Η Δανειστική Βιβλιοθήκη
Η ανάγνωση βιβλίων και η καθιέρωση Δανειστικής Βιβλιοθήκης αποτελεί μέρος του Προγράμματος Σπουδών του Νηπιαγωγείου σαν ένα μέρος ενός περιβάλλοντος εγγραμματισμού όλων των παιδιών. Έτσι «ενθαρρύνει, προωθεί και υποστηρίζει την εξοικείωση των παιδιών με όλες τις εκφάνσεις της γλώσσας που αφορούν τον προφορικό και γραπτό λόγο» (Οδηγός Νηπιαγωγού)
Η Δανειστική Βιβλιοθήκη είναι μια προσπάθεια που γίνεται προκειμένου να έρθουν τα παιδιά κοντά στο ποιοτικό βιβλίο , να το αγαπήσουν, να αντλούν από αυτό γνώσεις και να διασκεδάσουν. Επιπλέον, είναι ένας ωραίος τρόπος για να δουν τα παιδιά πολλά και διαφορετικά βιβλία χωρίς να χρειαστεί οι γονείς να τα αγοράσουν.
Η εναλλαγή στα πρόσωπα που διαβάζουν το δανειζόμενο βιβλίο, γονείς, παππούς ή γιαγιά ή ακόμη και από μεγαλύτερα αδέλφια, βοηθάει τα παιδιά «να συνειδητοποιούν το σταθερό χαρακτήρα της γραπτής γλώσσας, αφού σε κάθε ανάγνωση το κείμενο παραμένει το ίδιο». (Γιαννικοπούλου 1998). Είναι πολύ καλό να δίνεται χρόνος στο παιδί να «διαβάσει» και με το δικό του τρόπο το βιβλίο ή να αναδιηγηθεί αυτά που άκουσε. Οι γλωσσικές δεξιότητες του προφορικού και γραπτού λόγου αναπτύσσονται μέσα από τη μίμηση αναγνωστικών συμπεριφορών. Τα παιδιά μιμούνται και υιοθετούν τις συμπεριφορές ανάγνωσης και γραφής με την επαναδιήγηση βιβλίων ασκώντας θετική επίδραση στη γλωσσική τους ανάπτυξη.
Το παιδί όταν παρατηρεί και συμμετέχει στην ανάγνωση, οδηγείται στην εξέλιξη των δεξιοτήτων του, στην ανάπτυξη του προφορικού λόγου και την ικανότητα της σκέψης. Όταν η συμπεριφορά αυτή της ανάγνωσης υποστηρίζεται και από τους γονείς, υιοθετείται και διατηρείται και στην ενήλικη ζωή. «Εξαιρετικής σημασίας για τη διαμόρφωση σχέσης ζωής με το βιβλίο έχει αποδειχθεί και η εγγραφή μικρών παιδιών σε δανειστικές βιβλιοθήκες». (Γιαννικοπούλου 1998).
Η καθιέρωση της Δανειστικής Βιβλιοθήκης στο Νηπιαγωγείο εμπλέκει τα παιδιά σε δραστηριότητες γραφής και ανάγνωσης π.χ. με τη συμπλήρωση της καρτέλας του βιβλίου ή τη γραφή του τίτλου του δανειζόμενου βιβλίου. Επίσης εμπλέκει και τους γονείς στη μαθησιακή διαδικασία, και δε νιώθουν αποκλεισμένοι αφού συνεργάζονται με τη νηπιαγωγό για την εδραίωση της σχέσης του παιδιού με το βιβλίο. Είναι μια καλή ευκαιρία για να περάσουν οι γονείς με τα παιδιά χρόνο δημιουργικά, διαβάζοντας μαζί τους το βιβλίο που έχει τα παιδί τους επιλέξει. Μερικές φορές η σχέση που δημιουργείται από μια τέτοια διαδικασία είναι πιο σημαντική και από την ίδια την ανάγνωση του βιβλίου.
Τα παιδιά όταν δανείζονται βιβλία μαθαίνουν να σέβονται αυτό που κατέχουν κατανοούν ότι δεν είναι δικό τους και ότι οφείλουν να το διατηρήσουν σε καλή κατάσταση μέχρι να το επιστρέψουν.
Βιβλιογραφία
Γιαννικοπούλου, A. (1998). Από την προανάγνωση στην ανάγνωση. Οδηγός για γονείς και εκπαιδευτικούς, Αθήνα, Καστανιώτης.
Οδηγός Νηπιαγωγού, Εκπαιδευτικοί σχεδιασμοί, Δημιουργικά περιβάλλοντα μάθησης ΥΠΕΠΘ, ΟΕΔΒ.2009
Γκλιάου, Γουργιώτου Η αξιοποίηση της βιβλιοθήκης στο νηπιαγωγείο ως μέσο για την εκπλήρωση στόχων του προγράμματος σπουδών της Γλώσσας.
