Χαιρετισμοί της Αμαλίας Κ. Ηλιάδη, φιλολόγου-ιστορικού, Δ/ντριας 3ου Γυμνασίου Τρικάλων στις Σχολικές Εορτές για τις Εθνικές Επετείους (Σχολικό Έτος 2011-2012):
Αγαπητοί συνάδελφοι, αγαπητοί μαθητές και μαθήτριες
1)Στο πνεύμα της επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940, τιμώντας και αναδεικνύοντας τις αξίες και τα νοήματα ζωής που αυτή εκπροσωπεί, σας καλούμε να γιορτάσουμε το «ΟΧΙ» που έχει μείνει αξέχαστο στην ελληνική ιστορία και γεμίζει τις καρδιές των Ελλήνων με ενθουσιασμό και περηφάνια.
Είναι το «ΟΧΙ», που δια στόματος του τότε πρωθυπουργού Ιωάννη Μεταξά, βροντοφώνησε, και, στην πράξη, επικύρωσε και τίμησε ο ελληνικός λαός και ο ελληνικός στρατός στο αλβανικό μέτωπο, αναγκάζοντας τον αλαζόνα εισβολέα να υποστεί ταπεινωτικές ήττες και ντροπιασμένος να υποχωρήσει μέσα από τα αλβανικά σύνορα, περιμένοντας με αγωνία τη βοήθεια του ισχυρού του συμμάχου. Αυτή η νίκη τους οδήγησε στην απελευθέρωση της Ελλάδας στις 12 Οκτωβρίου 1944…
Οι ιστορίες των καθημερινών αυτών ηρώων δεν πρέπει να σβηστούν. Ιστορίες ανθρώπων που όρμησαν στις λόγχες του εχθρού, πολέμησαν, νίκησαν και μετά πήραν το βαρύ δρόμο της επιστροφής για να πολεμήσουν ξανά.
Αυτή τη βαριά κληρονομιά, έχουμε την υποχρέωση, – εμείς που ζούμε χάρη στις δικές τους θυσίες- να μην την ξεχνάμε. Πολύ περισσότερο δεν έχουμε το δικαίωμα να την αγνοούμε ή, το χειρότερο, να την περιφρονούμε.
Ας μην ξεχνάμε ότι ΠΑΤΡΙΔΑ δεν είναι μονάχα το παρελθόν που κουβαλάμε μέσα μας. Πατρίδα είναι και το παρόν, όπως το ζει ο καθένας.
Για όλους αυτούς τους λόγους σας καλώ να συμμετέχετε από καρδιάς στη σημερινή μας σχολική γιορτή.
2)Στις 21 Απριλίου του 1967 ο Γεώργιος Παπαδόπουλος “έβαλε την Ελλάδα στο γύψο”, ξεκινώντας μια Επταετία κατά την οποία η στρατιωτική δικτατορία θα καταργούσε όλες τις πολιτικές ελευθερίες, και οι φυλακίσεις, τα βασανιστήρια και οι εξορίες θα γινόταν καθημερινό φαινόμενο για κάθε Έλληνα. Αποκορύφωμα της αντίστασης ενάντια στη Χούντα θεωρείται το Πολυτεχνείο. Η κατάληψη της Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών τον Μάρτη του 1973 και η εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβρη του 1973, έσπασαν τον “γύψο” φόβου που είχε αιχμαλωτίσει τους Έλληνες, συνετέλεσαν, εν μέρει, στην πτώση της δικτατορίας και στην επιστροφή στην δημοκρατία, κυρίως δίνοντας ελπίδα στον λαό.
Κάθε Νοέμβρη, ο νους και η καρδιά μας είναι εκεί, στο Πολυτεχνείο, στην εξέγερση των φοιτητών, της νεολαίας και ολόκληρου του ελληνικού λαού κατά της χουντικής τυραννίας, το πάλης και μία από τις κορυφαίες στιγμές των αγώνων του λαού και της Κάθε Νοέμβρη, ο νους και η καρδιά μας είναι εκεί, στο Πολυτεχνείο, στην εξέγερση των φοιτητών, της νεολαίας και ολόκληρου του ελληνικού λαού κατά της χουντικής τυραννίας, το Νοέμβριο του 1973. Το Πολυτεχνείο ήταν η κορυφαία εκδήλωση της πάλης και μία από τις κορυφαίες στιγμές των αγώνων του λαού και της νεολαίας.
Τόσα χρόνια από την 17η Νοεμβρίου του 1973…άλλη μια επέτειος του “Πολυτεχνείου”, μία επέτειος για τον αγώνα των φοιτητών, των εργατών, των οικοδόμων, όλων των πολιτών ενάντια στη δικτατορία. Μια επέτειος που θυμίζει τον αγώνα του λαού για την ελευθερία, τον αγώνα του λαού για τη δημοκρατία. Και αν, σταδιακά με το πέρασμα των χρόνων, η επέτειος αυτή μπορεί να χάνει την αίγλη της, να αποτελεί μία ανάμνηση από το παρελθόν, μια κουκίδα, ίσως, στην ιστορία, για εμάς θα εξακολουθεί να αποτελεί την ζωντανή απόδειξη που πάντα θα θυμίζει ότι μια σπίθα αρκεί για να “μιλήσει” ο λαός.
3) Ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου ως Εθνικής Εορτής καθιερώθηκε με το διάταγμα 980, στις 15 Μαρτίου του 1838. Την ίδια χρονιά έγινε και ο πρώτος επίσημος εορτασμός.
Τελέστηκε δοξολογία στον ναό της Αγίας Ειρήνης, στην οδό Αιόλου. Πλήθος κόσμου είχε μαζευτεί και ανάμεσά τους ήταν και οι αγωνιστές της επανάστασης, οι οποίοι αποθεώθηκαν. Μετά τη δοξολογία, στήθηκε γλέντι στην πλατεία Κλαυθμώνος. Το βράδυ άναψαν φωτιές στην Ακρόπολη. Στον Λυκαβηττό στήθηκε ένας φλεγόμενος σταυρός, που έφερε την φράση «ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ». Από τότε η 25η Μαρτίου, γιορτάζεται κάθε χρόνο, σαν μέρα τιμής στους ήρωες της επανάστασης του 1821, μία από τις κορυφαίες στιγμές των αγώνων του λαού μας.
Συνήθως την 25η Μαρτίου θυμόμαστε το βασικό σύνθημα της Επανάστασης του 1821, Ελευθερία ή Θάνατος, το οποίο παραπέμπει και στο σχεδιασμό της σημαίας μας. Στην εθνική εορτή αυτή εστιάζουμε στο πρώτο διαζευκτικό, την Ελευθερία, το τελικό, απρόσμενο αποτέλεσμα του ξεσηκωμού του γένους υπό συνθήκες αντίξοες έως παράλογες. Δικαίως φυσικά, διότι χάρις σε αυτό το πνεύμα και στα συγκεκριμένα πρόσωπα, επώνυμα και ανώνυμα που το ενστερνίστηκαν και το ακολούθησαν έως το τέλος, οφείλουμε σήμερα την εθνική ανεξαρτησία μας. Συνεπώς, το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε είναι να εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας στη μνήμη αυτών των αφανών ευεργετών μας.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.