Ηχολόγιο – echologium – ɯnıƃoloɥɔǝ – οιγόλοχΗ
Ηχητικό ιστολόγιο του Δημήτρη Σαρρή, Εκπαιδευτικού (ΠΕ 16), ΒΑ Οικονομίας, ΒΑ, ΜΑ ΠολιτισμούΆρθρα συγγραφέα
Δημήτρης Σαρρής
Ο Δημήτρης Σαρρής έχει διδακτικό έργο στην πρωτοβάθμια και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (Τ.Λ.Π.Μ.-ΤΕΙ Ηπείρου, ΤΕ.Μ.ΠΟ.-Πάντειο Πανεπιστήμιο και Τ.Ε.Α.Π.Η.-Πανεπιστήμιο Αθηνών) σε αντικείμενα Μουσικής, Επικοινωνίας και Πολιτισμού. Στο εκπαιδευτικό του έργο περιλαμβάνονται επίσης η εκπαίδευση εκπαιδευτικών και διάφορα ζητήματα κατάρτισης και εργαστηριακής διδασκαλίας. Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων (ΤΕΙ Αθήνας), Επικοινωνία και ΜΜΕ (Πάντειο Πανεπιστήμιο), έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Πολιτιστική Πολιτική, Διοίκηση και Επικοινωνία (Πάντειο Πανεπιστήμιο) και εκπονεί διατριβή σχετικά με την πολιτισμική διάσταση του ήχου στην εκπαίδευση ως υπότροφος του Ι.Κ.Υ. Έχει μαθητεύσει σε διάφορα όργανα και μουσικά είδη με σημαντικούς δασκάλους. Οι έρευνές του για τον ήχο, ως υπεύθυνου του Εργαστηρίου Τεχνολογίας και Πολιτισμού (ΤΕΙ Ηπείρου) και συνεργάτη του Πολιτιστικού Εργαστηρίου (Πάντειο Πανεπιστήμιο) στον τομέα της μουσικής, τον οδήγησαν σε σχετικές δημοσιεύσεις, ανακοινώσεις και αρθρογραφία στον επιστημονικό και ημερήσιο τύπο. Κύρια ενδιαφέροντά του αποτέλεσαν η πολιτισμική διάσταση των μουσικών οργάνων (πολιτισμική οργανολογία) και η εκπαίδευση που βασίζεται στις μεταγνωστικές και μεταμαθησιακές δεξιότητες που δημιουργεί ο αναστοχασμός πάνω στα πολιτισμικά φαινόμενα (μετακουλτούρα). Εστίασε στην ερευνητική δυνατότητα του εκπαιδευτικού στο σχολείο, αναζητώντας το θεωρητικό υπόβαθρο ακόμη και σε «εφαρμοσμένες πρακτικές» της τεχνολογίας και της πληροφορικής. Το σύνολο της δραστηριότητας αυτής επικοινωνεί μέσα από τον ιστοχώρο http://www.metasound.gr, όπου περιλαμβάνονται διάφορα project όπως το «Μουσείο Αυτοσχέδιων Μουσικών Οργάνων» και η «Επιστημούπολη», καθώς και εκπαιδευτικές πρακτικές όπως η «Ομορρυθμία», ο «Ψηφιακός Άβακας» και η «Οργανοτοπία».
Περισσότερες πληροφορίες
Αρχική σελίδα: http://blogs.sch.gr/members/dsarris/
Ημέρες Ευχρηστίας και Προσβασιμότητας 2010 – Επικοινωνώντας στην Ψηφιακή Εποχή
Ημέρες Ευχρηστίας και Προσβασιμότητας 2010 – Επικοινωνώντας στην Ψηφιακή Εποχή
http://www.media.uoa.gr/usability
Σύνδεσμοι και Υλικό
| ΕΝΗΜΕΡΩΘΗΤΕ! |
_____________________________
_____________________________
_____________________________
Ανοιχτή πρόσβαση στο ηλεκτρονικό
περιοδικόi-teacher όλα τα τεύχη
_____________________________
_____________________________
Ανοιχτή πρόσβαση στο επιστημονικό περιοδικό
Μουσική Σε Πρώτη Βαθμίδα, τευχ.7 & 18, 2009
Ανοιχτή πρόσβαση στο επιστημονικό περιοδικό
Hellenic Journal of Music, Education and Culture
_____________________________
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ
PILOT TEACHERS – COMENIUS LIFE LONG LEARNING PROGRAMME: ΣΑΒΒΑΤΟ 27 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2010
EMMANTINA HOTEL, Λεωφόρος Ποσειδώνος 33, Γλυφάδα, Tel: 210 89.80.683
Πληροφορίες διαδικτυακά στο
http://www.emportfolio.eu/emp/
2.00μμ: Εγγραφή
2.30 – 3.30μμ: Στρογγυλή Τράπεζα
Γνωριμία των pilot teachers – Εξοικείωση με το European Music Portfolio – Εκπαιδευτικό υλικό – Συζήτηση για τη δημιουργία portfolio μαθητή.
3.30 – 4.30μμ: Εργαστήριο E–Training μέσω του MOODLE LMS, Π.Καμπύλης – Μ.Αργυρίου
Οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να φέρουν μαζί τους το lap top τους.
4.30-5.00μμ: Διάλειμμα
5.00 – 7.00μμ: Εργαστήριο με βιωματικές προσεγγίσεις δραστηριοτήτων του βιβλίου του εκπαιδευτικού με συμμετοχή των pilot teachers.
7.00 – 7.15μμ: Διάλειμμα
7.15 – 8.30: Boomwackers: Παίζουμε; Αξιοποίηση των Boomwhackers στην εκπαιδευτική διαδικασία του handbook, Ελισσάβετ Περακάκη.
9.00 – 10.00: Δείπνο – Παραλαβή βεβαιώσεων
_____________________________
____________________________________________________________________________________
____________________________________________________________________________________
Digital Abacus 2.0: Αυτοσχέδιες εποπτικές κατασκευές χωρίς ηλεκτρισμό για την πληροφορική αγωγή και την διδακτική των Τ.Π.Ε.
7ο Συνέδριο ΕΕΕΠ-ΔΤΠΕ
Το μέλλον της μάθησης
Πολυχώρος Απόλλων
Πειραιάς
Σάββατο 30-10-2010
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ
Στο εργαστήριό μας θα αναπτυχθούν πρωτότυπες συσκευές με απλά υλικά, που θα αποτελέσουν τους «προσωπικούς υπολογιστές» των παιδιών. Σε αυτές θα απεικονίσουμε όλες τις θεμελιώδεις έννοιες της πληροφορικής, λειτουργικά αλλά και κριτικά. Στη συνέχεια θα δημιουργήσουμε «δίκτυα», μέσα από τα οποία θα πραγματοποιήσουμε βασικές λειτουργίες της σύγχρονης πληροφορικής. Κύριο υλικό μας θα αποτελέσει ο «ψηφιακός άβακας», κατασκευασμένος από τους ίδιους τους συμμετέχοντες. Στόχος του εργαστηρίου είναι να αποκτήσουν όλοι μέσα από τη μεθοδολογία αυτή, εφόδια για το μάθημα και τους διδακτικούς τους σκοπούς, σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
Η συγκεκριμένη μεθοδολογία (digital abacus project) αναπτύχθηκε πρώτη φορά το 2003-4 στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και έκτοτε έχει αναπτυχθεί σε πολλά εργαστηριακά μαθήματα σε όλες τις βαθμίδες, καθώς και σε επιμορφώσεις εκπαιδευτικών. Αποτελέσματα της έρευνας έχουν παρουσιαστεί σε συνέδρια πανελλήνια και διεθνή.
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ
Το εργαστήριο απευθύνεται σε συγκεκριμένο αριθμό συμμετεχόντων, διδάσκοντες πληροφορικής, αλλά και κάθε σχετικό ενδιαφερόμενο. Θα πραγματοποιηθεί μία φορά και θα έχει ελεύθερη είσοδο με σειρά προτεραιότητας, βάση των εγγραφών που θα γίνουν στο χώρο του συνεδρίου. Τα υλικά κατασκευής παρέχονται στο χώρο του εργαστηρίου Και θα δοθούν σημειώσεις. Η έρευνα, η επιμέλεια και η διδασκαλεία είναι του Δημήτρη Σαρρή.
metasound.gr/ECOECHO
ΤΟ ΠΡΟΤΖΕΚΤ
Η δράση “οικοήχος” του Metasound Group Project αφορά στην οικολογική διαχείριση του ήχου και της μουσικής. Περιλαμβάνει απλές ιδέες και πρακτικές που απορρέουν από βαθύτερες και πιο γενικές αρχές. Σχετίζεται με τις εξής θεματικές:
Κατανάλωση Ενέργειας: Η ενέργεια που καταναλώνουμε για να παράγουμε και να ενισχύσουμε ήχο και μουσική.
Πρώτες Ύλες: Τα υλικά που χρησιμοποιούμε για την παραγωγή και τον έλεγχο του ήχου, καθώς και τα υλικά του περιβάλλοντος χώρου. Οι ηχοπαραγωγικές και ηχοανασταλτικές ιδιότητες των υλικών που χρησιμοποιούνται.
Περιβάλλον: Το περιβάλλον ως ήχος – ηχητικό περιβάλλον. Παράμετροι που αγνοούμε στην καθημερινότητα.
Βιοτικό Επίπεδο: Η σχέση του βιοτικού μας επιπέδου με την ποιότητα των καθημερινών ήχων.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ: Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΣΤΙΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
Σε χώρους συναυλιών:
– Οργανώνουμε εκδηλώσεις σε ήσυχο ηχητικό περιβάλλον χωρίς εξωτερικούς περιβαλλοντικούς ήχους
– Δεν δημιουργούμε ήχους περιβάλλοντος την ώρα της συναυλίας – παράστασης παιξίματος
– Δεν ενισχύουμε ηλεκτρονικά τον ήχο περισσότερο από όσο χρειάζεται για να ακουστεί σε ένα ήσυχο εξωτερικό και εσωτερικό περιβάλλον.
–
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ: Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΣΤΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ
– Συντηρούμε τα μουσικά μας όργανα, φροντίζοντας να μην αχρηστευτούν από αμέλεια. Τα διατηρούμε στη θήκη τους. Πριν τα απορρίψουμε εξετάζουμε αν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αισθητικά αντικείμενα, ή σε μια σχολική συλλογή, μουσείο ή άλλη έκθεση.
– Αν ανακαλύψουμε παλιά άχρηστα μουσικά όργανα ή μέρη μουσικών οργάνων, τα αξιοποιούμε δημιουργικά, είτε ανακατασκευάζοντάς τα ως μικρά γλυπτά, ή ακόμη και δημιουργώντας καινούργια όργανα με τη σύνθεση των μερών τους. Συμβουλευόμαστε έναν οργανοποιό, ή έναν συντηρητή για να μας δώσει καλύτερες ιδέες.
– Συνυπολογίζουμε πάντα στα παλιά μουσικά όργανα την ιστορική, πολιτισμική τους αξία και αποφεύγουμε να τα πετάξουμε στα σκουπίδια ή στην ανακύκλωση. Τα πολιτισμικά αντικείμενα δεν ανακυκλώνονται, αλλά αναχρησιμοποιούνται.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ: Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΣΤΙΣ ΕΝΤΑΣΕΙΣ
– Αποφεύγουμε κάθε είδους ένταση ήχων, για οποιοδήποτε λόγο, ώστε να μην δημιουργούμε ηχορρύπανση.
– Δεν ακούμε μουσική σε μεγάλη ένταση
– Αν ακούμε μουσική σε μεγάλη ένταση φροντίζουμε να κρατιέται ο ήχος εντός του οικήματος, κλείνοντας τα παράθυρα και στρέφοντας τα ηχεία προς μονωμένους τοίχους.
– Δεν φωνάζουμε. φωνασκούμε και γενικά δεν εισβάλλουμε στους “ζωτικούς χώρους” των γύρω μας όταν βρισκόμαστε σε δημόσιους χώρους.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ: Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ
– Αποφεύγουμε να προσεγγίζουν τα αυτιά μας υψηλές εντάσεις.
– Αν δεν μπορούμε να αποφύγουμε τους υψηλούς περιβαλλοντικούς θορύβους, προστατεύουμε τα αυτιά μας με ωτοασπίδες του εμπορίου ή αυτοσχέδιες από μικρούς βόλους χαρτομάντηλου.
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Για κάθε πληροφορία σχετικά με το project και την ενημέρωσή σας επικοινωνήστε στα στοιχεία που βρίσκετε στο blog.
Πως να δηλώσετε τεχνικά το χρώμα που σας αρέσει!
Για να δώσετε με ακρίβεια ένα χρώμα της αρεσκείας σας σε έναν τεχνικό ή έναν ερασιτέχνη τεχνικό που κατασκευάζει κάτι εικαστικό στον ηλεκτρονικό υπολογιστή μπορείτε να αντλήσετε τα κατάλληλα νούμερα από ένα λογισμικό που διαχειρίζεται σε κάποια σημεία του χρώματα και να του τον δώσετε.
Για παράδειγμα:
– ανοίγετε ένα Word
– σχεδιάζεte ένα σχήμα – ότι νά’ ναι, π.χ. μια γραμμή
– κάνετε διπλό κλικ πάνω του προσποιούμενος/η ότι θές να το επεξεργαστείς (επεξεργασία εικόνας)
– προχωράτε σα να θέλατε να επιλέξετε ένα χρώμα γι’ αυτό και στο παράθυρο επιλέγεις την καρτέλα “χρώματα και γραμμές” ή όποια ανάλογη καρτέλα του λογισμικού
– όταν προχωράτε στην επιλογή χρώματος επιλέγετε “περισσότερα χρώματα” ώστε τελικά να ανοίξει η μεγάλη παλέτα με όλα τα χρώματα. Μετά επιλέγετε αν χρειαστεί “προσαρμοσμένα” χρώματα
– κινείτε τον κέρσορα βρίσκοντας το χρώμα και την φωτεινότητα – απόχρωση που σου αρέσει κινώντας τα σχετικά κουμπιά…
– όταν σταματήσετε στο τελικό χρώμα παρατηρείς τα τρία νούμερα που δίνει στην καρτέλα το λογισμικό:
μπορεί να είναι: ποσοστό Κόκκινου-Πράσινου-Μπλέ (Μοντέλο RGB), Απόχρωση-Κορεσμός-Φωτεινότητα (Μοντέλο HSL)
– κάποια λογισμικά δίνουν κατευθείαν τον αριθμό προγραμματισμού του χρώματος σε HTML Γλώσσα (π.χ.: ασπρο: #FFFFFF, μαύρο: #000000, κόκκινο: #FF0000 κλπ.
Δϊνετε στον τεχνικό τα νούμερα που συλλέξατε!
Το κρατάτε για μελλοντική χρήση!
Καλή επιτυχία και καλή τηλεσυνεργασία!
Ο κύριος Αιζενστάιν στην τάξη: εύκολα μαθήματα μιντιακής αγωγής (media education)
Κάντε το εξής απλό πείραμα: φορτώστε στον υπολογιστή διάφορα μικρά βιντεάκια με λίγες σκηνές και διάφορα αρχεία ήχου, τραγούδια αλλά κυρίως μουσικές ορχηστρικές από διάφορους πολιτισμούς, μουσικά ρεύματα, εποχές κ.λπ.
Στη συνέχεια κάντε μίξεις βίντεο και ήχο, δηλαδή χαμηλώστε τον ήχο του βίντεο και αντικαταστήστε τον με αρχεία ήχου της επιλογής σας. Τι αποτέλεσμα προκύπτει;
Επειδή το μυαλό μας αμέσως θα συνδυάσει τον ήχο με τη μουσική, θα προκύψει ένα νόημα που δεν έχει καμία σχέση, ούτε με το αρχικό νόημα του βίντεο αλλά ούτε με το νόημα του ήχου σκέτο. Αυτό το «συνολικό» νόημα είναι η «οπτικοακουστική γλώσσα» στην οποία βασίζονται η τηλεόραση, ο κινηματογράφος και τα σχετικά άλλα οπτικοακουστικά μέσα (audiovisual media).
Πειραματιστείτε αρκετά με αυτό στην τάξη και συζητήστε πως ο ήχος και η εικόνα αλληλεπιδρούν. Αναφέρουμε και ένα παράδειγμα: στην εικόνα ενός πλοίου που ταξιδεύει βάλτε την πρώτη φορά ένα «ατμοσφαιρικό» κομμάτι και τη δεύτερη έναν «αμανέ». Την πρώτη φορά θα σας δοθεί η εντύπωση ότι το πλοίο ταξιδεύει για μια κρουαζιέρα, για κάτι καλό και ευχάριστο ενώ τη δεύτερη φορά ταξιδεύει με επιβάτες που «ξενιτεύονται», ενδεχομένως και να αναπολήσουμε αυτόματα την εποχή των αρχών του αιώνα και την τότε μετανάστευση.
Λίγα λόγια
για την ιστορία της οπτικοακουστικής γλώσσας
και του ρόλου της μουσικής και του ήχου
στα οπτικοακουστικά μέσα:
Πρωτεργάτης αυτής της «γλώσσας» καθώς και του «μοντάζ», της τέχνης να αναμιγνύουμε τις σκηνές και τα πλάνα στα φιλμ, μελέτησε ο πρωτεργάτης του κινηματογράφου Σεργκέι Αϊζεντστάιν
Παραδείγματα (μπορείτε να βρείτε πολλά ακόμη στο διαδίκτυο)
http://www.youtube.com/watch?v=_gGl3LJ7vHc&NR=1
http://www.youtube.com/watch?v=jWRyHeMHYcA&
Ο Κουλέσωφ «έπαιζε» βάζοντας διάφορες σκηνές σε διαφορετική σειρά (τότε δεν υπήρχε ο ήχος στον φιλμ) παρατηρώντας πως αλλάζει το νόημα. Είναι γνωστό το φιλμ του με έναν άνθρωπο και ένα πιάτο σούπα .
Σε ένα επόμενο βήμα μπορείτε να καλέσετε τα παιδιά να δημιουργήσουν τα δικά τους οππτικοακουστικά έργα είτε χρησιμοποιώντας κινητά τηλέφωνα σε κατάσταση «flight mode», ώστε να μην εκπέμπουν αλλά να λειτουτργεί η λήψη και το λογισμικο μοντάζ. Τα κινητά τηλέφωνα αν χρησιμοποιηθούν με αυτό τον τρόπο αποτελούν εξαιρετικά εργαλεία πολλαπλών εγγραμματισμών δηλαδή τεχνολογικού, μιντιακού, οπτικού αλλά και ηχητικού.
Καλή διασκέδαση μαθαίνοντας!
Η “ειδική μουσική”, και οι πολιτισμικές αναπηρίες
Αν υπήρχε «ειδική µουσική» πως θα ήταν; Μια µουσική προορισµένη να συγκινήσει και να θεραπεύσει το σώµα, να κραυγάσει το συναίσθηµα της στιγµής, να παρασύρει την οµάδα στην οµορρυθµία; Μια µουσική της κίνησης, του παιχνιδιού, της αισθητικής απόλαυσης, της επικοινωνίας;
Θεωρούµε κάποια είδη µουσικής «θεραπευτικά». ∆ηµιουργούµε εξαιρέσεις, και δίνουµε χαρακτηρισµούς στις µουσικές που προορίζονται για «θεραπευτικούς σκοπούς». Για παράδειγµα αποδεχόµαστε το φάλτσο και την παραφωνία σε ένα οµαδικό τραγούδι, γιατί εκεί σηµασία έχει η συµµετοχή, όχι το «τέλειο» αποτέλεσµα. Όταν η µουσική δεν είναι «ειδική», το φάλτσο δεν είναι αποδεκτό. Αποτρέπουµε το άτοµο να τραγουδήσει. Επιλέγουµε τα παιδιά για την «σχολική χορωδία», χωρίς να τους ξεκαθαρίζουµε ότι απλά, ως παιδαγωγοί, διαλέξαµε το «αποκαρδιωτικό» παιχνίδι να «ορίσουµε το ΄τέλειο’» · και – αναπόφευκτα – ότι «ορίζει», «αφ-ορίζει»…
πολλοί ενήλικες
– και παιδιά –
παραδέχονται ότι
«δεν τραγουδούν καλά»
και σιωπούν.
Ποιος ευθύνεται για αυτή την εµµονή τους στην «αλαλία»; ∆εν µπορούµε πάντα να πούµε µε ακρίβεια. Κι όµως είναι παραδεκτό ότι για την «αναπηρία» τους αυτή δεν ευθύνεται κάποια παθολογία αλλά µια βαθιά ριζωµένη αναστολή, όπως και τόσες άλλες, που συνοδεύουν τα άτοµα στη ζωή τους. Άνθρωποι που δεν χορεύουν, δεν κινούνται έχοντας την «αποδοχή» και αυτοπεποίθηση για το σώµα και την κίνησή τους. Άνθρωποι που αρνούνται να πλάσουν ένα παραµύθι, να γράψουν ένα ποίηµα, να κάνουν µια ζωγραφιά.
Αµέτρητες
λανθάνουσες
«πολιτισµικές αναπηρίες»
πλανούνται στην καθηµερινότητά µας, αποκόπτοντας µας από την φαντασία, την δηµιουργικότητα, την οµορφιά, από µια ανθρώπινη πλευρά του βίου µας. Αν είναι έτσι, στερηθήκαµε τελικά πασχίζοντας για την µοντέρνα, «επιτυχηµένη» και αποδεκτή εικόνας µας, τη δική µας µουσική και την κίνηση, το δικό µας µύθο και την εικόνα; Αφεθήκαµε στην οθόνη, το ηχείο, την αφίσα, στην ατέλειωτη «µυθολογία των µαζικών µέσων», όπως λέγεται, και των προκατασκευασµένων εικόνων;
Και τώρα που η επιστήµη κάνει το «άλµα»; Τώρα που συνειδητοποίησε τις αστοχίες της ως τεχνο-επιστήµη και ξαναγίνεται επιστήµη; τώρα που ξανάρχεται η µουσική, η κίνηση, ο µύθος, η εικόνα, ανθρώπινα, απλά, κατανοητά, ζωογόνα, µήπως τα βαφτίζουµε «παιδαγωγικά», «σοβαρά», «επιστηµονικά», «ειδικά»; Τα βγάζουµε πάλι «µε τρόπο» από την καθηµερινότητά µας; Αν ναι, γιατί; Ίσως για να µην παραδεχτούµε τις καθηµερινές µας «πολιτισµικές» αναπηρίες; Αυτό θα ήταν, κατ’αρχάς καλό, γιατί έστω και αν «αγνοούσαµε» συνειδητά το ατόπηµα της µοντέρνας κουλτούρας µας, τουλάχιστο θα είχαµε την επίγνωσή του. Αν όµως δεν έχουµε ούτε αυτή; Φτιάχνουµε «ειδική µουσική», «ειδική ζωγραφική», «ειδικό µύθο». Όµως η Μουσική, η Ζωγραφική, ο Μύθος αδιαφορούν γι’ αυτό µέσα στην «αλήθεια» τους. Μειδιούν µπροστά στο σχηµατικό χώρισµα αυτό. Και ο πολιτισµός µας νοιώθει στο βάθος κάτι «ανεκπλήρωτο»:
Μήπως χωρίσαµε
την µουσική σε «γενική» και «ειδική»,
γιατί χωρίσαµε την εκπαίδευση
σε γενική και ειδική,
παρασυρόµενοι από τον, επίσης,
«γενικό» και «ειδικό» Κόσµο µας;
Με την ωριµότητα της επιστηµονικής και της ευρύτερης κοινότητας µπορούµε να αντλήσουµε από το «κεφάλαιο» της Ειδικής Εκπαίδευσης, τα ερεθίσµατα για συνολικά εύστοχη εκπαίδευση και αγωγή. Το κεφάλαιο αυτό διαχωρίζεται σχηµατικά, είναι η σύµβαση ανάµεσα σε τόσες άλλες σχηµατικές συµβάσεις της επιστήµης και της ζωής, που πραγµατικά µας διευκολύνουν, έτσι όπως δοµούµε τον πολιτισµό µας. Όµως η ωριµότητα αυτή πάντα µας οπλίζει µε την βαθιά επίγνωση πως από «εκεί» απλά ξεκινάµε για µια γνώση και ένα βίωµα που πραγµατικά βρίσκεται «αλλού».
Από το Αργυρίου, Μ., Σαρρής, Δ. (επ.) (2007). Μουσική και Ειδική Αγωγή. Περιλήψεις Πρακτικών. Επιστημονική Ημερίδα. Πειραιάς: Ένωση Εκπαιδευτικών Μουσικής Αγωγής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. σ. 5.
ISBN: 978-960-89479-4-8
Bίντεο για το πρώτο μάθημα μουσικής…
Είναι πολύ σημαντικό να κάνουμε σαφές στους μαθητές μας “που βρίσκεται η μουσική”.
Βρίσκεται πρωτίστως μέσα μας και έπειτα μορφοποιείται στο μουσικό όργανο.
Επίσης, ο ρυθμός είναι κάτι που υπερβαίνει τον ήχο, καθώς έχει να κάνει με την ίδια την έννοια της ζωής και της ύπαρξης (η θεωρία των χορδών της Φυσικής, ο παλμός των ηλεκτρονίων που δημιουργούν τα άτομα και άλλα τέτοια περιοδικά φαινόμενα συνδέουν την πραγματικότητα με τη ρυθμικότητα.
Το παρακάτω βίντεο είναι πολύ χαρακτηριστικό για να μας εισάγει στην “ουσία” της δημιουργίας με ήχους:
– ––
Ένα άλλο κεφαλαιώδες ζήτημα, η αντίληψη των περιβαλλοντικών ήχων ως μουσικών ήχων προκύπτει από το παρακάτω βίντεο. Εκτός της απόλαυσης που προσφέρει, μπορεί να αποτελέσει αφορμή για να παρατηρήσουμε τη ρυθμικότητα – μελωδικότητα – μουσικότητα των περιβαλλοντικών ήχων.
ήχοι και αυτοσχέδια όργανα στο ρεμπέτικο
Αυτοσχέδια Όργανα* και Ήχοι στο Ρεμπέτικο
Ο πίνακας που ακολουθεί είναι επιλεγμένος από τον πίνακα – ερευνητικό ερωτηματολόγιο που συμπληρώσαμε με τη βοήθεια των μελών του φόρουμ στον ιστοχώρο του “ρεμπέτικου” τα οποία και ευχαριστώ θερμά!
1. Αυτοσχέδια Όργανα*
1.1. Ποτήρια κρασιού (κρούονται μεταξύ τους στα δύο δάχτυλα (Ανωγειανάκης 1991:94))
1.2. Ποτήρι με κομπολόι– (στο διαδίκτυο αναφέρεται και ως «ποτηροκομπολόγι» αλλά δεν έχει τεκμηριωθεί ο όρος (από: organotopia))
(το ποτήρι σύρεται στο τεντωμένο κομπολόι (Ανωγειανάκης 1991:94-95)) («Πλημμύρα» Μ. Βαμβακάρη)
(Aναπαρίσταται στο εξώφυλλο δίσκου του Μπάμπη Γκολέ “Εγώ ρεμπέτης ήμουνα” (EROS Music, 2000)). (Μαρτυρία: Νίκος Πολίτης: «για το τέντωμα, το κομπολόι συνήθως κρεμιέται κοτσάροντας το σημείο του κορδονιού απέναντι από τη φούντα σε ένα κουμπί του πουκάμισου, φέρνοντας και μια βόλτα ώστε να σταθεροποιηθεί, και κρατιέται από τη φούντα, μπροστά στην κοιλιά. (για τους θέλοντες να δοκιμάσουν, προσοχή: έχω σπάσει αρκετά ποτηράκια μέχρι να το μάθω, ευτυχώς χωρίς περαιτέρω συνέπειες στα δάχτυλα)».
1.3. Κουτάλια (Ανωγειανάκης 1991:94)
1.4. Τενεκέδες (Τσαφταρίδης 2006)
1.5. Κουτί («Κουτί που χτύπαγε ό Σκαρβέλης ή ο Καρίπης»(«Αράπ Ζεϊμπέκικο» του Μ. Βαμβακάρη, «Καραντουζένι» του Μ. Βαμβακάρη ) (Βαμβακάρης Στέλιος ???? Στο Περιοδικό Κλίκα, τ. ?, http://www.klika.gr )).
1.6. Ποτήρια με μαχαίρι συνηθισμένη πρακτική κατά την ώρα της ακρόασης από τους θαμώνες (από: Ν. Πολίτης)
1.7. Μπουκάλες συνηθισμένη πρακτική κατά την ώρα της ακρόασης από τους θαμώνες (από: Ν. Πολίτης)
1.8. Επιτραπέζιο Κουτί Μαρτυρία: Ν. Πολίτης: «Ειδικά για τη χρήση επιτραπέζιου κουτιού ως κρουστού, ενδιαφέρον έχει μία τεχνική που έχει αναπτυχθεί στη Σίφνο (μόνο για εσωτερικούς χώρους): χρησιμοποιείται ένα μέτριο κουτάκι, π.χ. ξύλινη μπιζουτιέρα (η Σίφνος είχε αστικό πολιτισμό) και πολύ επιδέξιοι χειρισμοί που παράγουν ενδιαφέρον αποτέλεσμα». (από: Ν. Πολίτης)
2. Ήχοι αντικειμένων και περιβάλλοντος
2.1. Ναργιλές(«5 χρόνια δικασμένος» Β. Παπάζογλου ), («Σταύρακας μες τον τεκέ» Σ. Περιστέρης).
2.3. Τραπέζι Ταβέρνας«Τραπέζι» ως κρουστό παιγμένο από τον Ιορδάνη (Τσομίδη) συνοδεία ορχήστρας σε ταβέρνα (Μαρτυρία: Νίκος Φρονιμόπουλος (βλέπε σχετικό μήνυμα στο ίδιο θέμα του φόρουμ).
3. Σώμα – άνθρωπος – μιμίσεις ζώων
3.1. Σφύριγμα της μελωδίας («Τομπουρλίκα» Π. Τούντας )
3.2. Παλαμάκια ( «Τα καβουράκια» Β. Τσιτσάνη – παλαμάκια η Μαρίκα Νίνου )
3.3. νιαουρίσματα («Γάτα» Μάθεση – Στελλάκη )(Η Γάτα λέγεται ότι ήταν ο Γ. Ζαμπέτας (?))
3.4. καναρινίσματα («Καναρίνι» του ???? ( πιθανόν σφυριχτά ή με το βιολί) (από: Babis))
3.3.3. κλάμα μωρού («Νανούρισμα» του ???? )
4. Ήχοι οργάνων, τεχνικές & «ανορθόδοξο» παίξιμο
4.1. Χτύπημα του ηχείου της κιθάρας ως κρουστό («Καραντουζένι» (δημιουργός?) ) («Μινόρε του τεκέ» Γ. Χαλκιάς ).
4.2. Χτύπημα του μπουζουκιού («Αράπ Ζεϊμπέκικο» του ?????, «Καραντουζένι» του ????? )(Βαμβακάρης Στέλιος ???? Στο Περιοδικό Κλίκα, τ. ?, http://www.klika.gr ) (από: Πάνος Καραγιώργος)
4.3. Χτυπήματα με το Δοξάρι «Ελαφρύ, ρυθμικό κτύπημα του δοξαριού εναλλάξ πάνω στο καπάκι και τις χορδές του βιολιού (ή της λύρας)»
4.4. Πένα στο καπάκι του Λαούτου «Ο παλαιότερος τρόπος παιξίματος του κρητικού λαούτου, όπου η χρήση, το πιάσιμο, η μορφή και οι διαστάσεις της πένας, την έκαναν να κτυπάει πάνω στο καπάκι, δίνοντας ένα όμορφο συνοδευτικό απαλό ήχο. Οι νεότεροι λαουτιέρηδες έχουν υιοθετήσει παίξιμο τύπου μπουζουκιού».
4.5. Πένα ʽχτύπημαʼ φτερού στο καπάκι του μπουζουκιού Μαρτυρία: Νίκος Πολίτης: «Η επιδίωξη να ακούγεται το χτύπημα του «φτερού» του λαούτου δεν ισχύει μόνο για την κρητική παράδοση. Όταν στα πρώτα μου μαθήματα προσπαθούσα, επηρρεασμένος ακριβώς από το μπουζούκι, να μην ακούγεται το χτύπημα στο καπάκι, ο δάσκαλός μου (Παπαπετρόπουλος) με απέτρεπε λέγοντας ʽόχι, κοπάνα κανονικά, ωραία ακούγεται!ʼ»
4.6. Νύχι και χτύπημα στο καπάκι «Στο ικιτέλι (το οποίο το παίζουν με το νύχι, όπως λέει και ο Μάρκος στην αυτοβιογραφία του ότι αυτός έπαιζε το “μπαγλαμά”) και το τζουρά ιδιαίτερα, χτυπούν το ηχείο με το νύχι ή με το δάχτυλο..
4.7. Νύχι με τεχνική ʽΦλαμέγκοʼ, «Στο ʽικιτέλιʼ (το οποίο το παίζουν με το νύχι, όπως λέει και ο Μάρκος στην αυτοβιογραφία του ότι αυτός έπαιζε το “μπαγλαμά”) και το τζουρά ιδιαίτερα, χτυπούν το ηχείο με το νύχι ή με το δάχτυλο.
Μάλιστα εφαρμόζουν και «αλα φλαμένκο» διαδοχικά χτυπήματα με τα νύχια…
5. Όργανα από άλλες μουσικές κουλτούρες – είδη
5.1. Καμπάνες (? το μουσικό όργανο ?) («Χτυπούν τα σήμαντρα» Β. Τσιτσάνη ).
Βιβλιογραφία***
Ανωγιανάκης, Φ.(1991). Ελληνικά λαϊκά μουσικά όργανα. Αθήνα: Μέλισσα.
Καρακάσης, Σ. (1970). Ελληνικά μουσικά όργανα. Αθήνα: Δίρφος.
Τσαφταρίδης, Ν. (2006). Κατασκευές Μουσικών Οργάνων και κατασκευές με απλά υλικά: Μια προσπάθεια θεωρητικής – παιδαγωγικής προσέγγισης. Βόλος: Επιστημονική Επιτροπή Συνεδριακού Θεσσαλίας ΕΙΠΕ. Ερευνητικό Ίδρυμα Πολιτισμού και Εκπαίδευσης. Πρακτικά Συνεδρίου. (διαθέσιμο online)
Υποσημειώσεις
* Ο όρος αναφέρεται σε αντικείμενα που χρησιμοποιήθηκαν ως όργανα
και όχι π.χ. σε «αυτοσχέδιους μπαγλαμάδες», που τελικά λειτουργούν ως «προφανή» όργανα
*** Αναφέρεται η βιβλιογραφία του παρόντος θέματος.
Οι “πολιτισμικές ανακολουθίες” στη (μουσική & όχι μόνον) εκπαίδευση
Ένας από τους στόχους των αναλυτικών προγραμμάτων είναι να διατηρούν μια συνέχεια και συνέπεια στην ύλη και τη μεθοδολογία της εκπαίδευσης. Όταν ένα αναλυτικό πρόγραμμα αναθεωρεί τις αρχές και τη διάρθρωση των γνώσεων ενός προηγούμενου προγράμματος, αναπόφευκτα υπάρχουν συνέπειες στον μαθητή.
Οι συνέπειες αυτές, είναι προβλεπτές και συνειδητές, και πιθανόν το πρόγραμμα να έχει επεξηγήσεις και μεταβατικά στάδια γι’ αυτές. Όταν οι «ανακολουθίες» στη διάρθρωση των προγραμμάτων σπουδών είναι σε επίπεδο διάρθρωσης γνώσεων, εύκολα μπορούν να διευθετηθούν. Όταν όμως η εκπαίδευση οδηγεί σε ένα πολιτισμικό βίωμα, τι γίνεται αν η εκπαίδευση και πάλι αλλά με άλλη μορφή προτείνει ένα βίωμα διαφορετικό, ίσως και αντιθετικό;
Τότε δημιουργείται μια ανακολουθία, όχι γνώσεων αλλά κουλτούρας, μια «πολιτισμική ανακολουθία». Αυτή είναι επώδυνη για τον μαθητή, και δυσχεραίνει την εκπαιδευτική διαδικασία. Μπορούν αυτές οι «πολιτισμικές ανακολουθίες» της εκπαίδευσης να εντοπιστούν; Ίσως και να αντιμετωπιστούν; Αν βέβαια υπάρχει λόγος γι’ αυτό…
Από το Νηπιαγωγείο μέχρι το Λύκειο, υπάρχει πιθανότητα να δημιουργηθεί μια διδακτική ανακολουθία, απέναντι σε αυτό που διδάσκεται ο μαθητής. Στο δημοτικό – για παράδειγμα – μπορεί να οδηγείται σε έναν διαχωρισμό των τεχνών με αυστηρά στεγανά: γλωσσική έκφραση (Γλώσσα), μουσική έκφραση (Μουσική), κινητική έκφραση (Μουσική, Φυσική Αγωγή). Στο Λύκειο, προκειμένου να κατανοήσει, π.χ., την αρχαιοελληνική δραματική τέχνη, διδάσκεται ότι οι μορφές αυτές ενοποιούνται. Έτσι μέσα στην πορεία της βασικής του εκπαίδευσης, ο μαθητής βιώνει με διαφορετικό τρόπο τις μορφές έκφρασης του πολιτισμού του, χωρίς όμως να διασαφηνίζεται στον ίδιο ή σε κάποιο σημείο των σπουδών του ότι αυτή η διαφοροποίηση στη διδασκόμενη κουλτούρα είναι «στοιχείο» του προγράμματος.
Ποιο συγκεκριμένα βλέπουμε αυτή την «ανακολουθία» όταν διδασκόμαστε την ελληνική γλώσσα: μαθαίνουμε ότι στην αρχαιότητα ο ρυθμός (μετρική) και η μελωδία (τόνοι και πνεύματα) ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της γλώσσας, ενώ σήμερα πασχίζουμε για μια γλώσσα που απλά περιέχει πληροφορίες (μονοτονικό, φωνητική γραφή, greeklish, τεχνολογίες TTS κ.λπ.), χωρίς το μέλος και ο ρυθμός της να μας ενδιαφέρουν. Ανάμεσα στα δύο αυτά άκρα, ανάλογα το διδακτικό αντικείμενο οι βιωματικές προσεγγίσεις της γλώσσας ποικίλουν: για την λογοτεχνία (Γλώσσα – Νέα Ελληνικά), ο ρυθμός και το μέτρο που δημιουργεί η γλώσσα έχουν σημασία, ενώ συχνά για τη μουσική (Μουσική – Αισθητική Αγωγή) αυτό το ζήτημα δεν υπάρχει.
Στη νηπιακή εκπαίδευση θεωρούμε δεδομένο και διδακτό ότι η ομιλία, η κίνηση και το τραγούδι είναι διακριτές μορφές έκφρασης, παρόλο που τα βρέφη εγγενώς δε τις διαχωρίζουν. Αργότερα, κοντά στην ενηλικίωση, σε ένα βιωματικό εργαστήριο δραματοποιημένης έκφρασης θα επιχειρήσουμε να «επανενώσουμε» αυτά που διασπάσαμε στη νηπιακή ηλικία.
Στα ενδιάμεσα ηλικιακά στάδια, σπάνια τα διδακτικά αντικείμενα θα παίρνουν θέση στο ζήτημα αυτό, στη σχέση, δηλαδή, γλώσσας – μουσικής – κίνησης. Για παράδειγμα, τραγούδι και χορός πάνε μαζί στη λαϊκή διασκέδαση; (τραγουδούν οι χορευτές; Χορεύουν οι τραγουδιστές; ) μουσική και τραγούδι διδάσκονται ταυτόχρονα; (πως συνοδεύει το τραγούδι του ένας τραγουδιστής; Γιατί έχουμε ξεχωριστά ορχήστρες και χορωδίες; Ποια είναι τα όρια της «πολύτεχνης» έκφρασης;)
Υπάρχει περίπτωση, λοιπόν, ο δάσκαλος να κατέβαλε κόπο να για τραγουδήσει ο μαθητής ακίνητος, να χορέψει σιωπηλός, να μιλήσει τη γλώσσα επιστημονικά – ίσως τεχνοεπιστημονικά – και όχι ολιστικά δημιουργικά, με τις κραυγές τις αυξομοιώσεις και την σύνθεση που μόνο σε ένα νήπιο αρμόζουν. Δέκα χρόνια μετά, ένας άλλος δάσκαλος θα ζητήσει από το μαθητή να χορέψει και να τραγουδήσει, να μιλήσει τραγουδιστά, και να εκφραστεί γλωσσικά με την κίνηση, ή – πολύ πιθανό – να συνδυάσει όλα αυτά σε μια φυσική ενότητα, παροτρύνοντάς τον να κινηθεί «σαν παιδί», με την αρχετυπικότητα της έκφρασης που χαρακτηρίζει την νηπιακή ηλικία.
Μεταξύ των δύο δασκάλων έχει δημιουργηθεί μια “πολιτισμική ανακολουθία”. Πολλές τέτοιες “ανακολουθίες” ίσως βρούμε σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα. Σε άλλη κουλτούρα εντρυφά ο μαθητής τη μια φορά, και σε άλλη – ίσως διαμετρικά διαφορετική – καλείται να εντρυφήσει λίγα ή περισσότερα χρόνια μετά. Ένα αναλυτικό πρόγραμμα δε μπορεί να προλάβει όλες αυτές τις “ανακολουθίες” ή να προβλέψει “μεταβατικές” ιδέες ανάμεσα σε προγράμματα και επίπεδα. Μπορεί όμως ένα πρόγραμμα να δίνει στην ύλη του ένα κομμάτι με αναστοχαστική διάσταση. Ένα κομμάτι που θα εξηγεί την ανάγκη κριτικής αντιμετώπισης των γνώσεων όχι μόνο από τον εκπαιδευτικό, αλλά και από τον εκπαιδευόμενο. Η εύστοχη κριτική διάθεση που θα εμπνέει ένα πρόγραμμα διάρθρωσης των σπουδών θα είναι και μια ισχυρή αυτοπροστασία, μια διασφάλιση της αποτελεσματικότητάς του μέσα από τις δυνατότητες (αυτό)ελέγχου του.
ΔΑΙΑΒΣΕΤΟ ΓΗΡΟΓΡΑ! ΜΡΟΠΕΙΣ!
Σνφμύωα με έυρενα στο Πιοηναπιμετο του Κμτρπιαίζ, δεν πεαίζι ρλόο με τι σριεά ενίαι τοθοπεμετενα τα γταμάμρα σε μια λξέη, αεκρί το πώτρο και το ταελείτυο γάμρμα να ενίαι στη στωσή θσέη.Τα υλοπιόπα μροπούν να ενίαι σε τχίυεας θίέεσς και μροπετίε να δαβαιάεστε τις λιεξές χρωίς πλβημόρα.Ατυό γνίταει γαιτί ο απ…ρώνθονις εκέγλφοας δεν δαεβζιάι γάμρμα γάμρμα κθάε λξέη αλλά τη λξέη σαν σνύλοο.
Σώπα δάσκαλε ν’ ακούσουμε το πουλί
Ένα πουλί είχε καθίσει στο πλατάνι της αυλής του σχολείου και κελαηδούσε. Τότε πια ένας μαθητής που
είχε έρθει εφέτος από το χωριό δε βάσταξε, σήκωσε το δάχτυλο. “Σώπα δάσκαλε”, φώναξε, “σώπα δάσκαλε ν’ ακούσουμε το πουλί.”
(Από το “Αναφορά στο Γκρέκο”
του Νίκου Καζαντζάκη).
“Οι άνθρωποι του ήχου και της μουσικής, πρέπει να εστιάζουν πραγματικά στο άκουσμα, στο ηχοτοπίο, να μην αγνοούν τους ήχους, αφού αυτοί είναι οι “ειδικοί”. Στα ζητήματα του ήχου, προέχει να δόσουμε έμφαση στην εκπαίδευση, στα παιδιά, στην αγωγή” μας είπε.
Να εστιάσουμε, λοιπόν, στην “αγωγή του ήχου” – θα συνοψίσω, μετά αυτήν την ελεύθερη απόδοση και από μνήμης αναφορά στα λόγια που μας είπε ο Murrey Schafer, στο 1ο Συνέδριο Ακουστικής Οικολογίας, στην Κέρκυρα.
Ο Schafer μας παρότρυνε, λοιπόν, ανοιχτά να κάνουμε την ουσιαστική στροφή στον ήχο, πρώτα απ’ όλα μέσα στην τάξη.
“Σώπα δάσκαλε ν’ακούσουμε το πουλί”, είναι μια σχεδόν εμβληματική φράση, που μου παρέδωσε με πολλή μέριμνα, όταν πρωτοψηλάφιζα το θέμα, ο Γιάννης, εξαιρετικός δάσκαλος (για όλους μας), διδάκτορας της Μουσικής Εκπαίδευσης.
Ο μικρός καζαντζακικός ήρωας, που την άρθρωσε, αξίωσε τότε με ευθύτητα το ηχοτοπίο του. Στον ίδιο χώρο – το σχολείο – τώρα μας προτείνεται να επανέλθουμε “θεσμικά” στον ήχο. Να μην αγνοήσουμε τους ήχους του “χωριού” μας, κυρίως τώρα που διανθίστηκαν καθώς – o McLuhan το είπε από το ’60 – το χωριό μας έγινε “πλανητικό”…
Η αγωγή του ήχου, ο ήχος της αγωγής: εισαγωγικά…
Η παιδαγωγική της Μουσικής στη σύγχρονη εκπαίδευση,
ακολουθώντας την τέχνη και την επιστήμη του 20ου αιώνα,
έχει στραφεί πλέον στον ήχο.
Η χρήση αυτοσχέδιων οργάνων,
οι «ηχοζωγραφιές»,
τα project για τον θόρυβο,
την ηχορύπανση,
η χρήση παραμυθιών και μύθων για την κατανόηση της μουσικής,
τόσες καινοτόμες δράσεις
και άλλα πολλά δείχνουν ότι μιλάμε πλέον
για μια «αγωγή του ήχου»,
συναρτημένη μάλιστα με τρόπο διεπιστημονικό με πολλά άλλα αντικείμενα.
Η αγωγή υγείας και η περιβαλλοντική αγωγή συνδέουν τον ήχο με τη ζωή μας ως ενέργεια. Η πολιτισμική αγωγή μας θυμίζει τα νοήματα και τις σημασίες του ήχου στον πολιτισμό μας. Ο ήχος συναντάται στη μελέτη του περιβάλλοντος και η μουσικότητα της γλώσσας είναι διάχυτη στην ποίηση και τη λογοτεχνία. Η φυσική αγωγή έχει μέσα της το ρυθμό και την κίνηση και τώρα, περισσότερο από ποτέ, οι φυσικές επιστήμες έχουν κάθε λόγο να συνδέονται διδακτικά με τα φαινόμενα της μουσικής και του ήχου. Το εκπαιδευτικό ηχολόγιο σκοπεύει να είναι χώρος ανάπτυξης σκέψεων, ιδεών και διαλόγου για την σύγχρονη διδακτική του ήχου και τις εκφάνσεις της σε διάφορα αντικείμενα και θεματικές. Σκοπεύει να δώσει ιδέες και ερεθίσματα σε κάθε ενδιαφερόμενο και ελπίζει σε μια γόνιμη συζήτηση για σχετικά θέματα. Καλώς ήρθατε λοιπόν στο εκπαιδευτικό μας ηχολόγιο!
Οι «λαϊκοί» στίχοι της… λαϊκής
Υπάρχει στη λαϊκή αγορά λαϊκή δημιουργία; Δεν υπήρξε φορά που να πέρασα σε μια λαϊκή αγορά και στα διαλαλήματα της πραμάτειας να μην άκουγα, στίχους, δίστιχα, παροιμίες, εκφράσεις και, συχνά, ποίηση. Είναι οι λέξεις και οι φράσεις που ακούγονται στην λαϊκή αγορά πολιτισμικό αγαθό; Κουλτούρα; Για παράδειγμα, στις διαλαλήσεις αλλά και στα μαύρα ταμπελάκια η λέξη «μπανάνα» έχει σχεδόν αντικατασταθεί από τη λέξη «άρωμα». Γιατί άραγε; είναι προφανές ποιο είναι το προϊόν (μπανάνα) οπότε αφιερώνουμε την ταμπέλα για να προβάλλουμε το προσόν του (άρωμα); Μήπως ως ήχημα το «άρωμα» προτιμείται για τους φθόγγους του, τις αναλογίες συλλαβών και φωνηέντων, και είναι τελικά προτιμότερη λέξη, αισθητικά; Απ’ την άλλη υπάρχουν κι άλλα «αρωματικά» φρούτα, χωρίς αυτό να προβάλλεται. Μήπως προκειμένου να αποβληθεί ο «καρναβαλικός» χαρακτήρας του φρούτου (μπανάνα) και οι ξεσαλωτικοί συνειρμοί, χρησιμοποιείται μια λέξη κομψή και φινετσάτη για τις αισθήσεις (άρωμα); Ωστόσο, το «αγγούρι» από τους ίδιους πωλητές αναγράφεται ως «αγγούρι». Εκτός αν γι’ αυτό δεν ισχύουν οι επιφάσεις της καρναβαλικής γλώσσας, όντας εγχώριο και οικείο στη γλώσσα μας.
Απ’ την άλλη είναι χρησιμοποιημένο ήδη καρναβαλικά από την παράδοση και τις παροιμίες. Μήπως οι πωλητές θέλουν να «απαλλάξουν» το αρωματικό φρούτο «μπανάνα» από τον προφανή συνειρμό, τον αναπόφευκτο ωστόσο για το «αγγούρι»; Αν πραγματικά μπορούμε να συζητούμε στην κόψη του «καρναβαλικού» και του σατυρικού με το «καθωσπρέπει» και τον κόσμο του εμπορίου, τότε βρισκόμαστε ενώπιον ενός θαυμαστού στοιχείου, που ενυπάρχει στη ζωντανή φωνή της λαϊκής αγοράς. Οι διαλαλητές επινοούν τις έξυπνες φράσεις τους για να διαλαλήσουν την πραμάτεια τους, άνδρες φωνακλάδες ως επί των πλείστων, που απευθύνονται σε ένα – κυρίως – γυναικείο κοινό. Αναπόφευκτα πειραχτικοί, προσπαθούν να κεντρίσουν, παράλληλα με το πείραγμα, με μια απίστευτη κομψότητα που δεν θα αποτρέψει – αντίθετα θα δελεάσει – την πελάτισσα προς τον πάγκο με την πραμάτεια. Αυτοσχεδιασμός, σύνθεση και δημιουργία με τα χαρακτηριστικά του προφορικού λόγου. Ολόκληρη συλλογή φράσεων και παραλλαγών θα μπορούσε να γίνει. Με θεματικές ανά φρούτο, ομάδα φρούτων ή λαχανικών και σπανίως ψαρικών, οικιακών ειδών, αυγών ή άλλων μεμονωμένων προϊόντων. Μόλις όμως γίνει η (κατά)γραφή, θα χαθεί ο πλούτος και η ενέργεια της προφορικότητας.
Έτσι συμβαίνει πάντα με τον ήχο και το νόημά του: χάνεται μόλις ολοκληρωθεί. Ακολουθεί η απόλαυση, η καλή διάθεση, η ενέργεια που μας μεταδίδει, ποτέ όμως ξανά ο ήχος. Και είναι πολλά τα στοιχεία του ζωντανού ήχου που όσο περίτεχνα και δυναμικά εμφανίζονται δίπλα στα αυτιά μας την ώρα που διαλέγουμε φρούτα και λαχανικά, τόσο απαρατήρητα και παρασκηνιακά περνούν από τη ζωή μας (χωρίς βέβαια η αφάνεια αυτή να χρειάζεται να αξιολογηθεί!). Οι διαλαλητές έχουν εξαιρετική τεχνική, ώστε να διαλαλούν με δυνατή φωνή, όλη μέρα, κάθε μέρα και να μην βραχνιάζουν. Φωνές που αναδύονται από τον πάτο του πνεύμονα και δονούν την στοματική κοιλότητα για να διαπεράσουν με την ιδιαίτερη χροιά και την μελωδική τους διακύμανση τις συστοιχίες των πάγκων απ’ άκρη σ’ άκρη. Ρυθμικές επαναλήψεις των τιμών, ποικιλία μοτίβων και παραλλαγών, εκτινάξεις φωνηέντων και στιχομυθίες σε φωνητικά κομμάτια ενός μοναδικού αυτοσχεδιασμού. Και όπως κάθε πολιτισμικό αγαθό, στον χώρο της προφορικότητας και του ήχου, η λαϊκή δημιουργία αυτή, της λαϊκής αγοράς, είναι εύθραυστη, χρειάζεται ενέργεια και συναίσθημα για να υπάρξει, ξεγλιστρά δίπλα μας όπως ο ήχος…
| ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ |
τελευταία ενημέρωση: 19-07-2010
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
.
2010. «Μια ‘Επιστημούπολη’ στο σχολείο»: εκπαιδευτικές δράσεις εστιασμένες στην πολιτισμική διάσταση της τεχνολογίας και της πληροφορικής.
Εγκεκριμένη αναρτημένη ανακοίνωση στο 7ο Συνέδριο της ΕΕΕΠ-ΔΤΠΕ “Το μέλλον της Μάθησης” 30-31/10.
σ.σ.
ISBN : 978-960-99435-0-5
κυκλοφορία 31/10/2010
.
2010. «Ταξιδεύοντας στην ‘Οργανοτοπία’»: η μεταμάθηση μέσα από την εκπαιδευτική κατασκευή μουσικών οργάνων. Eισήγηση στο 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο του Ελληνικού Ινστιτούτου Εφαρμοσμένης Παιδαγωγικής και Εκπαίδευσης με θέμα: «Μαθαίνω πώς να μαθαίνω» που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα στις 7,8,9 Μαΐου 2010.
υπό έκδοση
.
2010. “Ομορρυθμίστε” στην τάξη και την ζωή: μια μεθοδική (επανα)γνωριμία με τη μουσικότητά μας. Στο περιοδικό “Λόγια Παιδαγωγών”, Αθήνα: ΠΑΣΥΒΝ. τ. 19. σσ. 22-29.
ISSN: 1790-4749
διαθέσιμο από τον εκδότη
.
2010. “Άλλα τ’ αυτάκια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας”: Η ηχητική αγωγή στο παιδικό βιβλίο. Εισήγηση στο 2ο Συνέδριο Ακουστικής Οικολογίας, Ρέθυμνο, ΤΕΙ Κρήτης, 26-27 Φεβρουαρίου.
υπό έκδοση
.
2010. “Σώπα δάσκαλε ν’ ακούσουμε το πουλί: Προσεγγίζοντας τον ήχο ως διδακτικό αντικείμενο. Κείμενο για το πρόγραμμα “τσαλαπετάγματα”, Κέντρο Περιβαλλοντικής Αγωγής Εκκλησίας.
διαθέσιμο από τον εκδότη
.
2010. «Σιωπηρές Εργασίες», «διάπλασις» και «άσκησις της ακοής»: Το ηχητικό τοπίο στο ελληνικό σχολείο του 20ου αιώνα. Στο Αργυρίου, Μ. (επ). Μουσική Παιδαγωγική στον 21ο αιώνα. Προκλήσεις, Προβλήματα, Προοπτικές. Πρακτικά 2ου Συνεδρίου Πανελλήνιου Συνεδρίου με διεθνή συμμετοχή, Ε.Ε.Μ.Α.Π.Ε, 20-22/4/2007. Τόμος Β΄ σ.σ. 56-62.
ISBN: 978-960-89479-7-9
διαθέσιμο online από τον εκδότη
.
2010. «Χορδίζοντας το περιβάλλον»: διαθεματική μεθοδολογία με ηχητικές εποπτικές κατασκευές εμπνευσμένες από την Ακουστική Οικολογία. Στο Αργυρίου, Μ. (επ). Μουσική Παιδαγωγική στον 21ο αιώνα. Προκλήσεις, Προβλήματα, Προοπτικές. Πρακτικά 2ου Συνεδρίου Πανελλήνιου Συνεδρίου με διεθνή συμμετοχή, Ε.Ε.Μ.Α.Π.Ε, 20-22/4/2007. Τόμος Β΄ σ.σ. 160-172.
ISBN: 978-960-89479-7-9
διαθέσιμο online από τον εκδότη
.
< ![endif]–>2010. Πολιτισμική αξιολόγηση στην εκπαίδευση: το παράδειγμα του εγγραμματισμού στη μουσική αγωγή. Εισήγηση στο 10ο Πανελλήνιο Μετεκπαιδευτικό Συνέδριο Θεσσαλονίκης, Πανελλήνιος Σύνδεσμος Βρεφονηπιαγωγών, Θεσσαλονίκη, 15-17/01/2010.
υπό έκδοση.
.
2009. Μουσείο Αυτοσχέδιων Μουσικών Οργάνων: Από τη θεωρία στην διδακτική πράξη. Στο περιοδικό Πολυφωνία, τ. 15. (Φθινόπωρο 2009). Αθήνα: Κουλτούρα. σ.σ. 139-146.
ISSN: 1109-5482
διαθέσιμο από τον εκδότη
.
2009. «Πώς να μάθετε μουσική από ένα βρέφος»: Η πολιτισμική διάσταση της ανθρώπινης μουσικότητας στην βρεφική και νηπιακή ηλικία. Εισήγηση στο 2 Πανελλήνιο Συνέδριο Δημοτικού Βρεφοκομείου Αθηνών. Αθήνα, 28-29/11.
υπό έκδοση
.
2009. Υπάρχει «φάλτσο ακροατήριο»; για την κατανόηση της μουσικότητας των βρεφών. Εισήγηση στο 1ο Συνέδριο Δ.Β.Α. “Βοηθωντας το παιδί μου να αναπτυχθεί σωστά. 18/10.
υπό έκδοση
.
2009. «Από τον Γρανάζη και τον Λούντβιχ, στον Προκόπη και τον Σπιρτούλη»: Ο τεχνο-επιστημονικός εγγραμματισμός στην παιδική ηλικία μέσα από τα κόμικς. Εισήγηση για το 7ο Συνέδριο της Παγκόσμιας Οργάνωσης Προσχολικής Αγωγής «Παιδική Ηλικία και Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας».6-8/11. Αθήνα.
υπό έκδοση
.
2009. Κατασκευή και Χρήση Αυτοσχέδιων Μουσικών Οργάνων στην εκπαίδευση: Προσεγγίσεις και εφαρμογές. Στο Κοκκίδου, Μ. – Διονυσίου, Ζ. (επ). Πρακτικά του 6ου Διεθνούς συνεδρίου της λληνικής Ένωσης για τη Μουσική Εκπαίδευση. Μουσική: Παιδεύει, Εκπαιδεύει, Θεραπεύει. Θεσσαλονίκη. Ελληνική Ένωση για τη Μουσική Εκπαίδευση. σ.σ. 1093-1098.
ISBN: 978-960-89847-5-2
διαθέσιμο από τον εκδότη
.
2009. «Ο υπολογιστής ως μουσικό όργανο, το μουσικό όργανο ως υπολογιστής»: Νέες τεχνολογίες και «παλιές» πρακτικές στη μουσική μαθητεία και παραγωγή. Στο Γούσιας, Φ. (επ.). Σχολείο 2.0. Τα πρακτικά ου 6ου Πανελλήνιου Συνεδρίου ΕΕΕΠ‐ΔΤΠΕ. Πειραιάς. σ.σ. 460- 471.
ISBN: 978-960-88368-7-7
διαθέσιμο online από τον εκδότη
.
2009. Από τα «αυτοσχέδια μουσικά όργανα» στην «πολιτισμική οργανολογία»; Μια μελέτη περίπτωσης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Εισήγηση στο συνέδριο του Τμήματος Μουσικής Τέχνης και Επιστήμης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας «Καλλιέργεια της μουσικής τέχνης στην Ελλάδα της Ευρώπης». 29-31/5. Θεσσαλονίκη.
υπό έκδοση
.
2009. Υπάρχει «Αυτοσχέδιο Εκπαιδευτικό Υλικό»; Μια διερεύνηση βασισμένη στο παράδειγμα του μαθήματος μουσικής. Στο Αργυρίου, Μ. – Καμπύλης, Π. 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο με διεθνή συμμετοχή «Η συμβολή του εκπαιδευτικού υλικού στη σχολική πράξη: θεωρία και εφαρμογή στη Μουσική Εκπαίδευση». Πρακτικά. Αθήνα: Ε.Ε.Μ.Α.Π.Ε. σ.σ. 258-262
ISSN 1791-9185
ISBN 987-960-89479-6-2
διαθέσιμο από τον εκδότη
.
2009. «How much experience, how much theory»? On priorities in art professional training via an example from music education. Στο Govas, N. (επ). Theatre and Education at Centre Stage. Proceedings from the 6th Athens International Theatre/Drama & Education Conference. Athens:Hellenic Theater/Drama and Education Network. σ.σ. 268-272.
ISBN: 978-960-98466-4-6
διαθέσιμο από τον εκδότη
.
2008. «Χωράει ο υπολογιστής στα παραμύθια»; Η (παρα)μυθική διάσταση των επικοινωνιακών τεχνολογιών και οι λαϊκές αφηγήσεις. Στο Γούσιας, Φ. Εισήγηση στο Γούσιας, Φ. (επ.) Τα πρακτικά του 5ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Ε.Ε.Ε.Π. – Δ.Τ.Π.Ε. Πειραιάς: Ε.Ε.Ε.Π. – Δ.Τ.Π.Ε σ.σ. 490-503.
ISBN: 978-960-88368-9- 1
διαθέσιμο online από τον εκδότη
.
& Πουλάκης, Ν. 2008. «Τι χαμπάρια λαγέ;». Πολιτισμικές διαστάσεις της ανθρώπινης φωνής στα ζωόμορφα καρτούν. Εισήγηση στην Ημερίδα “Κινούμενα Σχέδια και Μουσική. Ευρωπαϊκό Κέντρο Κινουμένων Σχεδίων. Αθήνα 14/3.
δεν είναι διαθέσιμο
.
2008. Let’s play “other” music: creativity throught a theory and practice of improvised musical instrumetns. At Theatre and Education at Centre Stage. Proceedings from the 6th Athens International Theatre/Drama & Education Conference. Athens Αθήνα 30/03. Hellenic Theater/Drama and Education Network.
μερικώς διαθέσιμο
.
2007. Φτιάχνοντας μια “ομάδα μεταήχων” (“Metasound Group Project”): Μια εκπαιδευτική δραστηριότητα για τις ηχογόνες κατασκευές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (Περίληψη). Στο Μνιέστρης, Α. κ.α. (επ). 1ο Συνέδριο Ακουστικής Οικολογίας, Ακουστική Οικολογία στην Ελλάδα Σήμερα. Τμήμα Μουσικών Σπουδών, Ιόνιο Πανεπιστήμιο. σ.σ. 11-12.
ISBN: –
διαθέσιμο online από τον εκδότη
.
2007. Ο «παιδαγωγός-μάνατζερ» και ο «μάνατζερ-παιδαγωγός»; Παραγωγή λαϊκής μουσικής και μαθητικές κουλτούρες. Εισήγηση στην Επιστημονική Ημερίδα του Ερευνητικού Δικτύου για τη Μουσική Βιομηχανία: Η Μουσική Βιομηχανία στην Ελλάδα: Όψεις, Προοπτικές, Προκλήσεις στον 21ο Αιώνα. Πάντειο Πανεπιστήμιο.
μερικώς διαθέσιμο
.
2007. Παιδικά αναγνώσματα για την πληροφορική και την τεχνολογία: οι πολιτισμικές διαστάσεις των διδακτικών προτεραιοτήτων μέσα στο χρόνο. Στο Γούσιας, Φ. (επ.) 4ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ε.Ε.Ε.Π. – Δ.Τ.Π.Ε. “Τ.Π.Ε. & Εκπαίδευση”. Τα πρακτικά. Πειραιάς: Ε.Ε.Ε.Π.-Δ.Τ.Π.Ε. σ.σ. 140-147.
ISBN:978-960-88368-8-4
διαθέσιμο online από τον εκδότη
.
2007. «Digital Abacus» and «Manual Computers» in the classroom: Teaching interdisciplinary Computing Culture and Sound Composition Origins. At SMC’07
4th Sound and Music Computing Conference. 1-13 July 2007 Lefkada, Greece. Concerts, Installations, Demonstrations, Composers’ Forum. Lefkada. p.p. 35.
ISBN: –
διαθέσιμο online από τον εκδότη
.
2007. «Μια εικόνα χίλιες λέξεις, ένα σκίτσο πόσες;» Μάθηση, γνώση και εγγραμματισμός στα κόμικς της καθημερινότητας. Στο Γεώργιος Δ. Καψάλης, Δ., Γ. – Κατσίκης, Ν., Α. (επ.) Συνέδριο: Η πρωτοβάθμιας εκπαίδευση και οι προκλήσεις της εποχής μας. Ιωάννινα: Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Σχολή Επιστημών Αγωγής. σ.σ. 330-338.
ISBN: –
διαθέσιμο online από τον εκδότη
.
2007. «Άκου να δεις»: Ακουστική Οικολογία και Εκπαίδευση μέσα από προγραμματικές δραστηριότητες. Στο περιοδικό Μουσική σε πρώτη βαθμίδα. τ. 1/07. Ένωση Εκπαιδευτικών Μουσικής Αγωγής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης – Fagotto. Αθήνα. σ.σ. 52-61.
ISBN: 1790-773X
διαθέσιμο από τον εκδότη
.
2007. Πληροφορική κουλτούρα και εκπαιδευτική τεχνολογία στο μάθημα της μουσικής: Μια διαθεματική προσέγγιση. Στο Αργυρίου. Μ. – Διονυσίου, Ζ. (επ.). Πρακτικά 1ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Μουσικής Αγωγής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Μεθοδολογικές και Βιωματικές Προσεγγίσεις των Τάξεων από την Α΄ έως και την Στ’ Δημοτικού. (15-17 Απριλίου 2005) Αθήνα: Gutenberg. σ.σ. 465-475.
ISBN: 987-960-01-1140
διαθέσιμο από τον εκδότη
.
2006. «Μουσείο στο σχολείο, πολιτισμός στην κοινότητα»: Προτάσεις δημιουργίας σχολικών πολιτισμικών συλλογών ως διαθεματικά διδακτικά μέσα. Στο Αργυρίου, Μ. – Σαρρής, Δ. (επ.) Μικρά Πρακτικά Παιδαγωγικής Διημερίδας Αγρινίου. Ο εκπαιδευτικός ως μέλος της σχολικής τοπικής κοινότητας: έρευνα – διδακτική πράξη – κοινωνική προσφορά. Αθήνα: Ε.Ε.Μ.Α.Π.Ε σ.σ. 13.
ISBN: 960-89479-3-6
διαθέσιμο online από τον εκδότη
.
2006. Όταν όλα τα μέσα επικοινωνίας συγκλίνουν τι γίνεται η μουσική; σχέσεις ψηφιακής τεχνολογίας και δημιουργικότητας. Στο Αργυρίου, Μ. – Σαρρής, Δ. Μικρά Πρακτικά Παιδαγωγικής Διημερίδας Πάτρας. Από το διαδίκτυο ως τα δίκτυα της γνώσης: η σύγχρονη “εκπαίδευση των εκπαιδευτικών”. Αθήνα: Ε.Ε.Μ.Α.Π.Ε. σ.σ. 17.
ISBN: 960-89479-2-8
διαθέσιμο online από τον εκδότη
.
2006. Λούντβιχ Φον Ντρέικ vs Κύρου Γρανάζη»: Η εγγράμματη κουλτούρα μας και η comic(ή) αφήγηση. Στο Αργυρίου, Μ., Σαρρής, Δ., (επ.) Από την πολιτισμική αγωγή ως την αγωγή των μέσων: σύχρονες προκλήσεις και προοπτικές. Περιλήψεις πρακτικών. Αθήνα -Πειραιάς. Ε.Ε.Μ.Α.Π.Ε. σ.σ. 17.
ISBN: 960 – 89479 – 1 – Χ
διαθέσιμο online από τον εκδότη
.
2006. Φτιάχνοντας μουσική από το περιβάλλον: Μάθηση και δημιουργία με ηχογόνα σώματα. Στο Αργυρίου, Μ. Σαρρής, Δ. (επ). Μουσική, Τέχνες και Διαθεματικότητα: Θεωρητικό πλαίσιο και πρακτικές εφαρμογές. Περιλήψεις Εισηγήσεων Παιδαγωγικής Ημερίδας. Αθήνα -Λευκωσία: Ε.Ε.Μ.Α.Π.Ε. σ.σ. 9-10.
ISBN: 960-89479-0-1
διαθέσιμο online από τον εκδότη
.
2006. Ένα Φεστιβάλ Ηλεκτρονικής Τέχνης στο διαδίκτυο: Θεωρία και πράξη της «από υπολογιστή διαμεσολαβημένης κουλτούρας». Στο Γούσιας, Φ. (επ.) 3ο Παν%C
Δεν επιτρέπονται Σχόλια
πρόγραμμα ΝΕΤHNOGRAPHY
Nethnopraphy
by metasound project
Η έρευνα μέσω του διαδικτύου (online research methods) που αναπτύσσεται από το metasound group project αξιοποιεί τις δυνατότητες των ιστοχώρων κοινωνικής δικτύωσης, για να δημιουργήσει καινούργια γνώση σχετικά με τα ερευνητικά ενδιαφέροντα του project.
Σε πολλές περιπτώσεις οι συμμετέχοντες προέρχονται από τα δίκτυα των σχετικών ιστοχώρων, forum, blog κ.λπ. Θεματικές που μπορεί να σας ενδιαφέρουν, να παρακολουθήσετε ή να συμμετέχετε:
Αυτοσχέδια όργανα και ήχοι στο Ρεμπέτικο
Μικρολογοτεχνία στο Ρεμπέτικο: Διάλογοι, Επιφωνήσεις και Λεκτικοί Αυτοσχεδιασμοί
Η ρε πρώτη νότα της κλίμακας (όταν διδάσκουμε λαϊκή μουσική)
Ήχοι σπασιμάτων στις κουλτούρες
Στο facebook
Προσωπικό προφίλ του Δημήτρη Σαρρή
http://www.facebook.com/metasound
Σελίδα για το Μουσείο Αυτοσχέδιων Μουσικών Οργάνων
http://www.facebook.com/HomemadeInstruments
Σελίδα για την Ορχήστρα Αυτοσχέδιων Μουσικών Οργάνων
http://www.facebook.com/homemadeinstrumentsorchestra
Group για την Ομάδα Μεταήχων
http://www.facebook.com/group.php?gid=57863778272&ref=ts
Σελίδα για την Ομάδα Μεταήχων
http://www.facebook.com/metasoundgroupproject
Κουρούτες – Kouroutes (η καταγωγή μου)
http://www.facebook.com/group.php?gid=120327975092&ref=ts
Φόρουμ Πολιτιστικών Συλλόγων
http://www.facebook.com/CulturalForum
Ελληνικές λέξεις που δεν υπάρχουν στις μηχανές αναζήτησης (μέχρι στιγμής)
http://www.facebook.com/group.php?gid=381059000928&ref=ts
λογωΤεχνών στο διαδίκτυο
http://www.facebook.com/pages/logoTechnon-sto-diadiktyo/312439243758?ref=ts
Ελληνικός Καφές σε μοντέρνες εκδοχές
http://www.facebook.com/group.php?v=wall&viewas=591468548&gid=45621675949
Πηγές στο διαδίκτυο για την εθνογραφία μέσω διαδικτύου (nethnography):
wikipedia: Online ethnography
Exploring Online Research Methods at Universicy of Leicester
| ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ |
0000
0000
20100000 Φόρουμ Πολιτιστικών Συλλόγων – Cultural Assiciation Forum
00000000 facebook.com/culturalforum
20100000Επιστημούπολη – Science City
00000000 cmc.gr/sciencecity
20100000 Ιδεολόγιο- Ideologium
00000000 cmc.gr/sciencecity
20100000 Ηχοστάσιο – Echostasium
00000000 cmc.gr/sciencecity
20100000 Ψηφιοπαίδεια – Digipedia
00000000 cmc.gr/sciencecity
20100000 Επιστημούπολη – Science City
00000000 cmc.gr/sciencecity
20100000 Αγωγή Συν/των “Ιμοκέισον” – Emot. Education – Emocation
00000000 cmc.gr/sciencecity
20100000 Ορχ. Αυτοσχέδιων Μουσ. Οργάνων – Homemade Instruments Orchestra
00000000 metasound.gr/oup.pr/oject/orchestra.htm
20100000 Μετατροπία: Οι κουλτούρες του νερού – Metatropia: Aqua Cultures
00000000 xorosdyo.blogspot.com/2010/03/21032010.html
20100000 Oρχήστρα Νερού – Water Orchestra
00000000 xorosdyo.blogspot.com/2010/03/21032010.html
20100000 Oρχήστρα Μπαλονιών – Baloon Orchestra
00000000 parathyro.gr
20090000 Ες Τζέι – Sound Jockey
00000000 www.metasound.gr/oup.pr/oject/soundjockey.htm
20090000 Κιντερσάουντ – Kindersound
00000000 metasound.gr/oup.pr/oject/kindersound.htm
20090000 Μουσείο Αυτοσχέδιων Μ. Οργάνων – Museum of Homemade Instruments
00000000 cmc.gr/museum
20090000 Ορχηστρα Φελιζόλ – Styrofoam Orchestra
00000000 xorosena.blogspot.com/2009/01/blog-post_9802.html
20080000 Ομορρυθμία – Homorhythmia
00000000 metasound.gr/hr
20080000 Nothing Artificial
00000000 metasound.gr/oup.pr/oject/NOTHINGARTIFICIAL.htm
20080000 Edulations
00000000 metasound.gr/oup.pr/oject/THESSALONIKI0802.htm
20070000 Οργανοτοπία – Organotopia
00000000 metasound.gr/organotopia
20070000 Μεταφωνές – Metavoices
00000000 metasound.gr/metavoices
20070000 Ομάδα Μεταήχων – Metasound Group Project
00000000 myspace.com/metasoundgroupproject
20070000 All Bow Concert (ABC)
00000000 metasound.gr/oup.pr/oject/ALLBOWCONCERT.htm
20070000 Concertopedia
00000000 metasound.gr/oup.pr/oject/cONCERTOpEDIA.htm
20070000 Ιδιόφωνο – Idiophone
00000000 cmc.gr/idiophone
20060000 Πολιτισμικό Διοικείν – Politismiko Dioikein
00000000 tlpm.teiep.gr/dioikein
20060000 η-φεστιβάλ “Μιντιαμάτικς” – Mediamatics e-festiva
00000000 mediamatics.gr/2007
20060000 Εργαστήριο Τεχνολογίας και Πολιτισμού – CTLab
00000000 tlpm.teiep.gr/cmclab
20060000 Μουσείο Πληροφορικής Κουλτούρας – Computing Culture Museum
00000000 eworld.gr
20050000 Περιοδικό Μνημοσύνη – Mnemosyne Magazine
00000000 www.mnemosyne.panteion.gr
20030000 η-Mουσείο Λαϊκού Πολιτισμού – e-museum of APopular Culture
00000000 2dim-ag-konst.ait.sch.gr
19990000 Περιοδικό Lapsus Linguae – Lapsus Linguae Magazine
00000000 www.lapsus.panteion.gr
19940000 Καλλιτεχνούπολη – Kallitechnoupolis
00000000 pokeelta.gr
Η αναδρομή υποστηρίζεται από – wayback powered from
