Που ζει

Ζει στα  βουνά  της  κεντρικής  και  νότιας  Ευρώπης , της  Ασίας  και  Αφρικής.  Στην Ελλάδα ζει  στην  Πίνδο, τον Όλυμπο, την Γκιώνα, τον  Παρνασσό, τα Βαρδούσια, την  Ικαρία, την  Αντίμηλο, τη Σαμοθράκη, τα Γιούρα και στα βουνά της  Μακεδονίας και της Θράκης . Ζουν στα  ψηλά βουνά σε κοπάδια. Τα Λευκά Όρη της Κρήτης είναι το μοναδικό μέρος στον κόσμο όπου ζουν τα αγριοκάτσικα Κρι-κρι.

Διατροφή

Είναι ζώο χορτοφάγο. Τρώει βλαστάρια, λουλούδια, χορτάρι, άκρες κλαδιών θάμνων και φλοιούς.

Η φροντίδα των μικρών

Το θηλυκό ύστερα από  εγκυμοσύνη  5  μηνών  , γεννά  1-2  μικρά  τα  οποία  μετά  από 3-4 μέρες ακολουθούν τη μαμά τους  στη βοσκή .Το μικρό ακολουθεί  τη  μητέρα του τους  πρώτους έξι μήνες της ζωής του. Το καλοκαίρι το θηλυκό και το μικρό του μένουν μαζί μακριά από τα αρσενικά.

Εχθροί

Οι εχθροί του είναι  ο άνθρωπος, ο λύκος  και ο λύγκας . Τα μικρά του κινδυνεύουν από την αλεπού και τον αετό.

Μας αρέσει που φροντίζει τα μικρά του με κάθε κόστος ! Μας αρέσει επίσης ότι είναι δυνατό ζώο και έχει μεγάλα κέρατα!

Βίντεο

Πηγές

«ΜΑΘΑΙΝΩ ΤΟΝ ΦΥΣΙΚΟ ΚΟΣΜΟ: Τα ζώα του δάσους», Γιάννη Σμυρνιωτάκη, εκδ. Ιππόκαμπος

http://www.crete.gr/el/pages/krikri.php

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Ο γλαύκος (ή μπλε) καρχαρίας αναγνωρίζεται εύκολα από το όμορφο χρωματιστό λεπτό σώμα του, το οποίο είναι ένα βαθύ μπλε σε όλη την πλάτη, με γαλάζιες σκιές στα πλάγια, και λευκό στην κοιλιά. Έχει μεγάλα μάτια, τριγωνικά δόντια, ένα κωνικό ρύγχος, μακριά θωρακικά πτερύγια, καθώς και ένα δεύτερο πολύ μικρότερο ραχιαίο πτερύγιο ραχιαίο πτερύγιο. Το επίμηκες ουραίο πτερύγιο του του δίνει δύναμη στο κολύμπι.

Οι γλαυκοκαρχαρίες σχηματίζουν κοπάδια διαχωρισμένα ανάλογα με το φύλο και μέγεθος.

ΠΟΥ ΖΕΙ

Οι μπλε καρχαρίες είναι ίσως το πιο διαδεδομένο είδος και ένα από τα πιο άφθονα από όλα τα είδη καρχαριών. Ζουν σε εύκρατα και τροπικά νερά σε όλο τον κόσμο. Είναι αποδημητικό είδος. Στον ανοιχτό ωκεανό ζει κοντά στην επιφάνεια, ενώ σε τροπικές θάλασσες προτιμά τα βαθύτερα, πιο δροσερά ύδατα. Αν και συνήθως ζει μακριά από τις ακτές, μπορεί και να πλησιάσει την ακτή ιδιαίτερα τη νύχτα.

ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ

Ο μπλε καρχαρίες γεννούν ζωντανά μικρά, μετά από μια περίοδο κύησης 9 έως 12 μηνών. Μπορεί να γεννηθούν έως και 135 νεογνά ανά γέννα, αλλά ο μέσος όρος είναι 25 έως 50. Ενηλικιώνονται όταν είναι περίπου πέντε έως έξι χρονών, ενώ ζουν έως 20 ετών.

ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Οι μπλε καρχαρίες τρέφονται κυρίως από σχετικά μικρά θηράματα, όπως οστεώδη ψάρια και καλαμάρια, αλλά μπορούν να επιτεθούν και σε μεγαλύτερη λεία. Παρά το γεγονός ότι συχνά κολυμπά αργά, είναι ικανός να κινηθεί πολύ γρήγορα για να κυνηγήσει τη τροφή του. Συχνά κυκλώνει το θήραμα του πριν από την επίθεση.

ΑΠΕΙΛΕΣ

Οι καρχαρίες είναι μεταξύ των πιο τρωτών ζώων λόγω του αργού ρυθμού ανάπτυξης και αναπαραγωγικής ωρίμανσης, της μεγάλης διάρκειας αναπαραγωγικής διαδικασίας και του μικρού αριθμού νεαρών ανά αναπαραγωγική περίοδο. Οι μπλε καρχαρίες μειώνονται καθώς αποτελούν παράπλευρες απώλειες της αλιείας. Στην ελληνική αγορά ένας μεγάλος αριθμός καρχαριών που ψαρεύονται σκόπιμα ή κατά λάθος πωλείται στην αγορά σαν γαλέος (ένα κοινό όνομα που δίνεται σε πολλά εμπορικά είδη καρχαρία). Πολλοί είναι και οι καρχαρίες που πέφτουν θύματα της ρύπανσης. Τα τοξικά μπορεί να επιβαρύνουν τον οργανισμό τους, ενώ τα πλαστικά που πετιούνται στη θάλασσα ενδέχεται να προκαλέσουν ζημιά στα βράγχια και τα πτερύγια.

ΒΙΝΤΕΟ

Βασισμένο σε εργασία των μαθητών Β.Π. και Ι.Ν. του τμήματος Ε2

ΠΗΓΕΣ

http://el.wikipedia.org/

www.arkive.org

http://archipelago.gr/

http://www.tovima.gr/society/article/?aid=337831

• ΜΕΓΕΘΟΣ ΣΩΜΑΤΩΣ :  80 – 130 ΕΚ.
• ΜΕΓΕΘΟΣ ΟΥΡΑΣ: 16 – 23 ΕΚ.
• ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΛΥΓΚΑ: 15 – 29 ΚΙΛΑ

Έχει μικρή καρδιά σε σχέση με το σώμα του και γι’ αυτό δεν μπορεί να τρέξει γρήγορα. Ωστόσο, μπορεί να ακούσει το πέρασμα ενός ζώου από απόσταση 500 μέτρων! Η όραση είναι το πιο σημαντικό αισθητήριο όργανο του λύγκα και είναι έξι φορές πιο ευαίσθητη, σε σχέση με την ανθρώπινη, στο σκοτάδι. Μπορεί να κολυμπήσει και μάλιστα γρήγορα. Μπορεί επίσης ν’ αναρριχάται στα δέντρα και να πηδά ψηλά.

ΠΟΥ ΖΕΙ

Ο ευρασιατικός λύγκας, ο οποίος έχει μάλλον εξαφανισθεί από την ελληνική επικράτεια όπου ζούσε ακόμη μέχρι πριν από μία πεντηκονταετία, είναι το τρίτο μεγαλύτερο σαρκοβόρο της Ευρώπης, μετά την αρκούδα και τον λύκο. Σήμερα ζει σε μεγάλα δάση της Σουηδίας, της Νορβηγίας, της Φινλανδίας και σε απομονωμένες περιοχές της Ευρώπης και της Ασίας. Τα τελευταία χρόνια έγιναν απόπειρες επανεισαγωγής του είδους σε κάποιες περιοχές της Ευρώπης με επιτυχέστερη αυτή που πραγματοποιήθηκε σε Βαλκανικές χώρες. Ο συνολικός πληθυσμός του υπολογίζεται σήμερα στα 7.000 άτομα. Αν και έχουν εντοπιστεί ελάχιστα ίχνη λύγκα στην ορεινή διασυνοριακή περιοχή μεταξύ Ελλάδας, ΠΓΔΜ, Αλβανίας και Βουλγαρίας, δεν υπάρχουν αξιόπιστα στοιχεία που να επιβεβαιώνουν μόνιμη παρουσία του στη χώρα μας. Η παρουσία του μειώθηκε ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 50 μετά την μεγάλης έκτασης αποδάσωση και την επέκταση των οδικών δικτύων που καταστρέφουν τους βιοτόπους.

ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Κυνηγά την νύχτα, κυρίως ελάφια, πρόβατα και αλεπούδες, θηράματα που μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερα σε μέγεθος από τον ίδιο. Mπορεί να περιμένει επί ώρες το θήραμά του, κρυμμένος πίσω από ένα βράχο ή ένα θάμνο. Την ημέρα μένει κρυμμένος σε σπηλιές ή κοιλότητες και κοιμάται. Συνήθως πνίγει πολλά ζώα, περισσότερα απ’ όσα αντέχει να φάει. Δεν τα τρώει όμως. Πίνει το αίμα τους και τρώει μόνο τα καλύτερα κομμάτια. Το υπόλοιπο το τρώνε οι λύκοι και οι αλεπούδες.

ΠΩΣ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΤΟΥ

Ένας θηλυκός λύγκας μπορεί να αλλάξει ακόμα και 12 φωλιές μέχρι να βρει ένα ασφαλές μέρος για τα μωρά της. Γεννά 2-3 μικρά, μετά από κυοφορία 8 μηνών. Για τις πρώτες 16 ημέρες, τα μικρά είναι τυφλά, και η μητέρα τους δεν απομακρύνεται από αυτά. Θηλάζουν για δύο μήνες. Τα μικρά του λύγκα μέχρι μια συγκεκριμένη ηλικία μένουν με τους γονείς τους ενώ από μια περίοδο και μετά πηγαίνουν μόνα τους για κυνήγι.

ΑΠΕΙΛΕΣ

Είναι είδος που απειλείται με εξαφάνιση σε πολλές χώρες της Ευρώπης και προστατεύεται από την ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία. Ο μόνος εχθρός του λύγκα είναι ο άνθρωπος και κυρίως το παράνομο κυνήγι του (η γούνα του είναι από τις πιο ακριβές). Μεγάλο ρόλο έπαιξε επίσης και η εξόντωση των μικρών οπληφόρων, κυρίως του ζαρκαδιού αλλά και του αγριόγιδου που αποτελούσαν μεγάλο μέρος της τροφής του, που τον έκανε να στραφεί σε οικόσιτα ζώα με αποτέλεσμα να θανατωθεί μεγάλος αριθμός λυγκών από βοσκούς.

ΒΙΝΤΕΟ

ΠΗΓΕΣ

el.wikipedia.org

http://www.arcturos.gr/

http://www.arkive.org/