Αρχεία για ΕΙΡΗΝΗ

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ

29 Σεπτεμβρίου 2014
poster
ΜΙΚΡΑ ΟΜΟΡΦΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ

    Το Short Term 12 είναι, στην κυριολεξία, ένα ίδρυμα που φιλοξενεί παιδιά και εφήβους με προβλήματα συμπεριφοράς. Μια ιστορία για ένα γκρουπ “σπασμένων” παιδιών και νέων που προσπαθούν, βοηθώντας το ένα το άλλο, να επουλώσουν τις πληγές που τους δημιούργησαν οι οικογένειες και ο κοινωνικός τους περίγυρος.

       Η ταινία ακολουθεί ένα νεαρό ζευγάρι, την Γκρέις και τον Μέισον, οι οποίοι εργάζονται ως σύμβουλοι σε ένα ίδρυμα όπου φιλοξενούνται παιδιά με ανάρμοστη κοινωνική συμπεριφορά. Καθένα από αυτά, κουβαλάει και από μια ιστορία που τα βαραίνει και που γεννά καθημερινές εντάσεις, τις οποίες όμως η ομάδα του κέντρου φιλοξενίας διαχειρίζεται με τις αποτελεσματικότερες των μεθόδων: την συζήτηση και την επικοινωνία.

Όταν στο ίδρυμα εντάσσεται η Τζέιντεν, ένα προικισμένο αλλά ταλαιπωρημένο ψυχολογικά κορίτσι, η Γκρέις ταυτίζεται με τους πόνους ενός παιδιού που οφείλει αρχικά να προστατέψει, ενώ παράλληλα αφυπνίζονται οι προσωπικοί δαίμονες του σκοτεινού παρελθόντος της.
Αν και αποτελεί μόλις τη δεύτερη ταινία του Ντέστιν Ντάνιελ Κρίτον, το «Μικρά Όμορφα Πλάσματα» χαρακτηρίζεται από την σοκαριστικά ώριμη γραφή ενός σκηνοθέτη που προσεγγίζει με αξιοθαύμαστη ισορροπία και με αποδραματοποιημένη διάθεση ένα θέμα άκρως ευαίσθητο.
 ΟΤΑΝ  ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ 

Αυτοσαρκασμός   και   ειρηνευτικά   μηνύματα στην   προσέγγιση   ενός   βαρυσήμαντου   θέματος   όπως   ο   θρησκευτικός    φανατισμός.

Σε ένα απομονωμένο χωριό του Λιβάνου, μια ομάδα γυναικών προσπαθεί να κρατήσει τα μίση μακριά από την τοπική κοινωνία. Μητέρες στην πλειονότητά τους αποφασίζουν να προστατέψουν με κάθε τρόπο τα παιδιά τους από έναν εμφύλιο πόλεμο: κάνουν δολιοφθορές στην κεραία της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου, καίνε εφημερίδες και καταστρέφουν οτιδήποτε ενδέχεται να μολύνει την ειρηνική συμβίωση. Τίποτα όμως δεν μπορεί να παραμείνει αποστειρωμένο από τη θλιβερή πραγματικότητα, με το θρησκευτικό μίσος να αρχίσει να αναζωπυρώνεται ανάμεσα στους συγχωριανούς…


Να σκοτώνεις το παιδί – To Kill the Child

26 Ιουλίου 2014
Πόσο παράξενο να επιλέγεις να αφαιρείς μια ζωή
Πόσο παράξενο να επιλέγεις να σκοτώνεις ένα παιδί

The child lay
In the starlit night
Safe in the glow of his Donald Duck light
How strange to choose to take a life
How strange to choose to kill a child
Hoover, Blaupunkt, Nissan Jeep
Nike, Addidas, Lacoste and cheaper brands
Cadillac, Amtrak, gasoline, diesel
Our standard of living, could this be a reason
That we would choose to kill the child
That we would choose to kill the child
Allah, Jehovah, Buddah, Christ
Confucius and Kali and red beans and rice
Goujons of sole, ris de veau, ham hocks
Lox bagels and bones and commandments in stone
The Bible, Koran, Shinto, Islam
Prosciutto, risotto, falafel and ham
Is it dogma, doughnuts, ridicule faith
Fear of the dark, or shame or disgrace
That we would choose to kill the child
That we would choose to kill the child
It’s cold in the desert
And the space is too big
The rope is too short
And the walls are too thick
I will show you no weakness
I will mock you in song
Berate and deride you
Belittle and chide you
Beat you with sticks
And bulldoze your home
You can watch my triumphant procession to Rome
Best seat in the house
Up there on the cross
Is it anger or envy, profit or loss
That we would choose to kill the child
That we would choose to kill the child
Take this child and hold him closely
Keep him safe from the holy reign of terror
Take this child hold him closely
Take this child to the moral high ground
Where he can look down on the bigots and bully boys
Slugging it out in the yard

Ειρήνη Πες Μου

27 Ιουνίου 2014
Γ’ ΛΥΚΕΙΟΥ 8. ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΚΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Ταξιδεύω σε ένα τόπο γεμάτο λουλούδια, εδώ οι δαίμονες άφησαν ελεύθερα τα αγγελούδια
Εδώ μπορείς να εμπιστευθείς μέχρι και τον Ιούδα και η σφαίρα, μεταμορφώθηκε σε παπαρούνα
Και στα πρόσωπα σαν καταρράχτες δάκρυα χαράς κυλάνε, γίνονται λίμνη και οι άνθρωποι κολυμπάνε
Είναι θάλασσα η αγάπη, πειρατές ερωτεύονται, έχουν πάψει να πολεμάνε για το χρυσάφι,
Φαίνονται καλόκαρδοι, εδώ δεν υπάρχουνε μονομάχοι, μόνο χρώματα, εδώ ενώθηκαν λαοί και κράτη,
Ψέμα δεν υπάρχει, δεν υφίσταται σαν θέμα, όσο για την κακία έχει φύγει για τα ξένα,
Πήγε λέει στον πλανήτη Γη και αναζητά το στέμμα, μπήκε σε ψυχές και διψάει για ανθρώπινο αίμα,
Μαύρο χρυσό και αφήνει πίσω της παιδάκια πεθαμένα, Ειρήνη συγνώμη που σ’ ενοχλώ..


Πες μου που χάθηκες γιατί μπορώ μονάχα να σε φανταστώ, πες μου που χάθηκες μαζι σου και εγώ να χαθώ,
Να μην χρειάζεται να ταξιδεύω μόνος, με μάτια κλειστά και κουρασμένα είναι σκοτεινός ο δρόμος,
Γιατί στη Γη μου να γυρίζει ο πόνος ελεύθερος και να με περικυκλώνει ο φόβος,
Μακάρι να μπορούσα να ταξιδεύω για πάντα, Άσαρκος-2005-Χώρα:Ελλάδα..

Και βλέπω πόλεμο, όπως τον ήλιο και τη Σελήνη, Ειρήνη έχεις φύγει απ τη Γη, η κακία σε πνίγει,
Και όμως πόλεμο, έυκολα μπορώ να αντικρίσω γύρω μου..Ειρήνη μπορώ να σε βρώ στο στίχο μου
Σε είδα Ειρήνη, όπως τον Ήλιο και τη Σελήνη, Ο πόλεμος να φύγεις απο τη Γη μου σε αφήνει,
Και όμως πόλεμο, έυκολα μπορώ να αντικρίσω γύρω μου..Ειρήνη μπορώ να σε βρώ στο στίχο μου.

Ταξιδεύοντας σε ένα τόπο που δείχνει να ‘ναι νεκρός, ματωμένες ψυχές βαδίζουν μέσα του, μα ποιός,
Θα με δεί να δακρύζω, θα με δει να περπατώ σε ένα δρόμο που ο θάνατος κατάντησε αρεστός,
Στο θέμα της γαλλήνης ακολούθησε το φως και άφησε πίσω το κλουβί που κλείστηκε ο πολιτισμός,
Πες μου που χάθηκες ειρήνη, που βρίσκεσαι; Ειρήνη πες μου.. Μοιράζουν θλίψη οι συνεχείς αναπνοές μου,
Θα πετάξω να σε βρώ ξέρεις, όσο το προσπαθώ όμως, με κρατάει αδύναμο ο πλήγωμένος κόσμος,
τα φτερά εχουν κοπεί, παντού νεκρική σιγή και από το στόμα των ανθρώπων βγαίνει μια βουβή κραυγή,
Μια βοήθεια και απλά η κατάληξη μηδαμινή πλεον τα στήθια έχουν γεμίσει μίσος, μπόλικη οργή,
Και απευθύνομαι ξανά σε σένα, ειρήνη έφυγες και άφησες πίσω σου για ιδέα σου το σκάρτο στέμα
Και έτσι πόλεμος παντού, ο θάνατος να χορεύει στην πίστα του μυαλού, δεν έχει ταίρι, έχει ατού,
Αφού εμείς τον ταΐζουμε και ως αντάλλαγμα παίρνουμε το πακέτο πανικού αυτό δίνει, αυτό χαρίζει
Δεν πάλλονται οι καρδιές, το συναίσθημα δεν ανθίζει, ένα αγκάθι καρφωμένο στην έκφραση να θυμίζει,
Τιμωρία απ τον πόνο, χτίζει έχοντας μάθει να γκρεμίζει, τιμωρία απ τον χρόνο, στάσιμο χωρίς να γυρίζει.



War – Πόλεμος

20 Μαΐου 2014
Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΕ 8. Το όραμα της ειρήνης και η πραγματικότητα.

War, huh, yeah

What is it good for

Absolutely nothing

Uh-huh
War, huh, yeah
What is it good for
Absolutely nothing
Say it again, y’all

War, huh, good God

What is it good for

Absolutely nothing

Listen to me

Ohhh, war, I despise

Because it means destruction

Of innocent lives

War means tears

To thousands of mothers eyes

When their sons go to fight

And lose their lives

I said, war, huh

Good God, y’all

What is it good for

Absolutely nothing
Say it again

War, whoa, Lord

What is it good for

Absolutely nothing

Listen to me

War, it ain’t nothing

But a heartbreaker

War, friend only to the undertaker


Ooooh, war
It’s an enemy to all mankind
The point of war blows my mind
War has caused unrest
Within the younger generation
Induction then destruction
Who wants to die
Aaaaah, war-huh
Good God y’all
What is it good for
Absolutely nothing
Say it, say it, say it
War, huh
What is it good for
Absolutely nothing
Listen to me

War, huh, yeah

What is it good for

Absolutely nothing

Uh-huh
War, huh, yeah
What is it good for
Absolutely nothing
Say it again y’all
War, huh, good God
What is it good for
Absolutely nothing
Listen to me

War, it ain’t nothing but a heartbreaker

War, it’s got one friend

That’s the undertaker

Ooooh, war, has shattered
Many a young mans dreams
Made him disabled, bitter and mean
Life is much to short and precious
To spend fighting wars these days
War can’t give life
It can only take it away

Ooooh, war, huh

Good God y’all

What is it good for

Absolutely nothing
Say it again

War, whoa, Lord

What is it good for

Absolutely nothing

Listen to me

War, it ain’t nothing but a heartbreaker

War, friend only to the undertaker

Peace, love and understanding

Tell me, is there no place for them today
They say we must fight to keep our freedom
But Lord knows there’s got to be a better way

Ooooooh, war, huh

Good God y’all

What is it good for

You tell me
Say it, say it, say it, say it

War, huh

Good God y’all

What is it good for

Stand up and shout it
Nothing

Masters of War

13 Μαΐου 2014
Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΕ 8. Το όραμα της ειρήνης και η πραγματικότητα.
Come you masters of war
You that build the big guns
You that build the death planes
You that build all the bombs
You that hide behind walls
You that hide behind desks
I just want you to know
I can see through your masks.

You that never done nothin’
But build to destroy
You play with my world
Like it’s your little toy
You put a gun in my hand
And you hide from my eyes
And you turn and run farther
When the fast bullets fly.

Like Judas of old
You lie and deceive
When a war can be won
You want me to believe
But I see through your eyes
And I see through your brain
Like I see through the water
That runs down my drain.

You fasten all the triggers
For the others to fire
Then you set back and watch
When the death count gets higher
You hide in your mansion’
As young people’s blood
Flows out of their bodies
And is buried in the mud.

You’ve thrown the worst fear
That can ever be hurled
Fear to bring children
Into the world
For threatening my baby
Unborn and unnamed
You ain’t worth the blood
That runs in your veins.

How much do I know
To talk out of turn
You might say that I’m young
You might say I’m unlearned
But there’s one thing I know
Though I’m younger than you
That even Jesus would never
Forgive what you do.

Let me ask you one question
Is your money that good
Will it buy you forgiveness
Do you think that it could
I think you will find
When your death takes its toll
All the money you made
Will never buy back your soul.

And I hope that you die
And your death’ll come soon
I will follow your casket
On the pale afternoon
And I’ll watch while you’re lowered
Down to your deathbed
And I’ll stand over your grave
‘Til I’m sure that you’re dead.

All you need is love

14 Νοεμβρίου 2013

Δίστομο 1944

24 Οκτωβρίου 2013
Ένα εκπαιδευτικό βίντεο με θέμα τη σφαγή στο Δίστομο.
 Από τη μια οι θηριωδίες των Γερμανών και από την άλλη 
η μεγαλοψυχία των κατοίκων.
 Μέσα από ένα κείμενο του Σουηδού καθηγητή Στούρε Λιννέρ.
http://www.youtube.com/watch?v=Nny1GqfgpMU

ΠΗΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ BLOG ΤΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: http://theologosnaf.blogspot.gr

Ένα καντήλι σβήνει το φασισμό

24 Οκτωβρίου 2013

Η μαρτυρία του Γερμανού συγγραφέα Έρχαρτ Kέστνερ για μια γυναίκα στην Κρήτη 
που άναβε τα καντήλια στους τάφους των Γερμανών στρατιωτών λίγα χρόνια μετά 
τον πόλεμο. 
Μια ηχηρή απάντηση στο μίσος και στο φασισμό.
ΠΗΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ BLOG ΤΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: http://theologosnaf.blogspot.gr

Χριστιανοί: αγωνιστές της ειρήνης

21 Σεπτεμβρίου 2013
img2_6

      Ειρήνη δε σημαίνει να μην υπάρχει αντίσταση στην αδικία και στις επιθυμίες των ισχυρών. Ο ίδιος ο Χριστός, άλλωστε, κρατώντας το φραγγέλιο εκδίωξε τους εμπόρους από το ναό (Ιω. 2: 15).
pic26
 Η ειρήνη οφείλει να ταυτίζεται με το σεβασμό και την ισότιμη συνύπαρξη – όχι με την αποδοχή της αδικίας και τη νομιμοποίηση της σκλαβιάς.
Έτσι λοιπόν, δεν είναι σωστό να εξισώνονται οι θύτες με τα θύματα, ούτε κι ένας ιμπεριαλιστικός πόλεμος με έναν αμυντικό.  

Ο Χριστιανός δεν είναι μοιρολάτρης, ούτε ζει παθητικά πάνω στη γη. Όχι απλώς προτιμά την ειρήνη, αλλά αγωνίζεται ενεργά για την εδραίωσή της.
Και η Εκκλησία αδιάκοπα μέσα στους αιώνες εύχεται “υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου” (θεία Λειτουργία). 
Επί πλέον, στις μέρες μας οι εκπρόσωποι των Ορθόδοξων εκκλησιών συμμετέχουν σε διεθνείς συνάξεις για την ειρήνη και καταδικάζουν τον πόλεμο ως τρόπο επίλυσης των διαφορών.

 Βασικός άξονας αυτής της στάσης είναι η πεποίθηση της
Εκκλησίας οτι όλοι οι άνθρωποι είναι αδέρφια και ότι το φυλετικό
(και κάθε άλλο) μίσος είναι απαράδεκτο.
Οι λαοί οφείλουν να μάθουν να συνυπάρχουν δίχως να χάνουν την πολιτιστική και θρησκευτική τους ταυτότητα, αλλά και δίχως να επιθυμούν την εξόντωση όποιου διαφέρει από αυτούς.