Απώλεια
Όσες ο κόσμος
πίκρες διαδίδει
είναι μισή αλήθεια
το Όλον υπονομεύει .
Κόρη διφυής και δίαιμη η Απώλεια
μια νύχτα αστόχησε
εαυτήν απώλεσε.
Τα δυο αίματα, το καλό και το κακό
ο Δίπολος διαθήκη μάς κληροδότησε,
ο γιος της Ισορροπίας.
Η κορτιζόλη ,φθοράς λιπίδιο
η σεροτονίνη , χυμός χαράς.
Πλάτη με πλάτη οι δύο φύσεις.
Έτσι διένειμε την απώλεια
της Απώλειας .
Ο Προκρούστης με κορτιζόλη πάστωσε τα ποδαράκια σε όσους δεν πρόφτασαν μερίδα από τον πατσά.
Εμείς, σεροτονίνη στη λαδόκολλα μάς έκανε αμπαλάζ.
Και όταν πεθάνεις στον πόνο πλαντάζεις δύσμοιρη εσύ και τα άλλα τα γραφεία , όμως,
μία λουσάτη τελετή καπάρωσε την ύστατη φροντίδας σου
Ακου !! μπαμ μπουμ
ανοίγουνε σαμπάνιες .
Θρηνούν το πτώμα σου με
χαρούμενο αίμα, βουτιές οι σκώληκες 18 ετών δρύινα βαρέλια.
Η παρηγοριά το θύμα κοροϊδεύει, έλα δώσε ένα πλασέμπο.
Μισή απώλεια
γιατί δεν πρόλαβα την ώρα της υπόσχεσης, μισή χαρά στο παλικάρι που σε ζεσταίνει αγκαλιά.
Άδειασαν οι τσέπες ενθύμια να μαζεύω, ό,τι ανεβαίνει, αυτό που βγαίνει, τα βραβεία, η καριέρα, όσους γνώρισα και δεν πρόλαβα , η φυγή που δεν επέστρεψε
μισή απώλεια
που με εμπιστεύτηκες φιγουράτη ομορφιά.
Τα πρόβατα προσεύχονται την κρεατομηχανή ο χρόνος να κολλήσει;
ο κανακάρης μου πεινά…
Η Κατερίνα υπέκυψε στου φουσκωτού
την Πόρσε;
διπλής όψεως υπόκλιση.
Και η Άνοια της Απώλειας η αδελφή
στην αγκαλιά του σπαϊντερμαν τον λησμονιάρη ταξιδεύει
στου γαλαξία το κενό με ρυθμιστή το Τίποτα.
η κανακεμένη σού αφηγείται ονόματα γνωστά
όλους τους γνωρίζεις
μα δεν αναγνωρίζεις,
πατέρα μην πεθάνεις με το πάσο σου, είναι μόνα τα παιδιά.
Κορτιζόλη οι μώλωπες σου αγόρι μου,
γλυκιά σεροτόνινη το χάδι της μαμάς.
Χίλια χρόνια αργότερα οι
τυχοδιώκτες του μυαλού μαγνήτισαν τομή στην κρήνη
του Υποθάλαμου την κρήνη να μεταγγίζει
τύχες.
χκακου