Feed
Άρθρα
Σχόλια

Ο όρος «Κλιματική Αλλαγή» αναφέρεται σε κάθε αλλαγή του κλίματος με την πάροδο του χρόνου, είτε αυτή οφείλεται σε φυσική μεταβλητότητα, είτε είναι αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας (Intergovernmental Panel on Climate Change, IPCC).

Από τη Σύμβαση-Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (United Nations Framework-Convention for Climate Change) ορίζεται ως η αλλαγή του κλίματος, που αποδίδεται άμεσα ή έμμεσα στην ανθρώπινη δραστηριότητα, η οποία αλλοιώνει τη σύνθεση της παγκόσμιας ατμόσφαιρας, είναι συμπληρωματική της φυσικής κλιματικής μεταβλητότητας και παρατηρείται μετά τη σύγκριση χρονικών περιόδων (IPCC, 2016).

Οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ ατμόσφαιρας, ωκεανών, κρυόσφαιρας (χιόνι, πάγοι και μόνιμα παγωμένο υπέδαφος των πολικών περιοχών), βιόσφαιρας και λιθόσφαιρας (έδαφος, υπέδαφος) καθορίζουν το κλίμα της γης. Οι ανθρώπινες δραστηριότητες επέφεραν αλλαγές στη σύνθεση της ατμόσφαιρας και στη μορφή της επιφανειακής λιθόσφαιρας, με αποτέλεσμα η λειτουργία της πρώτης ως φυσικού μέσου παγίδευσης της γήινης ακτινοβολίας να εντατικοποιηθεί.

Τα αέρια θερμοκηπίου, που δημιουργούν το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής, είναι: το διοξείδιο του άνθρακα (CO2), το μεθάνιο (CH4), το οξείδιο του αζώτου (N2O), οι υδροφθοράνθρακες (HFCs), οι φωσφοροφθοροάνθρακες (PFCs) και τα θειο-εξαφθορίδια (SF6). Οι εκπομπές των αερίων αυτών προέρχονται από τον ενεργειακό τομέα (μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, διυλιστήρια), τις βιομηχανικές δραστηριότητες, την αγροτική καλλιέργεια και τον τομέα διαχείρισης απορριμμάτων.

Η συσσώρευση ολοένα και περισσότερων ποσοτήτων αερίων του θερμοκηπίου και αερολυμάτων οδήγησε σε αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη με συνέπεια αλλαγές στο κλίμα σε τοπική, περιφερειακή και παγκόσμια κλίμακα.

Πηγή: άρθρο από Intelligent Deep Analysis

Πριν τη Βιομηχανική Επανάσταση, το κλίμα ρυθμιζόταν φυσιολογικά αφού δεν υπήρχαν βίαιες εξωγενείς παρεμβάσεις. Στην μετά-βιομηχανική όμως εποχή παρατηρήθηκε αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη εξαιτίας κυρίως της υπερβολικής έκλυσης διοξειδίου του άνθρακα από την εκτεταμένη χρήση ορυκτών καυσίμων αλλά και της παράλληλης αποδάσωσης.

Σύμφωνα με την επιστημονική κοινότητα δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση η υπερθέρμανση του πλανήτη να ξεπεράσει τους 2ºC, συγκριτικά με την προβιομηχανική εποχή, με τη θερμοκρασία να είναι σήμερα κατά 0,8ºC υψηλότερη.

Ήδη με την αύξηση των 0,8°C παρατηρείται ραγδαία αύξηση της συχνότητας και της έντασης των ακραίων καιρικών φαινομένων σε όλο τον πλανήτη και διακριτή αλλαγή στις εποχές. Κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες τα στρώματα χιονιού στη Γροιλανδία και την Ανταρκτική έχασαν μάζα και οι παγετώνες συνέχισαν να συρρικνώνονται σχεδόν σε παγκόσμιο επίπεδο.Η ετήσια μέση έκταση της παγωμένης θάλασσας της Αρκτικής ελαττώθηκε με ρυθμό μεγαλύτερο από αυτό της Ανταρκτικής. Επίσης το παγκόσμιο μέσο επίπεδο της θάλασσας ανέβηκε κατά 0.19m.

Στα επόμενα 30 χρόνια η υπερθέρμανση πιθανότατα να φτάσει ακόμα και τους 1,5ºC με 2ºC. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως εάν φτάσουμε, ή πολύ περισσότερο ξεπεράσουμε, αυτά τα «μεγέθη», τίθενται πλέον σε λειτουργία μηχανισμοί που ουσιαστικά θα επιφέρουν μεγαλύτερη υπερθέρμανση και δεν θα έχουμε πια τη δυνατότητα να την ελέγξουμε (π.χ. μείωση της ικανότητας των ωκεανών να απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα). Πρόκειται για τις ανεξέλεγκτες κλιματικές αλλαγές (runaway climate change) και σύμφωνα με τον ΟΗΕ, ένα τέτοιο σενάριο μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της θερμοκρασίας ακόμα και μέχρι τους 6°C ως το τέλος του αιώνα. Μία αύξηση άνω των 4°C  μέσα στον αιώνα που ζούμε θα έθετε θέμα επιβίωσης για όλους τους έμβιους οργανισμούς εξαιτίας της ταχύτατης και βίαιης υπερθέρμανσης για τα δεδομένα του πλανήτη.

Πηγή : άρθρα/ρεπορτάζ από HuffPost Greece

 

Πρόκειται για μια παγκόσμια συμφωνία που επιτεύχθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2015 στο Παρίσι. Η συμφωνία αποτελεί ένα σχέδιο δράσης για τη συγκράτηση της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη «αρκετά κάτω» από τους 2°C και καλύπτει την περίοδο από το 2020. Tέθηκε σε εφαρμογή στις 4 Νοεμβρίου του 2016 και φέρει τις υπογραφές 195 χωρών.

Τα κύρια στοιχεία της Συμφωνίας των Παρισίων είναι τα εξής:

  • μακροπρόθεσμος στόχος:οι κυβερνήσεις συμφώνησαν να συγκρατήσουν την αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη αρκετά κάτω από τους 2°C πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα και να συνεχίσουν τις προσπάθειες να την περιορίσουν στον 1,5°C
  • συνεισφορές:πριν και κατά τη διάσκεψη των Παρισίων, οι χώρες υπέβαλαν ολοκληρωμένα εθνικά σχέδια δράσης για το κλίμα με στόχο τη μείωση των εκπομπών τους
  • φιλοδοξία:οι κυβερνήσεις συμφώνησαν να γνωστοποιούν ανά 5ετία τις συνεισφορές τους με σκοπό τον καθορισμό πιο φιλόδοξων στόχων
  • διαφάνεια:δέχθηκαν επίσης να γνωστοποιούν μεταξύ τους και στο κοινό την πρόοδό τους προς την επίτευξη των στόχων τους, με σκοπό την εξασφάλιση διαφάνειας και εποπτείας
  • αλληλεγγύη:η ΕΕ και άλλες ανεπτυγμένες χώρες θα εξακολουθήσουν να παρέχουν χρηματοδότηση για το κλίμα, προκειμένου να βοηθήσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες τόσο να μειώσουν τις εκπομπές όσο και να θωρακιστούν έναντι των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής

 

 

Δείτε το στο slideshare.net

 

Η Λέσβος διαθέτει μοναδικό πλούτο γεωλογικών μνημείων και τοπίων φυσικού κάλλους, οικοτόπων και πολιτιστικών μνημείων τα οποία συνέβαλαν στην αναγνώριση και ένταξή της στο Παγκόσμιο Δίκτυο Γεωπάρκων της UNESCO.

Στο δυτικό της τμήμα δεσπόζει το Απολιθωμένο Δάσος, ένα μοναδικό τεκμήριο της γεωλογικής ιστορίας, το οποίο έχει κηρυχθεί «Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης»

Η Λέσβος είναι διάσπαρτη από μοναδικής αξίας και σπουδαιότητας γεωλογικά μνημεία και γεωμορφές, όπως ηφαίστεια, θερμές πηγές, σημαντικές απολιθωματοφόρες θέσεις, μεγάλα γεωλογικά ρήγματα, παράκτιες γεωμορφές που αποτελούν σημαντικά τεκμήριας της γεωλογικής ιστορίας της λεκάνης του Αιγαίου.

Την ιδιαίτερη οικολογική της αξία αποδεικνύει η παρουσία τριών περιοχών οικολογικής σημασίας ενταγμένες στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Φύση 2000: « Απολιθωμένο Δάσος-Δυτική Χερσόνησος», «Υγρόποποι Κόλπου Καλλονής» και «Κόλπος Γέρας και Όρος Όλυμπος».

 

Απολιθωμένο Δάσος Λέσβου

Πηγή:  lesvosgeopark.gr

Γεωπάρκα

Σύμφωνα με την UNESCO (1999) ως Γεωπάρκα ορίζονται περιοχές ιδιαίτερης γεωλογικής σημασίας, σπανιότητας ή κάλλους με σκοπό την προστασία και ταυτόχρονα την ανάπτυξη της γεωλογικής κληρονομιάς. Εκτός των γεωλογικών μνημείων, μπορούν να περιλαμβάνουν  και άλλα χαρακτηριστικά στοιχεία, ( αρχαιολογικά, οικολογικά, ιστορικά ή/και πολιτιστικά )  και να αποτελέσουν έτσι το έναυσμα για κοινωνικο-οικονομική ανάπτυξη μέσω του οικο- ή γεωτουρισμού  

Το Παγκόσμιο Δίκτυο Εθνικών Γεωπάρκων (GGN – Global Network of National Geoparks) αποτελεί ένα εθελοντικό και μη-κερδοσκοπικό Δίκτυο ανταλλαγής και συνεργασίας Εθνικών Γεωπάρκων, το οποίο στηρίζεται από την UNESCO. Το Δίκτυο δημιουργήθηκε με σκοπό την προστασία, ανάδειξη και προβολή τόσο της γεωλογικής, όσο και της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς αγροτικών περιοχών, αναπτύσσοντας και προωθώντας εκπαιδευτικές και γεωτουριστικές δραστηριότητες με υψηλές ποιοτικά προδιαγραφές. 

Ως Παγκόσμια Γεωπάρκα UNESCO αναγνωρίστηκαν περιοχές με γεωλογική κληρονομιά εξέχουσας σημασίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Στο Παγκόσμιο Δίκτυο Γεωπάρκων UNESCO συμμετέχουν 140 γεωπάρκα από 37 χώρες του κόσμου

Ελληνικά Γεωπάρκα  

Η Ελλάδα βρίσκεται σε ιδιαίτερα πλεονεκτική θέση, καθώς ήδη πέντε περιοχές της χαρακτηρίζονται “Παγκόσμια Γεωπάρκα UNESCO”. Πρόκειται για υπέροχα τοπία, με επιστημονική αξία αναγνωρισμένη από τη διεθνή κοινότητα. Αυτά είναι :

  1. η Λέσβος (2000, 2012)
  2. το Φυσικό Πάρκο Ψηλορείτη στην Κρήτη (2001)
  3. το Εθνικό Πάρκο Χελμού-Βουραικού στην Πελοπόννησο (2009)
  4. το Εθνικό Πάρκο Βίκου-Αώου στην Ήπειρο (2010)
  5.  η περιοχή της Σητείας στην ανατολική Κρήτη (2015)                                     

 Κάθε μια από τις πέντε περιοχές χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερα γεωλογικά χαρακτηριστικά:

  • Η Λέσβος από το περίφημο Απολιθωμένο Δάσος που δημιουργήθηκε πριν από 20 εκατομμύρια χρόνια από μεγάλες ηφαιστειακές εκρήξεις.
  • Ο Ψηλορείτης από τα πολλά σπήλαια όπως το περίφημο Ιδαίον Άντρο, τα φαράγγια αλλά και από την εντυπωσιακή παρουσίαση της γεωλογικής δομής της Κρήτης.
  • Η περιοχή Χελμού-Βουραικού από το Φαράγγι του Βουραικού, το Σπήλαιο των Λιμνών, και τις δομές ανύψωσης της βόρειας Πελοποννήσου.
  • Η περιοχή Βίκου-Αώου από τα ομώνυμα φαράγγια και το απαράμιλλης ομορφιάς τοπίο της ορεινής Τύμφης.
  • Η περιοχή της Σητείας χαρακτηρίζεται από τα σπήλαια, τα φαράγγια, τα απολιθώματα θηλαστικών και τις έντονες ανυψώσεις ακτών.

Τα ελληνικά γεωπάρκα ανήκουν στο Ευρωπαϊκό και το Παγκόσμιο Δίκτυο Γεωπάρκων ενώ συντονίζονται και υποστηρίζονται από το Ελληνικό Φόρουμ Γεωπάρκων

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων