Αρχεία για 'Βιβλία' Κατηγορία

Σεπ 08 2020

Ανακοίνωση για διανομή βιβλίων και αγιασμό

Συντάκτης: κάτω από Βιβλία

Αγαπητοί γονείς και μαθητές μας
Σας ανακοινώνουμε ότι τη Δευτέρα 14/9/2020 θα πρέπει οι μαθητές του 7ου ΓΕΛ να έρθουν στο σχολείο βάσει του ακόλουθου προγράμματος:
Α΄ τάξη 8:30
Β΄τάξη 10:10
Γ΄τάξη 11:45
Επειδή οι μαθητές θα πάρουν και τα βιβλία τους πρέπει να διαθέτουν και τσάντα ή σακούλες.
Ο Αγιασμός θα γίνει την Τρίτη, αλλά την Τρίτη θα έρθουν όλοι οι μαθητές στις 8:15. Εκτιμάμε ότι θα σχολάσουν γύρω στις 11:00.

14 απαντήσεις μέχρι τώρα

Φεβ 15 2018

«Μιλώντας στην Αθηνά για το χάος και την πολυπλοκότητα»

Συντάκτης: κάτω από Βιβλία

Στις 12/2/2018 έγινε στον «Ιανό» η παρουσίαση του νέου βιβλίου του γνωστού μαθηματικού και συγγραφέα Τεύκρου Μιχαηλίδη που φέρει τον τίτλο «Μιλώντας στην Αθηνά για το χάος και την πολυπλοκότητα».

Με αφορμή και το γεγονός ότι το 2018 έχει χαρακτηρισθεί ως έτος μαθηματικών, το 7ο ΓΕΛ Καλλιθέας έδωσε το παρόν του στην εκδήλωση αυτή με τη παρουσία των καθηγητριών: Βώττα Παναγιώτας και Παπαδημητρίου Δωροθέας, καθώς και των μαθητών Καμπέρογλου Στέλιου, Καπερνέκα Ειρήνης, Κουκουλά Δημήτρη, Λάγαρη Μαρίας του Β2 και Σιμάτου Ανδρονίκης του Γ3. Ήταν μια πολύ γόνιμη εμπειρία για τα παιδιά, όχι μόνο γιατί παρακολούθησαν μια πολύ ενδιαφέρουσα και ευχάριστη συζήτηση για θέματα λογοτεχνίας και επιστήμης, αλλά και γιατί για πρώτη φορά μετείχαν σε μια εκδήλωση παρουσίασης βιβλίου.

14 απαντήσεις μέχρι τώρα

Φεβ 15 2018

Εμπλουτισμός των βιβλίων της Βιβλιοθήκης του σχολείου μας

Συντάκτης: κάτω από Βιβλία

Τον μήνα Φεβρουάριο εμπλουτίσαμε τη βιβλιοθήκη μας με 8 νέα βιβλία, τα 3 από τα οποία είναι χορηγία του εκδοτικού Οίκου ΠΑΤΑΚΗ ενώ τα άλλα 5 τα αγόρασε από το ταμείο του το 15μελές. Ό,τι κάνουμε πάντως για τη σχολική μας βιβλιοθήκη, το κάνουμε, κυρίως, για να αυξηθεί το ποσοστό των μαθητών μας που δανείζονται και διαβάζουν τα βιβλία της! Και ελπίζουμε να τα καταφέρουμε. 

14 απαντήσεις μέχρι τώρα

Απρ 16 2013

«O αλυσοδεμένος ελέφαντας» του Χόρχε Μπουκάι

Συντάκτης: κάτω από Βιβλία

Μια αληθινή ιστορία με δίδαγμα

Δεν μπορώ” του είπα. “Δεν μπορώ!”

“Σίγουρα;” με ρώτησε αυτός.

“Ναι. Πολύ θα ήθελα να μπορούσα να σταθώ μπροστά της και να της πω τι νιώθω… Ξέρω, όμως, ότι δεν μπορώ!!!”

Ο Χόρχε κάθισε σαν το Βούδα πάνω σ΄ εκείνες τις φριχτές μπλε πολυθρόνες του γραφείου του. Χαμογέλασε, με κοίταξε στα μάτια και, χαμηλώνοντας τη φωνή όπως έκανε κάθε φορά που ήθελε να τον ακούσουν προσεκτικά, μου είπε:

“Να σου πω μια ιστορία…” Και χωρίς να περιμένει να συμφωνήσω, ο Χόρχε άρχισε να αφηγείται:

Όταν ήμουν μικρός μου άρεσε πολύ το τσίρκο, και στο τσίρκο μου άρεσαν πιο πολύ τα ζώα. Μου έκανε τρομερή εντύπωση ο ελέφαντας που, όπως έμαθα αργότερα, είναι το αγαπημένο ζώο όλων των παιδιών. Στην παράσταση, το θεόρατο ζώο έκανε επίδειξη του τεράστιου βάρους του όγκου και της δύναμής του…Όμως, μετά την παράσταση και λίγο προτού επιστρέψει στη σκηνή, ο ελέφαντας στεκόταν δεμένος συνεχώς σ΄ ένα μικρό ξύλο μπηγμένο στο έδαφος. Μια αλυσίδα κρατούσε φυλακισμένα τα πόδια του.  Ωστόσο, το ξύλο ήταν αληθινά μικροσκοπικό κι έμπαινε σε ελάχιστο βάθος μέσα στο έδαφος.

Μολονότι η αλυσίδα ήταν χοντρή και ισχυρή, μου φαινόταν ολοφάνερο ότι ένα ζώο που μπορούσε να ξεριζώνει δέντρα με τη δύναμη του, θα μπορούσε εύκολα να λυθεί και να φύγει. Το θεωρούσα αληθινό μυστήριο. Μα τι τον κρατάει; Γιατί δεν το σκάει; Όταν ήμουν πέντε ή έξι ετών πίστευα ακόμα στη σοφία των μεγάλων. Ρώτησα τότε κάποιον δάσκαλο, τον πατέρα μου ή ένα θείο μου, για το μυστήριο του ελέφαντα. Κάποιος μου εξήγησε ότι ο ελέφαντας είναι δαμασμένος. Έκανα τότε την προφανή ερώτηση: “Κι αφού είναι δαμασμένος, γιατί τον αλυσοδένουν; “Δε θυμάμαι να πήρα κάποια ικανοποιητική απάντηση. Με τον καιρό, ξέχασα το μυστήριο του ελέφαντα με το παλούκι, και το θυμόμουν μόνο όταν βρισκόμουν με κάποιους που είχαν αναρωτηθεί κάποτε πάνω στο ίδιο θέμα.

Πριν από μερικά χρόνια ανακάλυψα – ευτυχώς για μένα – ότι κάποιος είχε αρκετή σοφία ώστε ν΄ ανακαλύψει την απάντηση.

Ο ελέφαντας του τσίρκου δεν το σκάει γιατί τον έδεναν σ΄ ένα παρόμοιο παλούκι από τότε που ήταν πολύ, πολύ μικρός. Έκλεισα τα μάτια και φαντάστηκα τον νεογέννητο ανυπεράσπιστο ελέφαντα δεμένο στο παλούκι. Είμαι βέβαιος ότι τότε το ελεφαντάκι είχε σπρώξει, τραβήξει και ιδρώσει πασχίζοντας να λευτερωθεί. Μα, παρόλες τις προσπάθειές του, δεν τα είχε καταφέρει, γιατί το παλούκι ήταν πολύ γερό για τις δυνάμεις του.

Φαντάστηκα ότι θα κοιμόταν εξαντλημένο και την επόμενη μέρα θα προσπαθούσε ξανά, και τη μεθεπόμενη το ίδιο… …Ώσπου μια μέρα, μια φρικτή μέρα για την ιστορία του, το ζώο θα παραδεχόταν την αδυναμία του και θα υποτασσόταν στη μοίρα του. Αυτός ο πανίσχυρος και θεόρατος ελέφαντας που βλέπουμε στο τσίρκο δεν το σκάει γιατί νομίζει ότι δεν μπορεί, ο δυστυχής. Η ανάμνηση της αδυναμίας που ένιωσε λίγο μετά τη γέννησή του είναι χαραγμένη στη μνήμη του. Και το χειρότερο είναι ότι ποτέ δεν αμφισβήτησε σοβαρά αυτή την ανάμνηση. Ποτέ μα ποτέ δεν ξαναπροσπάθησε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του…

Έτσι είναι, Ντεμιάν. Όλοι είμαστε λίγο – πολύ σαν τον ελέφαντα του τσίρκου. Περιδιαβαίνουμε τον κόσμο δεμένοι σε εκατοντάδες παλούκια που μας στερούν την ελευθερία. Ζούμε πιστεύοντας ότι “δεν μπορούμε” να κάνουμε ένα σωρό πράγματα , απλώς επειδή μια φορά, πριν από πολύ καιρό, όταν ήμαστε μικροί, προσπαθήσαμε και δεν τα καταφέραμε. Πάθαμε τότε το ίδιο με τον ελέφαντα. Χαράξαμε στη μνήμη μας αυτό το μήνυμα: “Δεν μπορώ, δεν μπορώ και ποτέ δε θα μπορέσω.”

Ο Χόρχε έκανε μια μεγάλη παύση. Ύστερα πλησίασε, κάθισε στο πάτωμα μπροστά μου και συνέχισε:“Αυτό σου συμβαίνει, Ντέμι. Ζεις μέσα στα όρια της ανάμνησης ενός Ντεμιάν που δεν υπάρχει πια, εκείνου που δεν τα κατάφερε. Ο μοναδικός τρόπος να μάθεις εάν μπορείς, είναι να προσπαθήσεις πάλι με όλη σου την ψυχή…Με όλη σου την ψυχή!

Αφιερωμένο, σε όλους όσοι παραμένουμε δεμένοι σε μικρά ή μεγάλα παλούκια και μη συναισθανόμενοι την τρομερή μας δύναμη, δειλιάζουμε και δεν κάνουμε ένα βήμα μπροστά…

14 απαντήσεις μέχρι τώρα

Μαρ 23 2013

κατήχηση μνήμης και εξήγηση

Το επταήμερο κύλησε μες στην ανησυχία. Οπως συμβαίνει συχνά τα τελευταία χρόνια. Πυροβολισμοί στη Ζωοδόχου Πηγής από βαποράκια, λίγη ώρα αφότου πέρασα απ’ εκεί πηγαίνοντας στο σαββατιάτικο απεριτίφ της αντροπαρέας. Ληστεία μετά ξυλοδαρμού για το παιδί μιας φίλης, λίγο παραπάνω στην οδό Ασκληπιού· του πήραν το κινητό και το χαρτζιλίκι, και τον γρονθοκοπούσαν τρεις στα νεφρά και στο κεφάλι. Εγινε το στομάχι κόμπος· ασθμαίνων, έκανα ένα μικρό μάθημα αυτοπροστασίας στους γιους που κυκλοφορούν ανά τας Αθήνας. Ανακάλυψα ότι γνώριζαν περισσότερα απ’ όσα τους έλεγα. Η ανησυχία μου δεν εκόπασε πάντως, φώλιασε.

Λίγες μέρες αργότερα, είδα τη φωτογραφία μικρών παιδιών σε νεοναζιστικό κατηχητικό. Κάπου στην Αττική, οι νεοναζί κάνουν «Διάπλαση των παίδων», μαγαρίζοντας ακόμη και τη θερινή παιδική μνήμη από τους πανόδετους τόμους της δημοτικής βιβλιοθήκης Μυκόνου. Στην ηλικία περίπου που ξεφύλλιζα τα «Σας ασπάζομαι, Φαίδων» και τα λιθόγραφα Κλασικά Εικονογραφημένα, Αθλίους, Λόρδο Τζιμ, Σίλας Μάρνερ, Τελευταίο Μοϊκανό, στην ηλικία που κατηχητικό σήμαινε ολίγο Ευαγγέλιο αγάπης, με Σαμαρείτιδες και πετεινά, πολλή μπάλα και ελευθερία, στην ίδια περίπου ηλικία αντίκρισα παιδιά να μπολιάζονται στο μίσος και στον φυλετισμό, να παραγεμίζουν τα άγραφα μυαλά τους με δηλητήριο και μισαλλοδοξία. Αυτό ήταν πιο ανησυχητικό κι από τις σφαίρες των ενήλικων ντίλερ, των ληστών και των παρανόμων, γιατί ένιωθα την κακία να φεύγει πια από τη σφαίρα του περιθωρίου και να απλώνεται στην κανονικότητα, να καταλαμβάνει το μέινστριμ, να κυριεύει παιδικές ψυχές και λαϊκά νοικοκυριά. Δεν ήταν πια ανησυχία, ήταν εφιάλτης.

Απαντήσεις και παρηγοριά μού έδωσε παραδόξως ένα βιβλίο, που εξιστορεί και εξηγεί το Κακό, όπως ενσαρκώθηκε στα μέσα του 20ού αιώνα, στην καρδιά της Ευρώπης. «Το Αουσβιτς, όπως το εξήγησα στην κόρη μου» είναι ό,τι είπε στη 14χρονη Ματίλντ, η ιστορικός Ανέτ Βιβιορκά, απαντώντας στις πιο απλές, στις πιο δύσκολες ερωτήσεις ενός παιδιού. Τι ήταν η Τελική Λύση; Τι είναι γενοκτονία, Ολοκαύτωμα, Shoah; Γιατί σκοτώνανε παιδιά; Τι είναι το τατουάζ στο χέρι της Μπερτ; Εφταιγαν όλοι οι Γερμανοί; Τι είναι το χρέος της μνήμης;

Το βιβλιαράκι (εκδ. Πόλις) διαβάζεται με μια ανάσα. Μάλλον, με κομμένη την ανάσα. Ακόμη κι αν έχεις διαβάσει τα άπαντα του μεγάλου Πρίμο Λέβι, η ζεστή μητρική ομιλία της Βιβιορκά συμπυκνώνει αλήθειες, εξηγήσεις, απαντήσεις και ανοιχτά ερωτήματα, χωρίς δράμα, αλλά με δύναμη και αμεσότητα μοναδικές. Ετσι όπως θα ήθελε κάθε γονιός να εξηγήσει στο παιδί του τα μεγάλα του κόσμου που πέρασε και του κόσμου που διαρκώς έρχεται.

Στα παιδιά που ακούνε την κατήχηση μίσους, θα διάβαζα σαν αντίδοτο τέτοια βιβλία, σαν της Βιβιορκά. Λόγια εξήγησης και κατανόησης, λόγια συγχώρεσης και αλληλοπεριχώρησης, αλλά και λόγια μαχητικά, που αγωνίζονται να κρατήσουν ζωντανή τη μνήμη. Να θυμάσαι, για ν’ αγαπάς τη ζωή.

«Ενας ιστορικός, ο Ιγκνατσί Σχίπερ, ο οποίος πέθανε στο στρατόπεδο του Μάιντανεκ, το εξηγεί πολύ καλά: “Ολα εξαρτώνται από αυτούς που θα μεταφέρουν τη μαρτυρία τους στις μέλλουσες γενιές, από αυτούς που θα γράψουν την ιστορία τούτης της εποχής. Η ιστορία γράφεται, κατά κανόνα, από τους νικητές. Ολα όσα γνωρίζουμε για τους λαούς που εξοντώθηκαν είναι όσα ήθελαν να πουν οι διώκτες τους. Εάν οι διώκτες μάς νικήσουν, εάν αυτοί γράψουν την ιστορία τούτου του πολέμου, τότε ο αφανισμός μας θα παρουσιαστεί ως μία από τις ωραιότερες σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας, και οι μέλλουσες γενιές θα αποτίσουν φόρο τιμής στο θάρρος αυτών των σταυροφόρων. Ο λόγος τους θα είναι Ευαγγέλιο. Μπορούν έτσι να αποφασίσουν να μας σβήσουν από τη μνήμη του κόσμου σαν να μην υπήρξαμε ποτέ, σαν να μην υπήρξε ποτέ ο πολωνικός εβραϊσμός, το γκέτο της Βαρσοβίας, το Μάιντανεκ”».

Αντί για μαθήματα ανησυχίας, θα πείσω τους γιους μου να διαβάσουν αυτό το βιβλίο. Σαν μάθημα μνήμης, και σαν εξήγηση – δηλαδή σαν αντίδοτο στο μίσος, στον φυλετισμό, στον αφανισμό ανθρώπου από άνθρωπο. Γιατί, όπως σημειώνει με πικρή διαύγεια η Ρίκα Μπενβενίστε στο επίμετρο: «Απεχθάνομαι την ψυχρή αποστασιοποίηση, την απουσία θυμού, θλίψης και απορίας στις επιστημονικές εξηγήσεις. Δεν έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στην εξήγηση. Ομως, δεν ξέρω κάτι καλύτερο».

Του Νίκου Ξυδάκη

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

14 απαντήσεις μέχρι τώρα

Νοέ 30 2012

ο κύκλος των μουσείων

Από το 1997, ο Όμιλος Λάτση και η Eurobank EFG υπό την αιγίδα και το συντονισμό του Ιδρύματος Ιωάννη Σ. Λάτση εκδίδουν κάθε χρόνο έναν τόμο αφιερωμένο σε ένα αρχαιολογικό μουσείο, με σκοπό τη δημιουργία μιας σειράς λευκωμάτων που, με την επιστημονική εγκυρότητα και την αισθητική τους προσέγγιση, συμβάλλουν στη βαθύτερη γνώση και κατανόηση των επιμέρους σελίδων της ιστορίας του ελληνικού πολιτισμού.

http://www.latsis-foundation.org

14 απαντήσεις μέχρι τώρα

Απρ 25 2012

Η εταιρεία των Πολιτών

Συντάκτης: κάτω από Βιβλία

Βιβλίο: «Η εταιρεία των Πολιτών. Τι έχουν να διδαχθούν οι ηγέτες του σήμερα από την Αθηναϊκή Δημοκρατία, την πρώτη δημοκρατία στον κόσμο» (Br. Manville & J. OberΕκδ. Κλειδάριθμος, 2003).


«…η αθηναϊκή προσέγγιση στην οργάνωση ανθρώπων – ως αυτοδιοικούμενων πολιτών που μοιράζονται μεταξύ τους γνώσεις – στηριζόταν σε τρία βασικά στοιχεία: τις δημοκρατικές αξίες, τις δομές διακυβέρνησης και τις συμμετοχικές πρακτικές. Αυτό το δυναμικό σύστημα χρησίμευσε ως η αρχιτεκτονική που υποστήριξε τη διακοσάχρονη ακμή καινοτομίας και αριστείας της Αθήνας – και οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι η ίδια προσέγγιση κρύβει το μυστικό για τη δημιουργία σύγχρονων βιώσιμων “εταιρειών πολιτών.” Αυτή η μελέτη αποκαλύπτει πώς λειτουργούσε στην πράξη η πρώτη εταιρεία πολιτών- πώς δεκάδες χιλιάδες άτομα παρακινούνταν να συνεργαστούν μαζί και για υψηλούς σκοπούς και για άριστες επιδόσεις, και πώς,αντιμετωπίζοντας μεγάλους πολέμους και συνταγματικές κρίσεις, οι παθιασμένοι πολίτες δεν το έβαλαν κάτω, συσπειρώθηκαν και δρομολόγησαν μια απαράμιλλη περίοδο καινοτομίας στις τέχνες, τη λογοτεχνία, το θέατρο, τις επιστήμες, τη φιλοσοφία, και τη στρατιωτική στρατηγική»

Στο επισυναπτόμενο αρχείο υπάρχει και μια δικιά μου απόπειρα να δημιουργήσω ένα νοητικό χάρτη του βιβλίου στην προσπάθειά μου να το κατανοήσω.

Δες επισυναπτόμενο «εταιρεία πολιτών+Mind map.pdf»

Αναστάσιος Λαδιάς, Σύμβουλος Πληροφορικής

14 απαντήσεις μέχρι τώρα

Μαρ 09 2012

“Συνδεδεμένοι, η εκπληκτική δύναμη των κοινωνικών δικτύων και πως αυτά διαμορφώνουν τη ζωή μας”

Συντάκτης: κάτω από Βιβλία,Κόσμος

«Συνδεδεμένοι, η εκπληκτική δύναμη των κοινωνικών δικτύων και πως αυτά διαμορφώνουν τη ζωή μας»

(N. Christakis, J. Fowler – Εκδ. Κάτοπτρο)

Ο Νίκολας Α. Χρηστάκης, είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Harvard. Ειδικότερα, καθηγητής ιατρικής κοινωνιολογίας στο Τμήμα Πολιτικής Υπηρεσιών Υγείας και καθηγητής ιατρικής στο Τμήμα Ιατρικής (αμφότερα της Ιατρικής Σχολής), και καθηγητής κοινωνιολογίας στο Τμήμα Κοινωνιολογίας της Σχολής Τεχνών και Επιστημών. Το 2009, το περιοδικό Time τον συμπεριέλαβε στον κατάλογο των εκατό προσωπικοτήτων με τη μεγαλύτερη επιρροή στον πλανήτη, ενώ το περιοδικό Foreign Policy στον κατάλογο των εκατό πλέον σημαινόντων στοχαστών στον κόσμο.

Ο JAMES Η. FOWLER (Τζέιμς Χ. Φόουλερ) είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο. Η έρευνά του αφορά τα κοινωνικά δίκτυα, την εξέλιξη της συνεργασίας, την πολιτική συμμετοχή, τη συμπεριφορική οικονομία και την επίδραση της γενετικής στην πολιτική συμπεριφορά.

Από τον πρόλογο για την ελληνική έκδοση:

«… Γεννιόμαστε σε συγκεκριμένες οικογένειες (και έχουμε συγγενείς που δεν τους επιλέγουμε), γνωρίζουμε ανθρώπους στο σχολείο και αναπτύσσουμε επαγγελματικές σχέσεις. Συνάπτουμε φιλίες με άτομα που μένουν κοντά μας ή έρχονται στο σχολείο μαζί μας επιλέγουμε φίλους που μας μοιάζουν και γνωρίζουμε το έτερόν μας ήμισυ μέσω κοινών φίλων. Όλες αυτές είναι βασικές παρατηρήσεις του κοινού νου για τον κόσμο μας. Ωστόσο, καθώς στην πορεία της ζωής μας όλοι αλληλεπιδρούμε με πολλούς άλλους και καθώς καθένας από αυτούς τους άλλους αλληλεπιδρά με επίσης άλλους ανθρώπους, συγκροτούμε τον εαυτό μας μέσα σε ένα είδος απέραντου ανθρώπινου ιστού. Ο ιστός αυτός έχει κάθε είδους ασύλληπτες ιδιότητες, οι οποίες μας επηρεάζουν όλους μας με τρόπους που αδυνατούμε να ελέγξουμε ‐πολύ περισσότερο δε σε μια συμπαγή και πρόσχαρη χώρα όπως η Ελλάδα. Έτσι, τα κοινωνικά μας δίκτυα ‐οι φίλοι μας, οι φίλοι των φίλων μας, ακόμη και οι φίλοι των φίλων των φίλων μας (άνθρωποι που μας είναι εντελώς άγνωστοι)‐ μπορούν να επηρεάσουν τα συναισθήματα, την υγεία, την ευμάρεια, τις πολιτικές μας απόψεις και πολλά άλλα ακόμη. Με άλλα λόγια, αυτού του είδους οι προσωπικές συνδέσεις μου με την Ελλάδα, ο τρόπος που έχουν σχηματιστεί, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο με έχουν επηρεάσει στο πέρασμα των χρόνων, αναδεικνύουν μερικές από τις πιο γενικές και ισχυρές δυνάμεις που διερευνώνται στο βιβλίο. Αυτές οι δυνάμεις ‐σύνδεσης και επιρροής‐ σχετίζονται με τον καθένα μας, και, στην πραγματικότητα, οι εν λόγω διαδικασίες είναι τόσο θεμελιώδεις για την ύπαρξή μας, ώστε οι Έλληνες τις έχουν αναγνωρίσει από την αρχαιότητα. Από τον Πλάτωνα, στο έργο του λύσις, και μετά, στοχαστές έχουν προσπαθήσει να κατανοήσουν την ανθρώπινη συμπεριφορά μέσω της μελέτης των ατόμων ή των ομάδων. Η σύγχρονη επιστήμη των κοινωνικών δικτύων βοηθά να προχωρήσει αυτή η συζήτηση, διότι ασχολείται με το πώς ακριβώς τα άτομα συνομαδώνονται και πώς το όλον υπερβαίνει το άθροισμα των μερών του. Ποια είναι η θέση μας στο δίκτυο και πώς αυτό επηρεάζει τη ζωή μας; Οι αρχαίοι είχαν κατανοήσει ότι κανένας άνθρωπος δεν υπάρχει αφ’ εαυτού και, όπως σημειώνει ο Αριστοτέλης στα Ηθικά Νικομάχεια, «Κανείς δεν θα ήθελε να ζει χωρίς φίλους, ακόμη και αν είχε όλα τα υπόλοιπα αγαθά».

Nicholas Α. Christakis

Ιανουάριος 2010

«…Τα wiki είναι ανάλογα των εκλογών, των αγορών και των κοινωνικών αναταραχών, με τη μόνη διαφορά ότι σχετίζονται με τη γνώση, αντί για τις ψήφους, τις εμπορικές συναλλαγές και τα συναισθήματα. Οι εθελοντές δουλεύουν ανεξάρτητα αλλά σε συνεργασία, ώστε να δημιουργήσουν κάτι το οποίο δεν υπάρχει στα άτομα, ούτε μπορεί να επιτευχθεί από μεμονωμένα άτομα… Μέσω της συλλογής και της αξιολόγησης πληροφοριών από πολλαπλές πηγές, τα wiki ανοίγουν ένα μονοπάτι προς τη γνώση παρόμοιο με τα σμήνη πουλιών που επιλέγουν προς τα πού να πετάξουν. Ο λόγος για τον οποίο η Wikipedia λειτουργεί τόσο εντυπωσιακά καλά είναι ότι γύρω από κάθε θέμα δημιουργούνται κοινωνικά δίκτυα. Τα δίκτυα αυτά περιλαμβάνουν συνεργάσιμους (άτομα που προσφέρουν νέες πληροφορίες χωρίς προκαταλήψεις) και τσαμπατζήδες (άτομα που θέλουν να χρησιμοποιούν την αξιοπιστία των αναρτώμενων από άλλους πληροφοριών για δικούς τους σκοπούς). Αν αυτοί οι δύο τύποι ανθρώπων ήταν οι μόνοι, ίσως να ήταν εύκολο να πιστέψει κανείς ότι η Wikipedia θα αποτύχαινε. Αλλά υπάρχει και ένας τρίτος τύπος: οι τιμωροί. Χιλιάδες αυτόκλητοι προστάτες ελέγχουν τη Wikipedia, διορθώνοντας κακόβουλες αναρτήσεις και αφήνοντας σημειώσεις στις σελίδες σχολιασμού των δραστών. Μπορεί ακόμα και να συνεργαστούν μεταξύ τους για να αποτρέψουν συγκεκριμένους χρήστες να κάνουν περισσότερες αλλαγές. Αυτό λοιπόν που βλέπουμε στο Διαδίκτυο είναι αυτό που ενδεχομένως γινόταν στο ξεκίνημα του ανθρώπινου πολιτισμού, όπως είδαμε στο Κεφάλαιο 7. Δεν συνεργαζόμαστε μεταξύ μας επειδή μια κυβέρνηση ή μια κεντρική εξουσία μας αναγκάζει να το κάνουμε. Αντιθέτως, η ικανότητά μας να συνυπάρχουμε αναδύεται αυθόρμητα από τις περιφερειακές πράξεις ατόμων που σχηματίζουν ομάδες με κοινή μοίρα και κοινό σκοπό…

…Τα κοινωνικά δίκτυα μπορούν να παρουσιάσουν ένα είδος νοημοσύνης που μεγεθύνει ή συμπληρώνει την ατομική νοημοσύνη, όπως μια αποικία μυρμηγκιών είναι «ευφυής», ακόμη και αν τα μυρμήγκια δεν είναι, ή όπως τα σμήνη των πουλιών καθορίζουν προς τα πού θα πετάξουν συνδυάζοντας τις επιθυμίες κάθε πουλιού. Τα κοινωνικά δίκτυα μπορούν να λαμβάνουν και να περιέχουν πληροφορίες που μεταδίδονται στον κόσμο και στον χρόνο (όπως κανόνες αξιοπιστίας, παραδόσεις αμοιβαιότητας, προφορικές διηγήσεις ή διαδικτυακά wiki), καθώς και να εκτελούν υπολογισμούς που συναθροίζουν εκατομμύρια αποφάσεις (όπως καθορίζοντας την αγοραία τιμή ενός προϊόντος ή επιλέγοντας τον καλύτερο υποψήφιο σε μια εκλογική αναμέτρηση). Και τα δίκτυα μπορούν να έχουν αυτά τα αποτελέσματα ανεξάρτητα από τη νοημοσύνη των μελών τους.

…Τα κοινωνικά δίκτυα επίσης διαθέτουν μνήμη της δομής τους (μένουν ανέπαφα, ακόμη και όταν οι άνθρωποι έρχονται και παρέρχονται) και της λειτουργίας τους (διατηρούν έναν πολιτισμό, ακόμη και όταν οι άνθρωποι έρχονται και παρέρχονται). Για παράδειγμα, συμμετέχοντας σε ένα δίκτυο ανθρώπων στο οποίο επικρατεί η εμπιστοσύνη, αυτή η εμπιστοσύνη σας ωφελεί και σας επηρεάζει. Σε πολλές περιπτώσεις, αυτό δεν σημαίνει απλώς ότι οι άνθρωποι που βρίσκονται στο δίκτυό σας δείχνουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη ή, ακόμη, ότι η δική τους εμπιστοσύνη, εμπνέει εμπιστοσύνη και σε εσάς. Αντίθετα το ίδιο το δίκτυο προωθεί αυτή την εμπιστοσύνη και αλλάζει τον τρόπο που συμπεριφέρονται τα άτομα.

Σαν έμβια όντα, τα δίκτυα μπορούν να αυτοαντιγράφονται στον χώρο και στον χρόνο. Σε αντίθεση με τους ενσώματους οργανισμούς, όμως, τα δίκτυα μπορούν, αν αποσυναρμολογηθούν, να επανασυναρμολογηθούν εξ αποστάσεως. Αν κάθε άτομο θυμάται με ποιον είναι συνδεδεμένο, μπορούμε να κόψουμε τις συνδέσεις, να τους μεταφέρουμε όλους από ένα μέρος σε κάποιο άλλο, και το δίκτυο να αναβιώσει. Η γνώση των κοινωνικών δεσμών μας σημαίνει ότι το δίκτυο μπορεί να αναδημιουργηθεί, παρόλο που κανένα μεμονωμένο άτομο δεν ξέρει πώς συνδέονται όλα τα μέλη του δικτύου.

Τα δίκτυα είναι αυτοαντιγραφόμενα και υπό την έννοια ότι διαρκούν περισσότερο από τα μέλη τους: Το δίκτυο μπορεί να παραμένει, ακόμη και όταν τα μέλη του αλλάζουν…

…Αυτές οι παρατηρήσεις τονίζουν μια άλλη ιδιότητα που θυμίζει οργανισμό: τα κοινωνικά δίκτυα μπορούν συχνά να αυτοαναδιατάσσονται. Έχουν την ικανότητα να πληρώνουν τα κενά τους με τον ίδιο τρόπο που επουλώνεται μια πληγή…»

Από το Σχολικό Σύμβουλο πληροφορικής Αναστάσιο Λαδιά

14 απαντήσεις μέχρι τώρα

Μαρ 01 2012

Οι νόμοι της απλότητας. Σχεδιασμός, τεχνολογία, επιχειρήσεις, ζωή

Συντάκτης: κάτω από Βιβλία

«ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΑΠΛΟΤΗΤΑΣ. ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ, ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ, ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ, ΖΩΗ»

John Maeda

Εκδόσεις Παπασωτηρίου

ΟΙ ΔΕΚΑ ΝΟΜΟΙ

ΜΕΙΩΣΗ: Ο απλούστερος τρόπος επίτευξης της απλότητας είναι μέσω λελογισμένης μείωσης.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ: Η οργάνωση κάνει ένα σύστημα πολλών να δείχνουν λιγότερα.

ΧΡΟΝΟΣ: Η εξοικονόμηση χρόνου δίνει την αίσθηση της απλότητας.

ΜΑΘΗΣΗ: Η γνώση κάνει τα πάντα απλούστερα.

ΔΙΑΦΟΡΕΣ: Η απλότητα χρειάζεται την πολυπλοκότητα και το αντίστροφο.

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ: Ό,τι βρίσκεται στην περιφέρεια της απλότητας δεν είναι, κατά κανένα τρόπο, περιφερειακό.

ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ: Τα πολλά συναισθήματα είναι καλύτερα από τα λίγα.

ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ: Εμπιστευόμαστε την απλότητα.

ΑΠΟΤΥΧΙΑ: Μερικά πράγματα είναι αδύνατο να γίνουν απλά.

Ο ΕΝΑΣ: Η απλότητα έχει να κάνει με την αφαίρεση του προφανούς και την πρόσθεση του εποικοδομητικού.

ΤΑ ΤΡΙΑ ΚΛΕΙΔΙΑ

ΑΠΟΣΤΑΣΗ Το περισσότερο δείχνει λιγότερο απλώς και μόνο μετακινώντας το πιο μακριά.

ΑΝΟΙΓΜΑ Το άνοιγμα απλοποιεί την πολυπλοκότητα.

ΕΝΕΡΓΕΙΑ Ελαχιστοποίηση της χρήσης, μεγιστοποίηση της απολαβής.

ΖΩΗ

Η τεχνολογία και η ζωή γίνονται πολύπλοκες μόνο εάν το επιτρέψουμε εμείς.

Όντας υποχρεωμένος να σχεδιάζω με το χέρι στη σχολή καλών τεχνών, και διαπιστώνοντας ότι κάθε τρεις και λίγο πήγαινα ασυναίσθητα να κάνω κλικ σ’ ένα ανύπαρκτο κουμπί UNDΟ για να διορθώσω κάποιο λάθος, άρχισα να αισθάνομαι ότι η τεχνολογία με διαμόρφωνε σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ ότι τη διαμόρφωνα εγώ. Περίπου τον ίδιο καιρό, ένας φίλος μου μίλησε για το στοχαστή Ivan Illich και τις απόψεις του σχετικά με το ότι η παρουσίαση των επαγγελμάτων έχει μειώσει τις ικανότητες του μέσου ανθρώπου. Ο ι δικηγόροι λύνουν προβλήματα μεταξύ ανθρώπων τα οποία στο παρελθόν λύναμε μόνοι μας, οι γιατροί θεραπεύουν ανθρώπους ενώ στο παρελθόν ξέραμε ποια φυτά του δάσους είχαν ιαματικές ιδιότητες. Από το έργο του Illich έμαθα το εξής: αν και η τεχνολογία είναι ένα καλόδεχτο μέσο επαύξησης δυνατοτήτων, μια γεννήτρια ικανών, μπορεί επίσης να γίνει ένας εξοργιστικός μηχανισμός εξάλειψης ικανοτήτων, μια γεννήτρια ανίκανων.

Επιτρέψτε μου να επικαλεστώ κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα από προσωπική εμπειρία. Θυμάμαι ότι κάποτε περίμενα αρκετές μέρες να μου παραδώσουν αναλώσιμα για τον εκτυπωτή ετικετών και δεν σκέφτηκα παρά μόνο την τελευταία στιγμή ότι μπορούσα να γράψω τις διευθύνσεις με το χέρι πάνω στους φακέλους. Ή, οποτεδήποτε συναντώ μια άγνωστη λέξη, η πρώτη μου παρόρμηση είναι να κατευθυνθώ στο dictionary.com. Αλλά μέχρι να ξυπνήσει ο υπολογιστής μου και να την πληκτρολογήσω, κάποιο μέλος της οικογένειας μου την έχει ήδη βρει φυλλομετρώντας ένα πραγματικό λεξικό. Έχω σταθεί μπροστά σε ακροατήρια εκατοντάδων ανθρώπων γεμάτος νευρικότητα για τις καθυστερήσεις στην επικοινωνία του υπολογιστή μου με τον προβολέα δεδομένων και τότε θυμάμαι ότι μπορώ να παρουσιάσω τις ιδέες μου εξίσου καλά, αν όχι καλύτερα, χωρίς το PowerPoint.

Βλέποντας το αναδρομικά, το γεγονός ότι η τεχνολογία μπορεί να μας καταστήσει ανίκανους δείχνει κωμικό … ή κωμικοτραγικό. Φορές‐φορές αναρωτιέμαι μήπως ο μοναδικός της στόχος είναι να μετατρέψει τα ανθρώπινα όντα σε cyborgs ολοκληρωτικό. εξαρτημένα από το Blackberry τους.

Καθημερινά, μερικοί από τους ευφυέστερους νέους ανθρώπους έρχονται να με δουν στο γραφείο μου στο ΜΙΤ. Αν και επισήμως είμαι καθηγητής τους, συχνά πιάνω τον εαυτό μου να γίνεται μαθητής τους. Για παράδειγμα, θυμάμαι την περίπτωση του Marc, ενός σπουδαστή που προσέφερε  εθελοντική εργασία σε καταφύγια ηλικιωμένων απόρων. Παρότι προέρχονταν από εύπορη οικογένεια και θα του ήταν ευκολότερο να στρέψει την πλάτη του στον κόσμο των μη‐προνομιούχων, ο Marc μου είπε ότι αισθανόταν ανέκαθεν την υποχρέωση να βοηθά τους έχοντες ανάγκη συνανθρώπους του. Μου είπε επίσης ότι για όσο καιρό δούλευε στο καταφύγιο είχε παρατηρήσει ότι κάθε τρόφιμος είχε ένα και μοναδικό ράφι δίπλα στο κρεβάτι του στο οποίο φύλαγε το σύνολο των υπαρχόντων του. Αυτή η κατάσταση τον έκανε να αναρωτηθεί “Ποια είναι εκείνα τα ελάχιστα πολύτιμα πράγματα που επιλέγεις να κρατήσεις στο τέλος της ζωής σου, όταν έχεις ήδη τόσο λίγα;». Ένα δαχτυλίδι, μια φωτογραφία ή κάποιο άλλο μικρό αναμνηστικό ήταν αυτό που έβρισκε σταθερά ως απάντηση. Εύστοχα, ο Marc κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι αναμνήσεις είναι το μόνο πράγμα που μετράει όταν φτάνεις στο τέλος.

Όταν ολόκληρη η ζωή σου καταλήγει να χωράει σ’ ένα και μόνο ράφι, ποιες αναμνήσεις θα φυλάξεις σαν θησαυρό; Η ζωή μπορεί να είναι πολύπλοκη, αλλά τελικά, στον απολογισμό, η ζωή είναι απλή αν πιστέψουμε τον Marc.

από τον Αναστάσιο Λαδιά, Σύμβουλο Πληροφορικής

14 απαντήσεις μέχρι τώρα

Φεβ 11 2012

Η Πληροφορία. Η ιστορία / η θεωρία / ο χείμαρρος


Η Πληροφορία. Η ιστορία / η θεωρία / ο χείμαρρος (James Gleick – Εκδ. Τραυλός – ISBN: 978‐960‐6640‐75‐9)

Ο James Gleick σπούδασε αγγλική φιλολογία και γλωσσολογία. Εργάστηκε ως επιστημονικός συντάκτης στην εφημερίδα The New York Times και δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Princeton. Ίδρυσε την εταιρία διαδικτυακών υπηρεσιών The Pipeline. Θεωρείται κορυφαίος χρονικογράφος της επιστήμης και της σύγχρονης τεχνολογίας. Στην Ελλάδα τον γνωρίσαμε με το πρώτο του βιβλίο «Χάος: η επιστήμη της μη γραμμικής δυναμικής» (εξαιρετικό!!!) που κυκλοφόρησε στις αρχές της δεκαετίας του ’90 από τις εκδόσεις «Κάτοπτρο».

Μερικά σύντομα αποσπάσματα από το βιβλίο:

Κάθε νέα τέτοια τεχνολογία στηρίζεται στους προγόνους της. Έτσι, ο Τόμας Χόμπς τον 17ο αιώνα, αντιστεκόταν στις υπερβολές της εποχής του: «Η επινόηση της τυπογραφίας, αν και ευφυής, δεν ήταν τόσο σπουδαία σε σύγκριση με την επινόηση των γραμμάτων». Ως ένα σημείο, είχε δίκιο. Κάθε νέο μέσο μεταμορφώνει τη φύση της ανθρώπινης σκέψης. Μακροπρόθεσμα, η Ιστορία είναι η εξέλιξη της πληροφορίας που συνειδητοποιεί τον εαυτό της… (σελ. 24)

Η Άντα Μπάυρον ανέφερε «τον ενθουσιασμό της για τη μηχανή» (του Μπάμπατζ). Συχνά το βλέμμα της στρεφόταν προς το εσωτερικό της σκέψης της. Της άρεσε να σκέφτεται για την ίδια τη σκέψη της… (σελ. 158)

Το μήνυμα έμοιαζε να είναι ένα φυσικό αντικείμενο. Αυτή ήταν πάντα η εικόνα, τώρα οι άνθρωποι έπρεπε συνειδητά να διαχωρίσουν την ιδέα του μηνύματος από το χαρτί στο οποίο ήταν γραμμένο… (σελ. 215)

Το σχήμα του Μορς λάμβανε ένα αλφάβητο ως αφετηρία και το τροποποιούσε, αντικαθιστώντας τα σύμβολα με νέα σύμβολα. Ήταν ένα μετα‐αλφάβητο… Αυτή η διαδικασία –η μεταφορά του νοήματος από ένα συμβολικό επίπεδο στο άλλο‐ είχε ήδη μια θέση στα μαθηματικά. Κατά κάποιον τρόπο, ήταν η ίδια η ουσία των μαθηματικών. Τώρα έγινε ένα οικείο κομμάτι της ανθρώπινης «εργαλειοθήκης». Αποκλειστικά χάρη στον τηλέγραφο… οι άνθρωποι είχαν εξοικειωθεί με την ιδέα των κωδίκων… Η κίνηση από το ένα συμβολικό επίπεδο στο άλλο, θα μπορούσε να ονομαστεί κωδικοποίηση… (σελ. 216)

Η πιο εκτεταμένη και σημαντική επιρροή που πρόκειται να έχει ο τηλέγραφος στην ανθρώπινη νόηση ίσως είναι εκείνη που πρόκειται τελικά να ασκήσει μέσω της επίδρασής του στη γλώσσα… Μέσω της αρχής που ο Δαρβίνος περιγράφει ως φυσική επιλογή, οι συντομότερες λέξεις αποκτούν πλεονέκτημα έναντι των μεγαλυτέρων, οι άμεσες μορφές έκφρασης αποκτούν πλεονέκτημα έναντι των έμμεσων, οι λέξεις με ακριβές νόημα αποκτούν πλεονέκτημα έναντι των διφορούμενων… (σελ. 235)

Και τότε ήρθε το αποκορύφωμα. Οι μηχανές του Τιούρινγκ, που είχαν αναχθεί σε έναν πεπερασμένο πίνακα καταστάσεων και σε ένα πεπερασμένο σύνολο στοιχείων εισόδου, μπορούσαν και οι ίδιες να αναπαριστώνται ως αριθμοί… Ο Τιούρινγκ κωδικοποιούσε τις μηχανές του όπως ακριβώς ο Γκέντελ είχε κωδικοποιήσει τη γλώσσα της συμβολικής λογικής. Με αυτόν τον τρόπο εξαλείφθηκε η διάκριση ανάμεσα στα δεδομένα και στις οδηγίες: τελικά, όλα ήταν αριθμοί… Τώρα η μηχανή του Τιούρινγκ επιχειρεί να εξετάσει κάθε αριθμό ώστε να διαπιστώσει αν αντιστοιχεί σε έναν υπολογίσιμο αλγόριθμο. Ορισμένοι θα αποδειχτούν υπολογίσιμοι. Ορισμένοι μπορεί να αποδειχθούν μη υπολογίσιμοι. Υπάρχει, όμως μια Τρίτη πιθανότητα: ορισμένοι αλγόριθμοι μπορεί να «αψηφήσουν» τον ανιχνευτή, κάνοντας τη μηχανή να προχωρεί συνεχώς, εκτελώντας τις αινιγματικές πράξεις της, χωρίς να φτάνει ποτέ σε κάποιο τέρμα, χωρίς προφανώς να επαναλαμβάνεται, αφήνοντας έτσι το λογικό παρατηρητή μονίμως στο σκοτάδι, να αναρωτιέται αν θα έφτανε ποτέ σε ένα τέρμα… (σελ. 296) Συνεχίστε να διαβάζετε »

14 απαντήσεις μέχρι τώρα

Ιαν 24 2012

το Παλίμψηστο του Αρχιμήδη

Συντάκτης: κάτω από Βιβλία

Στις 28 Οκτωβρίου του 1998, η Ελλάδα έχασε την ευκαιρία να αποκτήσει σε δημοπρασία στη Νέα Υόρκη τοΠαλίμψηστο του Αρχιμήδη – το αγόρασε ανώνυμος συλλέκτης για 2.000.000 δολάρια.
Αυτό που έχασε, δυστυχώς, η ελληνική Πολιτεία, το κέρδισε ευτυχώς η ανθρωπότητα. Το σημαντικότερο επιστημονικό χειρόγραφο που πουλήθηκε ποτέ σε δημοπρασία αποκαλύπτει 13 χρόνια αργότερα, χάρη στη σύγχρονη τεχνολογία και την αφοσίωση των ερευνητών ενός αμερικανικού μουσείου, τα μυστικά της μεγαλύτερης μαθηματικής ιδιοφυΐας του αρχαίου κόσμου.

«Lost and Found: The Secrets of Archimedes» είναι ο τίτλος της έκθεσης που εγκαινιάστηκε στις 16 Οκτωβρίου στο Μουσείο Τέχνης Walters της Βαλτιμόρης. Με φωτογραφίες, κείμενα και πολυμέσα, η έκθεση αφηγείται τη συναρπαστική περιπέτεια του σπάνιου χειρογράφου και το τεράστιο πρότζεκτ της συντήρησης, ψηφιακής επεξεργασίας και μελέτης του, που αποδεικνύει ότι ο Αρχιμήδης ανακάλυψε τα μαθηματικά του απείρου, τη μαθηματική φυσική και τη συνδυαστική – κλάδος των μαθηματικών που χρησιμοποιείται στην πληροφορική.

Το 1999, ο ανώνυμος συλλέκτης που απέκτησε το Παλίμψηστο το παραχώρησε στο Μουσείο Walters και μια ομάδα ερευνητών ξεκίνησε την προσπάθεια να διαβάσει το σβησμένα κείμενα στο παλαιότερο σωζόμενο αντίγραφο του αρχαίου Έλληνα μαθηματικού, φυσικού, εφευρέτη, μηχανικού και αστρονόμου, που κρύβει πίσω του μία απίστευτη περιπέτεια: το 10ο αιώνα, στην Κωνσταντινούπολη, ένας ανώνυμος γραφέας αντέγραψε πραγματεία του Αρχιμήδη πάνω σε περγαμηνή, κρατώντας τα ελληνικά του πρωτοτύπου. Το 13ο αιώνα, ένας μοναχός έσβησε το κείμενο του Αρχιμήδη, έκοψε τις σελίδες, περιέστρεψε τα φύλλα κατά 90 μοίρες και τα δίπλωσε στη μέση. Η περγαμηνή στη συνέχεια «ανακυκλώθηκε» μαζί με περγαμηνές από άλλα βιβλία, για να δημιουργηθεί ένα προσευχητάριο (το αποτέλεσμα της διαδικασίας αυτής ονομάζεται παλίμψηστο).


Όταν το Μουσείο Walters παρέλαβε το χειρόγραφο, πολλοί πίστευαν ότι δεν μπορούσε να ανακτηθεί τίποτε από αυτό. «Ήταν σε φρικτή κατάσταση, έχοντας το βάρος των χιλίων χρόνων του, των μετακινήσεων και της κακής χρήσης», δήλωσε ο διευθυντής του πρότζεκτ «Αρχιμήδης» και επιμελητής χειρογράφων και σπάνιων βιβλίων του Walters, Γουίλ Νόελ.

Τέσσερα χρόνια χρειάστηκαν οι συντηρητές για να διαλύσουν το βιβλίο, λόγω της εύθραυστης κατάστασης της περγαμηνής, που είχε καταστραφεί από μούχλα, ενώ κάποια σημεία είχαν σκεπαστεί με σύγχρονη συνθετική κόλλα! «Κατέγραψα τα πάντα και έσωσα ακόμη και τα πιο μικροσκοπικά κομμάτια του χειρογράφου, φλούδες χρώματος, νήματα, σταθεροποίησα τη μελάνη με ζελατίνη, έκανα αμέτρητες επιδιορθώσεις με γιαπωνέζικο χαρτί», εξηγεί η Αμπιγκέιλ Κουάντ, επικεφαλής του τμήματος συντήρησης χειρογράφων του αμερικανικού μουσείου.

Το 2000, μια ομάδα ερευνητών άρχισε την ανάκτηση των σβησμένων κειμένων. Χρησιμοποίησαν τεχνικές απεικόνισης σε διαφορετικά μήκη κύματος του υπέρυθρου, ορατού και υπεριώδους φωτός (πολυφασματική απεικόνιση). Χάρη σε διαφορετικές μεθόδους ψηφιακής επεξεργασίας, το κείμενο αποκαλύφθηκε στα μάτια των ερευνητών με τρόπο που κανείς δεν το είχε δει για χίλια χρόνια. Ένα μέρος του βιβλίου που είχε σκεπαστεί με ρύπους διαβάστηκε με ακτίνες Χ στο εργαστήριο Stanford Synchrotron Radiation Lightsource (SSRL).

Το απόλυτο άπειρο

Ο Αρχιμήδης, στην πραγματεία του «Περί μεθόδου των θεωρημάτων μηχανικής» ασχολείται με την έννοια του απόλυτου απείρου και το Παλίμψηστο περιέχει το μόνο σωζόμενο αντίγραφο του σημαντικού συγγράμματος. Ο αρχαίος Ελληνας μαθηματικός ισχυρίζεται ότι δύο διαφορετικά σύνολα γραμμών είναι ίσα σε πλήθος, αν και είναι σαφώς κατανοητό ότι είναι άπειρα. Η προσέγγιση αυτή είναι όμοια με έργα του 16ου και του 17ου αιώνα, που οδήγησαν στην επινόηση του λογισμού.

Το  Στομάχιον


Το Στομάχιον (ΟΣΤΟΜΑΧΙΟΝ = μάχη με οστά) ένα από τα αρχαιότερα ελληνικά παιχνίδια

Επίσης, μόνο στο Παλίμψηστο βρέθηκε το «Στομάχιον» του Αρχιμήδη, η αρχαιότερη πραγματεία περί συνδυαστικής. Θεωρείται ότι ο Αρχιμήδης προσπαθούσε να ανακαλύψει με πόσους τρόπους θα μπορούσε να ανασυνδυάζει 14 τμήματα και να κάνει ένα τέλειο τετράγωνο. Η απάντηση είναι: 17.152 συνδυασμούς. Η συνδυαστική θεωρείται ζωτικής σημασίας στην πληροφορική.

Εκτός από τα έργα του Αρχιμήδη, στο Παλίμψηστο βρέθηκαν επίσης κρυμμένα ένα σχόλιο πάνω στις «Κατηγορίες» του Αριστοτέλη, καθώς και κείμενα του Υπερείδη, Αθηναίου ρήτορα του «χρυσού αιώνα».

Όταν το Παλίμψηστο οδηγήθηκε στο SSRL, αποκαλύφθηκε στην πρώτη σελίδα και η ταυτότητα του γραφέα , που έσβησε τα γραπτά του Αρχιμήδη. Το όνομά του ήταν Ιωάννης Μύρωνας και τελείωσε τη μεταγραφή των προσευχών στις 14 Απριλίου 1229, στην Ιερουσαλήμ !

Είναι απίστευτη η εξέλιξη της Τεχνολογίας !


Πηγή: Χ. Νάνου,  Εφημερίδα Αγγελιοφόρος
Πηγή εικόνων: Εφημερίδα Αγγελιοφόρος

14 απαντήσεις μέχρι τώρα

Δεκ 05 2011

τι μάθαμε από 5 εκατομμύρια βιβλία

Συντάκτης: κάτω από Βιβλία

Παίξατε ποτέ με τον “προβολέα ν-ακολουθιών” (n-gram viewer) της Google? Είναι ένα εθιστικό εργαλείο που σου επιτρέπει να ψάχνεις για λέξεις και ιδέες σε μία βάση δεδομένων 5 εκατομμυρίων βιβλίων ανά τους αιώνες. Ο Έρεζ Λίμπερμαν Έιντεν και ο Ζαν-Μπατίστ Μισέλ δείχνουν πώς δουλεύει και παρουσιάζουν μερικά εκπληκτικά πράγματα που μπορούμε να μάθουμε από 500 δις λέξεις.


14 απαντήσεις μέχρι τώρα

Σεπ 14 2011

Άτλας της παγκόσμιας ανάπτυξης

14 απαντήσεις μέχρι τώρα

Σεπ 13 2011

καληνύχτα, κύριε Γουτεμβέργιε

Συντάκτης: κάτω από Βιβλία

«Οι λογικοί άνθρωποι προσαρμόζονται στον κόσμο γύρω τους. Οι παράλογοι προσπαθούν να προσαρμόσουν γύρω τους τον κόσμο, γι’ αυτό όλη η πρόοδος εξαρτάται από τους παράλογους ανθρώπους».

Ο Μάικλ Χαρτ δεν έβαζε τον εαυτό του στην κατηγορία των λογικών, των μετρημένων ανθρώπων. Το 1971 ξεκίνησε ένα έργο που είχε σκοπό να δώσει στους ανθρώπους όσο το δυνατόν περισσότερη γνώση. Δωρεάν. Το «Πρόγραμμα Γουτεμβέργιος» πέρασε από όλες τις περιόδους των υπολογιστών για να φτάσει σήμερα να αποτελεί μια ψηφιακή βιβλιοθήκη με περισσότερα από 36.000 ηλεκτρονικά βιβλία, διαθέσιμα σε όλους. Δωρεάν (το είπαμε αυτό;).

Το έργο του Χαρτ, που άφησε το μάταιο τούτο κόσμο στις 6 Σεπτεμβρίου, σε ηλικία 64 ετών, αναγνωρίζεται σήμερα ως πρωτοποριακό. Για να μην λέμε πολλά, ο Χαρτ άνοιξε το δρόμο για τις σημερινές υπηρεσίες ψηφιακών βιβλίων, στην πορεία αυτή όμως χρειάστηκε να προσαρμοστεί στους αυστηρούς νόμους περί πνευματικής ιδιοκτησίας.

Σήμερα ο «Γουτεμβέργιος» λειτουργεί κατά βάση στις ΗΠΑ, ακολουθώντας τη σχετική νομοθεσία της χώρας. Παρόμοια προγράμματα λειτουργούν στην Ε.Ε. και την Αυστραλία, τα οποία όμως δεν σχετίζονται ευθέως με το ίδρυμα που λειτουργεί την αμερικανική υπηρεσία.

Η λειτουργία του ιδρύματος και της διαδικτυακής υπηρεσίας του «Γουτεμβέργιου» θα συνεχιστεί από τους συνεργάτες του Χαρτ και αν μέχρι σήμερα δεν έχετε επισκεφθεί τις σελίδες του μπορείτε να το κάνετε πληκτρολογώντας τη διεύθυνση http://www.gutenberg.org.

Ελευθεροτυπία

14 απαντήσεις μέχρι τώρα

Σεπ 07 2011

τα σχολικά βιβλία ψηφιακά

http://digitalschool-admin.minedu.gov.gr/modules/auth/listfaculte.php

ebook με τα βιβλία του Λυκείου

14 απαντήσεις μέχρι τώρα

Ιούλ 26 2011

“Book”: αυτή την εφεύρεση την ξέρετε;

Συντάκτης: κάτω από Βιβλία

14 απαντήσεις μέχρι τώρα

Μαρ 25 2011

η Google κυκλοφορεί το πρώτο διαδικτυακό περιοδικό

Συντάκτης: κάτω από Βιβλία

Mε τίτλο Think Quaterly η Google μπαίνει στο χώρο και των διαδικτυακών εκδόσεων και κυκλοφορεί το πρώτο τεύχος του δικού της διαδικτυακού περιοδικού.

Μέσα από τις 68 σελίδες του, επιχειρεί να δώσει λύσεις και απαντήσεις σχετικά με την ανταλλαγή τεράστιου όγκου δεδομένων και πώς οι χρήστες μπορούν να επικοινωνούν πιο εύκολα.

14 απαντήσεις μέχρι τώρα

Ιαν 29 2011

«Κερκυραϊκά» του Θουκυδίδη

Aγαπητοί συνάδελφοι,
Σας στέλνω το ηλεκτρονικό μου βιβλίο  «Κερκυραϊκά» του Θουκυδίδη είναι γραμμένο σε μορφή PDF. Υπάρχουν δύο αρχεία:
α)  «Εκτύπωση βιβλίου»  που ο  συνάδελφος – καθηγητής  μπορεί να εκτυπώσει ό,τι θέλει από το βιβλίο δίχως τις απαντήσεις των ασκήσεων.  β) «e-τάξη» για να χρησιμοποιηθεί σε Η/Υ και διαδραστικό πίνακα. Σ’ αυτό υπάρχουν επιπλέον και οι απαντήσεις των ασκήσεων.
Είμαι στη διάθεσή σας για ό,τι θελήσετε.
Με εκτίμηση
Θ.Α.  Αμελίδης
Φιλόλογος –  συγγραφέας

14 απαντήσεις μέχρι τώρα

Δεκ 19 2010

σύγχρονες διδακτικές προσεγγίσεις για την ανάπτυξη κριτικής – δημιουργικής σκέψης

Συντάκτης: κάτω από Βιβλία,Διδακτική

το βιβλίο στον Οργανισμό ΕΠιμόρφωσης ΕΚπαιδευτικών

14 απαντήσεις μέχρι τώρα

Δεκ 19 2010

η ιστορία του βιβλίου

Συντάκτης: κάτω από Βιβλία

14 απαντήσεις μέχρι τώρα

Νοέ 19 2010

Europeana η ψηφιακή βιβλιοθήκη της Ευρώπης

Μέσω της Europeana, της ψηφιακής βιβλιοθήκης της Ευρώπης, όλοι μπορούν να έχουν πρόσβαση σε πάνω από 14 εκατομμύρια ψηφιοποιημένα βιβλία, χάρτες, φωτογραφίες, πίνακες ζωγραφικής και αποσπάσματα από κινηματογραφικές ταινίες και μουσικά κομμάτια προερχόμενα από πολιτιστικά ιδρύματα ανά την Ευρώπη.

Η Europeana, που εγκαινιάστηκε το 2008 με δύο εκατομμύρια αντικείμενα, έχει ήδη υπερβεί τον αρχικό στόχο του 2010 που ήταν 10 εκατομμύρια αντικείμενα. Σήμερα, η Επιτροπή Σοφών (απαρτιζόμενη από τους Maurice Lévy, Elisabeth Niggemann, και Jacques de Decker), την οποία συνέστησε η Επιτροπή για να διερευνήσει τρόπους διαδικτυακής διάθεσης της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ευρώπης (IP/10/456), παρουσιάζει τα αποτελέσματα των εργασιών της στο Συμβούλιο των Υπουργών Πολιτισμού και στην Επιτροπή Πολιτισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Η έκθεση της Επιτροπής Σοφών προβλέπεται να δημοσιευθεί στις αρχές 2011.

Η αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Neelie Kroes, αρμόδια για το Ψηφιακό Θεματολόγιο, έκανε την εξής δήλωση: «Η Europeana αποτελεί υπέροχο παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η συνεργασία σε ευρωπαϊκό επίπεδο μπορεί να εμπλουτίσει τις ζωές όλων μας. Τα 14 εκατομμύρια έργα που διατίθενται διαδικτυακά αποτελούν πολύ καλά νέα για όλους τους χρήστες του διαδικτύου, οι οποίοι θέλουν να έχουν πρόσβαση στο πολιτιστικό υλικό που υπάρχει στις βιβλιοθήκες, τα μουσεία και τα αρχεία της Ευρώπης. Η Europeana θα μπορούσε όμως να είναι ακόμη καλύτερη αν περισσότερα πολιτιστικά ιδρύματα ψηφιοποιούσαν τις συλλογές τους και τις καθιστούσαν προσβάσιμες μέσω αυτής της ευρωπαϊκής πύλης. Πιστεύω ότι η Επιτροπή Σοφών θα μας υποβάλλει σύντομα φιλόδοξες συστάσεις για την επιτάχυνση της εν λόγω διαδικασίας.»

Η Europeana εγκαινιάστηκε ως πρωτότυπο τον Νοέμβριο 2008 υπό μορφή ευρωπαϊκής πύλης που επιτρέπει στους χρήστες του διαδικτύου να διερευνήσουν και να έχουν άμεση πρόσβαση σε ψηφιοποιημένα βιβλία, χάρτες, πίνακες ζωγραφικής, εφημερίδες, φωτογραφίες, κομμάτια από ταινίες και κάθε είδους οπτικοακουστικά έγραφα από τα πολιτιστικά ιδρύματα της Ευρώπης. Πάνω από 14 εκατ. από τα εν λόγω αντικείμενα, μαζί με αποσπάσματα από μουσικά έργα, διατίθενται σήμερα μέσω της διεύθυνσης www.Europeana.eu, πολύ περισσότερα από τον αρχικό στόχο των 10 εκατ. έργων που είχε θέσει η Επιτροπή για το 2010.

Τα νέα αντικείμενα που προστέθηκαν εφέτος περιλαμβάνουν μία βουλγαρική χειρόγραφη περγαμηνή του 1221 που μαρτυρεί την ιστορία της βουλγαρικής γλώσσας· το «Catechismusa prasty szadei», το πρώτο λιθουανικό βιβλίο, που δημοσιεύθηκε το 1547· ένα αντίγραφο του βιβλίου του Αριστοτέλη «Τέχνη Ρητορική» του 1588 σε αρχαία ελληνικά και λατινικά· ζωγραφικούς πίνακες από τον ολλανδό ζωγράφο του 17ου αιώνα Jan Steen· τα άπαντα των γερμανών συγγραφέων Γκαίτε και Σίλερ· κινηματογραφικές σκηνές του 1907 από τον εορτασμό της ημέρας του συντάγματος στη Δανία· και μια σειρά φωτογραφιών, πριν από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, της μονής Glendalough στην Ιρλανδία (περισσότερα παραδείγματα υπάρχουν στο MEMO/10/586). Συνεχίστε να διαβάζετε »

14 απαντήσεις μέχρι τώρα

Σεπ 14 2010

όλες οι Ελληνικές βιβλιοθήκες σε ένα χάρτη!

Συντάκτης: κάτω από Βιβλία

Όλες οι Ελληνικές Βιβλιοθήκες σε ένα χάρτη!

14 απαντήσεις μέχρι τώρα

Μάι 12 2010

ένα εκατομμύριο online βιβλία διαθέσιμα δωρεάν για τυφλούς και δυσλεξικούς

Ο αριθμός των ηλεκτρονικών βιβλίων αυξάνεται συνεχώς, αλλά οι τίτλοι που είναι διαθέσιμοι σε ανθρώπους τυφλούς ή δυσλεξικούς, είναι ακόμα πολύ λίγοι. Μια νέα υπηρεσία, που ανακοίνωσε ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός Internet Archive, πρωτοπόρος στην ψηφιοποίηση βιβλίων διαθέσιμων στον καθένα, φιλοδοξεί να αλλάξει αυτή την κατάσταση.

 Ο οργανισμός, που εδρεύει στο Σαν Φρανσίσκο, σύμφωνα με τα ξένα πρακτορεία, προσέλαβε εκατοντάδες άτομα με στόχο να «σκανάρει» σε πρώτη φάση 1 εκατομμύριο βιβλία που πλέον θα είναι διαθέσιμα, σε ψηφιακή μορφή, στα άτομα με ειδικές ανάγκες.

 

Η πρωτοβουλία θα χρηματοδοτηθεί από φιλανθρωπικά ιδρύματα, βιβλιοθήκες, επιχειρήσεις και την αμερικανική κυβέρνηση. Σε επόμενη φάση, θα υπάρξει η ψηφιοποίηση ακόμα περισσότερων ηλεκτρονικών βιβλίων για άτομα με προβλήματα όρασης.

 

Οι τίτλοι των βιβλίων θα είναι διαφόρων ειδών, από μυθιστορήματα μέχρι εκπαιδευτικά.

 

Το Internet Archive ξεκίνησε ήδη να ψηφιοποιεί μια μεγάλη ποικιλία βιβλίων σε πολλές γλώσσες, ώστε να μπορούν στη συνέχεια να αναγνωστούν από το ειδικό λογισμικό και τις συσκευές που χρησιμοποιούν οι τυφλοί και μετατρέπουν τις γραπτές σελίδες σε λόγο, προκειμένου να ακούνε τα βιβλία αντί να τα διαβάζουν.

Συνεχίστε να διαβάζετε »

14 απαντήσεις μέχρι τώρα

Απρ 17 2010

πως να μάθετε χωρίς αμοιβή

open.jpg Η δωρεάν συλλογή μαθημάτων περιλαμβάνει 243 μαθήματα από 25 κορυφαία πανεπιστήμια, συνολικής διάρκειας 6.000 ωρών (οι μισές σε video).

Περισσότερα ελεύθερα εκπαιδευτικά μέσα (βιβλία ηλεκτρονικά και ηχητικά, μαθήματα ξένων γλωσσών, ταινίες, smart youtube) μπορείτε να αναζητήσετε στη σχετική μπάρα.

14 απαντήσεις μέχρι τώρα

Μαρ 28 2010

έξι μυστικά για πιο έξυπνα παιδιά

Συντάκτης: κάτω από Βιβλία,Βιολογία

Επικρατεί γενικώς η αντίληψη ότι οι μεγαλοφυΐες γεννιούνται, δεν γίνονται, και ότι το ταλέντο είναι χάρισμα εκ φύσεως που δεν διδάσκεται γιατί είναι συνυφασμένο με τα γονίδιά μας. Να όμως που ένας αμερικανός γενετιστής, ο Ντέιβιντ Σενκ, έρχεται να τα ανατρέψει όλα αυτά με το βιβλίο του «The Genius in all of us» (H μεγαλοφυΐα μέσα μας).

Ο δρ Σενκ πιστεύει ότι έχουμε υπερτιμήσει τη γενετική προδιάθεση για τα μεγάλα επιτεύγματα. Κανένας άνθρωπος δεν είναι εκ γενετής «πτωχός τω πνεύματι» και η μετριότητα δεν αποτελεί αμετάκλητη καταδίκη, λέει. Διότι, όπως άλλωστε προκύπτει από τη σύγκριση με τις μελέτες του καναδού καθηγητή Κοινωνικής Ψυχολογίας Μάλκολμ Γκλάντγουελ, το DΝΑ δεν αποτελεί στατικό αποτύπωμα, αλλά επηρεάζεται και από παράγοντες εξωγενείς.

Με απλά λόγια, υπάρχει αιτιώδης σχέση ανάμεσα στο συγγενές και στο επίκτητο, που βρίσκονται σε μια συνεχή αλληλουχία και αλληλεπίδραση, ανάλογα με το περιβάλλον. Οι εμπειρίες αφήνουν το αποτύπωμά τους στο γονιδίωμα κάθε ανθρώπου και μεταφέρονται στα παιδιά του, αλλά αυτό δεν έχει σε τίποτα να κάνει με τον δείκτη νοημοσύνης.

Ο Ντέιβιντ Σενκ ισχυρίζεται ότι ελέγχοντας τις επιδράσεις του περιβάλλοντος μπορούμε να ξεπεράσουμε τα όρια που πιστεύουμε ότι μας έχει θέσει η φύση. Φέρνει για παράδειγμα το μουσικό ταλέντο: «Πολλοί πιστεύουν ότι δεν είναι προικισμένοι με μουσικό αφτί, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει κλίση στη μουσική».

Συμπέρασμα: οι ειδικές ικανότητες είναι επίκτητες και η ιδιοφυΐα διδάσκεται. Παράδειγμα, οι κενυάτες δρομείς, που θεωρούνται ασυναγώνιστοι στον μαραθώνιο. Τους έχει προικίσει η φύση με ειδικά γονίδια; Κάθε άλλο, η ανάγκη τους έκανε να τρέχουν τόσο καλά. Στην Κένυα πολλά παιδιά από την ηλικία των επτά ετών είναι αναγκασμένα να τρέχουν 8 ως 10 χιλιόμετρα κάθε μέρα για να πάνε στο σχολείο.

Πέρα όμως από τις ειδικές συνθήκες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη δεξιοτήτων, υπάρχουν και έξι γενικοί παράγοντες οι οποίοι θα μπορούσαν να θεωρηθούν «συνταγή της ευφυΐας», καθώς ενισχύουν τη νοημοσύνη και οξύνουν το νου:

1.

Ο θηλασμός. Το μητρικό γάλα αποτελεί βασική τροφή του εγκεφάλου και η σημασία του είναι τεράστια σε διάφορες εκφάνσεις της ζωής του μωρού. Δανοί ερευνητές ανακάλυψαν ότι ο θηλασμός κάνει τα μωρά όχι μόνον υγιέστερα, αλλά και πιο έξυπνα: μωρά που θήλασαν για εννέα μήνες είχαν υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης ως ενήλικοι.

Συνεχίστε να διαβάζετε »

14 απαντήσεις μέχρι τώρα

Επόμενα »