Του Βάιου Διονυσόπουλου
“Ο παππούς ο Βάιος, ήταν ο πρώτος που με κράτησε στα χέρια του όταν γεννήθηκα και μετά τη μάνα μου, ο πρώτος που αντίκρισα. Εκείνος που μ’ έμαθε να λέω βρόμικα ανέκδοτα, ν’ αγαπώ τους αριθμούς και τις λέξεις, να σπάω καρύδια με την ψίχα ατόφια, να ρουφάω τον χυμό απ’ το καρπούζι με το καλαμάκι, να σφυρίζω με τα δάχτυλα, να μη φοβάμαι το σκοτάδι, να σέβομαι τα ζώα. Μαζί του έμαθα και ποδήλατο αλήτικο, αυθάδικο, επικίνδυνο και σχεδόν ποτέ καθιστό, κάργα στις ορθοπεταλιές και τα απαγορευμένα, αλλά με κάποιο περίεργο τρόπο, αξιοπρεπές και με σεβασμό στον κίνδυνο.”
Διαβάστε όλο το κείμενο.
Το διήγημα απέσπασε το 1ο ΒΡΑΒΕΙΟ στον 5ο Διασχολικό Διαγωνισμό Πολυτροπικού Διηγήματος με τίτλο «Ξετυλίγοντας το νήμα της δικής σου ιστορίας με λέξεις, εικόνες κι αριθμούς», που διοργάνωσαν τα εκπαιδευτήρια «Νέα Γενιά Ζηρίδη», το ΠΙΟΠ και οι Εκδόσεις Κέδρος το σχολικό έτος 2017-2018. Δείτε πληροφορίες ΕΔΩ.
Τα συγχαρητηρια μου στο μαθητη Βαιο Διονυσοπουλο ,μας συγκηνησε!Το διηγημα του ειναι εξαιρετικο ανταξιο πολλων καταξιωμενων λογοτεχνων!!!!