Φυσικοί αριθμοί λέγονται οι αριθμοί 0, 1, 2 3……….. και συμβολίζονται με το γράμμα Ν Τους φυσικούς αριθμούς τους χρησιμοποιoύμε για να εκφράσουμε πλήθος, σειρά, κτλ. και μας διευκολύνουν στην καθημερινή επικοινωνία με τους ανθρώπους. Κάθε φυσικός αριθμός (εκτός από το 0) προκύπτει αν στον προηγούμενό του προσθέσω το 1.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Κλάσμα ή κλασματικός αριθμός είναι ο αριθμός που γίνεται από την κλασματική μονάδα, αν την πάρουμε πολλές φορές.
Κλασματική μονάδα είναι ένα από τα ίσα μέρη στα οποία χωρίζεται η ακέραια μονάδα.
Ο αριθμός που γράφεται κάτω από την κλασματική γραμμή λέγεται παρονομαστής, ενώ ο αριθμός που γράφεται πάνω από την κλασματική γραμμή λέγεται αριθμητής. Ο αριθμητής και ο παρονομαστής λέγονται όροι του κλάσματος.
Γνήσια κλάσματα λέγονται τα κλάσματα που είναι μικρότερα από την ακέραια μονάδα. Έχουν, δηλαδή, τον αριθμητή μικρότερο από τον παρονομαστή.
Καταχρηστικά λέγονται τα κλάσματα που είναι μεγαλύτερα από την ακέραια μονάδα. Έχουν, δηλαδή, τον αριθμητή μεγαλύτερο από τον παρονομαστή.
ΑΝΤΩΝΥΜΊΕΣ λέγονται οι λέξεις που μπαίνουν αντί για τα ονόματα, δηλαδή τα ουσιαστικά και τα επίθετα.
Τα είδη των αντωνυμιών είναι τα εξής:
1. ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ: (εγώ, εσύ, αυτός-αυτή-αυτό)
2. ΚΤΗΤΙΚΕΣ: (δικό μου, δικό σου, δικό του/ μου , σου του)
3. ΑΥΤΟΠΑΘΕΙΣ: (του εαυτού μου, του εαυτού σου, του εαυτού του)
4. ΟΡΙΣΤΙΚΕΣ: ( ο ίδιος, η ίδια, το ίδιο, μόνος, μόνη, μόνο)
5. ΔΕΙΚΤΙΚΕΣ: (αυτός, αυτή, αυτό, εκείνος, εκείνη, εκείνο, τέτοιος, τέτοια, τέτοιο, τόσος, τόση, τόσο, τούτος, τούτη, τούτο)
6. ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΕΣ: (τι, ποιος, ποια, ποιο, πόσος, πόση, πόσο)
7. ΑΝΑΦΟΡΙΚΕΣ: ( που, ό,τι, ο οποίος, η οποία, το οποίο, όποιος, όποια, όποιο, όσος, όση, όσο)
8. ΑΟΡΙΣΤΕΣ: (ένας, μια, ένα, κανένας, κανείς, καμιά, κανένα, κάποιος, κάποια, κάποιο, μερικοί, μερικές, μερικά, κάτι, κατιτί , τίποτα, τίποτε, κάμποσος, κάμποση, κάμποσο, κάθε, καθένας, καθεμιά, καθένα, καθετί, ο δείνα ή ο τάδε)
Ουσιαστικό λέγεται η λέξη που φανερώνει πρόσωπο (Νίκος), ζώο (γάτα) ή πράγμα (θρανίο), ενέργεια (δουλειά), κατάσταση (ύπνος) ή ιδιότητα (εξυπνάδα).
Τα ουσιαστικά ανάλογα με το τι δηλώνουν διακρίνονται:
1) Σε κύρια: όσα δηλώνουν ορισμένο πρόσωπο ή ζώο.
2) Σε κοινά: όσα δηλώνουν όλα τα πρόσωπα, ζώα ή πράγματα που ανήκουν στο ίδιο είδος ή που δηλώνουν κάποια ενέργεια,κατάσταση ή ιδιότητα.
3) Σε περιληπτικά: όσα δηλώνουν σύνολα προσώπων ή ζώων ή πραγμάτων.
4) Σε συγκεκριμένα: όσα κοινά ονόματα δηλώνουν πρόσωπα, ζώα ή πράγματα.
5) Σε αφηρημένα: όσα κοινά ονόματα δηλώνουν ενέργεια, κατάσταση ή ιδιότητα.
Δευτερεύουσα πρόταση λέγεται η πρόταση που δεν μπορεί να σταθεί μόνη της στο λόγο, αλλά εξαρτάται από μια κύρια ή από μια άλλη δευτερεύουσα της οποίας συμπληρώνει το νόημα· χρησιμοποιείται είτε ως όρος της πρότασης από την οποία εξαρτάται (υποκείμενο, αντικείμενο, κατηγορούμενο, προσδιορισμός) είτε ως επιρρηματικός προσδιορισμός.
Δείτε το σχετικό βίντεο παρακάτω:
Δείτε ακόμη την παρουσίαση:
Δείτε το στο slideshare.net
Στα ΒΔ του Νομού Καρδίτσας βρίσκεται ένα από τα πιο γραφικά χωριά της πατρίδας μας, το Φανάρι. Έχει χτιστεί σ’ ένα λόφο στην κορυφή του οποίου δεσπόζει ένα πανέμορφο βυζαντινό κάστρο. Είναι το πιο καλοδιατηρημένο κάστρο της δυτικής θεσσαλίας.Χτισμένο το 13ο αιώνα στην ίδια περίπου θέση, όπου στα αρχαία χρόνια υπήρχε η ακρόπολη της προομηρικής πόλης- κράτους Ιθώμης,αποτέλεσε σημείο μεγάλης αμυντικής αξίας.
Δείτε παρακάτω μερικές φωτογραφίες
Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ
- Η σωστή χρήση της γλώσσας τόσο στον προφορικό, όσο και στο γραπτό λόγο είναι δύσκολη υπόθεση. Εξάλλου η ελληνική είναι μία από τις δυσκολότερες γλώσσες του κόσμου. Όποιος κάνει λάθη δε σημαίνει πως είναι αμόρφωτος. Πολιτικοί και δημοσιογράφοι που έχουν ως εργαλείο τους τη γλώσσα, πολλές φορές κάνουν λάθη που μας αφήνουν άφωνους.
Μερικά από τα πιο συχνά λάθη που γίνονται είναι τα εξής:
- Είναι τριάμισι λεπτά και όχι τρεισήμισι λεπτά. Από τα τρία λεπτά και όχι τρεις λεπτά.
- Είναι τεσσερισήμισι ώρες και όχι τεσσεράμισι ώρες. Από τις τέσσερις ώρες κι όχι τέσσερα ώρες.
- Ραντεβού στη μία και όχι ραντεβού στις μία.
- Απαθανατίζω και όχι αποθανατίζω.
- Οκτώβριος και όχι Οκτώμβριος.
- Ο επικεφαλής, του επικεφαλής, τον επικεφαλής, οι επικεφαλής κλπ. (και όχι: τον επικεφαλή, του επικεφαλούς).
- Έχω κλίση στη μουσική (κλίνω) – πήρα κλήση από το δικαστήριο (καλώ).
- Κλείνω την πόρτα – κλίνω το ρήμα.
- Η σορός του θα εκτεθεί σε λαϊκό προσκύνημα – ο σωρός από ξύλα.
- Το τείχος της πόλης – ο τοίχος του σπιτιού. Προσοχή και στην ορθογραφία των παράγωγων τοιχίο (και όχι τοιχείο), τοίχωμα.
