ailiadi's blog

Η Αμαλία Κ. Ηλιάδη γεννήθηκε στα Τρίκαλα Θεσσαλίας. Μετά την περάτωση της Μέσης Εκπαίδευσης εισήχθη, ύστερα από Πανελλαδικές εξετάσεις, ένατη κατά σειρά επιτυχίας και με υποτροφία, στο Τμήμα Ιστορίας -Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. Ολοκλήρωσε τις προπτυχιακές της σπουδές το 1989, παίρνοντας το πτυχίο της με ειδίκευση στην Ιστορία και με βαθμό 8,34 (Λίαν Καλώς). Το ίδιο έτος εισήχθη στον Διετή Κύκλο Μεταπτυχιακών Σπουδών του Τμήματος Ιστορίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠ.Θ. και πήρε Δίπλωμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (master) με ειδίκευση στη Βυζαντινή Ιστορία (Βυζαντινολογία) το 1992, οπότε και ολοκλήρωσε με βαθμό “άριστα” (9,8δ.) τον κύκλο των σπουδών της. Διδάσκει ως φιλόλογος στη Μέση/Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση από το 1992, διορίστηκε ως μόνιμη φιλόλογος  με τον πρώτο διαγωνισμό του Α.Σ.Ε.Π. του 1998, στον οποίο και είχε την πρώτη θέση πανελλαδικώς,  και σήμερα υπηρετεί ως λειτουργός της εκπαίδευσης στο Μουσικό Γυμνάσιο-Λύκειο Τρικάλων. Είναι κάτοχος του Κρατικού Πιστοποιητικού Γλωσσομάθειας στις ακόλουθες ξένες γλώσσες: Αγγλικά ΚΠΓ Γ1 (πολύ καλή γνώση), Γαλλικά ΚΠΓ Β2 (καλή γνώση), Γερμανικά ΚΠΓ Β2 (καλή γνώση).

Παράλληλα ασχολείται εντατικά με τη ζωγραφική και την ποίηση. Ως μορφές έκφρασης και μηχανισμοί εξισορροπιστικοί και εκτονωτικοί του πολύπτυχου ψυχισμού της, αποτελούν συναισθηματικές δικλείδες ασφαλείας μα και απαραίτητο συμπλήρωμα της ψυχοπνευματικής της “ενότητας”. Το αγαπημένο της υλικό ζωγραφικής είναι η τέμπερα και η υδατογραφία και τα αγαπημένα της θέματα, τα τοπία και οι νεκρές φύσεις. Η ζωγραφική της τείνει να συγκεράσει το συγκεκριμένο με το αφηρημένο. Όσο για την ποίησή της, γράφοντας νιώθει πως “απλώνει την ψυχή της στον ήλιο να στεγνώσει απ’ τ’ ανεμόβροχα του χειμώνα”.

Δ/νση Κατοικίας: Μιχ. Πιτσάκου 21, Τ.Κ. 42.100 Τρίκαλα

Τηλ.-Fax κατοικίας:2431071402

E-mail: ailiadi@sch.gr

Site: http://users.tri.sch.gr/ailiadi

http://www.thetidio.tripod.com/biographiko.htm

http://www.matia.gr/iliadi

https://blogs.sch.gr/ailiadi

Συγγραφική Δραστηριότητα:

1. Ο Κλήρος στο Μακεδονικό Αγώνα. Η συμβολή του στην οργάνωση και στην αντίσταση του Ελληνισμού. Πρότυπες Θεσσαλικές Εκδόσεις, Τρίκαλα, Αθήνα, 2003. ISBN 960-7146-83-2.

2. Πολιτική θεωρία και ιδεολογία των Βυζαντινών στην εποχή του Κωνσταντίνου Ζ΄Πορφυρογέννητου. Πρότυπες Θεσσαλικές Εκδόσεις. Τρίκαλα, Αθήνα, 2003. ISBN 960-7146-85-9.

3. Τα Πανεπιστήμια στο Μεσαίωνα. Το Πανεπιστήμιο του Παρισιού (12ος-15ος αι.). Ιστορία, ρόλος στις πνευματικές εξελίξεις, προεκτάσεις. Πρότυπες Θεσσαλικές Εκδόσεις. Τρίκαλα, Αθήνα, 2003. ISBN 960-7146-84-0.

4. Εσωτερικός Μονόλογος (ποιήματα 1997-1999). Πρότυπες Θεσσαλικές Εκδόσεις. Τρίκαλα, Αθήνα, 2003. ISBN 960-7146-82-4.

5. Παιδαγωγική. Το Σχολείο εργασίας: φιλοσοφία, στόχοι, και επιδράσεις. Αυτοέκδοση. Τρίκαλα, 2003. ISBN 960-92360-0-6.

6. Εγκατάσταση και Παρουσία Σλάβων στη Βυζαντινή Μ. Ασία απ’ τον 7ο ως τον 10ο αιώνα. Αυτοέκδοση. Τρίκαλα, 2003. ISBN 960-92360-2-2.

7. Τα “Θαύματα” του Αγίου Δημητρίου ως ιστορικές πηγές. Επιδρομές και Σλαβικές εποικίσεις εντεύθεν του Δουνάβεως. Αυτοέκδοση. Τρίκαλα, 2003. ISBN 960-92360-3-0.

8. Εικονομαχία και Αντιμοναχική στροφή (Κων/νος Ε΄). Αυτοέκδοση. Τρίκαλα, 2003. ISBN 960-92360-1-4.

9. Σημειώσεις και παρατηρήσεις στην ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας απ’ τον 11ο ως τον 15ο αι. Τα αγιολογικά κείμενα της περιόδου. (Συμβολή στη μελέτη των βίων των αγίων ως ιστορικών πηγών). Αυτοέκδοση. Τρίκαλα 2006. ISBN 960-92360-6-5. (Σελ. 361).

Βιβλιοκριτική από το λογοτεχνικό περιοδικό “Νέα Αριάδνη”, Κοινός Λόγος, Τριμηνιαία Έκδοση της “Πολιτιστικής Συνεργασίας”, Περίοδος Β’ , χρόνος 14ος, Τεύχος 61, Ιανουάριος-Φεβρουάριος-Μάρτιος 2009. Σελ. 12-13: Λογοτεχνία και Ιστορία, Οι Βίοι των Βυζαντινών Αγίων ως ιστορικές μαρτυρίες, Αμαλία Κ. Ηλιάδη: Η εκπαιδευτικός, η ιστορικός, η ποιήτρια, η ζωγράφος, η μελετήτρια του Βυζαντίου: “… Αξιοθαύμαστη για το πληθωρικό ταλέντο της σε τόσους πολλούς τομείς. Η “Πολιτιστική Συνεργασία” έχει αντλήσει πολλές πληροφορίες για τα ιστορικά άρθρα της “Νέας Αριάδνης” από τις πρωτότυπες μελέτες της Αμαλίας Κ Ηλιάδη. …Στο βιβλίο αυτό περιγράφεται μέσα από τους βίους ανδρών και γυναικών και με τρόπο τεκμηριωμένο, επιστημονικό, αλλά επίσης απλό και γλαφυρό, η περιρρέουσα κοινωνική ατμόσφαιρα σε σχέση με το μοναχικό βίο και τη στάση των Αυτοκρατόρων, τα γεγονότα, το κλίμα και οι αιτίες της παρακμής που οδήγησαν μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους (1204) στην οριστική πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και την Άλωση του 1453 από τους Τούρκους. (Οι ομοιότητες με τη σημερινή ελληνική κοινωνία είναι… ανατριχιαστικές και πιστοποιούν ότι οδηγούμαστε στην Τρίτη και οριστική Άλωση από τη Δύση σε συνεργασία με την Τουρκία, αν δεν .. ξυπνήσουμε από το λήθαργο της ευζωίας οι μεν, της εξαθλίωσης οι δε, κάτι που όλη η Υφήλιος αντιλαμβάνεται εκτός από τους Έλληνες).

Το βιβλίο έχει την αφιέρωση: “Στην αδερφή μου Βάσω Κ. Ηλιάδη, πολύτιμη βοηθό και συμπαραστάτη στο έργο μου και στην αγαπημένη μου μαμά Κωνσταντία Γρ. Μουργκόγια-Ηλιάδη”.

10. Οι Βίοι των Αγίων της Βυζαντινής περιόδου ως ιστορικές πηγές. (Σημειώσεις και παρατηρήσεις για τα Βυζαντινά αγιολογικά κείμενα της Μέσης περιόδου: 7ος-10ος αιώνας). Αυτοέκδοση. Τρίκαλα 2006. ISBN 960-92360-5-7. (Σελ. 468).

11. Νεότερες απόψεις για την εσωτερική ιστορία του Βυζαντίου κατά τον 7ο αιώνα. Αυτοέκδοση. Τρίκαλα 2006. ISBN 960-92360-4-9. (Σελ. 268).

12. Η φωνή της σιωπής (ποιήματα). Αυτοέκδοση. Τρίκαλα, Νοέμβριος 2006. ISBN 960-88210-4-5. (Σελ. 206).

Βιβλιοκριτική στο περιοδικό “Δευκαλίων ο Θεσσαλός” . Τριμηνιαίο Πολιτιστικό Περιοδικό Προβληματισμού Θεσσαλικού και λοιπού Ελλαδικού χώρου. Τεύχος 23. Δεκέμβριος 2008-Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2009. (σελ.80). Κωδικός 6931. ISSN 1790-6210.
Αμαλία Κ. Ηλιάδη, Η φωνή της σιωπής, ποιήματα. Γράφει ο Θάνος Αθανασόπουλος.

“Όταν η ποίηση είναι γνήσια, αγνή και πηγαία, γίνεται σημαντική συνομιλία και μουσική με δημιουργό και αποδέκτη την ίδια την ψυχή του ποιητή και των αναγνωστών και την ανάσα της γης, της φύσης που μας περιβάλλει και μας κατευθύνει. “Η Φωνή της Σιωπής”, ποιητική κατάθεση της ποιήτριας Αμαλίας Κ. Ηλιάδη, με εντυπωσιακά στοιχεία έμπνευσης και πρωτόγνωρη εσώψυχη φωνή, δίνει τη δυνατότητα σ΄ένα ευρύτατο αναγνωστικό κοινό να απολαύσει λέξεις, έννοιες, ιδέες, μουσική των στίχων, φιλοσοφική στόχαση και ανθρώπινα, πανανθρώπινα μυνήματα.

Να τι μας λέει η ποιήτρια στο ποίημά της: “Το σχετικό και το απόλυτο” (σελ. 86):

Τα ελαττώματα, οι ελείψεις ατελών ανθρώπων:

η ζήλεια, η “κακότητα”, η μικροψυχία

μ’ εμποδίζουν κάποτε τον ουρανό να φτάσω.

Ο θόλος του μου γνέφει από ψηλά:

“έλα στην ποίηση, στην ομορφιά, στην αλήθεια”.

Προσπαθώ να συγχωνευτώ με τη φύση, ν΄αγγίξω την αγάπη.

Τα ποιήματά της εκφράζουν την ίδια την ψυχή της. Απλά, δίχως καμιά επιτήδευση, δίχως καμία ιδιαίτερη προσπάθεια για στιχουργικές τελειότητες, με πολλή αγάπη για τη ζωή και τον έρωτα. Και να πως μας καταθέτει την “Κρυφή ευχή” της (σελ. 54):

Ξανοίγομαι

Μιλάω στη στιγμή σαν πεταμένο φυλλαράκι, σαν πέταλο τριαντάφυλλου

ριγμένο στο δρόμο

Είν΄η παρόρμηση.

Είμαι εγώ. Διψώ για αγάπη.

Είναι μια ποίηση γεμάτη από χαρά, αγάπη, νόστο, νοσταλγία, στοχασμό και προβληματισμό που περισυνέλεξε η ποιήτρια από το ανθισμένο λουλούδι της ζωής. Και θα κλείσω-παρά τη θέλησή μου-με τους στίχους του υπέροχου ποιήματος της εκλεκτής ποιήτριας Αμαλίας Κ. Ηλιάδη, του οποίου οι στίχοι με εκφράζουν πολύ. Θερμά συγχαρητήρια.

“Θα βάλω άσπρο πουκάμισο”

Θα βάλω άσπρο πουκάμισο

σαν πανί ο άνεμος να το φουσκώνει

να ταξιδέψω μέσα του σε ξένες πολιτείες

να φύγω από πλατείες μίζερες

να φύγω από δω που η θέα τους με πνίγει σαν αγχόνη

Θα βάλω άσπρο πουκάμισο.

Πάνω του θα κεντήσω περιστέρια γκρίζα

σαν αυτά που στο μπαλκόνι μου σκαλώνουν

και τα ματωμένα μάτια τους για την αγάπη με ρωτούν

κι εγώ δεν ξέρω να τους απαντήσω.

Θα βάλω άσπρο πουκάμισο. Κι όταν το βγάλω,

στο μέρος της καρδιάς θά’ χει ένα στίγμα κόκκινο,

απλωμένο σαν φύλλο τρυφερό

να σκεπάσει την ορφάνια του κόσμου”.

Κριτική λογοτεχνικών βιβλίων της Αμαλίας και της Βάσως Κ. Ηλιάδη, από τον κ. Νικόλαο Θ. Μαρσέλλο, ποιητή, κριτικό και επιστήμονα, μέλος του Λαογραφικού Μουσείου Αιτωλοακαρνανίας (έτος ιδρύσεως 1977).
1.Τα ποιήματα εις τις δύο ποιητικές συλλογές της κυρίας Αμαλίας Κ. Ηλιάδη «Η φωνή της σιωπής» και «Εσωτερικός Μονόλογος», αποσπούν το ενδιαφέρον του αναγνώστη δια τις επιτυχημένες εκφράσεις των συναισθημάτων της δημιουργού, με μια διαφανή, ειλικρινή λογική, που γίνεται νοητή από τον αναγνώστη και τον κάνει να συμφωνήσει. Σέβεται τη νοημοσύνη του, χωρίς να τον κάνει να εγκαταλείπει την προσπάθεια, λόγω ακατάληπτων, κενών της λογικής εννοιών, εντυπωσιακών αλλά άστοχων λέξεων, που, εδώ που τα λέμε, πάσχουν πολλά από τα ποιήματα αρκετών νέων….ποιητών και μερικές φορές και μερικών ποιητών. Τα ποιήματα είναι ενδιαφέροντα, με επιτυχημένη δομή, αποσπούν το ενδιαφέρον αυτού που θα ασχοληθεί μαζί τους και συμπληρώνουν τις δικές του σκέψεις για πολλά της ζωής και του συνανθρώπου.
2. Οι λογοτεχνικές δημιουργίες και σκέψεις από το βιβλίο «Άνθη στο χρόνο» της κυρίας Βάσως Ηλιάδη: Εις τα διηγήματά της υπάρχει νόημα με ενδιαφέρον. Αξιοποιεί τις προσωπικές της, ίσως, εμπειρίες από τη ζωή και τις κάνει λογοτέχνημα πετυχημένο. Το διήγημα «Ο πιο γλυκός θάνατος» εντυπωσιάζει με το ασυνήθιστο τέλος του, που ξαφνιάζει τον αναγνώστη, τυπώνοντάς το οπωσδήποτε στη μνήμη του. Εις τα ποιήματά της διακρίνει ο αναγνώστης τον σεβασμό προς την αντίληψή του και απολαμβάνει τους διαδοχικούς συλλογισμούς της, μιας μοναχικής ανθρώπινης ψυχής που κάνει εκείνη τη στιγμή παρέα με τον εαυτό της. Η δομή των ποιημάτων ξεκουράζει…».