Οδυσσέας Ελύτης – 100 χρόνια μετά

Πριν κλείσουν τα σχολεία για τις διακοπές, αφιερώσαμε λίγη ώρα για τον μεγάλο μας ποιητή Οδυσσέα Ελύτη. Τα παιδιά μίλησαν για το σπουδαίο έργο του και με ένα μικρό θεατρικό φέραμε στο σχολείο μας λίγη από τη μαγεία του κόσμου του Ελύτη. Πρωταγωνίστησαν ο ήλιος, ο γλάρος, η Θάλασσα, οι γοργόνες, τα αστέρια, το μαγισσάκι, τα τζιτζίκια και φυσικά η ποδηλάτισσα… Ντύσαμε το έργο μας με τη μουσική του Θεοδωράκη, του Σπανουδάκη και φυσικά του Χατζιδάκι. Στη λήξη τα παιδιά τραγούδησαν πέντε από τα μελοποιημένα του ποιήματα.Το υπέροχο βιβλίο της Κατερίνας Τζαβάρα “Μαγικές διαδρομές στην Τέχνη- Οδυσσέας Ελύτης” μας έδωσε πραγματικά πολλές ιδέες για το αφιέρωμά μας.

 

Κολλάζ από το στολισμό της γιορτής μας
Κολλάζ από το στολισμό της γιορτής μας
Τα φτερά που έντυσαν τους τζίτζικές μας
Τα φτερά που έντυσαν τους τζίτζικές μας
Giannis_Ritsos[1]

Παιχνίδι με την παρέα του Ελύτη…

Οδυσσέας Ελύτης

Ο Ελύτης ήταν ποιητής. Αγαπούσε τη μοναξιά του, για να μπορεί να δημιουργεί τα ποιήματά του. Όμως όταν έκανε διάλειμμα, προσκαλούσε τους φίλους του.

Σήμερα αυτοί οι φίλοι του, μας “επισκέφτηκαν” και εμάς. Τους γνωρίσαμε  μέσα από φωτογραφίες και μάθαμε τα ονόματά τους αλλά και τι δουλειά έκαναν. Καλά μαντέψατε. Ήταν κι αυτοί καλλιτέχνες και βρίσκονταν συχνά για να κουβεντιάσουν τα καλλιτεχνικά θέματα που τους απασχολούσαν. Να σας τους αποκαλύψουμε;

Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Ρίτσος και Μάνος Χατζιδάκις. Ο Μίκης και ο Μάνος μουσικοί στο επάγγελμα. Και ο Γιάννης Ρίτσος ποιητής. Τους καλούσε τακτικά στο σπίτι του ο κύριος Οδυσσέας και συζητούσαν ατέλειωτες ώρες.

Τα ονόματα  τους μας δυσκόλεψαν λίγο. Και ποτέ δεν είχαμε δει τα πρόσωπά τους. Μερικοί από εμάς αναγνωρίσαμε το Μίκη Θεοδωράκη. Γι’ αυτό παίξαμε ένα παιχνίδι για να μάθουμε τους φίλους του Ελύτη.

Παιχνίδι με ομάδες” Τρέχω και βρίσκω”

υλικά : Φωτογραφίες των  Μίκη Θεοδωράκη, Οδυσσέα Ελύτη, Μάνου Χατζιδάκι,Γιάννη Ρίτσου

Πώς παίζεται:

Χωριζόμαστε σε δυο ομάδες και καθόμαστε αντικριστά. Τα παιδιά που κάθονται το ένα απέναντι στο άλλο έχουν το ίδιο ακριβώς νούμερο. Το νούμερο 1 της μιας ομάδας κάθεται απέναντι από το νούμερο 1 της άλλης ομάδας. Στρώνουμε κάτω τις φωτογραφίες. Ο δάσκαλος/-α  φωνάζει δυνατά το νούμερο που θέλει και το όνομα ενός από τα πρόσωπα. Τα παιδιά που έχουν το ίδιο νούμερο πρέπει να τρέξουν και να ακουμπήσουν με το χέρι τους το σωστό πρόσωπο. Κερδίζει η ομάδα που θα βρει γρηγορότερα το πρόσωπο.

Είναι διασκεδαστικό. Παίξτε το κι εσείς.

Να και οι φίλοι του Οδυσσέα Ελύτη…

Μίκης Θεοδωράκης
Γιάννης Ρίτσος
Μάνος Χατζιδάκις

Τραγουδάμε Ελύτη!!!

Η Ποδηλάτισσα

Το δρόμο πλάι στη θάλασσα περπάτησα

που ‘κανε κάθε μέρα η ποδηλάτισσα

Βρήκα τα φρούτα που ‘χε το πανέρι της

το δαχτυλίδι που ‘πεσε απ’ το χέρι της

 

Βρήκα το κουδουνάκι και το σάλι της

τις ρόδες, το τιμόνι, το πεντάλι της

Τη ζώνη της τη βρήκα σε μιαν άκρη

μια πέτρα διάφανη που ‘μοιαζε δάκρυ

 

Τα μάζεψα ένα-ένα και τα κράτησα

κι έλεγα πού ‘ναι πού ‘ναι η ποδηλάτισσα

Την είδα να περνά πάνω απ’ τα κύματα

την άλλη μέρα πάνω από τα μνήματα

 

Την τρίτη νύχτωσ’ έχασα τ’ αχνάρια της

στους ουρανούς άναψαν τα φανάρια της

Μουσική/Στίχοι: Τρανουδάκης Μιχάλης/ Ελύτης Οδυσσέας


Ο γλάρος


Στο κύμα πάει να κοιμηθεί

δεν έχει τι να φοβηθεί

Μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει

γλάρος είναι και πηγαίνει

 

Από πόλεμο δεν ξέρει

ούτε τι θα πει μαχαίρι

Ο Θεός του ’δωσε φύκια

και χρωματιστά χαλίκια

 

Αχ αλί κι αλίμονό μας

μες στον κόσμο το δικό μας

Δε μυρίζουνε τα φύκια

δε γυαλίζουν τα χαλίκια

 

Χίλιοι-δυο παραφυλάνε

σε κοιτάν και δε μιλάνε

Είσαι σήμερα μονάρχης

κι ώσαμ’ αύριο δεν υπάρχεις

Μουσική/Στίχοι: Τρανουδάκης Μιχάλης/’ Ελύτης Οδυσσέας

 

 

Το Μαγισσάκι

Από τους χρόνους τους παλιούς, το ‘χω βαθύ μεράκι
να βγω στις πέρα θάλασσες, να βρω το Μαγισσάκι

Τ’ άπιαστο σαν αερικό, στην εμορφιά του Μάης
που αν κάνεις να τον μυριστείς, αλίμονο σου -εκάης

Έβγα έβγα Μαγισσάκι, χτύπα χτύπα το ραβδάκι

Ντο και ρε και μι και φα, μες στα ροζ τα σύννεφα

Τι ζουμπούλια και τι κρίνα, τι κι ετούτα τι κι εκείνα

Ντο και ρε και φα και μι, φούχτα μου και δύναμη

 

Ποιος θα μου δώκει δύναμη, κι ένα μακρύ καμάκι
να βγω στις πέρα θάλασσες, να βρω το Μαγισσάκι

Που ‘ναι σπηλιά του ο ουρανός, άγγελος η μαμά του
κι αφρός το φουστανάκι του, στην άκρια του κυμάτου

 

Χτύπα χτύπα το ραβδάκι, χύνε το νερό στ’ αυλάκι

 Φα και ρε και μι και ντο, μες στο μπλε το ξάγναντο
Τα παπιά και τα βαπόρια, παν μαζί και πάνε χώρια

Έξι τέσσερα κι οχτώ, γούρι μου και φυλαχτό

Τραγούδι: Νένα Βενετσάνου / Στίχοι:Ελύτης Οδυσσέας

 

 

Τα τζιτζίκια

 Η Παναγιά τα πέλαγα  κρατούσε στην ποδιά της

τη Σίκινο την Αμοργό και τ’ άλλα τα παιδιά της

 

E, σεις τζιτζίκια μου άγγελοι γεια σας κι η ώρα η καλή

ο βασιλιάς ο ήλιος ζει  Κι όλοι αποκρίνονται μαζί

Ζει, και ζει και ζει, και ζει και ζει, και ζει και ζει

ο βασιλιάς ο ήλιος ζει

 

Από την άκρη του καιρού  και πίσω απ’ τούς χειμώνες

άκουγα σφύριζε η μπουρού  και βγαίναν οι γοργόνες

E, σεις τζιτζίκια μου άγγελοι γεια σας κι η ώρα η καλή

ο βασιλιάς ο ήλιος ζει  Κι όλοι αποκρίνονται μαζί

Ζει, και ζει και ζει, και ζει και ζει, και ζει και ζει

ο βασιλιάς ο ήλιος ζει

Και ‘γώ μέσα στους αχινούς στις γούβες στ’ αρμυρίκια

σαν τους παλιούς θαλασσινούς ρωτούσα τα τζιτζίκια

E, σεις τζιτζίκια μου άγγελοι γεια σας κι η ώρα η καλή

ο βασιλιάς ο ήλιος ζει  Κι όλοι αποκρίνονται μαζί

Ζει, και ζει και ζει, και ζει και ζει, και ζει και ζει

ο βασιλιάς ο ήλιος ζει

Μουσική/Στίχοι: Κόκοτος Λίνος / Οδυσσέας Ελύτης

Θεέ μου, πόσο μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε!!!!!

Το είπε…:Οδυσσέας Ελύτης

Άνοιγμα μενού
Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση