Η προσφορά κι η ανθρωπιά να λάμψουν σαν αστέρι
το μοναχό συνάνθρωπο ας πιάσουμε απ’ το χέρι.
Είναι τα δώρα της καρδιάς και δε στοιχίζουν πράμα
μα κάνουν να’ναι αληθινό των Χριστουγέννων θαύμα !
Η προσφορά κι η ανθρωπιά να λάμψουν σαν αστέρι
το μοναχό συνάνθρωπο ας πιάσουμε απ’ το χέρι.
Είναι τα δώρα της καρδιάς και δε στοιχίζουν πράμα
μα κάνουν να’ναι αληθινό των Χριστουγέννων θαύμα !
Ζούμε στην εποχή της οθόνης και της εικόνας. Τα σημερινά παιδιά ήδη από πολύ νωρίς αποκτούν οικειότητα με τα smartphone ή τα tablet των γονιών τους γιατί πολύ απλά μετατρέπονται είτε σε κουδουνίστρες είτε σε συσκευές νανουρίσματος. Καθώς μεγαλώνουν δε, μαθαίνουν ότι το μαραφέτι αυτό είναι ένας θησαυρός όπου με ένα ανεπαίσθητο άγγιγμα μαθαίνουν να αντιμετωπίζουν την ανία τους ή την ανασφάλειά τους, πως μπορούν ανακαλύψουν ένα ολόκληρο κόσμο, πως μπορούν να ακούσουν, να δουν, να μάθουν και να παίξουν ό,τι θέλουν (ότι κάνει δηλαδή κι ένας ενήλικας). Είναι φυσικό επακόλουθο λοιπόν, αυτές οι «πολυλειτουργικές» συσκευές να διαγράψουν από το μυαλό των παιδιών δραστηριότητες που πραγματοποιούνται έξω από το σπίτι ή αν δεν γίνεται πλήρης διαγραφή σίγουρα μια απλή προτίμηση υπάρχει. Αυτή λοιπόν, φαίνεται να είναι η σύγχρονη πραγματικότητά μας.
Μία πραγματικότητα σαφώς που εμπεριέχει και θετικά και αρνητικά φτάνει να υπάρχει το μέτρο. Η χρήση των συσκευών αυτών στην καθημερινότητα του παιδιού ειδικά για τους σύγχρονους γονείς θεωρείται αυτονόητη για να μην πω και φυσιολογική.
Χαρακτηριστικές είναι οι εικόνες εκείνες που δείχνουν τα μέλη μιας οικογένειας να παίρνουν το γεύμα τους μπροστά στην τηλεόραση με την προσοχή όλων να είναι στραμμένη σε αυτό που προβάλλεται, ενώ η μεταξύ τους αλληλεπίδραση είναι ανύπαρκτη. Η συνήθεια αυτή συνεχίζει μέχρι και σήμερα, με κάποιες φυσικά παραλλαγές όπου το smartphone ή το tablet μπορεί να αντικαθιστά την τηλεόραση, και αφορά τόσο τα παιδιά όσο και τους γονείς, που λειτουργούν και ως συμπεριφορικό πρότυπο.
Το άμεσο όφελος είναι πως τα παιδιά τρώνε το φαγητό τους χωρίς πολλές αντιστάσεις, με τον γονέα να εξοικονομεί χρόνο και ψυχικά αποθέματα. Μακροπρόθεσμα όμως χάνονται σημαντικές ευκαιρίες σύνδεσης του γονέα με το παιδί του, οι οποίες είναι καίριας σημασίας για την υγιή συναισθηματική, νοητική και κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού. Ακούει πολλούς γονείς να λένε πως θέλουν να περάσουν ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά τους και συχνά νιώθουν άσχημα που δεν τον βρίσκουν μέσα σε μία απαιτητική καθημερινότητα. Ξεχνάνε ωστόσο ότι κάθε στιγμή καθημερινής επαφής, όπως είναι η ώρα του φαγητού, η ώρα του μπάνιου, η ώρα που ντύνονται ή που βρίσκονται μέσα στο αυτοκίνητο, αποτελεί για τα παιδιά αλλά και τους γονείς μία ευκαιρία σύνδεσης μεταξύ τους. Αρκεί να ενεργοποιήσει ο κάθε γονιός τις δικές τους φυσικές δυνάμεις για σύνδεση που θα του επιτρέψουν να συντονιστεί με το παιδί του.
Όλο και περισσότερο παρατηρούμε την μεγάλη επιρροή που ασκούν οι νέες τεχνολογίες στον τομέα της εκπαίδευσης. Οι υπολογιστές, το δίκτυο World Wide Web, και η διαχυτικότητα που προσφέρει το Internet, έχει παρακινήσει πολλούς ερευνητές να εξετάσουν τις δυνατότητες και τις προκλήσεις που τυχόν να έχουν στο τομέα της παιδείας.
Ο εκπαιδευτικός πρέπει να είναι ενήμερος γι’ αυτά τα μοναδικά παιδαγωγικά και εκπαιδευτικά πλεονεκτήματα που προσφέρουν οι νέες τεχνολογίες πριν αποφασίσει να τις χρησιμοποιήσει ,και να μην καταλήξει σ’ αυτές μόνο εξαιτίας της άμετρης αγάπης για την
τεχνολογία ή απλώς επειδή σήμερα η τεχνολογία έχει μπει στην ζωή μας.
Πραγματικά όμως στον τομέα αυτό, η τεχνολογία έχει πολλά να προσφέρει προς
όφελος και των μαθητών και των εκπαιδευτικών και της κοινωνίας. Οι μέσοι μαθητές θα αποκομίσουν πολλά οφέλη, ενώ οι ιδιοφυίες δεν θα περιορίζονται μόνο στην συγκεκριμένη διδακτέα ύλη, ούτε θα χρειάζεται να ακολουθούν αργούς ρυθμούς προς χάριν μερικών άλλων μαθητών. Στα παιδιά με ειδικές ανάγκες θα ανοιχθούν νέοι οπτικοί οδοί, ενώ ο αναλφαβητισμός σε ορισμένες περιοχές θα πάψει να υπάρχει.
Σύμφωνα με τον Niccolo Machiavelli “Δεν υπάρχει τίποτα πιο δύσκολο από το να σχεδιάσεις, τίποτα πιο αβέβαιο από την επιτυχία, τίποτα πιο αδύνατο στην υλοποίηση από
την δημιουργία ενός νέου συστήματος. Γιατί ο δημιουργός θα συναντήσει μεγάλη εχθρότητα απ’ αυτούς που ωφελούνται από την διατήρηση του παλιού συστήματος, ενώ από την άλλη θα συναντήσει απλώς αδιάφορους υποστηριχτές, εάν ορισμένοι πρόκειται να αποκομίσουν κάποια οφέλη από το καινούριο.”
Η διαρκώς αυξανόμενη χρήση των νέων τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνίας σε όλο σχεδόν το φάσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας σηματοδοτεί την έλευση μίας νέας εποχής με κύριο χαρακτηριστικό την ανάγκη χειρισμού της πληροφορίας και την ανανέωση της γνώσης με ταχείς ρυθμούς. Δημιουργούνται έτσι αυξημένες απαιτήσεις διαρκούς ενημέρωσης και κατάρτισης του ανθρώπινου δυναμικού.
Το εκπαιδευτικό σύστημα καλείται να αντιμετωπίσει την πρόκληση αυτή, προετοιμάζοντας τους αυριανούς πολίτες οι οποίοι θα κληθούν να ζήσουν σε μία κοινωνία διαρκούς ανανέωσης της γνώσης. Κύριο μέλημά του η διασφάλιση της ισότιμης και επαρκούς συμμετοχής όλων των πολιτών στη διαμορφούμενη Κοινωνία της Πληροφορίας. Υποχρέωση της πολιτείας είναι η εξασφάλιση για όλα τα παιδιά ίσων ευκαιριών στη μάθηση και στην απόκτηση των ικανοτήτων που θα τα καταστήσουν ικανά να παρακολουθούν απρόσκοπτα τις τεχνολογικές εξελίξεις και να εξοικειώνονται με αυτές, συμμετέχοντας ενεργά και ισότιμα στον ψηφιακό κόσμο του αύριο.
Η ευαισθητοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού των σχολείων, καθηγητών και μαθητών, στη χρήση των νέων τεχνολογιών και η παροχή σε όλους των αναγκαίων βασικών γνώσεων και των απαραίτητων δεξιοτήτων, αποτελεί πρωταρχικό και κρίσιμο παράγοντα για την απρόσκοπτη πρόσβασή τους στην Κοινωνία της Πληροφορίας. Η διδασκαλία της πληροφορικής και των νέων τεχνολογιών, καθώς και η εξοικείωση των μαθητών με τη χρήση των ηλεκτρονικών και οπτικοακουστικών μέσων και μέσων επικοινωνίας, πρέπει να αποτελούν μαθήματα βασικής παιδείας σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεται η ισότιμη συμμετοχή τους στο αυριανό ψηφιακό οικονομικό και κοινωνικό γίγνεσθαι.