ποιήματα για την 25 Μαρτίου

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΖΑΛΟΓΓΟΥ


ΣΟΥΛΙΩΤΙΣΣΑ 1

Γυναίκες Ελληνίδες,

ακούστε με καλά!

Καλύτερος ο θάνατος

φτάνει πια η σκλαβιά.

 

Τον Τούρκο τον αντίχριστο

εμείς δεν προσκυνούμε!

Καλύτερα το θάνατο

μονάχες μας να βρούμε.

 

ΣΟΥΛΙΩΤΙΣΣΑ 2

Θεέ μου, ως πότε θα μπορώ

σκλάβα να είμαι ακόμα

και να πατούν οι βάρβαροι

το άγιο μας το χώμα;

 

ΣΟΥΛΙΩΤΙΣΣΑ 3

Ο πόνος είν’ αβάσταχτος

στων Τούρκων όμως πάλι

στα χέρια άμα πέσουμε

ντροπή θα ‘ναι μεγάλη.

 

Από το Σούλι ας μάθουν όλοι

τι θα πει ελευθερία

και οι γενναίες προτιμάνε

θάνατο ή ελευθερία.

 

ΣΟΥΛΙΩΤΙΣΣΑ 4

Όλες μαζί ας πέσουμε

στο Ζάλογγο βαθιά

παρά σκλάβες να ζούμε

στων Τούρκων τα δεσμά.

 

Καλύτερα μιας ώρας

ελεύθερη ζωή

παρά σαράντα χρόνια

σκλαβιά και φυλακή.

 

ΣΟΥΛΙΩΤΙΣΣΑ 5

Γυναίκες η θυσία μας

στο νου όλων θα μείνει

και κάποτε το αίμα μας

θα φέρει την ειρήνη.

 

ΣΟΥΛΙΩΤΙΣΣΑ 6

Με ένα χορό ας πέσουμε

στο Ζάλογγο βαθιά

σκλάβες οι Σουλιώτισσες

μην πάμε στον πασά.

 

Πάμε λοιπόν, μην κάθεστε

μη χάνουμε καιρό

ελάτε ας αρχίσουμε

του χάρου το χορό.

 

ΣΟΥΛΙΩΤΙΣΣΑ 7

Εμπρός χορός περήφανος

του Ζάλογγου να αρχίσει

το Σούλι δεν προσκύνησε

μηδέ θα προσκυνήσει.

 

Πολύ κουράγιο χρειάζεται

γενναίες Ελληνίδες.

Αυτές τις ώρες γράφονται

ιστορικές σελίδες.

 

ΣΟΥΛΙΩΤΙΣΣΑ 8

Εμπρός χορό να αρχίσουμε

σφιχτά δέστε τα χέρια

τραγούδι πιάστε όμορφο

να ακούσουν τα αιθέρια.

 

Έχε γεια, καημένε κόσμε,

έχε γεια γλυκειά ζωή

και συ δύστυχη πατρίδα,

έχε γεια παντοτινή.


ΣΟΥΛΙΩΤΙΣΣΑ 9

Στη στεριά δε ζει το ψάρι

ούτε ανθός στην αμμουδιά

κι οι Σουλιώτισες δε ζούνε

δίχως την ελευθεριά.

 

ΣΟΥΛΙΩΤΙΣΣΑ 10

Έχετε γεια βρυσούλες,

λόγγοι, βουνά, ραχούλες.

Οι Σουλιώτισσες δε μάθαν

για να ζούνε μοναχά

ξέρουνε και να πεθαίνουν,

να μη ζούνε στη σκλαβιά.

 

ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ 1821

 

ΕΛΛΑΔΑ

Χρόνια και χρόνια πολεμώ

σε λόγγους και βουνά

και έχω του κόσμου τα τρανά

τα πιο καλά παιδιά.

 

Π.Π. ΓΕΡΜΑΝΟΣ

Παιδιά, για μεταλάβετε, για ξομολογηθείτε

δεν είναι ο περσινός καιρός

κι ο φετινός χειμώνας

μας ήρθε η άνοιξη πικρή

το καλοκαίρι μαύρο

γιατί σηκώθει πόλεμος

και πολεμά τους Τούρκους

Να διώξουμε όλη την Τουρκιά

ή να πεθάνουμε όλοι

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ

 

ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ

Με λένε γέρο του Μοριά

και γέρασα στ’ αλήθεια

μα κάτω απ’ τα άσπρα μου μαλλιά

έκρυβα μεσ’ τα στήθια

 

Την πίστη για τη λευτεριά

τη δόξα, την ελπίδα

πως θάρθω στην αγκάλη σου

μεγάλη μου πατρίδα.

 

Κολοκοτρώνης είμαι εγώ

με το άσπρο άλογό μου

φόβος και τρόμος έγινα

στον άνανδρο εχθρό μου.

 

ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ

Στις θάλασσες μεγάλωσα

με λένε Λασκαρίνα,

μα στον αγώνα έγινα

γενναία Μπουμπουλίνα.

 

Μ’ αυτά μου τα πυρπολικά

το θάνατο σκορπούσα

και στις καρδιές το μήνυμα

της λευτεριάς περνούσα.

 

ΚΑΝΑΡΗΣ

Τον Κωνσταντίνο τον Κανάρη

της ελπίδας το καμάρι

σκέπτεται πάντα όταν κάνει

η Τουρκιά το μπαϊράμι.

 

Γιατί μια νύχτα σαν κι αυτή

έπαθε μεγάλη καταστροφή

όταν ο Καρά Αλής γλεντούσε

ο Κανάρης μας τον πυρπολούσε.

 

ΝΙΚΗΤΑΡΑΣ

Είμαι ο Νικηταράς

κι έχουν τα πόδια μου φτερά

μέσα στους κάμπους κοιμάμαι

και τους Τούρκους δε φοβάμαι

 

Βάζω τους Τούρκους εμπροστά

σαν τον χασάπη τα τραγιά

είμαι ο καπετάνιος ο λεβέντης

που όλη η Τουρκιά με τρέμει.

 

ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ

Μικρόσωμος κι αδύνατος

αλλά έξυπνος κι ευκίνητος

με το βλέμμα μου ζωηρό

και με στρατηγικό μυαλό.

 

Είμαι ο Καραϊσκάκης

ο γενναίος στρατηγός

στις ηρωικές τις μάχες

των Ελλήνων ο αρχηγός.

 

ΔΙΑΚΟΣ

Για δες καιρό που διάλεξε

ο χάρος να με πάρει

τώρα π’ ανθίζουν τα κλαδιά

και βγάζει η γη χορτάρι

 

Θανάσης Διάκος είμαι εγώ

εκεί στην Αλαμάνα

το αίμα μου το έχυσα

για σε γλυκιά μου μάνα.

ΦΩΤΗΣ ΤΖΑΒΕΛΑΣ

Παιδί εμένα πιάσανε

μικρό χαριτωμένο

οι Τούρκοι και στα Γιάννενα

με πήγανε δεμένο.

 

Στη φυλακή με βάλανε

και ο πασάς μου λέει

να γίνω Τούρκος άπιστος

μα γω του λέω όχι.

 

ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ

Ανδρούτσος λέγομαι εγώ

στο χάνι της Γραβιάς

καινούργια μέρα έφερα

ημέρα λευτεριάς.

 

Δερβίσης πήγαινε μπροστά

καβάλα στ’ άλογό του

μα εγώ το χάνι το ’κανα

τάφο παντοτινό του.

 

ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ

Παπαφλέσσας στο Μανιάκι

πολέμησα με πολύ μεράκι

με τις τρεις εκαντοντάδες

του Ιμβραήμ τις χιλιάδες.

 

Πέσαμε όλοι μας πιστοί

για της πατρίδας την τιμή

για να δώσουμε λευθεριά

στα σκλαβωμένα μας παιδιά.

 

ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ

Παιδί του Κίτσου Μπότσαρη

από ηρωική γενιά

του Μάρκου τώρα Μπότσαρη

καμαρώστε την λεβεντιά.

 

Με τον σκληρό Αλή Πασά

κατόπιν του Σουλτάνο

πολέμησα ηρωικά

ώσπου να πεθάνω.

 

ΔΕΣΠΩ

Δεν με φοβίζουν οι φωτιές

κι ο τρόμος δε με σκιάζει

μέσα στης μάχης τον καπνό

ένα δαυλό αρπάζω

 

Κάλλιο τον θάνατο ποθώ

παρά εχθρού ασκέρι

στον όμορφο τον πύργο μου

καταστροφή να φέρει.

 

ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ

Έχετε γεια ψηλά βουνά

και δροσερές βρυσούλες

και σεις Τζουμέρκα κι Άγραφα

Παληκαριών λημέρια.

 

Αν δείτε την γυναίκα μου

αν δείτε και τον γιο μου

πείτε τους πως με πιάσανε

με προδοσιά κι απάτη.

 

Αρρωστημένο μ’ ηύρανε

ξερμάτωτο στο στρώμα

σαν το μωρό στην κούνια του

στα σπάργανα δεμένο.

 

ΜΑΝΤΩ ΜΑΥΡΟΓΕΝΟΥΣ

Η Μαντώ η Μαυρογένους

η γενναία είμαι εγώ

σε στεριά και σε πελάγη

σαν τους άνδρες πολεμώ.

 

Τα λεφτά μου τα’ δωσα όλα

στον αγώνα τον καλό

λεύτερη να σε δω Ελλάδα

αυτό είχα σκοπό.

 

ΕΛΛΑΔΑ

Παιδιά μου είστε άξια

και διαλεχτά κι ανδρεία

όλα σας πολεμήσατε

για την Ελευθερία.

 

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Ελλάδα μου ολόχρυση

περάσαν τόσα χρόνια

που έφυγα, μα γύρισα

μαζί με χελιδόνια.

 

Τώρα πια ήρθε η ώρα

Άγια ώρα Λευτεριάς

τις αλυσίδες σου να σπάσω

γυκειά Πατρίδα μου Ελλάς

 

ΕΛΛΑΔΑ

Με τέτοιους ήρωες τρανούς

κι η μάνα ανασαίνει

όταν της ψάλλουνε αυτοί

ποτέ της δεν πεθαίνει.

 

ΔΟΞΑ

Στα δοξασμένα σου βουνά

περπατώ καμαρωτά

στα αιματοβαμμένα μέρη

με στεφάνι ιερό στο χέρι

 

Είμαι η Δόξα και τιμώ

τους ήρωες που αγωνιστήκαν

για την χαμένη λευτεριά

στον πόλεμο ριχτήκαν.

 

ΙΣΤΟΡΙΑ
Ποτέ μου δεν σας ξέχασα

γι’ αυτό σας τον αγώνα

τα έγραψα για πάντα όλα εδώ

θα μείνουν στον αιώνα.

 

Για πάντοτε γραφτήκανε

τα αθάνατα ονόματά σας

και η Ιστορία δεν ξεχνά

ποτέ την λεβεντιά σας.

 


ΕΙΡΗΝΗ

Είμαι η Ειρήνη η ακριβή

που μόνο ησυχία

χαρά και ευτυχία

χαρίζω εγώ στη γη.

 

Και αφού τα Ελληνόπουλα

διώξανε την σκλαβιά

ήρθα εδώ κοντά σας

να ζείτε ειρηνικά.

 

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

 

ΑΓΓΕΛΟΣ

Ω! Παναγιά, κόρη λαμπρή

κόρη χαριτωμένη

κόρη αγνή και άσπιλη

και λαμπροφορεμένη.

 

Έφθασε η ώρα, η στιγμή,

η ώρα η μεγάλη

σ’ όλον τον κόσμο ν’ ακουστεί

η δόξα η μεγάλη.

 

Τον κρίνο σου έστειλε ο Θεός

να! πάρε τον Μαρία,

Συ θα γεννήσεις το Χριστό

θα γίνεις Παναγία!

 

ΠΑΝΑΓΙΑ

Θεέ μεγαλοδύναμε,

τον κρίνο Σου λαμβάνω

άραγε είμαι άξια

τον Ιησού να κάνω;

 

Μεγάλη είναι η εντολή,

μέγα το θέλημά Σου,

σκύβω και υποτάσσομαι

δοξάζω το όνομά Σου.

λάδι κίτρινο

Με το χάραμα γοργοί
ξεκινούν οι γεωργοί
να μαζέψουν τις ελιές
τις μικρές και στρογγυλές.

Λάδι κίτρινο θα βγάλουν
στο φαΐ για να το βάλουν.
Έφτασαν και αρχινούν τα
κλωνάρια να χτυπούν,
πέφτουν, πέφτουν οι καρποί
και σκορπίζονται στη γη.

Λάδι κίτρινο θα βγάλουν
το καντήλι για ν’ ανάβουν.

Σκύβουν όλοι με χαρά
και μαζεύουν στη σειρά
και γεμίζουν την ποδιά,
τα καλάθια, τα σακιά.

Λάδι κίτρινο θα βγάλουν
και σαπούνι θα το κάνουν.

Φορτωμένοι τον καρπό
θα γυρίσουν στο χωριό,
το λιοτρίβι τον αλέθει
το χρυσό το λάδι τρέχει.

Λάδι κίτρινο χρυσό
που φωτίζει το Χριστό.

ποίημα για για τη μύτη και τα μάτια

Η μύτη απ’ το μολύβι μου
γράφει και ζωγραφίζει,
η μύτη απ’ το παπούτσι μου
τρακάρει και τσουγκρίζει
κι η μύτη μου η περίεργη
γυρίζει και μυρίζει

Μάτια δεν έχω μόνο εγώ
έχει και η κουζίνα
που μαγειρεύουν στη στιγμή
όμορφα και φίνα

Τα δικά μου τα ματάκια
κάνουν μόνο ματιές
αλλά της κουζίνας
κάνουν μόνο νοστιμιές

ποιήματα για την 28 Οκτώβρη

Εθνική γιορτή
Γιορτάζει η Πατρίδα
μεγάλη χαρά
σιμά της η δόξα
μ? ολάσπρα φτερά.
Γιορτάζει η Πατρίδα
σε κάθε μεριά
μυρίζουν οι δάφνες
γελά η λευτεριά.

Σ? αυτή τη γιορτή της
ελάτε παιδιά.
Ψηλά τη σημαία
Ψηλά την καρδιά

Ελληνόπουλο

Είμαι ελληνόπουλο
Το? χω καμάρι.
Νιώθω στα στήθη μου
καρδιά λιοντάρι.

Είμαι ελληνόπουλο
κι ως τα στερνά μου
θα είναι ελεύθερα
ο νους και η καρδιά μου

Σημαία

Της πατρίδας η σημαία
έχει χρώμα γαλανό
και στη μέση χαραγμένο
έναν κάτασπρο σταυρό.

Κυματίζει με καμάρι
Δεν φοβάται τον εχθρό
σαν τη θάλασσα είναι γαλάζια
και λευκή σαν τον αφρό.

Ζήτω το Σαράντα

Ελληνόπουλα ένα κι ένα
διαλεχτά και προκομμένα
είμσστε για την πατρίδα
μια τρανή χαρά κι ελπίδα.

Την Ελλάδα τη γλυκειά μας
Κλείνουμε όλοι στην καρδιά μας
και γι? αυτή θα ζούμε πάντα
Ζήτω! Ζήτω το Σαράντα.

Η γιορτή του ΟΧΙ

Κάτω απ΄τη σημαία
στο σχολειό μπροστά
τα παιδιά γιορτάζουν
τα Ελληνόπουλα.

Όχι στους τυράννους,
Όχι στη σκλαβιά,
Ζήτω η ειρήνη,
Ζήτω η λευτεριά.

Ύστερα στο ηρώο,
στέκουν σιωπηλά
κι ακουμπούν στην πλάκα
αγριολούλουδα.

Στη σημαία

Σαν τη μανούλα τη γλυκιά
και σαν τη Παναγία
τόσο σημαία σ? αγαπώ
και σου? χω εγώ λατρεία.

Καθώς τ? αγέρι που φυσά
ψηλά σε ξεδιπλώνει
σα τη γαλάζια θάλασσα
είσαι και σαν το χιόνι.

Έχεις κι ένα χρυσό σταυρό
κι είσαι γεμάτη χάρη
κι έχω χαρά να σε κρατώ
Σημαία με καμάρι.

Η σημαία

Δυο κυματάκια θάλασσα
Δυο συννεφάκια χιόνι
κι ένα σταυρό μεσούρανα
ψηλά η πατρίδα υψώνει.

Μας ξεδιπλώνει ολόχαρη
περήφανη κι ωραία
τη γαλανή, την ένδοξη
ελληνική σημαία.

Τη βλέπω και καρδιοκτυπώ,
τη τραγουδώ με χάρη
και λεύτερη την εκρατώ
σαν άξιο παλικάρι.

Το Ελληνόπουλο

Είμαι τώρα ένα παιδάκι
μα μια μέρα θα με δείτε
που θα γίνω φανταράκι
και θα με χειροκροτείτε.

Θα? μαι τότε παλικάρι
και στο νου μου θα? χω πάντα
με πολύ πολύ καμάρι
τους λεβέντες του Σαράντα

Γαλανόλευκη σημαία

Γαλανόλευκη σημαία
σαν περνάς καμαρωτά
ποια ματάκια δε δακρύζουν
ποια καρδούλα δε χτυπά (δις)

Πάντα πάντα κυματίζεις
και παντου χαρά σκορπάς
κι όλο πιο ψηλά ανεβαίνεις
κι όλο προς τη δόξα πας (δις)

ΕΘΝΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ

Σαν σήμερα παιδιά
Ιταλοί με τα φτερά
ζητούν απ? την Ελλάδα μας
να πάρουν τα κλειδιά (δις)

Στης Τήνου το νησί
χωρίς καμιά αφορμή
χτυπούν την «Έλλη» μας παιδιά
και τη βουλιάζουν στα νερά (δις)

Και τότε η Ελλάς
φαντάρος και τσολιάς
«Αέρα» τους φωνάζουνε
και οι Ιταλοί τρομάζουνε (δις)

ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
(Δ. Σολωμός – Ν. Μάντζαρος)
Σε γνωρίζω από την κόψη
του σπαθιού την τρομερή
σε γνωρίζω από την όψη
που με βια μετράει τη γη.

Απ’ τα κοκάλα βγαλμένη
των Ελλήνων τα ιερά
και σαν πρώτα ανδρειωμένη
χαίρε ω χαίρε Ελευθεριά

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Μακεδονία ξακουστή
του Αλεξάνδρου η χώρα,
που έδιωξες τους βάρβαρους
κι ελεύθερη είσαι τώρα

Ήσουν και θα’σαι ελληνική,
Ελλήνων το καμάρι,
και μεις τα Ελληνόπουλα
σου πλέκουμε στεφάνι

Οι Μακεδόνες δεν μπορούν
να ζούνε σκλαβωμένοι,
Όλα και αν τα χάσουνε,
η λευτεριά τους μένει

ΒΑΖΕΙ Ο ΝΤΟΥΤΣΕ ΤΗ ΣΤΟΛΗ ΤΟΥ

Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του
και τη σκούφια την ψηλή του
μ’ όλα τα φτερά. (2)
Και μια νύχτα με φεγγάρι
την Ελλάδα πάει να πάρει
βρε το φουκαρά. (2)
Ωχ! Τον τσολιά μας το λεβέντη
βρίσκει στα βουνά..
και ταράζουν τον αφέντη
το μακαρονά.
Αχ, Τσιάνο, θα τρελαθώ Τσιάνο,
με τους τσολιάδες ποιος μου είπε να τα βάνω;

Ξεκινάει την άλλη μέρα
μα και πάλι ακούει: “Αέρα!”
από τον τσολιά. (2)
Δρόμο παίρνει και δρομάκι
και πηδάει το ποταμάκι
ξέρει τη δουλειά. (2)
Ωχ! Τρώει τις σφαίρες σαν χαλάζι
από τον τσολιά
κι όλο στρατηγούς αλλάζει
για να βρει δουλειά.
Αχ, Τσιάνο, θα τρελαθώ Τσιάνο
και στείλε γρήγορα τα μαύρα μου να βάνω.

8.jpg

4 Οκτώβρη: παγκόσμια ημέρα των ζώων

Από την Διεθνής Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Ζώων (1978):

….

Άρθρο 2
1. Ο άνθρωπος οφείλει να σέβεται τη ζωή κάθε ζώου.
2. Ο άνθρωπος ανήκει στο ζωικό βασίλειο και δεν μπορεί να εξοντώνει ή να εκμεταλλεύεται τα άλλα είδη του ζωικού βασιλείου. Αντίθετα, οφείλει να χρησιμοποιεί τις γνώσεις για το καλό των ζώων.
3. Κάθε ζώο δικαιούται φροντίδας, προσοχής και προστασίας από τον άνθρωπο.

Ποίημα για την ημέρα των ζώων

Αγαπώ τα ζώα
(Ιωάννης Πολέμης)

Ποτέ δε θα πειράξω
τα ζώα τα καημένα,
μην τάχα σαν και μένα
κι εκείνα δεν πονούν.Θα τα χαϊδεύω πάντα
προστάτης τους θα γίνω,
ποτέ δε θα τα αφήνω
στους δρόμους να πεινούν.
Σαν δεν μιλούν εκείνα,
και ο λόγος αν τους λείπει,
μήπως δε νιώθουν λύπη,
δε νιώθουν και χαρά.Μήπως καρδιά δεν έχουν
στα στήθη τους κρυμμένη,
που τη χαρά προσμένει
και αγάπη λαχταρά;