Οριοθέτηση

                                                                                            οριοθετηση

 

*Ξεσπάσματα θυμού τόσο του παιδιού όσο και του γονέα

* Συχνές διαφωνίες γονέα-παιδιού (που συνήθως δεν οδηγούν σε σημείο επίλυσης)

* Προκλητική συμπεριφορά του παιδιού

* Κατηγορεί τους άλλους για τα δικά του λάθη

* Ευέξαπτο και ευερέθιστο

* Κρατά κακία και θυμώνει εύκολα

* Γίνεται συχνά εκδικητικό

Τι δεν είναι οριοθέτηση:

-Αυταρχική τιμωρία

-Άκρατη επιτρεπτικότητα

-καταπίεση

Τι είναι η οριοθέτηση:

– Να θέτουν δίκαια και σταθερά όρια

– Να προτείνουν λογικούς κανόνες

– Να παρέχουν σαφείς οδηγίες με τρόπο ευγενικό αλλά κατηγορηματικό όταν χρειάζεται

– Να επαινούν και να ενθαρρύνουν τη συνεργασία

– Να αντιδρούν άμεσα στην μη αποδεκτή συμπεριφορά

– Να μάθει το παιδί να δέχεται τις συνέπειες των πράξεων του είτε θετικές είτε αρνητικές (π.χ. επιβράβευση-κόστος)

Τρόποι Επίτευξης οριοθέτησης

*Ελευθερία Επιλογής του παιδιού ΚΑΙ Γονικός Έλεγχος

*Συμφωνημένα όρια και συνέπειες- σταθερότητα

*Γονέας πρότυπο (παράδειγμα φωνές)

*Εσωτερίκευση των κανόνων από  παιδιά και γονείς

Θετικά αποτελέσματα επιτυχούς οριοθέτησης

*Αυτό οργάνωση του παιδιού

*διαχείριση των κρίσεων

*Ανεξαρτησία του παιδιού

*Μείωση των εντάσεων

*καλλιέργεια της αυτοεκτίμησης του παιδιού

*Σωστή ωρίμανση του παιδιού έξοδος από τον «εγωκεντρική παντοδυναμία»

                                                                                          Εικόνα ανοριοθέτητων παιδιών- γονέων

Ταξίδι στην Ιταλία

New Holland Honeyeater (Phylidonyris novaehollandiae)

“New Holland Honeyeater (Phylidonyris novaehollandiae)” από darrylkirby διατίθεται με άδεια χρήσης CC by-nc-sa-2.0

       Η Emily Pearl Kingsley, μητέρα ενός παιδιού με εγκεφαλική παράλυση, προσπαθώντας να εξηγήσει ότι η ύπαρξη ενός τέτοιου παιδιού σε μια οικογένεια, πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μια διαφορετική και όχι ως μια δυσάρεστη κατάσταση, χρησιμοποίησε τον εξής παραλληλισμό:

« Όταν περιμένεις παιδί, είναι όπως όταν ετοιμάζεσαι για ένα θαυμάσιο ταξίδι διακοπών στην Ιταλία. Αγοράζεις ένα σωρό βιβλία – οδηγούς και κάνεις τα όμορφά σου σχέδια. Μπορεί ακόμα να μάθεις και δυο – τρεις χρήσιμες φράσεις στα Ιταλικά. Όλα αυτά σου προξενούν ενθουσιασμό. Μετά από ανυπομονησία μηνών, η μέρα του ταξιδιού φτάνει τελικά. Ετοιμάζεις τις βαλίτσες και ξεκινάς. Μετά από μερικές ώρες το αεροπλάνο προσγειώνεται. Η αεροσυνοδός ανακοινώνει: ¨Καλώς ήρθατε στην Ολλανδία¨.

¨Ολλανδία; Τι εννοείτε Ολλανδία; Εγώ αγόρασα εισητήριο για Ιταλία. Προορισμός μου είναι η Ιταλία. Όλη μου τη ζωή ονειρευόμουν την Ιταλία¨.

Όμως έχει γίνει μια αλλαγή στην πτήση. Το αεροπλάνο έχει προσγειωθεί στην Ολλανδία και εκεί πρέπει να μείνεις. Το πιο σημαντικό είναι οτι δε σε έχουν μεταφέρει σε μια αηδιαστική, φοβερή, ακάθαρτη χώρα.

Απλά είναι μια διαφορετική χώρα. Πρέπει να πας έξω να αγοράσεις καινούρια κοθοδηγητικά βιβλία και να μάθεις μια νέα γλώσσα. Δεν είναι τόσο αστραφτερή, όσο η Ιταλία.

Όταν όμως μείνεις εκεί για λίγο και πάρεις μια ανάσα, κοιτάς γύρω σου και αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι ότι η Ολλανδία έχει ανεμόμυλους, τουλίπες ακόμα και πίνακες του Rembrandt, παρ’όλα αυτά αυτοί που γνωρίζεις πηγαινοέρχονται στην Ιταλία και υπερηφανεύονται για το θαυμάσιο ταξίδι τους εκεί. Ο πόνος δεν θα φύγει ποτέ, ποτέ, ποτέ γιατί το χάσιμο αυτού του ονείρου είναι πολύ σημαντικό. Αν περάσεις, όμως, τη ζωή σου θρηνώντας για το χαμένο ταξίδι στην Ιταλία, δεν θα μείνεις ποτέ ελεύθερος να απολαύσεις τα πολύ ιδιαίτερα, πολύ όμορφα πράγματα που έχει να σου προσφέρει η Ολλανδία.»