«δεν ξεχνούμε, αλλά συγχωρούμε».
Η Φωτεινή Λεντάκη στην ανάρτησή της θυμίζει τα λόγια του συζύγου της στη Βουλή για τους πραξικοπηματίες και σημειώνει «μην διανοηθεί κανείς να μου την πέσει ως “αντιστασιακός” ή αριστερός, γιατί όπως έλεγε ο Ανδρέας Λεντάκης. “Εάν είχαν κάνει αληθινά αντίσταση οι μισοί από όσους παριστάνουν τους αντιστασιακούς, η δικτατορία δεν θα είχε αντέξει ούτε επτά μέρες, όχι επτά χρόνια”….Τέρμα με τις υποκρισίες και τους τσάμπα αντιστασιακούς!».
Στο πνεύμα που μίλησε γι’ αυτούς ο Ανδρέας Λεντάκης στην Βουλή, άγρια βασανισθείς μέχρις και εικονικής εκτέλεσης από την χούντα, αλλά με μεγαλείο ψυχής, ότι “η Δημοκρατία δεν κινδυνεύει από μερικούς υπερήλικες -είχαν περάσει τα 85- ούτε είναι εκδικητική” και πρότεινε την αποφυλάκιση τους…
Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης που πυροβολήθηκε πισώπλατα στο Πολυτεχνείο
Το βράδυ της 16ης Νοεμβρίου 1973 τα τανκς δεν είχαν εισβάλει ακόμα στο Πολυτεχνείο. Οι φοιτητές συνέχιζαν τις διαδηλώσεις κατά της Χούντας και οι ελεύθεροι σκοπευτές είχαν πάρει θέση στα κτίρια της Πατησίων και της οδού Στουρνάρη για να καταστείλουν την εξέγερση. Συνθήματα όπως «Κάτω η χούντα» και «Ο λαός στους δρόμους» ακούγονταν από τον ραδιοφωνικό σταθμό του Πολυτεχνείου. Οι πολίτες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των φοιτητών και άρχισαν να συρρέουν στην Πατησίων προκειμένου να συνδράμουν στον αγώνα κατά της δικτατορίας.
Ο Γιώργος Οικονόμου τη δεκαετία του ’70 Ανάμεσα τους βρισκόταν ο 23χρονος φοιτητής του Μαθηματικού τμήματος, Γιώργος Οικονόμου. Τη στιγμή που πλησίαζε στην είσοδο του Πολυτεχνείου, τραυματίστηκε πισώπλατα από σφαίρα αστυνομικού και έπεσε κάτω. Όπως δήλωσε στη Μηχανή του Χρόνου, ο πυροβολισμός πιθανόν προήλθε από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης στην οδό Στουρνάρη.
«Ένιωσα την ανάσα μου να κόβεται και δεν αισθανόμουν τα πόδια μου».
Οι φοιτητές τον μετέφεραν γρήγορα στο πρόχειρο νοσοκομείο που είχε στηθεί στο Πολυτεχνείο. Αφού του παρείχαν τις πρώτες βοήθειες, τον τοποθέτησαν πάνω σε μια πόρτα, που χρησιμοποιούσαν ως πρόχειρο φορείο και εν μέσω πυροβολισμών και αναταραχών τον μετέφεραν στο IKA της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Από εκεί τον πήγαν στο Γενικό Κρατικό, που τότε ονομαζόταν Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών και είχε συχνές εφημερίες. Διοικητικός Διευθυντής του νοσοκομείου ήταν ο απόστρατος Βασίλειος Μπουκλάκος, ο οποίος είχε διοριστεί από τη Χούντα και πήρε μέρος στα βασανιστήρια στα οποία υπεβλήθησαν όσοι τραυματίσθηκαν στο Πολυτεχνείο το βράδυ της 17ης Νοεμβρίου.
Αμέσως μετά την εισβολή των τανκς, αστυνομικοί φόρεσαν ιατρικές ποδιές και πήγαν στο νοσοκομείο με στόχο να ψάξουν τους τραυματίες του Πολυτεχνείου. Οι νοσοκόμες είδαν τον Οικονόμου ξαπλωμένο σε κρεβάτι στον διάδρομο και τον μετέφεραν σε θάλαμο. Στην κάρτα νοσηλείας του έγραψαν ότι έπασχε από σκωληκοειδίτιδα. Με αυτό τον τρόπο, κατάφερε να γλιτώσει από το μένος των μεταμφιεσμένων αστυνομικών οι οποίοι, σύμφωνα με μαρτυρίες, ορμούσαν στα δωμάτια και χτυπούσαν τους τραυματισμένους φοιτητές. Όπως τονίζεται στο πόρισμα Τσεβά: Οτε ήρχισεν η διακομιδή των πρώτων τραυματιών, εις το Ρυθμιστικόν Κέντρον Αθηνών, η ανθρώπινη βαρβαρότης έδειξε το αληθές προσωπείον της, ημαύρωσε και διέσυρε πάσαν έννοιαν φιλαλληλίας και ανθρωπισμού». Αριστερά, ο γιατρός Κώστας Χαρώνης: «Το ’73 ήμουν διευθυντής της εφημερευούσης κλινικής η οποία έφερε και το μεγαλύτερο βάρος στα γεγονότα του Πολυτεχνείου» Σε αντίθεση με τις αγριότητες των αστυνομικών και της φρουράς του νοσοκομείου, οι γιατροί έκαναν ό,τι μπορούσαν για να σώσουν τις ζωές των τραυματισμένων. .
Μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου ολοκλήρωσε τις σπουδές του και έκανε μεταπτυχιακά στο Παρίσι. Έχει γράψει πολλά βιβλία και ήταν διδάκτωρ της φιλοσοφίας στο ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ.
Έπειτα από τρεις ημέρες, ο Οικονόμου χειρουργήθηκε από τον γιατρό και διευθυντή χειρουργικής κλινικής, Κώστα Χαρώνη. Η σφαίρα είχε τρυπήσει το στομάχι του, το πάγκρεας και είχε σφηνωθεί μέσα στην αορτή. Μόλις μπήκε στο χειρουργείο αντίκρισε έναν ημιθανή ασθενή.
«Η σφαίρα είχε περάσει στην κάτω κοίλη φλέβα που πάει το αίμα από τα πόδια και την κοιλιά στην καρδιά και ίσα-ίσα προλάβαμε και τον ανοίξαμε», ανέφερε ο κ. Χαρώνης στη Μηχανή του Χρόνου. Ο Οικονόμου στάθηκε τυχερός, καθώς η σφαίρα δεν του προκάλεσε αιμορραγία. Μετά το πρώτο χειρουργείο, μεταφέρθηκε στο Ιπποκράτειο, όπου ο γιατρός Γεώργιος Ανδριτσάκης αφαίρεσε τη σφαίρα. Έτσι επέζησε. «Στον Χαρώνη και στον Ανδριτσάκη χρωστάω τη ζωή μου», δήλωσε στη Μηχανή του Χρόνου. Σαράντα χρόνια αργότερα, ο Οικονόμου έγραψε ένα βιβλίο για την εξέγερση του Πολυτεχνείου και το έστειλε στους δύο γιατρούς, που του έσωσαν εκείνη την ημέρα τη ζωή. Στην αφιέρωση του βιβλίου έγραφε: «Στον εξαίρετο γιατρό και άνθρωποΓ
. Ανδριτσάκη, που έσωσε από βέβαιο θάνατο έναν φοιτητή τραυματισμένο στην αορτή από σφαίρα αστυνομικού, μπροστά στο Πολυτεχνείο στις 17 Νοεμβρίου 1973. Επίσης στους γιατρούς και το προσωπικό της Καρδιοχειρουργικής κλινικής του Ιπποκρατείου Νοσοκομείου. Στον χειρούργο Κ. Χαρώνη του Γενικού Κρατικού» (τότε Ρυθμιστικού). Ο Βασίλειος Μπουκλάκος στη δίκη του πολυτεχνείου καταδικάστηκε σε 20 μήνες και 15 ημέρες φυλάκιση κατά συγχώνευση, για ηθική αυτουργία σε επικίνδυνες σωματικές βλάβες, παράνομη οπλοφορία και βλασφημίες….
Ο Γιωργος Κυρικου απο την ΙΚΑΡΙΑ επανω στη πορτα του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ Καηκε το 1993 σε πυρκαγια προσπαθωντας να βοηθησει συνανθρωπους του.Παντα ΑΦΑΝΗΣ Και χρησιμος ΑΝΘΡΩΠΟΣ Χωρις δημοσιοτητα και μεγαλη ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ.
Πηγή:http://www.mixanitouxronou.gr/
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΗΣΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ, ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΤΟΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ.
15 Νοέ Μπορούμε να συγχωρήσουμε κάποιον, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τον θέλουμε ξανά στη ζωή μας.
Πιστεύω πραγματικά ότι η συγχώρεση είναι θεραπευτική. Ότι η συγχώρεση είναι εξιλέωση, ανεβάζει και ξεκουράζει το πνεύμα σου, είτε λαμβάνεις, είτε προσφέρεις. Πιστεύω ότι υπάρχει κάτι καταπληκτικό στο να απελευθερώνεις τον πόνο με αυτό τον τρόπο – το να γνωρίζεις ότι κάποιος σου έχει δώσει μια δεύτερη ευκαιρία ή ότι έχει αποφασίσει να δεχτεί τη συγγνώμη σου.
Η συγχώρεση είναι ισχυρή. Αλλά ορισμένες φορές στην αγάπη και στις σχέσεις, συγχωρούμε τους λάθος ανθρώπους. Ορισμένες φορές, προσδενόμαστε σε ανθρώπους που μας πληγώνουν, και πιστεύουμε ότι πρέπει να τους συγχωρούμε για να προχωρήσουμε μπροστά, να σώσουμε μια σχέση, να διορθώσουμε αυτό που έχει χαλάσει, να βάλουμε μέσα μας τελεία.
Από την εμπειρία μου, η συγχώρεση έχει πραγματικά αλλάξει τη ζωή μου. Έχω δεχτεί συγγνώμη από ανθρώπους που με έχουν καταστρέψει, έχω συγχωρήσει ακόμα κι αυτούς που δεν μου το έχουν ζητήσει – έχω προχωρήσει – και αυτό έχει επουλώσει την καρδιά μου με τρόπους που ποτέ δεν θα φανταζόμουν. Αλλά δεν ήταν εύκολο. Και δεν είναι όλες οι ιστορίες το ίδιο. Η συγχώρεση είναι κάτι δύσκολο, γιατί ορισμένες φορές πονά πολύ.
Αλλά ακόμα πιστεύω ότι υπάρχει μια τεράστια κρυμμένη δύναμη στη συγχώρεση επειδή μας βοηθά να απελευθερωθούμε από τα ίδια μας τα κλουβιά, από την πικρία και τον πόνο. Αλλά το ότι συγχωρούμε κάποιον δεν σημαίνει ότι του επιτρέπουμε να ξαναμπεί στην καρδιά μας. Δεν σημαίνει ότι ανοίγουμε ξανά τις πόρτες της ζωής μας ή τους προσφέρουμε το κλειδί.
Η συγχώρεση δεν σημαίνει ότι θέλουμε και να κρατήσουμε αυτό το άτομο στη ζωή μας. Μπορείς να συγχωρήσεις κάποιον επειδή σε απάτησε. Μπορεί να τον συγχωρήσεις επειδή σου ράγισε την καρδιά, επειδή σε εγκατέλειψε σε μια στιγμή ανάγκης, επειδή δεν ήσουν η προτεραιότητά του εκείνη την περίοδο, επειδή σε άφησε να φύγεις.
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι εμπιστεύεσαι αυτό τον άνθρωπο ξανά. Η συγχώρεση δεν σημαίνει ότι είσαι υποχρεωμένος να μείνεις σε μια σχέση ή σε έναν γάμο με κάποιον που έχει καταστρέψει τη βάση αυτού που έχτισες.
Συγχώρεση δεν σημαίνει ότι συνεχίζεις να είσαι φίλος με το άτομο που σε πρόδωσε ή ότι θες ακόμα να συναναστρέφεσαι με μέλη της οικογένειας που έχουν αποδείξει ότι μπορούν να σε απορρίψουν ξανά και ξανά. Συγχώρεση σημαίνει ότι αποδέχεσαι το κακό που σου έχουν κάνει, ότι ηρεμείς την καρδιά σου και ξεκινάς από την αρχή – με ή χωρίς τον άνθρωπο αυτό• αυτό αποτελεί δική σου επιλογή.
Και χρειάζεται να θυμάσαι κάτι: δεν είναι λάθος να συγχωρείς και να αφήνεις αυτό τον άνθρωπο στο παρελθόν σου. Μη νιώθεις πίεση να μείνεις σε μια σχέση με κάποιον που σε έχει «σπάσει». Μη νιώθεις ότι πρέπει να συνεχίσεις με έναν άνθρωπο που έχει καταστρέψει τον πυρήνα του είναι σου.
Να θυμάσαι ότι η συγχώρεση δεν σε κάνει αδύναμο, αλλά σου χαρίζει δύναμη. Αρκετή δύναμη για να προχωρήσεις μπροστά και να αφήσεις εκείνον που σε πλήγωσε στο παρελθόν.
