Δημήτρης Ροτζιώκος

   Τα τελευταία χρόνια έχουμε ακούσει πολλά και παράλογα, ως ένα βαθμό, πράγματα από το Κ.Κ.Ε. Προσπαθούσαμε πάντα να δίνουμε ένα άλλοθι, μια δικαιολογία σ’ αυτούς τους ανθρώπους που βρέθηκαν ( με επιλογή τους ή μη δεν είναι της παρούσης) σ’ αυτόν τον πολιτικό χώρο και κάποια στιγμή έχασαν το έδαφος κάτω από τα πόδια τους, με την ολοκληρωτική κατάρρευση του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού. Πιστεύαμε, δηλαδή, ότι, οσονούπω, θα βρουν το βηματισμό τους και θα αρχίσουν μια καινούργια πορεία που εκ των πραγμάτων ήσαν υποχρεωμένοι να ακολουθήσουν.
   Δυστυχώς, όμως, όσο περνούν τα χρόνια πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Εξακολουθούν – δύο δεκαετίες μετά – να έχουν πάθει …Βέρτικο ανίατης μορφής. Προσανατολισμός και ορατότητα μηδέν!
   Αποκορύφωμα αυτής της αλλόκοτης, πρωτοφανούς και πρωτόγνωρης συμπεριφοράς είναι η κατάληψη των λιμανιών τον τελευταίο καιρό, με όλα τα γνωστά και τις αρνητικές συνέπειες για όλους μας. Δύο γεγονότα όμως που μας έκαναν να ανατριχιάσουμε, είναι η δήλωση της κ. Παπαρήγα περί μη αναγνώρισης του Συντάγματος, με το αιτιολογικό ότι : «…εμείς δεν το ψηφίσαμε!!!» και η σημερινή δήλωση των συνδικαλισταράδων του ΠΑΜΕ ότι εμείς δεν αναγνωρίζουμε τις αποφάσεις των δικαστηρίων!
   Εγώ απλά θέλω να ρωτήσω: Αυτοί οι άνθρωποι έχουν συναίσθηση  της συμπεριφοράς τους  και του νοήματος των όσων λένε; Αντιλαμβάνονται τι σημαίνει για τη Δημοκρατία η περιφρόνηση των θεσμών; Έχουν απάντηση στο τι είδους καθεστώς θέλουν να οδηγήσουν τη χώρα; Αν έχουν κάτι τεκμηριωμένο και πειστικό, να βγουν και να μας διαφωτίσουν. Διαφορετικά, είναι άξιοι της τύχης τους και της περιφρόνησης όλων των πολιτών.