Δημήτρης Ροτζιώκος

Ένα ελεύθερο βήμα σκέψεων και διαλόγου…

Ζητείται φραγγέλιο!

Συγγραφέας: drotziokos στις 7 Ιουνίου 2010

   Τελικά, δεν υπάρχει Έλληνας που να μην έμαθε τα τελευταία χρόνια για το Βατοπέδι, τον Ευφραίμ και τον Αρσένιο αλλά και πολλά άλλα για το Άγιο Όρος γενικότερα.
   Γνωρίσαμε, βέβαια, και τις φάτσες των δυο παραπάνω μοναχών και όλοι συνειδητοποιήσαμε ότι άλλα είχαμε μάθει από τους δασκάλους μας στα σχολεία για το μοναχισμό καθώς και για την ιερότητα του Αγίου Όρους.
   Στο μυαλό μας, δηλαδή, είχαμε σχηματίσει μια εικόνα για τους μοναχούς ως άτομα σεβαστά με κυρίαρχα χαρακτηριστικά τους την ασκητική τους μορφή και την απάρνηση των εγκοσμίων και που, ανεξάρτητα από το αν συμφωνούσαμε ή όχι με την επιλογή τους, δεχόμασταν την αφιέρωσή τους στο Θεό. Δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ποτέ μοναχούς με προκλητικά χαμόγελα σε κοινωνικούς κύκλους ή άλλους π.χ. με …περίσσευμα κιλών. Την πεποίθησή μας αυτή την επιβεβαίωναν και τα όσα είχαμε διαβάσει για τον Μ. Βασίλειο που πέθανε σε ηλικία 49 ετών από τον υπερασκητικό βίο και την υπερβολική φροντίδα για το ποίμνιό του αλλά και τη ζωή του Μ. Αντωνίου που είχε αφιερώσει τυπικά και ουσιαστικά τη ζωή του στο Θεό κάνοντας ασκητική ζωή και μεγάλο πραγματικό φιλανθρωπικό έργο. Οι άνθρωποι αυτοί, δηλαδή, εφάρμοζαν κατά γράμμα στη ζωή τους, αυτό που πίστευαν.
   Ποιος μπορούσε να φανταστεί, τότε που μαθαίναμε αυτά πως θα αξιωνόμασταν σήμερα να δούμε μοναχούς να κυκλοφορούν με πολυτελή αυτοκίνητα, με συνοδείες μπράβων αλλά και με τους ακριβότερους δικηγόρους δίπλα τους για συμβούλους; Πέρναγε ποτέ από το μυαλό κάποιου απλού, ταπεινού και θρησκευόμενου ανθρώπου, ότι θα δει ακόμη μοναχούς να κυκλοφορούν με laptop και μάλιστα να έχουν το θράσος να εμφανίζονται και να κάνουν προκλητικές δηλώσεις στα μέσα μαζικής ενημέρωσης; Τι άλλο μένει τέλος να δούμε ακόμη; Αυτοί οι λεγόμενοι «κανόνες»της εκκλησίας για τον μοναχισμό τι έγιναν;
   Ο απλός κόσμος αναρωτιέται: Οι μονές, οι μοναχοί και κυρίως οι ηγούμενοι των μονών, δεν ελέγχονται από κάποια αρχή για τη συμπεριφορά τους; Ακούσαμε ότι τον έλεγχο στην παραπάνω μονή ασκεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Γιατί ο Πατριάρχης ανέχεται τέτοιου είδους συμπεριφορές; Δεν αντιλαμβάνεται ότι με αυτόν τον τρόπο εκτίθεται ολόκληρη η εκκλησία; Έχει λόγους που αφήνει ακόμη, μετά από όσα έχουν γίνει και ακουστεί, τον Εφραίμ ηγούμενο στη μονή Βατοπεδίου; Τι συμβαίνει τέλος πάντων; Δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν οι ηγέτες της εκκλησίας τον απλό πιστό που έχει καθημερινή ανάγκη την ισχυροποίηση της πίστης του και όχι τον κλονισμό της;
   Μην ψάχνουμε λοιπόν να βρούμε, γιατί σιγά σιγά ο κόσμος διαχωρίζει τη θέση του και απομακρύνεται κάθε μέρα και πιο πολύ από τα δρώμενα και τη ζωή της εκκλησίας. Βλέπει όλα αυτά και φρίττει. Αντιλαμβάνεται ότι όλοι αυτοί, αντί να τον καθοδηγήσουν με τα λόγια και το έργο τους, του εξευτελίζουν και το τελευταίο ίχνος πίστης που του είχε απομείνει.  Κάποιο …φραγγέλιο ίσως είναι πολύ χρήσιμο και απαραίτητο στις μέρες μας. Ζητείται επειγόντως αυτός που θα το αρπάξει και θα το χρησιμοποιήσει!

Αφήστε μια απάντηση