Δε φοβάται να κλάψει για παλιούς πόνους ούτε να χαρεί για καινούριες ανακαλύψεις. Όταν νιώσει πως έφτασε η στιγμή, αφήνει τα πάντα κατά μέρος για την περιπέτεια που ονειρεύτηκε τόσο. Όταν καταλαβαίνει ότι βρίσκεται στα όρια της αντοχής του,

Ένας πολεμιστής του φωτός δεν περνά τις ημέρες του προσπαθώντας να παίξει το ρόλο που επέλεξαν οι άλλοι γι΄αυτόν.

2. Ένας πολεμιστής του φωτός γνωρίζει πως οι καλύτεροι δάσκαλοι του είναι οι άντρες με τους οποίους μοιράζεται το πεδίο της μάχης. Είναι επικίνδυνο να ζητήσεις μια συμβουλή. Αλλά είναι πολύ πιο ριψοκίνδυνο να τη δώσεις. Όταν ο πολεμιστής έχει ανάγκη από βοήθεια προσπαθεί να καταλάβει πως λύνουν – ή δε λύνουν οι φίλοι του τα προβλήματα τους. Αν αναζητά έμπνευση, διαβάζει στα χείλη του διπλανού του τα λόγια που ο φύλακας-άγγελος του θέλει να του ψιθυρίσει. ‘Όταν ο πολεμιστής είναι κουρασμένος ή απομονωμένος δεν ονειρεύεται γυναίκες και άντρες που βρίσκονται μακριά, ψάχνει αυτόν που βρίσκεται κοντά του και μοιράζεται τον πόνο του ή την ανάγκη του για τρυφερότητα με ευχαρίστηση και χωρίς ενοχές. Ένας πολεμιστής γνωρίζει ότι το πιο μακρινό αστέρι του Σύμπαντος εκδηλώνεται στα πράγματα που βρίσκονται γύρω του.

3. Από εδώ και στο εξής, και για μερικές εκατοντάδες χρόνια, το Σύμπαν θα βοηθάει τους πολεμιστές του Φωτός και θα εμποδίζει όποιον έχει προκαταλήψεις. Η ενέργεια της Γης χρειάζεται ανανέωση. Οι νέες ιδέες απαιτούν χώρο. Το σώμα και η ψυχή έχουν ανάγκη από νέες προκλήσεις. Το μέλλον έχει μετατραπεί σε παρόν κι όλα τα όνειρα, εκτός απ΄όσα εμπεριέχουν προκαταλήψεις θα έχουν τη δυνατότητα να εκδηλωθούν. Το ουσιώδες θα επιμείνει, το άχρηστο θα εξαφανιστεί. Ο πολεμιστής, όμως γνωρίζει πως δεν είναι δικό του καθήκον να κρίνει τα όνειρα του πλησίον του και δε χάνει το χρόνο του επικρίνοντας τις αποφάσεις άλλων. Για να πιστέψει στο δρόμο του, δεν έχει ανάγκη ν΄αποδείξει πως ο δρόμος του άλλου είναι λανθασμένος.

4. Ένας πολεμιστής του φωτός μοιράζεται τον κόσμο του με εκείνους που αγαπά. Προσπαθεί να τους προτρέψει να κάνουν αυτό που επιθυμούν αλλά που αποφεύγουν από έλλειψη θάρρους. Εκείνες τις στιγμές εμφανίζεται ο Αντίπαλος με δύο πλάκες στο χέρι. Στη μια γράφει: “Σκέψου περισσότερο τον εαυτό σου. Κράτησε για σένα τις ευλογίες, αλλιώς θα χάσεις τα πάντα”. Στην άλλη διαβάζει: “Ποιος είσαι εσύ για να βοηθήσεις του άλλους; Έχεις καταφέρει να δεις τα ελαττώματα σου;” Ένας πολεμιστής γνωρίζει ότι έχει ελαττώματα. Μα γνωρίζει επίσης ότι δεν μπορεί να απομακρυνθεί από τους συντρόφους του. Τότε εκσφενδονίζει τις δύο πλάκες στη γη, αν και σκέφτεται ότι περιέχουν κάποια βάση αλήθειας. Οι πλάκες γίνονται σκόνη και ο πολεμιστής συνεχίζει να παροτρύνει τον πλησίον του.

5. Ο πολεμιστής του Φωτός διαλογίζεται. Κάθεται σε μια ήσυχη γωνιά της σκηνής του και αφήνεται στο θεϊκό φως. Κάνοντας το, προσπαθεί να μη σκέφτεται τίποτα. Αποστασιοποιείται από την αναζήτηση της απόλαυσης, από τις προκλήσεις και τις αποκαλύψεις και αφήνει να εκδηλωθούν τα δώρα και η δύναμη. Παρ΄όλο που δεν τα αντιλαμβάνεται αμέσως, αυτά τα δώρα και αυτή η δύναμη καταλαμβάνουν την ύπαρξη του και θα επηρεάσουν την καθημερινή ζωή του. Ενώ διαλογίζεται, ο πολεμιστής δεν είναι ο εαυτός του αλλά ένα μόριο της Ψυχής του Κόσμου. Αυτές οι στιγμές του επιτρέπουν να κατανοήσει τις ευθύνες του και να δράσει με βάση αυτές. Ένας πολεμιστής του Φωτός γνωρίζει πως μέσα στη σιωπή της καρδιάς του υπάρχει μια τάξη που τον οδηγεί.

6. Ένας πολεμιστής του Φωτός έχει ανάγκη από αγάπη. Η στοργή και η τρυφερότητα αποτελούν μέρος της φύσης του όσο και το φαγητό, το ποτό και η απόλαυση του Καλού Αγώνα. Όταν ο πολεμιστής δε νιώθει ευτυχής μπροστά στο ηλιοβασίλεμα, κάποιο λάθος υπάρχει. Εκείνη τη στιγμή, διακόπτει τη μάχη και αναζητά συντροφιά, για να δουν μαζί το δειλινό. Αν έχει δυσκολίες να τη βρει, αναρωτιέται: “Μήπως. φοβήθηκα να πάω δίπλα σε κάποιον;” “Μήπως δέχτηκα αγάπη και δεν το κατάλαβα;” Ένας πολεμιστής του φωτός χρησιμοποιεί τη μοναξιά, αλλά δεν αφήνει τη μοναξιά να τον χρησιμοποιήσει.

7.Ένας πολεμιστής του φωτός δέχεται απόλυτα τον Προσωπικό Μύθο του. Οι σύντροφοι του σχολιάζουν: “Η πίστη του είναι εκπληκτική!” Ο πολεμιστής νιώθει περήφανος για μερικές στιγμές και αμέσως μετά ντρέπεται γι΄αυτό που ένιωσε, επειδή δεν κατέχει την πίστη που επιδεικνύει. Εκείνη τη στιγμή ο άγγελος του, του ψιθυρίζει. “Είσαι απλώς ένα όργανο του Φωτός. Δεν έχεις λόγο ούτε να καυχιέσαι ούτε να νιώθεις ένοχος. Υπάρχει μόνο λόγος να χαίρεσαι” Και ο πολεμιστής του Φωτός, γνωρίζοντας ότι είναι ένα όργανο, νιώθει πιο ήρεμος και ασφαλής.

8. Ένας πολεμιστής του Φωτός είναι αξιόπιστος. Κάνει κάποια λάθη, μερικές φορές θεωρεί τον εαυτό του πιο σημαντικό απ΄όσο πραγματικά είναι. Αλλά δε λέει ψέματα. Όταν ενώνεται με τους άλλους γύρω από τη φωτιά, συζητά με τους συντρόφους και τις συντρόφισσες. Ξέρει ότι τα λόγια του θα μείνουν φυλαγμένα στη μνήμη του Σύμπαντος σαν τεκμήριο της σκέψης του. Και ο πολεμιστής συλλογίζεται: “Γιατί να μιλάω τόσο αφού σε πολλές περιπτώσεις δεν είμαι ικανός να κάνω όλα όσα λέω;” Η καρδιά απαντάει: “Αφού υπερασπίζεσαι δημόσια τις ιδέες σου, πρέπει να καταβάλεις προσπάθειες να τις σέβεσαι στη ζωή σου”. Ακριβώς επειδή πιστεύει πως είναι αυτό που λέει, ο πολεμιστής του καταλήγει να γίνει αυτό που λέει πως είναι.