Παιδική Διατροφή
Αν το παιδί σας δεν τρέφεται σωστά και κινδυνεύει να γίνει υπέρβαρο, σίγουρα θα αναρωτιέστε τι μπορείτε να κάνετε γι αυτό; Καταρχήν θα πρέπει να προσπαθήσουμε να τρώμε όσο το δυνατό περισσότερα γεύματα με τα παιδιά μας ώστε να τα κατευθύνουμε σωστά σε ότι αφορά τη διατροφή. Αυτό είναι πολύ λογικό εφόσον τα παιδιά συνήθως αποκτούν τις συνήθειες των γονιών τους. Σήμερα δυστυχώς οι γονείς λόγω των ασχολιών και της δουλειάς τους μοιράζονται όλο και λιγότερα γεύματα με τα παιδιά τους. Μπορείτε να ενθαρρύνετε το παιδί για σωστές επιλογές με το να δίνετε πρώτοι εσείς το καλό παράδειγμα!
Η οικογένεια είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας για τη ζωή ενός παιδιού και παίζει το μεγαλύτερο ρόλο στο να βοηθήσει το παιδί να κάνει τις σωστές επιλογές. Αναμφίβολα οι γονείς αποτελούν πρότυπα για τα παιδιά τους. Επίσης το παιδί δεν νιώθει απομονωμένο ή τιμωρημένο επειδή είναι υπέρβαρο. Όταν μοιραζόμαστε γεύματα με τα παιδιά μπορούμε να καταλάβουμε τι τους αρέσει και τι όχι και να τα πείσουμε να κάνουν τις σωστές επιλογές. Για παράδειγμα πολλά παιδιά αρνούνται να τρώνε ψάρι λόγω κάποιας δυσάρεστης εμπειρίας που είχαν με κόκαλο. Έτσι μπορούμε να μαγειρεύουμε φιλέτα ψαριών. Επίσης πολλά παιδιά δεν τρώνε λαδερά φαγητά επειδή δεν τους αρέσουν στην όψη. Αν το εντοπίσουμε το πρόβλημα μπορούμε να κάνουμε αλλαγές στον τρόπο μαγειρέματος π.χ να τα μαγειρεύουμε κοκκινιστά ή λεμονάτα ανάλογα με το τι προτιμούν. Στα πλαίσια αυτά είναι πολύ χρήσιμο το παιδί να συμμετέχει ενεργά στο τρόπο παρασκευής των φαγητών καθώς και στα ψώνια. Αυτό θα βοηθήσει πολύ ώστε το παιδί να εκπαιδευτεί σταδιακά σε θέματα διατροφικής αγωγής μέσα από την ενεργή συμμετοχή. Βέβαια κάτι τέτοιο απαιτεί οι γονείς να αφιερώσουν χρόνο. Τέλος κατά τη διάρκεια του φαγητού μπορούμε να συζητήσουμε με το παιδί για όλα αυτά που το απασχολούν. Το φαγητό της οικογένειας παλαιότερα υπήρχε ως θεσμός (θεσμός της συνεστίασης) ενώ πλέον λόγω αυξημένων υποχρεώσεων των μελών της οικογένειας αυτό δεν συμβαίνει. Για τα παιδιά το φαγητό μαζί με τους γονείς τους είναι πολύ σημαντικό γιατί τους δίνει το χρόνο να μιλήσουν και να παρατηρήσουν τους γονείς τους.