Μέσα από μια γαλάζια και ροζ χρωματική πανδαισία με ποιητικό λυρισμό η νέα σερβίδα ζωγράφος Γκορντάνα Ραντόγιεβιτς μας παρουσιάζει μια συμπαθή εικόνα της Παναγίας που κυοφορεί το Θείο Βρέφος. Είναι καθισμένη στη γη και πίσω της φυλλώματα δένδρων την περιβάλλουν, αφήνοντας να φανεί ο ουρανός από ένα κυκλικό άνοιγμα που παίρνει τη θέση του φωτοστέφανου γύρω από την κεφαλή της. Τα μεγάλα κοντυλογραμμένα μάτια της μάς κοιτάζουν με αγάπη και στοργή θεομητορική, ενώ ταυτόχρονα αφήνουν να διαφανεί και το δικό της εσωτερικό σκίρτημα έκπληξης προ του μυστηρίου της θεϊκής κυοφορίας. Το σώμα της ντυμένο με ανοιξιάτικα ροζ, γαλάζια και μοβίζοντα ενδύματα συμβάλλει κι αυτό στο να προσεγγίσουμε την υπέρ λόγον κύησιν της Παρθένου αγαπητικά και ταπεινά.

Η εικόνα μας παρακινεί να γονατίσουμε κι εμείς μπροστά στο θαύμα. Μας ενθαρρύνει όμως εξ ίσου και να βιώσουμε τα θεϊκά γεγονότα μαζί με την Παναγία, που απεικονίζεται πολύ κοντινή και φιλική μας, σαν να μοιράζεται μαζί μας τη χαρά για τη σωτηρία του κόσμου, αλλά και την μητρική προσωπική σπαρταριστή της ευφροσύνη. Πρόκειται αναμφίβολα για ιδιαίτερα γόνιμη δημιουργία της ταλαντούχου ζωγράφου, η οποία έβαλε μαζί με τη θεολογία του θέματος και συμμετοχή στο θαύμα με ψυχή και με αίσθημα.

Δεν θα θέλαμε να γίνουμε σχολαστικοί συνιστώντας στη ζωγράφο να προσέχει στη σύνθεση του νατουραλιστικού τοπίου με το εικονιζόμενο βυζαντινότροπο άγιο πρόσωπο, για να μη βασκάνουμε τη χαρά του Πρωτοστάτη Αρχαγγέλου που προϋποτίθεται εδώ να παραληρεί με τον υπέρθεο χαιρετισμό “επί Σοί χαίρει Κεχαριτωμένη πάσα η κτίσις!”. Είναι προτιμότερο να αφεθούμε να χαρούμε ανυπόκριτα ένα εικόνισμα που, με την αθωότητα της ζωγραφικής του, ανοίγει δρόμο για το ξαναζωντάνεμα της προσέγγισης και προσκύνησής μας στην Αγία Εικόνα της Εκκλησίας μας.

π. Σταμάτης Σκλήρης

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ / Θεολόγου Καθηγητή

– Το «ανακάτεμα» της ύλης πλέον μού δίνει τη δυνατότητα να κάνω μεγαλύτερη χρήση της Αγίας Γραφής, των Πατέρων της Εκκλησίας και συγχρόνων θεολογικών γραφών. Τα προηγούμενα – συστηματικά μεν, πλην όμως προσανατολισμένα σε μία θεματική – βιβλία είχαν πιο στεγανή και στενή λογική (λογικό για αυτό που εξυπηρετούσαν).

– Δεν με δεσμεύει ένα βιβλίο και προσπαθώ (στα μέτρα των δυνατοτήτων μου) να μετατρέψω την ευελιξία αυτή σε ελευθερία σκέψης και κρίσεων, σε ζωντανή θεολογία και σε αγάπη για το μάθημα.

– Χρησιμοποιώ το πλούσιο υλικό των Φακέλων, αξιοποιώ το υλικό που έως τώρα είχα, μπαίνω και σε άλλα χωράφια και, σε συνδυασμό με τη μικρή μου εμπειρία, σχεδιάζω το μάθημά μου.

– ΕΠΙΛΕΓΩ από το υλικό και τις δραστηριότητες ό,τι με εξυπηρετεί, ό,τι ταιριάζει στις ανάγκες της τάξης μου και στη δική μου ιδιοσυγκρασία και λογική.

– Εδώ και τρεις μήνες εφαρμογής των ΝΠΣ, βλέπω μεγαλύτερο ενδιαφέρον, συμμετοχή και προβληματισμό στους μαθητές μου. (Σημείωση: εγώ τους δίδασκα και παλαιότερα…).

– Δεν χάνω χρόνο με όρους χωρίς περιεχόμενο, με θεωρίες συνωμοσίας και με γκρίνιες κινδυνολογίας και επερχόμενης καταστροφής.

Στο άρθρο αυτό εσωκλείεται και μία πρόσκληση:

Προσκαλείται όποιος είναι σφόδρα αντίθετος, να έρθει στο σχολείο μου και α) να παρακολουθήσει μαθήματά μου και να μού υποδείξει σε ποια σημεία προδίδεται η πίστη και η Ορθοδοξία και προωθείται η “πανθρησκεία”, β) να παρακολουθήσω εγώ μαθήματά του για το ποιο είναι το ενδεδειγμένο και ορθόδοξο μάθημα Θρησκευτικών. Διαμονή, διατροφή και μετακινήσεις περιλαμβάνονται στην προσφορά. Για όσο χρειαστεί…