no rotate image set no rotate image set no rotate image set no rotate image set

Άρθρα σχετικά με Νέα σχολικά εγχειρίδια

Βιβλίο για το περιβάλλον στα χέρια των μαθητών της Στ’ Δημοτικού

Με τη στήριξη του ΥΠΕΧΩΔΕ

Ειδικό βιβλίο περιβαλλοντικού περιεχομένου για τους μαθητές της Στ’ Δημοτικού συνέταξαν ειδικοί επιστήμονες με τη στήριξη του ΥΠΕΧΩΔΕ.
Το βιβλίο, με τη συνδρομή του Οργανισμού Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων, θα διανεμηθεί από τις αρχές της επόμενης εβδομάδας σε όλους τους μαθητές για τους οποίους προορίζεται.

…………………………………………………………………………..
Οι μαθητές της Στ’ Δημοτικού όλης της χώρας θα έχουν την ευκαιρία μέσα από μια επιμελημένη έκδοση να βρουν απλές και χρηστικές συμβουλές για το πώς θα συμβάλλουν στην προστασία του περιβάλλοντος.
Το βιβλίο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων:
– Στοιχεία για τον πλανήτη Γη, κατανοητά και εικονογραφημένα για να μάθουν οι μελλοντικές γενιές τρόπους για το πώς να σέβονται το περιβάλλον στην καθημερινή τους ζωή.
– Καλλιέργεια περιβαλλοντικής συνείδησης μέσα από δραστηριότητες, παιχνίδια, κουίζ και σταυρόλεξα.
– Ενημέρωση για την ανακύκλωση και την εξοικονόμηση νερού και ενέργειας, με στόχο έναν οικολογικό τρόπο συμπεριφοράς στην πόλη, το σπίτι και το σχολείο.

ΤΑ ΝΕΑ 24/9/2009

κάτω από: Νέα σχολικά εγχειρίδια

images7.jpg

δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία: 20/1/2009

Τα εγχειρίδια των Φυσικών Επιστημών:

Ανορθολογισμός και αποτυχία

Του ΚΩΣΤΑ ΡΑΒΑΝΗ*

Η συγγραφή διδακτικών εγχειριδίων για τη διδασκαλία των Φυσικών Επιστημών είναι στη χώρα μας εξαρχής υπονομευμένη, δεδομένων των απαράδεκτων και ανορθολογικών διαδικασιών επιλογής των συγγραφικών ομάδων. Και αυτό όχι μόνο για λόγους θεσμικής τάξης και διαφάνειας, αλλά κυρίως εξαιτίας της συστηματικής επιλογής ομάδων, οι οποίες όχι μόνο δεν έχουν καμία σχέση με ένα τεράστιο πεδίο έρευνας διεθνώς, με αντικείμενο τη δημιουργία εκπαιδευτικού υλικού για τη διδασκαλία των Φυσικών Επιστημών, αλλά συχνά διακηρύσσουν παντοιοτρόπως την αποστροφή τους για τα σχετικά ερευνητικά ευρήματα.

Η δημιουργία διδακτικών εγχειριδίων για τις Φυσικές Επιστήμες, για όλες τις σχολικές βαθμίδες, αποτελεί διαδικασία και προϊόν ενός ειδικού επιστημονικού πεδίου, το οποίο αποκαλούμε διδακτικό μετασχηματισμό. Στο πεδίο αυτό μελετώνται και αξιοποιούνται εξαντλητικά οι διαπιστωμένες από την έρευνα δυσκολίες των παιδιών, οι θεωρητικά προβλεπόμενες δυνατότητές τους, η ανάλυση του παιδαγωγικού πλαισίου και των αναλυτικών προγραμμάτων, η ριζικά ανακατασκευασμένη επιστημονική γνώση για τις εξειδικευμένες ανάγκες της κάθε ηλικίας και σχολικής βαθμίδας, οι λειτουργίες των διαφόρων μορφών γραπτού κειμένου, συμβόλων και εικόνας, οι δραστηριότητες εμπέδωσης και άσκησης των παιδιών.

Οταν όλα αυτά αποτελούν για τους συγγραφείς των εγχειριδίων άγνωστο πλανήτη, χωρίς καμιά αμφιβολία τα βιβλία που δημιουργούν είναι απλώς προϊόντα ενός τυφλού, αδιέξοδου και χωρίς σημεία στήριξης και αναφοράς εμπειρισμού. Ετσι, έχουν όλα τα αμαρτήματα τα οποία η κριτική στο πλαίσιο της Διδακτικής των Φυσικών Επιστημών διαπιστώνει διά γυμνού οφθαλμού: επιστημολογική σύγχυση, ανάμιξη μοντέλων χωρίς συνείδηση του προβλήματος και απλοϊκός επαγωγισμός, αμήχανη κονιορτοποίηση των στόχων της διδασκαλίας, αυθαίρετες επιλογές και ακολουθίες διδακτικών ενοτήτων, προσκόλληση στις ίδιες τις Φυσικές Επιστήμες και ταύτισή τους με την απόλυτη αλήθεια, απομάκρυνση από κάθε μεθοδολογικό και πολιτισμικό στοιχείο, αδυναμία διάκρισης και εντοπισμού τού τι ακριβώς είναι «δύσκολο» για τα παιδιά της κάθε ηλικίας, ανεξέλεγκτη χρήση μαθηματικοποίησης, κειμένων και εικονογράφησης.

Δυστυχώς, τα χαρακτηριστικά αυτά αποτελούν ενδημικά στοιχεία στο σύνολο σχεδόν των σχολικών βιβλίων για τη διδασκαλία των Φυσικών Επιστημών, καθώς τα διάφορα κέντρα λήψης των εκπαιδευτικών-πολιτικών αποφάσεων στη χώρα μας έχουν στραμμένη την πλάτη στη σχετική επιστημονική έρευνα, αν δεν την έχουν κηρύξει σε αφάνεια. Στραβά αρμενίζουμε. Είναι βέβαιο.

*Καθηγητής Διδακτικής της Φυσικής Αντιπρύτανης Πανεπιστημίου Πατρών

Τη βρίσκω μια πολύ σοβαρή προσέγγιση, που, πέρα από τις πιθανές ενδο-επιστημονικές κόντρες και ανταγωνισμούς, “ακουμπά” στα βαθύτερα αίτια της ποιότητας των σχολικών εγχειριδίων και όχι μόνο. Αποκαλύπτει ακριβώς το χάσμα που υπάρχει στη χώρα μας μεταξύ έρευνας και πράξης, έρευνα που παράγεται ασυντόνιστα και απρογραμμάτιστα σε ακαδημαϊκό επίπεδο, χρηματοδοτεί το ελληνικό κράτος χωρίς όμως ούτε να είναι σε θέση να ελέγξει την ποιότητά της ούτε να  αξιοποιήσει για το καλό της εκπαίδευσης. Το αποτέλεσμα είναι πάντα σχεδόν να καταφεύγουμε σε επιλογές και προτάσεις επιστημονικοφανείς, στις “εύκολες” αντιγραφές  ξένων βιβλίων ή ξένων εκπαιδευτικών συστημάτων αγνοώντας ότι η επιτυχία αυτών των προτάσεων είναι συνυφασμένη με το πλαίσιο (κοινωνικό, οικονομικό, πολιτιστικό) μέσα στο οποίο παράγονται και εφαρμόζονται. Η συνταγή  ίδια με μικρές παραλλαγές  από …γενέσεως του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος όπως και μαθηματικά  προδιαγεγραμμένη η αποτυχία της.

κάτω από: Νέα σχολικά εγχειρίδια

images.jpg απόσπασμα από άρθρο της Απογευματινής 2ο/1/2009

Σχέδιο για ξαναγράψιμο όλων των σχολικών βιβλίων Δημοτικού και Γυμνασίου και για εξαρχής συγγραφή των βιβλίων του Λυκείου έως το 2013 υπάρχει, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της «Α.τ.Κ.», στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Η εισήγηση εγκρίθηκε από τα αρμόδια τμήματα του Παιδαγωγικού λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, εν όψει του προγραμματισμού για τις δαπάνες που θα εντάσσονταν στο ΕΣΠΑ.

Διατεθειμένος να προχωρήσει στην αντικατάσταση σχολικών εγχειριδίων που παρουσιάζουν σοβαρά προβλήματα φέρεται, στο μεταξύ, ο νέος υπουργός Παιδείας Άρης Σπηλιωτόπουλος, ο οποίος προτίθεται επίσης να θέσει θέμα αναμόρφωσης των αναλυτικών προγραμμάτων σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.
Κατά το αμέσως προσεχές διάστημα -πιθανότατα και μέσα στο Φεβρουάριο- θα ξεκινήσει, με την προκήρυξη διεθνούς διαγωνισμού, η διαδικασία αξιολόγησης των σχολικών βιβλίων, η οποία ήταν προγραμματισμένη για το Νοέμβριο αλλά αναβλήθηκε, καθώς στις 31 Δεκεμβρίου έπρεπε να κλείσει το Γ΄ ΚΠΣ.

Τώρα η σχετική διαδικασία θα ενταχθεί στο ΕΣΠΑ και θα προκηρυχθεί διαγωνισμός για την ανάδειξη εταιρείας, η οποία θα αναλάβει την εκτύπωση των ερωτηματολογίων -που είναι ήδη έτοιμα-, τη διανομή τους στα σχολεία και τη στατιστική επεξεργασία των απαντήσεων.

Τα λάθη, οι ελλείψεις και οι παραλείψεις που έχουν διαπιστωθεί από την καθ΄ ύλην αρμόδια αρχή σε ορισμένα σχολικά βιβλία και έχουν αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, συγκροτούν? έναν τεράστιο τόμο, και η πρόθεση του νέου υπουργού Παιδείας Άρη Σπηλιωτόπουλου είναι το ξαναγράψιμο ορισμένων βιβλίων, με τα οποία υπάρχει αντικειμενικό πρόβλημα.

«Κάποια από τα σχολικά εγχειρίδια θα αλλάξουν, άλλα θα διορθωθούν», αποκάλυψε στην «Α.τ.Κ.» στέλεχος του ΥΠΕΠΘ, τονίζοντας πάντως ότι «η καλύτερη άμυνα για την εκάστοτε πολιτική ηγεσία του υπουργείου είναι να μην μπαίνει στα χωράφια του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, και η υπόθεση των βιβλίων είναι αποκλειστικής αρμοδιότητας του τελευταίου».
Το έναυσμα για τις βασικές αλλαγές στα βιβλία θα δοθεί μέσα από τη διαδικασία της αξιολόγησης, η οποία εκτιμάται ότι θα διαρκέσει τρεις-τέσσερις μήνες, ενώ η αντικατάσταση των εγχειριδίων απαιτεί ένα-δυο χρόνια.

Τα περισσότερα από τα λάθη που έχουν μέχρι στιγμής επισημανθεί αφορούν σε θέματα όπως η στίξη και ο τονισμός, και μπορούν άμεσα να διορθωθούν. Υπάρχουν, όμως, περιπτώσεις για τις οποίες διατυπώνονται σοβαρές ενστάσεις και κρίνεται ότι τα εν λόγω εγχειρίδια χρήζουν αντικατάστασης. Πρόκειται για τα βιβλία:
Μαθηματικών Ε΄ Δημοτικού, στο οποίο υπάρχουν ιδιαίτερα προβλήματα, δυσκολίες και λάθη.
Βιολογίας Γ΄ Γυμνασίου, το οποίο θεωρήθηκε ότι προάγει την καλλιέργεια μεταλλαγμένων προϊόντων.
Ιστορίας της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας και των τριών τάξεων του Γυμνασίου, το οποίο έχει δεχθεί πυρά για ιδεολογική μονομέρεια, με το σκεπτικό ότι προβάλλει ορισμένους συγγραφείς εις βάρος άλλων, καθώς και κριτικές ότι μπερδεύει τις λογοτεχνικές σχολές.

Μέσα από τη διαδικασία αξιολόγησης είναι πιθανό να ανακύψουν πρόσθετα προβλήματα για τα συγκεκριμένα ή άλλα βιβλία. Μέχρι στιγμής, πάντως, φαίνεται ότι το περιεχόμενο των υπόλοιπων εγχειριδίων επιδέχεται βελτιώσεις, χωρίς να απαιτείται το ξαναγράψιμό τους. Τα σοβαρότερα από αυτά τα δευτερεύοντα προβλήματα εντοπίζονται στα βιβλία Γλώσσας των περισσότερων τάξεων του Δημοτικού και σε όλα τα βιβλία Μαθηματικών του Δημοτικού, ενώ στην Ιστορία Αρχαίας Λογοτεχνίας, που διδάσκεται και στις τρεις τάξεις του Γυμνασίου, υπάρχει ένας χάρτης που αφορά στην κατανομή των ελληνικών διαλέκτων και πρέπει να αντικατασταθεί.

«Όταν, το 2003, σχεδιάστηκαν τα βιβλία, δεν είχε προβλεφθεί αξιολόγηση ούτε πειραματική, στο στάδιο της συγγραφής, ούτε τελική», λέει στην «Α.τ.Κ.» υψηλόβαθμο στέλεχος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, για να προσθέσει: «Δεν είχε προβλεφθεί, επίσης, επιμόρφωση των εκπαιδευτικών πάνω στο περιεχόμενο των νέων εγχειριδίων και υπήρχε σειρά διοικητικών παραλείψεων. Δεν είχαν εκδοθεί, για παράδειγμα, οι σχετικές υπουργικές αποφάσεις -οι οποίες βγήκαν εκ των υστέρων, δηλαδή επί υπουργίας της Μαριέττας Γιαννάκου- για το πώς θα πληρωθούν τα πνευματικά δικαιώματα για χάρτες-πηγές-φωτογραφίες, από μουσεία και συλλογές, και χρειάστηκε ρύθμιση γι? αυτό. Η φιλοτέχνηση είχε ανατεθεί σε γνωστούς ζωγράφους, χωρίς να έχει προβλεφθεί από πού αυτοί θα πληρωθούν και χωρίς να υπάρχουν οι σχετικές συμβάσεις».

Μέσα σε δυο χρόνια γράφτηκαν 150 σχολικά βιβλία και 250 συνοδευτικά -χάρτες, βοηθήματα, τετράδια του μαθητή- και ο τεράστιος αυτός όγκος της δουλειάς οδήγησε σε παραλείψεις και αβλεψίες. Υπήρχαν βιβλία που είχαν συμπληρώσει 20 χρόνια διδασκαλίας, η άμεση αντικατάστασή τους ήταν επιβεβλημένη και ο χρόνος πιεστικός. Όλα αυτά δημιούργησαν παρενέργειες στο σύστημα και προβλήματα, τα οποία βγαίνουν σταδιακά στην επιφάνεια, μέσα από τη χρήση των βιβλίων τα οποία διδάσκονται σε Δημοτικό και Γυμνάσιο, ενώ τα βιβλία του Λυκείου δεν έχουν, ως γνωστόν, αντικατασταθεί. Η συγγραφή καινούριων θα συνδυαστεί με τις αλλαγές οι οποίες κυοφορούνται και αποτελούν κυρίαρχη προτεραιότητα της εκπαιδευτικής πολιτικής της κυβέρνησης.

κάτω από: Νέα σχολικά εγχειρίδια

Ως συνέχεια και ενίσχυση των απόψεων της συναδέλφου εκπαιδευτικού στο προηγούμενο δημοσίευμα παραθέτουμε επιλεγμένα  αποσπάσματα από δημοσιευθέν άρθρο στην «Ελευθεροτυπία» 13/1/2009

Αστοχες καινοτομίες και ασκήσεις ταλαιπωρίας

Πώς γίνεται, αλήθεια, το μάθημα της γλώσσας μέσα σε μια τάξη δημοτικού; Μια συνηθισμένη σκηνή είναι η εξής: «Τώρα θα διαβάσουμε ένα κείμενο», λέει ο δάσκαλος. «Γιατί να το διαβάσω;» αναρωτιούνται, πιθανώς με δυσφορία, κάποιοι από τους μαθητές. Μαθητές είναι, πρέπει να το κάνουν, απαντά κοφτά η πραγματικότητα που οριοθετείται από το διδακτικό τρίπτυχο «ανάγνωση, ερωτήσεις, ασκήσεις (κυρίως γραμματικής)».

Τώρα ας φανταστούμε την ίδια σκηνή διαφορετικά: «Ωρα να διαλέξουμε το θέμα για ένα σχέδιο εργασίας», λέει ο δάσκαλος και όλα αλλάζουν άρδην. Ο ίδιος συζητεί με τα παιδιά, εκείνα συζητούν μεταξύ τους, συνεργάζονται, αξιολογούν ευρήματα, φθάνουν σε συμπεράσματα. «Και γιατί να γίνει όλο αυτό, και μάλιστα στην καθημερινή διδασκαλία;» μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος. «Η εντύπωση είναι ότι ο μαθητής δεν κάνει το μάθημα της γλώσσας. Παρ’ όλα αυτά, είναι η πιο σημαντική σπουδή για την κατανόησή της», απαντούν οι ειδικοί της διδακτικής της γλώσσας, μηδέ εξαιρουμένου του κατ’ εξοχήν υπεύθυνου Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, αν λάβουμε υπ’ όψιν τις διακηρυκτικές του θέσεις. Οι δύο κυριότερες καινοτομίες του νέου συστήματος είναι η διαθεματικότητα και ο επικοινωνιακός προσανατολισμός της γλωσσικής διδασκαλίας. Τόσο στο πρόγραμμα σπουδών όσο και στα βιβλία του δασκάλου, υπάρχουν ρητές αναφορές για την υιοθέτηση της επικοινωνιακής-λειτουργικής προσέγγισης. Ωστόσο, τα νέα βιβλία, κατά την απογοητευτική διαπίστωση της εκπαιδευτικής κοινότητας, αν και δημιουργήθηκαν με σκοπό να εισαγάγουν αυτή τη νέα αντίληψη στα σχολεία, εν τέλει δεν βοηθούν. Τουλάχιστον όχι όσο διακηρύσσεται. Ναι μεν είναι σύγχρονα, ρεαλιστικά και ανταποκρίνονται στις επιταγές των καιρών μας, όμως το αποτέλεσμα δεν είναι αντίστοιχο.

«Η γλώσσα είναι κομμάτι της ψυχής του παιδιού. Μ’ αυτήν παίζει, μ’ αυτήν τσακώνεται, μ’ αυτήν επικοινωνεί. Οταν όμως μπαίνει στο σχολείο, τότε η γλώσσα στέκεται απέναντι», επισημαίνει ο καθηγητής της Διδακτικής της Γλώσσας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, Αγαθοκλής Χαραλαμπόπουλος, υποστηρικτής της προωθημένης μορφής διδασκαλίας. Αλλωστε, είναι δική του η εκτίμηση ότι πρόκειται για «την πιο σημαντική σπουδή στην κατανόηση της γλώσσας».

Είναι ωστόσο κοινή η εκτίμηση πως, με καλύτερη διαχείριση των βιβλίων και περισσότερο ειδική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, θα μπορούσε στο επίκεντρο της διδασκαλίας να είναι πράγματι η επικοινωνία και η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι μαθητές μπορούν να αξιοποιήσουν τα γλωσσικά μέσα.

Δεν είναι τυχαία η πρόταση Μπαμπινιώτη για μονοετή φοίτηση των φοιτητών Παιδαγωγικής σε ειδικό τμήμα επιμόρφωσης. Ούτε οι κριτικές για αόριστη και υποθετική σύνδεση της διδασκαλίας με την επικοινωνιακή διαδικασία.

«Πρόκειται για πρακτικές που προσεγγίζουν τη γλώσσα ως γνωστικό αντικείμενο, όπου οι μαθητές καλούνται να μάθουν για τις γραμματικές δομές ή για τα χαρακτηριστικά του κειμένου, αλλά η σύνδεση όλων αυτών με την επικοινωνιακή διαδικασία είναι αόριστη και υποθετική. Εχουμε δηλαδή να κάνουμε με διδασκαλία για απόκτηση γνώσεων για τη γλώσσα και όχι διδασκαλία της χρήσης της γλώσσας και μέσω αυτής κατανόηση της λειτουργίας της», υπογραμμίζει ο κ. Χαραλαμπόπουλος ……….

……………………………………………………………………………………………………

Η συνομιλία μας με την εκπαιδευτική κοινότητα κατέδειξε πως ακόμα κι αν υπερβούμε την προβληματική για την εισαγωγή της νέας αντίληψης στη γλωσσική διδασκαλία παραμένουν πολλές οι ενστάσεις σε πολλά άλλα πεδία. Προς επίρρωσιν, ο αναθεωρήσεις του ίδιου του Π.Ι.

«Μην κάνετε όλες τις ασκήσεις. Είναι πολλές» ή «Μην ακολουθείτε τη χρονική σειρά των ενοτήτων, αν δεν προλαβαίνετε» είναι ορισμένες από τις επαναλαμβανόμενες παρατηρήσεις προς τους εκπαιδευτικούς. Και δεν αφορούν τα παλιά, αλλά τα νέα βιβλία, που δημιουργήθηκαν με σκοπό να ανατρέψουν αυτές τις πρακτικές του παρελθόντος. Ακόμα, αρκετές από τις καινοτομίες καθίστανται άστοχες. Οπως η πρόταση για τη λεγόμενη σπειροειδή διάταξη της ύλης. Σε πολλές περιπτώσεις εφαρμόζεται με επιτυχία και αποτελεσματικότητα. Σε άλλες, όμως, αναιρείται στην πράξη και αντί να διευκολύνει στην κατανόηση της κατά κοινής ομολογίας πιο δύσκολης -πλέον- ύλης την κάνει ακόμη δυσκολότερη.
…………………………………………………………..

κάτω από: Νέα σχολικά εγχειρίδια

 Γράφει η Κυριακίδου Δέσποινα, εκπαιδευτικός: «΄Ημασταν απροετοίμαστοι» Η εισαγωγή των νέων βιβλίων, ομολογουμένως, έγινε ξαφνικά και χωρίς την απαραίτητη προετοιμασία των εκπαιδευτικών. Δίχασε και προβλημάτισε. Οι λόγοι, απλοί και κατανοητοί. Ολοι προσπαθήσαμε με θετική σκέψη να προσαρμοστούμε στη φιλοσοφία των νέων βιβλίων. Τα υποδεχτήκαμε με ενθουσιασμό. Δεν είχαμε, άλλωστε, λόγους για το αντίθετο!Εντονες ήταν για χρόνια οι συζητήσεις των εκπαιδευτικών, καθώς πιστεύαμε όλοι πως τα βιβλία έπρεπε να αλλάξουν, να εκσυγχρονιστούν και να καλύπτουν τις κοινωνικές και οικονομικοπολιτικές αλλαγές της σύγχρονης εποχής. Τα βιβλία άλλαξαν. Εγινε αυτό που ζητούσαμε. Ομως, δεν ξεκίνησαν καλά οι αλλαγές.Τα βιβλία έφτασαν καθυστερημένα στα σχολεία μας, λίγες μέρες πριν από την έναρξη των μαθημάτων. Τότε τα είδαμε κι εμείς για πρώτη φορά. Τα πήραμε στα χέρια μας, τα ξεφυλλίσαμε, τα μελετήσαμε. Εδώ, ξεκινούν οι πρώτες διαφωνίες. «Υπάρχουν λάθη στις εκφράσεις και λάθη στις ασκήσεις», ακούγεται από όλους, «μα πόσο βιαστικά έγινε η συγγραφή τους;». Οι απορίες μας, όμως, επικεντρώθηκαν στο «πότε» και στο «αν» θα διορθωθούν τα λάθη ή αν ήταν στη διακριτική ευχέρειά μας να τα παραβλέψουμε. Στάλθηκαν διορθωτικές εγκύκλιοι, ξεκίνησαν «σεμινάρια για τα καινούργια βιβλία», «ενημερώσεις και ημερίδες» για την καινούργια φιλοσοφία, επιμέρους σεμινάρια για συγκεκριμένα βιβλία και μας επισκέφτηκαν εκπρόσωποι των συγγραφικών ομάδων, προκειμένου να μας μιλήσουν και να λύσουν τυχόν απορίες.Γιατί όλα αυτά, όμως, εκ των υστέρων;

Γιατί δεν προνόησαν και δεν έλαβαν υπόψη οι υπεύθυνοι αυτές τις παραμέτρους δύο ή τρία χρόνια πριν από την εισαγωγή των βιβλίων μας στα σχολεία; Γιατί δεν έγινε πιλοτικά η εφαρμογή τους;Τα βιβλία ενσωματώθηκαν στα αναλυτικά προγράμματα του σχολείου, τα παιδιά χάρηκαν που ξεκίνησαν να δουλεύουν κάτι νέο και οι δάσκαλοι προσαρμόσαμε τους τρόπους διδασκαλίας μας στις απαιτήσεις των βιβλίων.

Εχουν περάσει σχεδόν τρία χρόνια που τα καινούργια βιβλία διδάσκονται στα παιδιά. Αυτό που παρατηρούμε όλοι πλέον, και είναι αξιοσημείωτο, είναι ο τεράστιος όγκος ύλης, στον οποίο καλούμαστε να αντεπεξέλθουμε. Ο προβληματισμός έγκειται στο κατά πόσο παιδαγωγικό και χρήσιμο κρίνεται, στην ηλικία των παιδιών του Δημοτικού, τόσο μεγάλο πλήθος ενοτήτων.Βέβαια, παρά τις δυσκολίες και τις προαναφερθείσες ελλείψεις, τα νέα βιβλία αποτελούν ένα εργαλείο που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες παιδαγωγικές αντιλήψεις και αποσκοπεί στη διαμόρφωση μιας πιο σύνθετης και διευρυμένης διδασκαλίας εκ μέρους του εκπαιδευτικού. Ας τα δούμε, λοιπόν, ως πρόκληση και πρόσκληση για νέα ερεθίσματα και νέα ερείσματα.
δημοσιεύτηκε στην
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 14/01/2009

κάτω από: Νέα σχολικά εγχειρίδια

Νέα σχολικά εγχειρίδια

Συγγραφέας: | 10 Ιανουαρίου, 2009
| 5 σχόλια |
κάτω από: Νέα σχολικά εγχειρίδια

Κατηγορίες