Αρχεία για ROCK-FOLK

Johnny Cash, ο “άνδρας με τα μαύρα”.

17 Οκτωβρίου 2014
hqdefault
Johnny Cash:Η μουσική του Ευαγγελίου είναι βαθιά ριζωμένη στα κόκαλα μου


is it getting better
or do you feel the same
will it make it easier on you now
if youve got someone to blame

you said one love
one life
when its oone need
in the night
one love we get to share it
it leaves you baby if you dont care for it

did i disappoint you
or leave a bad taste in your mouth
you act like you never had love
and you want me to go without

well its too late
tonight
to drag the past out
into the light
we’re one but we’re not the same
we get to carry each other
carry each other
one

have you come here for forgivness
have you come to raise the dead
have you come here to play jesus
to the lepors in your head

did i ask too much
more than a lot
you gave me nothing now
its all i got
we’re one but we’re not the same
well we hurt each other and we’re doin it again

you said love is a temple
love the higher law
love is a temple
love the higher law

you ask me to enter
but then you make me crawl
i cant be holdin on
to what youve got
when all youve got is hurt

one love
one blood
one life
youve got to do what you should
one life with each other
sister
brothers
one life but we’re not the same
we get to carry each other
carry each other
one

Ο Johnny Cash, “άνδρας με τα μαύρα”, πέθανε από σακχαρώδη διαβήτη στις 12 Σεπτεμβρίου του 2003, σε ηλικία 71 ετών. Μέχρι τότε όμως, είχε προλάβει να γράψει το όνομα του με χρυσά γράμματα στην παγκόσμια ιστορία της μουσικής.
Πρόσφατα, ήρθε στη δημοσιότητα μια σπάνια συνέντευξη του στον Barney Hoskins για το περιοδικό Melody Maker. Η κουβέντα των δύο ανδρών έγινε στις 14 Οκτωβρίου του 1996.
Ο Johnny Cash είχε αναφερθεί τότε στην υγεία του, στη θρησκεία και το πώς βλέπει τον Θεό…
 
Τα σημαντικότερα αποσπάσματα από όσα είχε πει ο ίδιος:
 
“Δουλεύω τόσο σκληρά και περιοδεύω ακόμα σε όλο τον κόσμο για την ψυχή μου. Είναι δώρο. Θυμάμαι τη μητέρα μου να μου λέει, ότι το ταλέντο μου είναι δώρο Θεού. Αν τα παρατήσω θα ζήσω μπροστά από την τηλεόραση και θα γίνω υπέρβαρος. Θα πεθάνω σύντομα. Ποτέ δεν ήθελα να κάνω κάτι τέτοιο. Προσεύχομαι να πεθάνω φορώντας τις μπότες μου. Πάω από κρεβάτι νοσοκομείου σε κρεβάτι νοσοκομείου και δεν θέλω να καταλήξω εκεί”….
“Δεν θα γινόμουν ποτέ κήρυκας. Ποτέ δεν μου ζήτησε ο Θεός να τραγουδήσω γκόσπελ. Το χάρισμα μου είναι να τραγουδάω και να δίνω show. Ωστόσο δεν μπορώ να κάνω συναυλία χωρίς να τραγουδήσω έστω ένα θρησκευτικό τραγούδι. Η μουσική του Ευαγγελίου είναι βαθιά ριζωμένη στα κόκαλα μου, ήταν αυτή που με ενέπνευσε όταν ήμουν παιδί και μεγάλωνα σε ένα αγρόκτημα με βαμβάκι. Εκεί που οι αγγαρείες και οι δουλειές ήταν πολύ σκληρές. Τραγουδούσα όλη μέρα. Συνήθως θρησκευτικά τραγούδια, γιατί ένοιωθα ότι μπορούσαν να με εξυψώσουν πάνω από το χώμα και τη λάσπη”.


 
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:http://e-theologia.blogspot.gr
Άλλα τραγούδια του εδώ και εδώ

Συγγραφέας: στο ROCK-FOLK, ΜΟΥΣΙΚΗ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Johnny Cash, ο “άνδρας με τα μαύρα”.

Η πρέζα όπως είναι — Συγκλονιστική φωτογραφική συλλογή από το κέντρο της Αθήνας.

27 Νοεμβρίου 2013
Κοιτάζοντας για πολλοστή φορά τις φωτογραφίες των τοξικοεξαρτημένων
 του Δημήτρη Μπούρα που έκαναν το γύρο του κόσμου, πιάνω τον εαυτό μου
 να κατρακυλά σε απύθμενα ψυχολογικά βάθη.

Πρόκειται για εικονοποιία που συγκλονίζει, που σφαδάζει και βρυχάται.
 Ας αποστρέψω το βλέμμα, σκέφτομαι, δεν μου αρέσουν διόλου αυτές οι ασύλληπτα 
ωμές λήψεις. Και μετά σκύβω ξανά στην οθόνη και τις αφήνω να με πλακώσουν σαν κουβέρτες λουσμένες στον ιδρώτα. Είναι τέτοια η άφατα ενοχλητική δύναμή τους, είναι το συναισθηματικό ισοδύναμο μιας φαγούρας την οποία επιμένεις να ξύνεις.

Όλες οι δημοσιογραφικές ερμηνείες του κόσμου όμως δεν αρκούν για να πείσουν όσο οι εικόνες του Δημήτρη Μπούρα. 
Το φωτορεπορτάζ αυτό είναι πολύ πέρα από τα ηδονοβλεπτικά καρέ των εφημερίδων και τα αποστασιοποιημένα τηλεοπτικά κλιπ, όλα τους ιδωμένα υπό την ασφάλεια των τηλεφακών και των μακρινών αποστάσεων. Αυτές οι φωτογραφίες διαπερνούν το δέρμα, ποτίζουν τους πόρους. Τις περνάω στο Photoshop, σκύβω κοντά τους, μεγεθύνω τα πίξελ, απομακρύνομαι και πλησιάζω, μα το εφέ είναι σταθερά αμετακίνητο: εδώ υπάρχουν αχρηστεμένες φλέβες και μπλαβιασμένα αγγεία. Υπάρχει η αποφορά της σήψης και οι βλεννώδεις, χαίνουσες πληγές. Υπάρχει αίμα και πύον. Εδώ υπάρχει πρέζα απτή, που τη μυρίζεις και την αγγίζεις με τα δυο σου χέρια.
Στο δικό μου μάτι, που έχει ατενίσει το θέαμα αμέτρητες φορές, υπάρχει επίσης και βαθιά ανθρωπιά. Πίσω από τη χαρμάνα, πέρα από τη ντάγκλα της φτιάξης και το μανιακό ψηλαφητό σε αναζήτηση της ακέραιης φλέβας, διακρίνω νοιάξιμο και αλληλοβοήθεια, μια μακάβρια συλλογικότητα, αν προτιμάτε. Μια από τις πιο συγκλονιστικές παραμέτρους αυτού του porftfolio είναι το πόσοι άνθρωποι κινητοποιούνται προκειμένου να κατορθώσει να χτυπήσει τη δόση του ένας. Κανείς εδώ πέρα δεν μπορεί να βαρέσει μόνος. Κυκλοφορώ μέσα στις εικόνες του Μπούρα σαν να περιφέρομαι μέσα στα σοκάκια τραγουδιών του Λου Ριντ: «I’m searching for my mainline, I said I couldn’t hit it sideways». Ο παραλληλισμός δεν είναι αδόκιμος. Ο Λου Ριντ συνυπήρχε μαζί με τους πρωταγωνιστές των τραγουδιών του, ο Δημήτρης Μπούρας συμβίωσε με τους χαρακτήρες των φωτογραφιών του. Εμείς οι υπόλοιποι, παρατηρούμε από τις κερκίδες. Κοιτάζουμε τις εικόνες, αναστενάζουμε, και φεύγουμε γραμμή για το νιπτήρα. Όσο όμως και να πλύνει κανείς τα χέρια, η βρώμα δε λέει να καθαρίσει. Τι θα κάνουμε;
Αναδημοσίευση από απόσπασμα: http://www.enimerwsi.gr 

Συγγραφέας: στο ROCK-FOLK, VIDEO, Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ, ΜΟΥΣΙΚΗ, ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Η πρέζα όπως είναι — Συγκλονιστική φωτογραφική συλλογή από το κέντρο της Αθήνας.

Λευκές Οροσειρές

7 Οκτωβρίου 2013
Στίχοι:  

Σπυριδούλα

Μουσική:  

Σπυριδούλα


Ξυράφι στην απογνωσή μου
την στρώνω σε λευκές οροσειρές
έρημος που ειναι αυτός ο χώρος
πνιγμένος μεσ’ στις ενοχές

Το ξέρω πίσω απο τις κουρτίνες
ρίχνεις ματιές στο δρόμο στα κλεφτά
φοβάσαι την νύχτα να πλαγιάσεις
χορεύεις με τον θάνατο αγκαλιά

Μου είπαν πάλι πως σε είδαν
στον δρόμο που δεν έχει επιστροφή
στο πλάι σου να σε νανουρίζουν
δυο άγγελοι με σκοτεινή μορφή…


Ο “παράδεισος” δε βρίσκεται στο “εγώ”, αλλά είναι στο “εμείς”! Η ευτυχία δε βρίσκεται στο “εγώ” του ατόμου, αλλά ολόγυρα.
 Ο νέος θα τη βρει στην αγάπη στο συνάνθρωπο, στον έρωτα με το άλλο φύλο, εκεί που προφέρεται άδολα κι αφειδώλευτα, δηλαδή αγνά, πλουσιοπάροχα, και χωρίς συμφέρον ή ιδιοτέλεια, από τη φύση, την κοινωνία, την οικογένεια, απ’ όσους αγαπούν αληθινά.
(http://dschool.edu.gr/)

Συγγραφέας: στο ROCK-FOLK, VIDEO, Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ, ΜΟΥΣΙΚΗ, ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Λευκές Οροσειρές

Δεν υπάρχει τάφος που να μπορεί να κρατήσει το σώμα μου κάτω.

4 Οκτωβρίου 2013

There ain’t no grave can hold my body down
There ain’t no grave can hold my body down
When I hear that trumpet sound I’m gonna rise right out of the ground
Ain’t no grave can hold my body down

Well, look way down the river, what do you think I see?
I see a band of angels and they’re coming after me
Ain’t no grave can hold my body down
There ain’t no grave can hold my body down

Well, look down yonder Gabriel put your feet on the land and see
But Gabriel don’t you blow your trumpet ’til you hear it from me
There ain’t no grave can hold my body down
Ain’t no grave can hold my body down

Well, meet me, Jesus, meet me, meet me in the middle of the air
And if these wings don’t fail me I will meet you anywhere
Ain’t no grave can hold my body down
There ain’t no grave can hold my body down

Well, meet me mother and father, meet me down the river road
And momma you know that I’ll be there when I check in my load
Ain’t no grave can hold my body down
There ain’t no grave can hold my body down
There ain’t no grave can hold my body down

Συγγραφέας: στο ROCK-FOLK, VIDEO, Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ, ΘΑΝΑΤΟΣ, ΜΟΥΣΙΚΗ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Δεν υπάρχει τάφος που να μπορεί να κρατήσει το σώμα μου κάτω.

“Personal Jesus”

1 Οκτωβρίου 2013
Johnny Cash Personal Jesus

                                                          “Personal Jesus”

Your own, personal, Jesus
someone to hear your prayers,
someone who cares

Your own, personal, Jesus
someone to hear your prayers,
someone who’s there

Feeling unknown
and you’re all alone,
flesh and bone,
by the telephone,
lift up the receiver,
i’ll make you a believer

Take second best,
put me to the test,
things on your chest,
you need to confess,
i will deliver,
you know i’m a forgiver

Reach out and touch faith
Reach out and touch faith

Your own, personal, Jesus
someone to hear your prayers,
someone who cares

Your own, personal, Jesus
someone to hear your prayers,
someone to care

Feeling unknown
and you’re all alone,
flesh and bone,
by the telephone,
lift up the receiver,
i’ll make you a believer
i will deliver,
you know i’m a forgiver

Reach out and touch faith
Reach out and touch faith
Reach out and touch faith

Reach out and touch faith
Depeche Mode-Personal Jesus

Συγγραφέας: στο ROCK-FOLK, VIDEO, Β' ΛΥΚΕΙΟΥ, Β' ΛΥΚΕΙΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ, ΜΟΥΣΙΚΗ, ΧΡΙΣΤΟΣ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο “Personal Jesus”