Άγιον Όρος – Ντοκιμαντέρ
Αρχεία για Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΣΚΗΣΗ
Mount Athos – Documentary
4 Αυγούστου 2014Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με τὸν ἁμαρτωλόν.
9 Ιουνίου 2014Αποσπάσματα απο τη Ρώσσικη ταινία OSTROV (2006) το νησί.
“Θεϊκές Ομορφιές” Ουρανούπολη – Άγιον Όρος
28 Μαΐου 2014
Η Ουρανούπολη είναι παραθαλάσσιο χωριό του νομού Χαλκιδικής και ο τελευταίος κοσμικός προορισμός πριν μεταβεί κάποιος στο Άγιο Όρος.
Το 2001 αριθμούσε πληθυσμό 960 κατοίκους, οι οποίοι ασχολούνται κυρίως με τον τουρισμό και με την αλιεία . Αποτελεί επίσης ομώνυμο Δημοτικό διαμέρισμα στο Δήμο Σταγίρων-Ακάνθου.Η απόστασή της από τη Θεσσαλονίκη είναι 132 χιλιόμετρα και από την έδρα του Δήμου 17.
Ο καθεδρικός ναός είναι του Αγίου Κωνσταντίνου. Μεταξύ άλλων λειτουργούν ιατρείο, λιμενικός σταθμός, νηπιαγωγείο, Δημοτικό Σχολείο, αστυνομικό φυλάκιο και ενεργός είναι πολιτιστικός σύλλογος, που διοργανώνει νυχτερινές εκδηλώσεις με πανσέληνο τον Αύγουστο, όπως επίσης και με τα “Ουρανοπολίτικα” τον Ιούλιο.
Από το λιμάνι μπορεί κανείς να επισκεφθεί το Άγιον Όρος ή τα κοντινά νησάκια Δρένια.
Σε απόσταση 2 χιλιομέτρων βρίσκεται η Μονή Ζυγού, ένα από τα πρώτα μοναστήρια που ιδρύθηκαν το 10ο αιώνα και είναι προσπελάσιμο και από γυναίκες, καθώς εδαφικά δεν ανήκει στην επικράτεια του Αγίου Όρους.
Λίγο πριν από τα όρια του Αγίου Ορους βρίσκεται το Φραγκόκαστρο, ενθύμιο της περιόδου της Φραγκοκρατίας στην περιοχή. Από την Ουρανούπολη διοργανώνονται συχνά θαλάσσιες εκδρομές για τη Δάφνη από όπου ξεκινά η γνωριμία με την καστροπολιτεία του Αγ. Όρους.
http://top-greek-documentaries.blogspot.gr/
ΜΟΝΑΧΟΙ… ΑΝΑΡΡΙΧΗΤΕΣ ΣΤΑ ΜΕΤΕΩΡΑ
25 Μαΐου 2014
Ιστορικής σημασίας αυτό το Σάββατο για τη Μοναστική Κοινότητα των Μετεώρων, καθώς τελέστηκε Θεία Λειτουργία στη Σκήτη του Αγίου Γρηγορίου, όπου η πρόσβαση γίνεται μόνο με… αναρρίχηση!…
Η πρωτοβουλία ανήκε στη Μοναστική Κοινότητα και στην Π.Υ. Καλαμπάκας, για την πραγματοποίηση της λειτουργίας στη σκήτη του Αγίου Γρηγορίου στην περιοχή Κοφινιών στο Καστράκι Καλαμπάκας, πλησίον ησυχαστηρίου Αγίου Αντωνίου.
Όπως καταγράφει το trikalavoice.gr η σκήτη βρίσκεται σε ύψος πενήντα μέτρων και η πρόσβαση σε αυτή είναι δυνατή μόνο μέσω αναρρίχησης.
Η συνδρομή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Καλαμπάκας ήταν δεδομένη στην πραγματοποίηση αυτού του ιστορικού γεγονότος, καθότι διαθέτει άριστα εκπαιδευμένους Υπαλλήλους σε θέματα που αφορούν την επέμβαση της, σε ότι συμβάν κληθούν να συνδράμουν στους Ιερούς Βράχους των Μετεώρων.
Σημειώνεται ότι στη Θεία Λειτουργία συμμετείχαν Ηγούμενοι Μονών της Μοναστικής Πολιτείας και Ιερομόναχοι.
http://www.trikalavoice.gr/news
ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ – ΕΓΩ Ο ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ, ΕΝΑΣ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΣ ΒΙΟΣ
26 Απριλίου 2014
Πανσέληνος Μανουήλ, Πρωτάτο 14 αιων.
Δεν θα ξέραμε τίποτα για τον Μανουήλ Πανσέληνο, τον μεγαλύτερο ζωγράφο της ελληνικής ή βυζαντινής τεχνοτροπίας ή της «μανιέρα γκρέκα», όπως την αποκαλούσαν, ξεχωρίζοντάς την από την Αναγεννησιακή ζωγραφική.
Δεν θα ξέραμε ούτε το όνομα αυτού που ζωγράφισε τις εκπληκτικές τοιχογραφίες του 13ου αιώνα στο Πρωτάτο και στις άλλες μονές του Αγίου Όρους.
Όμως, τρεις αιώνες αργότερα, ένας μοναχός, ο Διονύσιος εκ Φουρνά, διέσωσε το όνομά του, γράφοντας μια πραγματεία περί ζωγραφικής για να φωτιστούν οι νεώτεροι, όπως έγραψε, από τον «ως σελήνη λάμποντα κυρ Μανουήλ Πανσέληνο».
Σε ένα φανταστικό βίο, ο Πανσέληνος μιλά για τον εαυτό του.
Σε ένα φανταστικό βίο, ο Πανσέληνος μιλά για την ζωγραφική πριν απ΄αυτόν και μετά απ’ αυτόν μέχρι σήμερα.
Σε ένα φανταστικό βίο, ο Πανσέληνος δεν θα μπορούσε να είναι πουθενά αλλού από τον Παράδεισο.
Σκηνοθεσία: Μαρία Χατζημιχάλη Παπαλιού
Σενάριο – Έρευνα: Λένα Βουδούρη
Μοντάζ: Γιάννης Τσιτσόπουλος
Διεύθυνση φωτογραφίας: Βαγγέλης Κουλίνος
Πρωτότυπη μουσική: Μάριος Αριστόπουλος
Συμμετέχει: ο Αιδεσιμολογιότατος π. Σταμάτης Σκλήρης
(Α’ ΛΥΚΕΙΟΥ – 18. Οι άγιες εικόνες, έκφραση της πίστης)
M E T E O R A
8 Απριλίου 2014ΤΡΙΩΔΙΟ
9 Φεβρουαρίου 2014 ΤΡΙΩΔΙΟ from ΠΕ 01
Τριώδιο λέγεται:
α) η χρονική περίοδος των 10 εβδομάδων, που αρχίζει την Κυριακή του Τελώνη και του Φαρισαίου και τελειώνει το Μεγάλο Σάββατο,
β) το Eκκλησιαστικό – Λειτουργικό βιβλίο, που περιέχει τις ακολουθίες που τελούνται κατά την περίοδο αυτή. Η ονομασία Τριώδιο οφείλεται στο ότι οι κανόνες που ψάλλονται αυτή την περίοδο και περιέχονται στο σχετικό βιβλίο, περιλαμβάνουν τρεις μόνο ωδές (αντί 8 ή 9 ως συνήθως).
Αφορμή γιά την εξέλιξη του Τριωδίου ήταν η νηστεία της Μεγάλης Εβδομάδας που μέχρι τον 3ο αιώνα περιορίζονταν μόνο σε αυτή. Από τον 4ο αιώνα επεκτάθηκε σε σαράντα ημέρες πριν από τη Μ. Εβδομάδα και τον 6ο αιώνα προστέθηκαν και οι προπαρασκευαστικές εβδομάδες, αρχικά δύο και αργότερα τρεις.
Έτσι το Τριώδιο, ως χρονική περίοδος, διαμορφώθηκε ως εξής: διαιρείται σε τρία μέρη. Στο πρώτο ανήκει η περίοδος των τριών εβδομάδων που ορίζουν οι τέσσερις Κυριακές πριν από τη Μ. Τεσσαρακοστή. Στο δεύτερο μέρος ανήκει η Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Στο τρίτο και τελευταίο μέρος ανήκει η Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα (από τη Μ. Δευτέρα μέχρι το Μ. Σάββατο).
Πυρήνας του Τριωδίου και κέντρο όλου του λειτουργικού έτους, είναι το Πάσχα,
που σύμφωνα με την αρχαία παράδοση της Εκκλησίας, που επικυρώθηκε από την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο (Νίκαια 325 μ.Χ.) εορτάζεται την πρώτη Κυριακή, μετά την πρώτη πανσέληνο της εαρινής ισημερίας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η Μ. Σαρακοστή να κινείται από το Φεβρουάριο(το νωρίτερο) μέχρι το τέλος Απριλίου – αρχές Μαϊου (το αργότερο).
Προπαρασκευαστικές Εβδομάδες
1. Κυριακή του Τελώνη και του Φαρισαίου: Η Εκκλησία θέλει να μας εμπνεύσει την ταπείνωση του τελώνη και να μας προφυλάξει από την περηφάνια του Φαρισαίου. (Την εβδομάδα που ακολουθεί αναστέλλεται η νηστεία της Τετάρτης και της Παρασκευής).
2. Κυριακή του Σπλαγχνικού Πατέρα (ή του Ασώτου Υιού) : Στη γνωστή παραβολή παρουσιάζονται: α) Η Αγάπη του Θεού που σέβεται την ελευθερία του ανθρώπου, αγωνιά γι’ αυτόν και συγχωρεί κάθε παραστράτημά του β) Τα τραγικά αδιέξοδα στα οποία οδηγεί τον άνθρωπο η αμαρτία, και, γ) Η μικρόψυχη ευσέβεια του μεγάλου αδελφού.
(Η Πέμπτη της εβδομάδας που ακολουθεί, ονομάζεται Τσικνοπέμπτη. Είναι η τελευταία καθημερινή πριν από το Πάσχα που τρώγεται κρέας)
3. Κυριακή της Απόκρεω : Λέγεται έτσι γιατί μετά από αυτή την Κυριακή η Εκκλησία εισηγείται την αποχή από το κρέας. Τη μέρα αυτή διαβάζεται η περικοπή που αναφέρεται στη μέλλουσα Κρίση. Σ’ αυτήν τονίζεται ότι το μέτρο της κρίσεως μας θα είναι ο βαθμός της αγάπης μας προς τους συνανθρώπους μας, οι οποίοι ταυτίζονται με τον ίδιο το Χριστό.
4. Κυριακή της Τυρινής : Λέγεται έτσι διότι αυτή τη μέρα, καθώς και την εβδομάδα που προηγήθηκε, δεν τρώγαμε κρεάτινα αλλά φαγητά που περιείχαν γάλα ή παράγωγά του (εννοείται και ψαρικά). Τη μέρα αυτή η Εκκλησία θυμίζει σε όλους την εξορία του Αδάμ από τον Παράδεισο. Στην Ευαγγελική περικοπή της μέρας τονίζεται: α) Η ανάγκη να μάθουμε να συγχωρούμε όσους μας έβλαψαν, η οποία τίθεται ως προϋπόθεση για να συγχωράει κι εμάς ο Θεός β) Το βαθύτερο νόημα της νηστείας, που πρέπει να μας οδηγεί στην πνευματική ελευθερία, την ταπείνωση και την αγάπη, και γ) Η σημασία του να αποκτούμε πνευματικούς θησαυρούς στον ουρανό
Mount Athos 1888-1930
19 Ιανουαρίου 2014Μεταξύ του 1897 και του ξεσπάσματος του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, το Γαλλικό περιοδικό Revue Générale des Sciences Pures et Appliques οργάνωσε πενήντα εκπαιδευτικές κρουαζιέρες ανοιχτές σε όποιον (ή οποιαδήποτε) μπορούσε να πληρώσει τα έξοδα. Οι πρώτες κρουαζιέρες πέρασαν και από τον Άθωνα.
Η διαφήμιση υποσχόταν στους επιβάτες όλα τα μεγάλα παράκτια μοναστήρια σε μία μέρα.
Στα μοναστήρια οι μεν άνδρες θα μπορούσαν να θαυμάσουν τις τοιχογραφίες, την αρχιτεκτονική, αλλά και διάφορες τυπολογίες μοναχών, οι δε γυναίκες να ικανοποιηθούν με την εξωτερική θέα των μοναστηριών.
Και οι δύο προσεγγίσεις στον Άθωνα (από μακριά και από κοντά) όμως ήταν εφήμερες. Στα μοναστήρια οι άνδρες φωτογράφισαν διάφορες λεπτομέρειες (όπως κάνουν οι σημερινοί τουρίστες).
Από το καράβι, οι γυναίκες υποκλίθηκαν στο Άγιον Όρος σαν σε μία εικόνα, ή μάλλον σαν σε μια οπτασία, ή μία ταινία που ξετυλιγόταν μπροστά στα μάτια τους, ενώ το πλοίο περνούσε από τα μοναστήρια. Μεταξύ των επισκεπτών και των μοναχών ήταν ο φακός της φωτογραφικής μηχανής. Μεταξύ των μη-επισκεπτριών και του Αγίου Όρους ήτανε η θάλασσα. Πάντα μία απόσταση: σωματική και ιδεολογική.
Αυτή η εμπειρία εμφανίζεται έντονα στην περιγραφή της περίφημης Αμερικανίδας συγγραφέως Edith Wharton, η οποία το 1888 ταξίδεψε σε ιδιωτική ενοικιασμένη θαλαμηγό μαζί με τον άνδρα της και …
Δείτε τη συνέχεια στο βίντεο πατώντας πάνω στην εικόνα.
Η διαφήμιση υποσχόταν στους επιβάτες όλα τα μεγάλα παράκτια μοναστήρια σε μία μέρα.
Στα μοναστήρια οι μεν άνδρες θα μπορούσαν να θαυμάσουν τις τοιχογραφίες, την αρχιτεκτονική, αλλά και διάφορες τυπολογίες μοναχών, οι δε γυναίκες να ικανοποιηθούν με την εξωτερική θέα των μοναστηριών.
Και οι δύο προσεγγίσεις στον Άθωνα (από μακριά και από κοντά) όμως ήταν εφήμερες. Στα μοναστήρια οι άνδρες φωτογράφισαν διάφορες λεπτομέρειες (όπως κάνουν οι σημερινοί τουρίστες).
Από το καράβι, οι γυναίκες υποκλίθηκαν στο Άγιον Όρος σαν σε μία εικόνα, ή μάλλον σαν σε μια οπτασία, ή μία ταινία που ξετυλιγόταν μπροστά στα μάτια τους, ενώ το πλοίο περνούσε από τα μοναστήρια. Μεταξύ των επισκεπτών και των μοναχών ήταν ο φακός της φωτογραφικής μηχανής. Μεταξύ των μη-επισκεπτριών και του Αγίου Όρους ήτανε η θάλασσα. Πάντα μία απόσταση: σωματική και ιδεολογική.
Αυτή η εμπειρία εμφανίζεται έντονα στην περιγραφή της περίφημης Αμερικανίδας συγγραφέως Edith Wharton, η οποία το 1888 ταξίδεψε σε ιδιωτική ενοικιασμένη θαλαμηγό μαζί με τον άνδρα της και …
Δείτε τη συνέχεια στο βίντεο πατώντας πάνω στην εικόνα.
ΕΙΣΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ; ΓΙΝΕ ΦΑΡΟΣ!
8 Δεκεμβρίου 2013
Δείτε την γαλήνη που έχει ο φάρος ακόμα και όταν κτυπάται αλύπητα από τα μανιασμένα κύματα. Δεν φοβάται, δεν δειλιάζει, γιατί γνωρίζει ότι έχει βαθιά και γερά θεμέλια.Έτσι λοιπόν και ο άνθρωπος του βιώνει την εν Χριστώ ζωή, μένει γαλήνιος ακόμα και μέσα στους πειρασμούς και τις δοκιμασίες, ακόμα και όταν τα μανιασμένα κύματα του πόνου και των πειρασμών τον κτυπούν. Μένει γαλήνιος γιατί έχει βαθιά και γερά θεμέλια. Έχει ταπείνωση, μετάνοια, πίστη και ελπίδα στον Θεό. Έχει νιώσει την αγάπη του Θεού στην ύπαρξή του και γι’ αυτό δεν φοβάται πλέον. Δεν φοβάται τίποτα, ακόμα και τον θάνατο.
Ο άνθρωπος του Θεού, είναι σαν έναν φάρο. Φωτίζει και καθοδηγεί τους χαμένους. Μένει αμετακίνητος απέναντι στην αμαρτία, μένει πράος, ήσυχος και ειρηνικός όταν τον κτυπήσουν πειρασμοί και δυσκολίες.
Η επίγεια ζωή μας είναι σαν την θάλασσα, γεμάτη εκπλήξεις. Άλλοτε ευχάριστες, άλλοτε δυσάρεστες.
Χωρίς Χριστό η ζωή μας δεν είναι τίποτα άλλα παρά μία βρώμικη σταγόνα μπροστά στον αιώνιο και απέραντο ωκεανό της Χάριτος που η εν Χριστώ ζωή προσφέρει στον άνθρωπο.
Είσαι χριστιανός; Γίνε φάρος για τους άλλους. Όχι με λόγια, όχι με υποδείξεις. Αλλά με την σιωπή σου, με την ταπείνωσή σου, με την συγχωρετικότητά σου, με την αγάπη σου, με την μετάνοιά σου, με την ζωή σου.
Είσαι χριστιανός; Γίνε φάρος… πάψε να φοβάσαι τα κύματα των πειρασμών, πάψε να απελπίζεσαι με τις πρώτες δυσκολίες. Έχεις οδηγό της ζωής σου τον Αρχηγό της Ζωής και του Θανάτου, έχεις Πατέρα που σε αγαπά, έχεις Θεό που έγινε Άνθρωπος για σένα, έχεις θεμελιωτή της πίστεώς του, τον Παράκλητο.
Είσαι χριστιανός; Μάλλον…είμαι χριστιανός;
αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
http://www.agioritikovima.gr
O πνευματικός πατέρας – κ. Νικολάου Mεσογαίας
12 Νοεμβρίου 2013
ο πνευματικός πατέρας του μητροπολίτου μεσογαίας κ. Νικολάου
Πρέπει βέβαια, ο πνευματικός να είναι όντως «πνευματικός» να είναι πατέρας, να είναι ιερέας, να μπορεί να λειτουργεί, να προσεύχεται, να ξέρει να ακουμπάει στον Θεό και να μην είναι ένας απλός κοινωνικός εργάτης που κάνει ένα «θρησκευτικό χόμπυ».
Ο πνευματικός δεν είναι σύμβουλος που δίνει συμβουλές, δεν είναι δάσκαλος που διδάσκει, ούτε εισαγγελέας που ελέγχει.
Ο πνευματικός είναι πατέρας που αγκαλιάζει…
φίλος που ελευθερώνει, αδελφός που συγχωρεί, είναι μυσταγωγός που ιερουργεί το μυστήριο της ψυχής. Δεν είναι αυτός που ξέρει, είναι αυτός που αγαπά τον Θεό ως πατέρα του και τον κάθε άνθρωπο ως παιδί του Θεού.
Ο πνευματικός έχει τη χάρη της ιεροσύνης, αρκεί να την κρατάει ζεστή και ενεργό μέσα του. Αν έτσι την διατηρεί, τότε ο Θεός δίνει πολλά και με πολλούς τρόπους.
Εμείς οι ιερείς είμαστε υπηρέτες, διάκονοι. Τίποτα άλλο. Μόλις το καταλάβουμε, γινόμαστε τα χαλιά πάνω στα οποία πατάει ο Θεός.
Γινόμαστε τα ποδόμακτρα που πατάει ο λαός του Θεού-αυτά τα χαλάκια που είναι έξω από την πόρτα-και μαζεύουμε τις λάσπες για να μπαίνει ο κόσμος καθαρός. Αυτή είναι η διακονία μας. Και είναι υπέροχο όταν αυτό το καταλαβαίνει κανείς και δεν προσπαθεί να κάνει κάτι παραπάνω-εκτός βέβαια αν ο Θεός φωτίσει, οπότε επειδή Αυτός ενεργεί, μας κάνει και μας να ενεργούμε κατά Θεόν.
Η ψυχή είναι τόσο ιερή! Την πλησιάζει ο πνευματικός όπως τον άγιο Άρτο την ώρα που λέει «πρόσχωμεν, τα άγια τοις αγίοις». Και με τα δύο δάχτυλα, δηλαδή με τις κατά το δυνατόν λιγότερες κινήσεις…
Τον υψώνει, Τον προσφέρει στον Θεό και Τον κατεβάζει.
Το ίδιο κάνει και με την ψυχή.
Δεν παρεμβαίνει άτσαλα διαλύοντας και συντρίβοντάς την, αλλά απλά την αγγίζει. Αποδίδει το σεβασμό που της ανήκει αφού είναι εικόνα Θεού-και την επανατοποθετεί στο δισκάριο της ελευθερίας της και του ελέους του Θεού.
Όπως στην θεία Ευχαριστία, έτσι κι εδώ, ο ιερέας καλείται να κάνει την μεταβολή: Παίρνει τον άνθρωπο, τον τεθραυσμένο, τον σπασμένο, τον κομματιασμένο από την αμαρτία, τον συντετριμμένο από τις δοκιμασίες, και τον εκθέτει στην χάρη του Θεού, και αυτή τον μεταμορφώνει.
Αυτή είναι η ιερουργία της ανθρώπινης ψυχής.
Νικολάου Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής
Άνθρωπος μεθόριος
Από τα αναπάντητα διλήμματα στα περάσματα της «άλλης λογικής»
Εκδόσεις ΕΝ ΠΛΩ από σελ. 111 έως 113
Αναδημοσίευση: http://pneumatoskoinwnia.blogspot.gr