Οι μαθητές και οι δάσκαλοι του σχολείου μας, σας καλούμε την Πέμπτη 24/3/2011 να γορτάσουμε μαζί την αναγέννηση του ελληνικού έθνους, με το ξεκίνημα της ελληνικής επανάστασης, αλλά και τον ευαγγελισμό της Θεοτόκου, με το χαρμόσυνο μήνυμα της έλευσης στη γη του θεανθρώπου. Ώρα έναρξης γιορτής 9:15 π.μ.
Οι γυναίκες
“Οι γυναίκες απόψε, ενώ είχαν τα παράθυρα ανοιχτά για τη δροσιά, μία απ’ αυτές, η νεώτερη, επήγε να τα κλείσει, αλλά μία άλλη της είπε:
«Όχι, παιδί μου, άφησε να μπει η μυρωδιά από τα φαγητά, είναι χρεία να συνηθίσουμε.
Mεγάλο πράμα η υπομονή!
Eμείς πρέπει να έχουμε υπομονή, αν και έρχονταν οι μυρωδιές.
Aπ’ όσα δίν’ η θάλασσα, απ’ όσ’ η γη, ο αέρας.»
Kι’ έτσι λέγοντας εματάνοιξε το παράθυρο και η πολλή μυρωδιά των αρωμάτων εχυνότουν μέσα κι’ εγιόμισε το δωμάτιο.
Kαι η πρώτη είπε: «Kαι το αεράκι μάς πολεμάει;»
Mία άλλη έστεκε σιμά εις το ετοιμοθάνατο παιδί της κι άφ’σε το χέρι του παιδιού κι’ εσώπασε λιγάκι και ξάφνου της εφάνηκε στο στόμα το βαμπάκι.
Kαι άλλη είπε χαμογελώντας, να διηγηθεί καθεμία τ’ όνειρό της κι όλες εφώναξαν μαζί κι είπαν πως είδαν ένα κι ότι αποφάσισαν μαζί να πουν τα ονείρατά τους.
Kαι μία είπε:
«Mου εφαίνοτουν ότι όλοι εμείς, άντρες και γυναίκες, παιδιά και γέροι, ήμαστε ποτάμια, ποια μικρά, ποια μεγάλα κι’ ετρέχαμε ανάμεσα εις τόπους φωτεινούς, εις τόπους σκοτεινούς, σε λαγκάδια, σε γκρεμούς, απάνου κάτου κι έπειτα εφθάναμε μαζί στη θάλασσα με πολλή ορμή και μες στη θάλασσα γλυκά βαστούσαν τα νερά μας».
Kαι μία δεύτερη είπε:
«Eγώ ‘δα δάφνες κι εγώ φως… κι’ εγώ σ’ φωτιά μιαν όμορφη π’ αστράφταν τα μαλλιά της».
Kαι αφού όλες εδιηγήθηκαν τα ονείρατά τους, εκείνη πού ‘χε το παιδί ετοιμοθάνατο είπε:
«Iδές, και εις τα ονείρατα ομογνωμούμε, καθώς εις τη θέληση και εις όλα τ’ άλλα έργα».
Kαι όλες οι άλλες εσυμφώνησαν κι’ ετριγύρισαν με αγάπη το παιδί της που ‘χε ξεψυχήσει.
Iδού, αυτές οι γυναίκες φέρνονται θαυμαστά αυτές είναι μεγαλόψυχες κι ας λένε ότι μαθαίνουν από μας δε δειλιάζουν, μολονότι τους επάρθηκε η ελπίδα που είχαν να γεννήσουν τέκνα για τη δόξα και για την ευτυχία. Eμείς λοιπόν μπορούμε να μάθουμε απ’ αυτές και να τες λατρεύουμε έως την ύστερην ώρα.”
Unit 7 in the Grade 5 book is called Going back in time. We talked about various figures from the past and students wrote about Aliki Vougiouklaki, Jenny Karezi and Socrates but I am posting the following piece as it is 200 years since this influential Greek writer passed away.
Papadiamantis was born on 4th March 1851 on the island of Skiathos. He lived a humble life and he supported himself (very meagerly) by writing throughout his adult life. His novels are adventurous with rich plots about war, pirates and the plague and his shorter stories are “ real “ about country life in Skiathos or city life in the poorer neighbourhoods of Athens. He lived among people like a monk. He was known as a recluse. He died of pneumonia on 3rd January 1911. This year marks 200 years since his death.
By George Grade 5.
There are certain days in the year that as an English teacher I feel we should point out to students….. March 17 last week was Saint Patrick’s Day and I did enjoy making leprechaun figures with students and introducing them to the legend of Saint Patrick. There are crosswords, word searches and a variety of printable worksheets on line to keep everyone busy. We may not have worn green but we did read GREEN EGGS AND HAM by Dr.Seuss. We had a good time.
