20 Οκτωβρίου – Απελευθέρωση των Γιαννιτσών από τον τουρκικό ζυγό
Κυρίες και κύριοι , αγαπητά μας παιδιά !
Την Πέμπτη 20 Οκτωβρίου, ημέρα απελευθέρωσης των Γιαννιτσών από τον τουρκικό ζυγό, τα σχολεία της πόλης των Γιαννιτσών αλλά και αυτά που ανήκουν στο δήμο Πέλλας , όπως το δικό μας , θα παραμείνουν κλειστά.
Το σχολείο μας συμμετέχει στις εορταστικές εκδηλώσεις, στέλνοντας εξαμελή αντιπροσωπεία με τη σημαία μας τα τελευταία χρόνια στην παρέλαση, που γίνεται στον πεζόδρομο της πόλης.
Η μάχη της 20ης Οκτωβρίου του 1912αποτέλεσε την πιο φονική μάχη των βαλκανικών πολέμων και ίσως την πιο σημαντική.
Σήμανε την απελευθέρωση της πόλης από τους Τούρκους και την ένταξη της στο Ελληνικό κράτος. Παράλληλα όμως άνοιξε το δρόμο για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και συνέβαλε στη διαμόρφωση του σύγχρονου χάρτη της Ελλάδος.
Αλλά για όλα αυτά θα σας μιλήσουν τα παιδιά της Ε΄τάξης που ετοίμασαν για σας μια σύντομη ιστορική αναδρομή.
Κι ας μην ξεχνάμε πως δεν υπάρχει ιστορία χωρίς μνήμη. Αλλά και
Λαός χωρίς ιστορική μνήμη είναι καταδικασμένος στην εξαφάνιση!..
1. Στις 20 Οκτωβρίου γιορτάζουμε την απελευθέρωση της πόλης των Γιαννιτσών από τους Τούρκους.
2. Μετά την νίκη στο Σαραντάπορο, ο ελληνικός στρατός έχοντας διασφαλίσει τον έλεγχο της Δυτικής Μακεδονίας , άρχισε να προελαύνει για την απελευθέρωση της Κεντρικής Μακεδονίας και της Θεσσαλονίκης, καθώς ήταν το ισχυρότερο λιμάνι των Βαλκανίων και η θέση της στρατηγική.
3.Τρομοκρατημένος ο τούρκος στρατηγός Χασάν Ταξίν Πασάς αποφάσισε να αντιτάξει την άμυνά του στην ιερή για τους ντόπιους μουσουλμάνους πόλη των Γιαννιτσών,
4.επειδή εκεί είχε ταφεί ο Γαζή Εβρενός, ένας διακεκριμένος οθωμανός στρατηγός του 14ου αιώνα. Για τους Τούρκους τα Γιαννιτσά ήταν σημαντικότατη πόλη.
Ήταν θρησκευτικό κέντρο και την αποκαλούσαν «Μέκκα της Μακεδονίας»….
5.Η περιοχή παρείχε σημαντικά στρατιωτικά πλεονεκτήματα. Περικλειόταν βόρεια από το βουνό Πάικο και νότια από τη βαλτώδη λίμνη των Γιαννιτσών
6.Στις 11 το πρωί της 20ης Οκτωβρίου οι πρώτες ελληνικές μονάδες εισήλθαν στην πόλη των Γιαννιτσών.
7.Η μάχη των Γιαννιτσών έγινε κάτω από καταρρακτώδη βροχή και οι Έλληνες στρατιώτες χρειάστηκε πολλές φορές να πραγματοποιήσουν επιθέσεις με τις λόγχες για να καταλάβουν τις εχθρικές οχυρώσεις.
8.Οι Έλληνες αρχικά σφυροκοπήθηκαν, αλλά τελικά κατάφεραν να αντεπιτεθούν και να αναγκάσουν τους Τούρκους σε υποχώρηση. Η μάχη ήταν η φονικότερη του πολέμου.
9.Φωτογραφικό υλικό:
- Τούρκοι αιχμάλωτοι!
- Ο ορμητικός ανθρώπινος χείμαρρος των Τούρκων που εγκαταλείπουν τα Γιαννιτσά στις 20 Οκτωβρίου 1912.
- Τα Γιαννιτσά φλεγόμενα κατά την έφοδο του Ελληνικού στρατού!
- Τουρκάλες εγκαταλείπουν τα λασπωμένα Γιαννιτσά.
10.Τα πρώτα τμήματα που μπήκαν στη πόλη από τον δρόμο της Αξού στις 10 π.μ. ήταν της δεύτερης μεραρχίας με μέραρχο τον Καλάρη.
Το μεσημέρι από το ίδιο δρόμο μπαίνει και ο αρχιστράτηγος διάδοχος Κωνσταντίνος με το επιτελείο του.
Δημογέροντες της ελληνικής κοινότητας και πλήθος κόσμου τους υποδέχονται μέσα σε παραλήρημα χαράς, με ζητωκραυγές και κωδωνοκρουσίες στην οδό Χατζηδημητρίου, στο ύψος της νέας αγοράς.
11.Ακολούθησε νεκρώσιμη ακολουθία στο ιερό ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ενταφιασμός των νεκρών και κατόπιν εψάλλει μεγάλη δοξολογία μπροστά στον αρχιστράτηγο για τη νικηφόρα έκβαση της μάχης.
Τα Γιαννιτσά , η Μακεδονία ολόκληρη είναι μετά από πεντακόσια χρόνια Τουρκικής σκλαβιάς ελεύθερη.
12.Η μάχη της 20ης Οκτωβρίου του 1912 ήταν η σπουδαιότερη μάχη γιατί άνοιξε τον δρόμο για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τους Τούρκους στις 26 Οκτωβρίου.
13.Σε ανάμνηση της μάχης αυτής στήθηκε στη είσοδο της πόλης ένα Ηρώο το γνωστό στην πόλη ως «Μαύρο Άγαλμα» που παριστάνει τον φτερωτό χρόνο που γράφει την ιστορία και στα πόδια του η μάνα Ελλάδα, έχοντας αγκαλιάσει τον σκοτωμένο στρατιώτη γιό της.
14.Κι ας μην ξεχνάμε πως δεν υπάρχει ιστορία χωρίς μνήμη. Αλλά και
Λαός χωρίς ιστορική μνήμη είναι καταδικασμένος στην εξαφάνιση!..
ΥΠΕΥΘΥΝΗ Ε΄ΤΑΞΗ
ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ:κ. ΠΑΓΙΑΝΝΙΔΟΥ ΑΝΝΑ ΜΑΡΙΑ & κ. ΜΠΑΝΟΥΔΗ ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ
