22/11/2012 “Σενάριο” από τον Ντίνο Γιώτη

6η συνάντηση του Ομίλου

Μία ΣΚΗΝΗ είναι : ΔΡΑΣΗ

ΔΙΑΛΟΓΟΣ

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ

Όσο πιο πολλά από τα παραπάνω χαρακτηριστικά έχει μία σκηνή, τόσο πιο πλήρης είναι.

Ο διάλογος είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της σκηνής και δεν πρέπει να είναι επεξηγηματικός γιατί “μιλάνε” οι εικόνες . Πρέπει να είναι φυσικός και αυθόρμητος.

Στους χαρακτήρες μιας ταινίας υπάρχουν η “ανάγκη” και το “θέλω” (NEED & WANT).

Στο σενάριο πρέπει να αποτυπώνεται με ακρίβεια αυτό που θα δούμε. Πρέπει να αποφεύγεται το λογοτεχνικό ύφος.

Το μεγαλύτερο σεναριακό λάθος είναι ότι περιγράφουμε κάτι που βλέπουμε μέσα από τους διαλόγους. Αν το βλέπουμε, δεν χρειάζεται να το περιγράφουμε μέσα στο διάλογο. Οπότε, περιγράφουμε με ακρίβεια τα πλάνα.

Τέσσερις τρόποι ανάλυσης σεναρίου σε σχέση με τον θεατή:

1.Ο (ήρωας/σεναριογράφος) ξέρει – ο θεατής ξέρει

2. ο ήρωας ξέρει – ο θεατής δεν ξέρει

3. ο ήρωας δεν ξέρει – ο θεατής ξέρει

4. ο ήρωας δεν ξέρει – ο θεατής δεν ξέρει

Στον 3ο τρόπο ανάλυσης υπάρχει suspense (αναμονή).

Πρέπει να χρησιμοποιούμε hooks (άγκιστρα), όπου χρειάζεται, για την προώθηση της δράσης.

Επεξεργασία των δύο πρώτων σκηνών του treatment.

‘’Λάθος Επιλογές’’.