19/12/2012 Συνάντηση με τον Γιάννη Καραμπίτσο, κινηματογραφιστή & συνεργάτη του Ομίλου
10η Συνάντηση του Ομίλου
– Χωρισμός των μαθητών/τριών σε ομάδες για να αναπτύξουν τα treatments σε σενάρια κατά τη διάρκεια των διακοπών. Επίσης, θα κάνουν την παρακάτω άσκηση:
Θα γράψουν την Ιδέα τους για:
Δύο χαρακτήρες από την καθημερινότητα (κάθε χαρακτήρας γραμμένος σε ένα χαρτάκι)
Δύο τόπους που θα τους κάνουν εντύπωση
Δύο αντικείμενα που θα τους κάνουν εντύπωση
Δύο θέματα = γενικά, μεγάλα ζητήματα
Δύο πράξεις = δύο ενέργειες
Δύο καταστάσεις
Τα γράφουν σε χαρτάκια και τα φέρνουν την επόμενη φορά.
– καφκικό ύφος: ταλαιπωρία του ήρωα από την εξουσία, η οποία εκπροσωπείται από ανώνυμα πρόσωπα
– Το πείραμα του Kulesov πάνω στο μοντάζ: το εφέ του Kulesov : στο ένα πλάνο θα δούμε αυτόν που κοιτάζει και στο επόμενο πλάνο θα δούμε τι κοιτάζει.
Στο εφέ του Kulesov, ο οποίος ήταν ο δάσκαλος του Eisenstein, ήταν Ρώσος και στο πείραμα του βασίζεται ο σύγχρονος κινηματογράφος.
– Τρόπος λήψης πλάνων :
Τι είναι ο άξονας ; Η νοητή γραμμή που ενώνει τα κεφάλια δύο ηθοποιών. Σχηματίζεται ένα τρίγωνο ανάμεσα στην κάμερα και στους δύο ηθοποιούς. Ο άξονας της νοητής αυτής γραμμής δεν πρέπει να παραβαίνεται, για να μην μπερδεύεται ο θεατής. Αν υπάρξει τέτοια παράβαση, είναι το «πήδημα» του άξονα (π.χ. Godard). Υπάρχουν 3 δίπολα λήψης πάνω στον άξονα. Επίσης, η κάμερα μπορεί να μετακινείται κατά 30 μοίρες πάνω στον άξονα για να φαίνεται η κίνηση φυσιολογική. Αλλιώς φαίνεται σαν να έχει κάνει πήδημα η κάμερα (jump cut).
Γενικό πλάνο, συνήθως πλάνο εδραίωσης.
Ο ηθοποιός δεν κοιτάει στην κάμερα, αλλά λίγο πιο δεξιά ή αριστερά. Αν την κοιτάει υπάρχει συγκεκριμένος λόγος.
Το 90% των ταινιών φτιάχνονται με τον κλασικό αφηγηματικό τρόπο του κινηματογράφου.
Αφήστε μια απάντηση