Τα τελευταία χρόνια, η παιδική ηλικία έχει αλλάξει και αυτό αντικατοπτρίζεται
στον τρόπο ψυχαγωγίας και εκπαίδευσης των παιδιών. Καλλιτεχνικά προγράμματα,
όπως το animation workshop, σχετίζονται με την προσπάθεια ανάπτυξης ενός οπτικοακουστικού αλφαβητισμού, που χαρακτηρίζεται από τους όρους Multiliteracy ή  Media Literacy. Αυτή η νέα τάση στην εκπαίδευση καλεί τους εκπαιδευτικούς να βρουν τρόπους να εντάξουν τα καλλιτεχνικά προγράμματα στο κυρίως σχολικό πρόγραμμα, να βρουν κατάλληλες μεθόδους διδασκαλίας της τέχνης και κατάλληλα καλλιτεχνικά προγράμματα για παιδιά. Παλαιότερα, κάποιος δεν θεωρούνταν αναλφάβητος, αν γνώριζε ανάγνωση και γραφή. Αντίθετα, σήμερα θεωρείται εξαιρετικά σημαντική η γνώση και η δυνατότητα κριτικής όσων παρουσιάζονται στα διάφορα μέσα.
Πιο συγκεκριμένα, το animation αποτελεί μια μορφή ψυχαγωγίας, η οποία συνήθως κρίνεται καταλληλότερη από τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς σε σύγκριση με τα παιχνίδια υπολογιστών ή πιο αποδεκτή από το παιδί σε σύγκριση με ένα βιβλίο.

Καθώς «το μυαλό ενός παιδιού δεν έχει ευρεία αφαιρετική ικανότητα για να σκεφτεί με λογικούς όρους τη λειτουργία των πραγμάτων γύρω του» οι συνδυαστικές αλυσίδες μέσω εικόνων, οι οποίες προσφέρονται από το animation, το βοηθούν να αντιληφθεί τον κόσμο. Προβάλλεται ένας κόσμος καινούριος και εντελώς άγνωστος στο παιδί, προκειμένου να δημιουργήσει έναν «χάρτη» σταθερών αξιών και να μπορέσει να βάλει σε μια τάξη τα ερεθίσματα που λαμβάνει. Άρα, υποσυνείδητα το παιδί μπορεί να λάβει, μέσω εικόνων και ήχων, ερεθίσματα και να αντιληφθεί αξίες και ανώτερες έννοιες ενώ ψυχαγωγείται.
Τα παιδιά κατακτούν περισσότερες γνώσεις, όταν απολαμβάνουν αυτό που κάνουν. Συνεπώς, η βιωματική γνώση που προσφέρει ένα animation workshop αξίζει να διερευνηθεί. Γενικά, η χρήση του animation, σαν εργαλείο για την ενθάρρυνση και την εξέλιξη της εκπαίδευσης των παιδιών, δεν είναι μόνο διασκεδαστική αλλά και
αποτελεσματική. Υπάρχουν αρκετές μελέτες που αποδεικνύουν ότι αν στη στείρα εκπαίδευση προστεθούν καινοτόμα στοιχεία, τότε το παιδί μπορεί να ενδιαφερθεί και να συμμετέχει περισσότερο. Αν η εκπαιδευτική διαδικασία εμπλουτιστεί με νέα στοιχεία, τότε ίσως μπορούν – τελικά – να αρθούν προβλήματα του παρελθόντος, όπως η διάσπαση της προσοχής, η αδιαφορία ή οι δυσκολίες εκμάθησης κάποιων γνωστικών αντικειμένων από τους μαθητές.

Οι μαθητές του Δ΄1 δημιούργησαν με τη βοήθεια του δασκάλου τους το πρώτο τους animation με ένα θέμα παρμένο από τη Μελέτη Περιβάλλοντος.Αξίζει να το δείτε!

Το επόμενό τους animation θα είναι μια ιστορία γραμμένη από τους ίδιους.