ΝΕΟ ΣΥΝΟΡΟ

Αρχεία για ‘Γενικά’ Κατηγορία

Νεοελληνική γλώσσα στο σχολείο: Μια πληγή που δεν κλείνει

Τρίτη, 30 Αυγούστου, 2022

Η αποκατάσταση της διδασκαλίας των Λατινικών ήταν ένα σημαντικό βήμα προς την αποκατάσταση της ουσιαστικής αποστολής της λυκειακής βαθμίδας. Πρέπει όμως τώρα κάτι να γίνει με τη νεοελληνική γλώσσα (και λογοτεχνία), η διδασκαλία της οποίας νοσεί πολλαπλώς: Στο διαγώνισμα των πανελληνίων εξετάσεων η ανάπτυξη κειμένου βαθμολογείται με μόλις 30 μονάδες, εκ των οποίων μόνο οι 8 αποδίδονται στη “γλώσσα”. Έτσι, κείμενα ανελλήνιστα (ανορθόγραφα, ασύντακτα, γεμάτα με σολοικισμούς και βερμπαλισμούς) ενίοτε υφαρπάζουν υψηλούς βαθμούς, εφόσον κρίνεται ότι διαθέτουν πληρότητα περιεχομένου (κοντά σε όσα αναγράφονται στις συχνά ανεκδιήγητες “ενδεικτικές”;) και άρτια “οργάνωση” (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό..), οι δε υποψήφιοι έχουν εντοπίσει τους …κειμενικούς δείκτες και έχουν απαντἠσει στα περί …προθετικότητας του συγγραφέα. Στη διάρκεια της Γ΄ Λυκείου οι μαθητές έχουν εξασκηθεί σχετικά και εντατικά σε κείμενα όπως οι “Μπάμιες”, άλλο αν οι πλείστοι εξ αυτών δεν έχουν ακούσει ποτέ ποιος είναι ο Κάλβος ή σε τι αναφέρεται ο “Τελευταίος σταθμός” του Σεφέρη. Άλλωστε οι επίσημες οδηγίες για το μάθημα της ΝΓ αναφέρουν ρητά ότι η ιστορική προσέγγιση του λογοτεχνικού κειμένου “δεν έχει θέση” στο μάθημα της νεοελληνικής λογοτεχνίας! Με την ελπίδα ότι τα νέα ΠΣ θα κομίσουν κάποια βελτίωση, ευχές για καλή σχολική χρονιά..




Ποσειδωνιάται…

Τρίτη, 1 Ιανουαρίου, 2019

Τα τελευταία χρόνια η χώρα έχει υποχωρήσει σε κάθε επίπεδο της ζωής, πουθενά όμως η ζημιά δεν είναι τόσο βαθιά όσο στην παιδεία. Πρόκειται για βλάβη που κινδυνεύει να γίνει ανήκεστος, υπονομεύοντας το μέλλον της πατρίδας και των γενεών που θα ζήσουν σε αυτήν. Θα’ λέγε κανείς πως έχει κηρυχθεί από τους ιθύνοντες της παιδείας κάποιου είδους πόλεμος σε ό,τι απαιτεί κόπο, αγώνα, προσπάθεια και είναι διαχρονικά αναγνωρισμένο ως αληθινό πνευματικό αγαθό. Προεξάρχει η επίθεση στις κλασικές σπουδές και στην ελληνική γλώσσα. “Αρκετά με τα αρχαία ελληνικά και τις καθαρεύουσες” άκουσα να κραυγάζει απευθυνόμενος σε φιλολόγους της μέσης εκπαίδευσης πανεπιστημιακός γλωσσολόγος, από εκείνους που είναι κάτω από όποια πέτρα … Και οι νέοι; Αγνοί και άδολοι, προσπαθούν μέσα από τα αγγλοελληνικά με τα οποία συνεννοούνται να καταλάβουν ποιο μέλλον ακριβώς τους περιμένει, θυμίζοντας όλο και περισσότερο εκείνους τους καβαφικούς τύπους που “… είχαν συνήθειο προς το τέλος της γιορτής τα παλαιά τους έθιμα να διηγούνται, και τα ελληνικά ονόματα να ξαναλένε, που μόλις πια τα καταλάμβαναν ολίγοι. Και πάντα μελαγχολικά τελείων’ η γιορτή τους”.




Μετά τον “Επιτάφιο” …

Τρίτη, 1 Αυγούστου, 2017

Μήπως, μετά την επαναφορά του “Επιταφίου”, ήλθε η ώρα να επανακάμψουν στο αναλυτικό πρόγραμμα κείμενα όπως η πλατωνική “Απολογία Σωκράτους” ή ο “Κρίτων”; Όταν η περιφρόνηση στις επιταγές του νόμου έχει φτάσει να θεωρείται σχεδόν κανονικότητα ή η επίκλησή τους γίνεται επί το πλείστον κατά το δοκούν, η επαφή των νέων με κείμενα που αναδεικνύουν την εμμονή στη δημοκρατική νομιμότητα ως μοναδικό εχέγγυο δικαιοσύνης και προϋπόθεση για την ευημερία είναι αναγκαίο παιδευτικό μέσο για την καλλιέργεια του νέου πατριωτισμού που έχει σήμερα ανάγκη η χώρα. Ας εξετάσουν οι ιθύνοντες τα προαναφερθέντα πλατωνικά έργα αλλά και τα “Σικελικά” και τον “Κατά Ερατοσθένους” λόγο του Λυσία. Πρόκειται για κλασικά κείμενα που στο παρελθόν διδάχτηκαν στο Γυμνάσιο και συνέβαλαν, ώστε πολλές διδακτικές ώρες πραγματικά να “πιάσουν τόπο”. Μια απλή ανάγνωση ενός αποσπάσματος των Σικελικών ακόμα και από τον πιο αδιάφορο διδάσκοντα μπορεί να έχει παιδευτική επίδραση, σε κάποιους έστω μαθητές, απείρως μεγαλύτερη από ορισμένα απίθανα “διδακτικά” αντικείμενα στα οποία σήμερα διαθέτει ώρες το αναλυτικό πρόγραμμα.

 




Οι ρίζες του μίσους, Κ. Καστοριάδης

Τρίτη, 1 Αυγούστου, 2017

Οι ρίζες του μίσους