“Κλείδωσε” η απόφαση της πολιτικής ηγεσίας στου υπουργείου Παιδείας να παραταθεί η διδασκαλίας των μαθημάτων στα Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια για δύο εβδομάδες και αναμένεται πριν ή μετά το Πάσχα η σχετική επίσημη ανακοίνωση (σ.σ. πέρσι η επέκταση του διδακτικού έτους για Γυμνάσια και Λύκεια έγινε μέχρι τις 12 Ιουνίου και για τα Δημοτικά 26 Ιουνίου. ‘Οσον αφορά τη διεξαγωγή των προαγωγικών και απολυτηρίων εξετάσεων η απόφαση παραμένει σε εκκρεμότητα.
Τα Χριστούγεννα του 1914, κατά το πρώτο έτος του Α’ Παγκοσμίου, πάνω από 1 εκατ. στρατιώτες του Δυτικού Μετώπου, αψηφώντας τις εντολές των ανωτέρων τους, εγκατέλειψαν τα χαρακώματα και γιόρτασαν με τον εχθρό, παίζοντας ποδόσφαιρο. Η αυθόρμητη αυτή εκεχειρία έμεινε στην παγκόσμια ιστορία ως η «ανταρσία της ανακωχής» κατά την εξέλιξη ενός αιματηρότατου πολέμου που στοίχισε τη ζωή σε περισσότερους από 18 εκατ. ανθρώπους.
Σύμφωνα με μαρτυρίες στρατιωτών και από τις δύο πλευρές των χαρακωμάτων, την παραμονή των Χριστουγέννων άνδρες του βρετανικού στρατού άκουσαν τους Γερμανούς να τραγουδούν τα κάλαντα και είδαν φανάρια και μικρά έλατα στα χαρακώματα τους. Σταδιακά οι αντίπαλοι βγήκαν από τα χαρακώματα κι άρχισαν να ανταλλάσσουν δώρα, να βγάζουν φωτογραφίες, να θάβουν τους νεκρούς τους και να παίζουν έναν αγώνα ποδοσφαίρου για να γιορτάσουν την αυθόρμητη εκεχειρία τους.
Πολλοί αξιωματικοί ανησύχησαν πως η κίνηση αυτή θα υπονόμευε το μαχητικό πνεύμα, και άρχισαν να δίνουν εντολές για λήψη μέτρων ώστε να μην συμβεί ξανά ανάλογο περιστατικό ούτε να βρει μιμητές η πρωτοβουλία αυτή και σε άλλα σημεία του Δυτικού Μετώπου.
Μικρό θέατρο αρχαίας Αμβρακίας
Εργασίες ανάδειξης και διαμόρφωσης του αρχαιολογικού χώρου του μικρού θεάτρου της αρχαίας Αμβρακίας από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Άρτας (από efaart.gr)
Ο άνθρωπος από την φύση του είναι ον κοινωνικό, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη. Γι’ αυτό στην σύγχρονη συγκυρία της πανδημίας η ανάγκη έκφρασης της καταπιεσμένης, λόγω εγκλεισμού, κοινωνικότητάς του καλύπτεται με την εκτεταμένη – και πιο μαζική από ποτέ – χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και όσοι είχαν «δαιμονοποιήσει» κατά το παρελθόν τα συγκεκριμένα μέσα, εμφανιζόμενοι μάλιστα ως φανατικοί πολέμιοί τους, (κατά)πολεμούν πλέον τη μοναξιά τους αξιοποιώντας τα. «Ἀνάγκᾳ καί θεοί πείθονται» λοιπόν…
