Γιατί οι γυναίκες ζουν περισσότερο από τους άνδρες;

Πού οφείλεται η διαφορά της μέσης διάρκειας ζωής μεταξύ ανδρών και γυναικών;

Από την εμπειρία μας γνωρίζουμε ότι οι γυναίκες ζουν περισσότερο από τους άνδρες. Χαριτολογώντας λένε ότι σπάνια θα βρεις άνδρα χήρο, οι χήρες είναι πολύ περισσότερες σε αριθμό.

Πράγματι. Αυτό δείχνουν και τα στατιστικά στοιχεία. Οι άνδρες δεν ζουν όσο οι γυναίκες. Το χάσμα των ηλικιών των δύο φύλων είναι 5 – 7 έτη στην υπολογιζόμενη διάρκεια ζωής. Αυτό συμβαίνει στις περισσότερες χώρες, εκτός από κάποιες αναπτυσσόμενες χώρες όπου υπάρχει μεγάλη θνησιμότητα κατά τη τεκνοποίηση.

Από τι προέρχεται αυτό το χάσμα; Δεν είναι ακόμη γνωστό. Πιθανά να περιλαμβάνονται διάφοροι παράγοντες. Μερικοί μπορεί να είναι καθαρώς πολιτιστικοί – παραδείγματος χάριν στο παρελθόν οι άνδρες κάπνιζαν περισσότερο από τις γυναίκες. Αλλά ο σημαντικότερος παράγοντας που υποψιαζόμαστε σήμερα είναι η ορμόνη τεστοστερόνη.

Παρακάτω θα αναφερθούν τρεις διαφορετικές απόψεις (μπορεί να ισχύουν και οι τρεις σε κάποιο ποσοστό):

1. Δεν ζουν οι γυναίκες περισσότερο! Οι άνδρες πεθαίνουν νωρίτερα από “το κανονικό” (εξωγενείς παράγοντες κάπνισμα-ατυχήματα κλπ)

Δηλαδή η θνησιμότητα των ανδρών οφείλεται σε εξωτερικά αίτια. Ο άνδρας ζούσε πιο πολύ έξω από το σπίτι, κάπνιζε, πήγαινε στον πόλεμο. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει, και οι στατιστικές αρχίζουν να το δείχνουν. Για παράδειγμα ο θάνατος από καρκίνο του πνεύμονα έχει τριπλασιαστεί τα τελευταία και μια μελέτη έδειξε ότι οι μεσήλικες γυναίκες καπνίστριες δεν ζουν περισσότερο από τους άνδρες καπνιστές. Τώρα με την εκστρατεία ενάντια στο κάπνισμα ίσως μικρύνει τη διαφορά.

2. Το οιστρογόνο προστατεύει τις γυναίκες από τις καρδιοαγγειακές παθήσεις

Σε πολλά είδη, συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπου, τα θηλυκά ζουν περισσότερο από τα αρσενικά.. Αυτό μπορεί να εξηγηθεί βάσει της μιτοχονδριακής θεωρίας της γήρανσης. Τα μιτοχόνδρια των γυναικών παράγουν σημαντικά λιγότερο υπεροξείδιο του υδρογόνου από εκείνα των ανδρών και έχουν υψηλότερα επίπεδα μιτοχονδριακής αναγμένης γλουταθειόνης, δισμουτάσης υπεροξειδίου του μαγγανίου, και υπεροξειδάσης γλουταθειόνης από ότι τα αρσενικά. Οι οξειδωτικές βλάβες στο μιτοχονδριακό DNA είναι επίσης τέσσερις φορές υψηλότερες στους άνδρες απ’ ό,τι στις γυναίκες. Αυτές οι διαφορές μπορούν να εξηγηθούν από τα οιστρογόνα. Η αφαίρεση των ωοθηκών καταργεί τις διαφορές μεταξύ των δύο φύλων και η αντικατάσταση των οιστρογόνων την διατηρεί.

Αν ισχύει αυτό θα ήταν καλό να βρεθούν μόρια που έχουν τα ευεργετικά αποτελέσματα αυτών. Η πρόκληση για το μέλλον είναι να βρεθούν τα μόρια που έχουν τα ευεργετικά αποτελέσματα της οιστραδιόλης αλλά χωρίς τα αποτελέσματα της θηλυπρέπειας. Πιθανά μόρια που θα μπορούσαν να το κάνουν αυτό ίσως είναι τα φυτοοιστρογόνα ή άλλα παρόμοιο με αυτά μόρια. Η μελλοντική έρευνα θα δείξει επ΄ αυτού.

Μελέτη έδειξε ότι μεταξύ των ηλικιών 35 έως 65 ετών οι καρδιακές προσβολές στους άνδρες είναι 10 φορές περισσότερες από ότι στις γυναίκες, πιθανώς επειδή το οιστρογόνο προστατεύει από τις καρδιακές παθήσεις. Το οιστρογόνο ανυψώνει τη HDL χοληστερόλη και μειώνει τη LDL χοληστερόλη στην κυκλοφορία του αίματος.

3. Ο κύριος ένοχος είναι πιθανώς η τεστοστερόνη

Γνωρίζουμε την συμπεριφορά των εφήβων (αγοριών-νεαρών ανδρών). Μια σχετικά “βίαιη” συμπεριφορά, αποτέλεσμα της αλλαγής της συμπεριφοράς στους άνδρες λόγω των εκτεταμένων αυξήσεων σε ορμόνες των όρχεων.

Από την άποψη της παθολογίας, ένας από τους κύριους λόγους για το αυξανόμενο ποσοστό θνησιμότητας στους άνδρες είναι μια υψηλότερη συχνότητα των καρδιαγγειακών παθήσεων. Κι αυτό αποδίδεται στα αποτελέσματα της τεστοστερόνης. Επίσης: Η τεστοστερόνη είναι γνωστή για να έχει ανοσοκατασταλτικά αποτελέσματα. Παραδείγματος χάριν, τα θηλυκά ποντίκια που θεραπεύονται με αρσενικές ορμόνες παρουσιάζουν μια μείωση της άνοσης απάντησής τους.

Μια ιστορία – και μια δημοσιευμένη μελέτη

Στις αρχές του 20^ου αιώνα είχαν θεσπιστεί σε πολλά κράτη πολλοί νόμοι της ευγονικής. Αυτό έγινε και σε ορισμένες πολιτείες των ΗΠΑ. Βάσει των νόμων αυτών οι άνθρωποι που θεωρήθηκαν ακατάλληλοι, κινδύνευαν να τους γίνει στείρωση προκειμένου να προστατευθεί η δεξαμενή των «Αμερικανικών γονιδίων». Αυτό που συνέβη ήταν ότι εάν οι άνδρες τρόφιμοι των κρατικών ψυχιατρικών ιδρυμάτων ήταν λίγο απείθαρχοι, θα ευνουχίζονταν, ως τρόπος να ηρεμήσουν. Μιλάμε εδώ κατά ένα μεγάλο μέρος για διανοητικά καθυστερημένα άτομα.

Το 1969 κάποιος James Hamilton δημοσίευσε μια εργασία με τίτλο: «Θνησιμότητα και επιβίωση: Σύγκριση των ευνούχων με τους μη ευνουχισμένους άνδρες και γυναίκες σε έναν διανοητικά καθυστερημένο πληθυσμό». Ο Hamilton σύγκρινε τις διάρκειες ζωής των ευνουχισμένων ατόμων με εκείνους των παρόμοιας ηλικίας μη ευνουχισμένων, οι οποίοι ήταν τρόφιμοι στα ίδια νοσοκομεία.

Βρήκε μια διαφορά 13,6 χρόνων στη διάρκεια ζωής!!. Το εύρημα είναι εξαιρετικό, θα πρέπει όμως να είμαστε προσεκτικοί στην ερμηνεία αυτού: η μέση διάρκεια ζωής στους μη ευνουχισμένους άνδρες είναι πολύ χαμηλή. Οι αρχές των νοσοκομείων που είχαν τα διανοητικά καθυστερημένα άτομα δήλωσαν ότι αυτό συμβαίνει επειδή οι ορμόνες των όρχεων είναι ιδιαίτερα επιβλαβείς στα άτομα αυτά. Κι αυτό ηχεί εύλογο, δηλαδή αυτή η διαφορά να είναι το αποτέλεσμα, εν μέρει, της σεξουαλικής πίεσης.

Γιατί οι γυναίκες ζουν περισσότερο από τους άνδρες;

Πρόσφατα άρθρα

Translate