των μαθητών του και για ν’ ανταποκρίνεται  στις ιδιαίτερες ανάγκες τους.

Α/Το περιεχόμενο

• Αυτό που οι μαθητές θα μάθουν μαθαίνουν και διδακτικό υλικό που υποστηρίζει τη μάθηση που επιδιώκεται”

Β/ Τη διαδικασία

• Οι δραστηριότητες που επιτρέπουν στους μαθητές να κατανοήσουν τις βασικές ιδέες χρησιμοποιώντας βασικές δεξιότητες

Γ/Οι παραγωγές

Δ/ Πώς μπορούν οι μαθητές να αποδείξουν τι έχουν μάθει και τι μπορούν να ολοκληρώσουν μετά από μια περίοδο μάθησης

Τέλος χρειάζεται ο απαραίτητος σχεδιασμός και η αναδιάταξη της τάξης για τη δημιουργία της κατάλληλης ατμόσφαιρας όσον αφορά τις προσδοκίες της μάθησης π.χ Στο  μαθησιακό περιβάλλον  οι πάγκοι μετακινούνται ανάλογα με τη θέση του εκ/ού.

Αφίσες προόδου και εργασιών κάθε μαθητή.

3.Δρ Μαρία Δερέκα(Σχολική Σύμβουλος Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης 17ης Περιφέρειας) : «Κοινωνικές Δεξιότητες σε εφήβους με νοητική στέρηση»

KOINΩΝΙΚΕΣ ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ ΣΕ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΕ ΝΟΗΤΙΚΗ ΥΣΤΕΡΗΣΗ

Η συγκεκριμένη παρουσίαση αναφέρεται σε έρευνα με θέμα: «Ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων και δεξιοτήτων επιβίωσης σε νεαρούς ενήλικες με νοητική υστέρηση», έλαβε χώρα σε ΕΕΕΕΚ όλης της Ελλάδος με δείγμα 44 εκπαιδευτικούς και χρησιμοποιήθηκε ποιοτική ανάλυση.

Τα ερωτήματα στα οποία απαντά είναι: α) Σε ποιο βαθμό οι μαθητές των ΕΕΕΕΚ εκπαιδεύονται σε κοινωνικές δεξιότητες και β) Ποιο είναι το είδος των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί κατά τη διδασκαλία των παραπάνω δεξιοτήτων.

4. Αγορούλα Γκορτσά (Καθηγήτρια ΠΕ06-Μsc στην Ειδική Αγωγή)

Δημιουργία συνεργατικού περιβάλλοντος μάθησης στην αίθουσα του γενικού σχολείου για την ενσωμάτωση μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες.

Οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες πρέπει να μάθουν να δουλεύουν σε ένα μέρος όπου θα αισθάνονται ασφαλείς, για να σκέπτονται καθαρά, και ενισχύεται η αυτοπεποίθησή τους.

Στο παρόν άρθρο θα προσπαθήσουμε να δείξουμε αυτούς τους τρόπους που θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει ο καθηγητής της ξένης γλώσσας στην τάξη του γενικού σχολείου, για να οργανώσει το χώρο με τέτοιο τρόπο-χρησιμοποιώντας κατάλληλο οπτικό υλικό- ώστε να ενθαρρύνει τη συμμετοχή των μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες.

5. Αντωνοπούλου Σοφία (Καθηγήτρια  ΠΕ-05) 

Το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Teachers 4 Europe στην τάξη των Γαλλικών

Θα γίνει αρχικά μια θεωρητική παρουσίαση του ευρωπαϊκού προγράμματος Teachers4Europe και στη συνέχεια θα παρουσιαστούν στους συμμετέχοντες πρακτικά παραδείγματα εφαρμογής του στην τάξη των γαλλικών στο δημοτικό.

6. Μαλαματάρη Δέσποινα (ΠΕ 11), Γαβριηλίδου Κωνσταντίνα (ΠΕ 71).

Βελτίωση κοινωνικών δεξιοτήτων σε παιδιά με και χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Συνεργασία εκπαιδευτικού φυσικής αγωγής και ειδικής παιδαγωγού.

Το πρόγραμμα αποσκοπούσε στη βελτίωση των κοινωνικών δεξιοτήτων και των αλληλεπιδράσεων μεταξύ παιδιών με και χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στο πλαίσιο του σχολείου. Στην παρούσα εργασία παρουσιάζεται η μεθοδολογία που αξιοποιήθηκε κατά την εφαρμογή του προγράμματος, ενδεικτικές δραστηριότητες και τα αποτελέσματα που προέκυψαν από την εφαρμογή του προγράμματος.

Συμμετείχαν 14 μαθητές πρώτης τάξης δημοτικού. Από αυτούς, ένας μαθητής παρουσιάζει διαταραχή του αυτιστικού φάσματος. Το πρόγραμμα σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε σε συνεργασία των εκπαιδευτικών φυσικής αγωγής και τμήματος ένταξης. Οι συναντήσεις είχαν εβδομαδιαία συχνότητα σε συγκεκριμένη ώρα και ημέρα. Η συνολική διάρκεια του πρόγράμματος ήταν 6 μήνες.  Η αρχική και τελική αξιολόγηση των αλληλεπιδράσεων μεταξύ των παιδιών στηρίχθηκε στην άτυπη παρατήρηση με βάση πρωτόκολλα παρατήρησης τόσο κατά τη διάρκεια των συναντήσεων όσο και σε αυθόρμητες καταστάσεις στο διάλειμμα ή την ώρα του μαθήματος της φυσικής αγωγής.

Η δομή του προγράμματος σχεδιάστηκε από την αρχή της χρονιάς. Στηρίχθηκε σε ενεργητικές και βιωματικές μεθόδους εργασίας. Αξιοποιήθηκαν μουσικοκινητικές και ψυχοκινητικές δραστηριότητες σε συνδυασμό με αφήγηση, μελέτη περιπτώσεων/ συζήτηση και αξιοποίηση των τεχνών (εικαστικές δημιουργίες/ δραματοποίηση).

Το περιεχόμενο, η δομή και η μεθοδολογία του προγράμματος παρέμβασης συνδιαμορφώνονταν από την ομάδα των εκπαιδευτικών σε ανατροφοδοτικές συναντήσεις που πραγματοποιούνταν κάθε εβδομάδα.

Στόχος ήταν να καταστούν οι μαθητές ικανοί να ενεργούν στην ζωή τους με βάση τις αξίες με τις οποίες ασχολήθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος. Τα αποτελέσματα της πιλοτικής εφαρμογής του πρόγραμματος δείχνουν βελτίωση των κοινωνικών δεξιοτήτων όλων των μαθητών και ακόμα, ποσοτική αύξηση και ποιοτική βελτίωση των αλληλεπιδράσεων των παιδιών τόσο στο πλαίσιο του προγράμματος όσο και σε αυθόρμητες καταστάσεις π.χ. κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων.

                ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

Αντουάν  Γκαλλάν & Ζανίν  Γκαλλάν (1997), Το παιδί με νοητική καθυστέρηση και

η κοινωνία, Πατάκης, Αθήνα

Burns Y.& Gunn P. (1997), Εκπαίδευση ατόμων με σύνδρομο  Down, Έλλην, Αθήνα

Brown H. & Smith H. (1992), Normalisation: a reader for the nineties, Routledge, London.

Center for Educational Research and Innovation (CERI) (1986), Young people with handicaps: the road to adulthood, Paris, OECD.

Cooper D. (1989), Sixteen plus: Rights through life. In Roaf C. and Bines H., Needs, σrights and opportunities: developing approaches in special education, London, σThe Falmer Press.

Dellasoudas L. (1992), The special vocational formation, Series of independent publications of magazine “Presence”, Athens.

Dereka M. (2001), Αdult Training Centers and Curriculum in Greece, European Journal of Special Needs Education,vol.16 (1), pp.65-74

Δερέκα Μ. (2003), Κοινωνικές δεξιότητες και νοητική υστέρηση, Νέα Παιδεία,107, σελ. 99-109

Δημητρόπουλος A.E. (1995), Η επαγγελματική εκπαίδευση ατόμων με νοητική υστέρηση στην Ελλάδα (PhD thesis), Aθήνα, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο των Αθηνών, Τμήμα Φιλοσοφίας.

European Parents Association (EPA) (1998), EPA Training course, Info Bulletin, Spring-Summer 1998, pp.33.

Frank & al. (1990), Adult adjustment of recent graduates of Iowa mental disabilities programs, Education and Training in Mental Retardation, 25(1), pp.62-75

Hirst M. (1985), Could schools do more for leavers?, British Journal of Special Education, 12(4),  pp. 143 – 146.

Kassotakis M. (1990), The Greek education and the unique Europe. Possible sconsequences and perspectives in The Greek education in Community frame, Athens, Pedagogical Institute.

2. ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

• Κανάκης, Ι.Ν. (1991). Η εσωτερική διαφοροποίηση και η εξατομίκευση της διδασκαλίας – μάθησης. Νεοελληνική Παιδεία, 23, 33-49.

Κουτσελίνη, Μ. (2001). Ανάπτυξη προγραμμάτων- θεωρία – έρευνα – Πράξη. Λευκωσία

Διαφοροποίηση διδασκαλίας – μάθησης σε τάξεις μικτής ικανότητας : Φιλοσοφία και έννοια προσεγγίσεις και εφαρμογές. Τόμος Α΄. Λευκωσία

• Κουτσελίνη, Μ. (2008). Εποικοδόμηση και διαφοροποίηση διδασκαλίας – μάθησης σε τάξεις μικτής ικανότητας. Λευκωσία
• Τomlinson, C. (2003). Διαφοροποίηση της εργασίας στην αίθουσα διδασκαλίας. (Χ. Θεοφιλίδης, Δ. Μαρτίδου Φορσιέ, Μετάφ.). Λευκωσία. (Δημοσίευση πρωτότυπου, 1999)
• Τomlinson, C. (2004). Ηγεσία για διαφοροποίηση της εργασίας σε σχολεία και αίθουσες διδασκαλίας. (Χ. Θεοφιλίδης, Δ. Μέσσιου, Μετάφ.). Λευκωσία. (Δημοσίευση πρωτότυπου, 2001)

Κάτω από : Δράσεις