1α

Η Αγία Άννα χτίστηκε στη σημερινή τοποθεσία γύρω στα 1770 μ. Χ. Οι Αγιαννιώτες όμως υπάρχουν από την εποχή της Ενετοκρατίας στην Εύβοια 13ο -14ο αι. Υπήρξε η πρωτεύουσα του καταργηθέντος Δήμου Νηλέως. Μέχρι πριν κάποια χρόνια λειτουργούσαν Ειρηνοδικείο, Νοσοκομείο, Ταχυδρομείο από το 1835, Μονοπώλειο, Σταθμός Χωροφυλακής, Δασονομείο, Αγρονομείο, ακόμα και Δασικός και Ελαιουργικός συνεταιρισμός. Υπήρξε για χρόνια το εμπορικό κέντρο της περιοχής.

Το έτος 1882 ιδρύθηκε ελληνικό σχολείο το οποίο καταργήθηκε το 1938. Από το 1958 λειτουργεί 3τάξιο Γυμνάσιο και τα τελευταία χρόνια Λυκειακές τάξεις.

Με την απελευθέρωση της Εύβοιας ιδρύεται το ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΑΣ το έτος 1835 όπως προκύπτει από διάφορα έγγραφα και πηγές.

Το Δημοτικό Σχολείο στεγάστηκε αρχικά σε οίκημα που παραχωρήθηκε από το Δήμο Νηλέως,  ο οποίος το 1902 παραχώρησε γήπεδο στο οποίο ανεγέρθηκε το 2/θέσιο διδακτήριο τύπου Συγγρού..Το οίκημα αυτό κατέστη ετοιμόρροπο κατά τους σεισμούς το 1931 και εγκαταλείφθηκε.Από τότε και μέχρι το 1935  που αποπερατώθηκε το νέο διδακτήριο, το σχολείο στεγάστηκε σε πρόχειρο παράπηγμα, το οποίο κατασκευάστηκε σε οικόπεδο που παραχωρήθηκε από το Δήμο.

Το 1935 ανεγέρθηκε διδακτήριο τύπου 3/θεσίου, αντισεισμικό με δαπάνες του δημοσίου και βοήθειας από το Δήμο.. Από την ίδρυσή του μέχρι το 1893 το σχολείο λειτούργησε ως 1/τάξιο μεικτό. Έπειτα χωρίστηκε σε 2 πλήρη 1/τάξια αρρένων και θηλέων.

Το 1928 τα δύο σχολεία ενώθηκαν σε ένα μεικτό 3τάξιο Δημοτικό σχολείο, το οποίο το 1959 προήχθη σε 4θέσιο..

Κατά τη διάρκεια της Ιταλικής κατοχής την περίοδο 1940-1944 έπαψε να λειτουργεί, γιατί είχε επιταχτεί από τους Ιταλούς και Γερμανούς αργότερα.

Ο ευεργέτης του χωριού μας Ν. Δάρρας (μεταξύ άλλων σημαντικών έργων όπως ύδρευση, ίδρυση Νοσοκομείου) στη δεκαετία του 1930 εφοδίασε το σχολείο με τα πλέον σύγχρονα για την εποχή εκείνη εποπτικά μέσα.

Στο σχολείο υπηρέτησαν πολλοί δάσκαλοι εκ των οποίων αναφέρουμε μερικά ονόματα:

Τζεβελέκος, Θεοδώρα Μπαζαΐτο, Ν. Τριανταφύλλου, Ν. Παπατριανταφύλλου ή Παπα-Τζατζάς ιερέας δάσκαλος(υπηρέτησε 44 χρόνια, γνώστης  της αρχαίας ελληνικής γραμματείας), Ζωίτσα, Κοτζιάς, Σταματίνα Χατζή, Γεώργιος Αφένδρας (ιστοριοδίφης), Ευμορφία Κνσταντινίδου, Δημήτριος  Σέττας (δάσκαλος λαογράφος- ιδρυτής του Λαογραφικού Μουσείου Αγίας Άννας), Ιωάννης Παπαστάμος, Γεωργία Κωνσταντινίδου, Μαρία Κωνσταντινίδου, Δημήτριος Βρέττος, Ιωάννης Ευσταθίου, Ζωή Τσιροδημητρίου, Φώτης Μητσάκης, Νικόλαος Σταμογιάννης, Μαρία Μουστάκα, Αντιγόνη Ζούμπου, Στάμος Μπολοβίνος, Χρήστος Παπαστάμου, Κύριλλος Καπαγιάννης, Στέργιος Μπιτσόλας, Θεόδωρος Μάρκου, Σταυρούλα Παπανδρέου.

Είναι γνωστή η σημασία που έδιναν οι Αγιαννιώτες στην πρόοδο και τη μόρφωση των παιδιών τους. Με στερήσεις και κόπους (με ψωμί κι ελιά έλεγαν οι παλιότεροι ή πουλώντας ακόμη και τα σεγκούνια τους οι μανάδες για να σπουδάσουν και να μορφώσουν τα παιδιά τους). Έτσι το χωριό μας έβγαλε τους πρώτους επιστήμονες της περιοχής. Αγγιανιώτες γιατροί, φαρμακοποιοί, νομικοί πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους.

Κατέλαβαν σημαντικότατες θέσεις: Κωνσταντίνος  Μαρμαράς Πρόεδρος Αρείου Πάγου,  Γεώργιος Αμελαδιώτης Αρεοπαγίτης,  Σύμβουλος Επικρατείας ο Κωνσταντίνος Δάρρας και πρώτος διορισμένος Δήμαρχος Αθηναίων μετά την πτώση της Δικτατορίας, εισαγγελείς , συγγραφείς, λαογράφοι, άνθρωποι των γραμμάτων και του πολιτισμού.

Η σπουδαιότητα της εκπαίδευσης και της αξίας της μόρφωσης και του σχολείου φαίνεται και από το παρακάτω απόσπασμα από το βιβλίο του Γιώργου Παπαστάμου (δασκάλου, Σχολικού Συμβούλου, συγγραφέα) «Το συναξάρι ενός ματανάστη»

«…Τον πόνο που συννεφιάζει τον κόσμο τον φτιάχνει η φτώχεια, η αμάθεια και η κακία. Η φτώχεια χωρίς αθλιότητα και κακομοιριά υποφέρεται. Την παντρεύεις με τη λιτότητα. Η αμάθεια όμως και η κακία είναι φριχτές, απάνθρωπες και αβάσταχτες. Δεν τις ανάχεται μήτε κι ο πιο διεφθαρμένος. Γι’ αυτό ένας λόγος που έκανα τα παιδιά μου δασκάλους ήταν κι αυτός. Ήθελα να παλέψουν με πάθος ενάντια στην κακία και στην αμάθεια που τυραγνάνε αιώνες τον άνθρωπο, για να γίνει ο κόσμος καλύτερος!…».

Επιμέλεια

Κυρίτση Αγγελική