Εορτή των Τριών Ιεραρχών η 30η Ιανουαρίου και ο κόσμος της εκπαίδευσης τιμά τους τρεις προστάτες των Γραμμάτων:το Βασίλειο τον Μέγα, τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο και το Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό.
Για τη σοφία τους, για την αγάπη τους στα γράμματα και τη χριστιανική τους ζωή, η Ορθόδοξη Εκκλησία τους ονόμασε αγίους και…. τους γιορτάζουμε τον καθένα ξεχωριστά. Αλλά επειδή υπήρξε διαφωνία μεταξύ των χριστιανών για το ποιος από τους τρεις προσέφερε τα περισσότερα, η εκκλησία μας αποφάσισε και καθιέρωσε να υπάρχει και για τους τρεις μια κοινή γιορτή στις 30 Ιανουαρίου κάθε έτους.
Το σχολείο μας τίμησε την εορτή με εκκλησιασμό αντιπροσωπίας μαθητών, εκπαιδευτικών και μελών του Δ.Σ του Συλλόγου Γονέων στον Άγιο Ανδρέα όπου τελέστηκε και η Αρτοκλασία προσφορά του Συλλόγου Γονέων.
Στην επιστροφή στο σχολείο κόψαμε και δοκιμάσαμε τον ευλογημένο άρτο.
Χρόνια πολλά και καλά σε μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς. Η ζωή των τριών Δασκάλων της Πίστης μας να είναι φωτεινός σηματοδότης και να καθοδηγεί τα βήματά μας!
Και δυο λόγια για τους τρεις Ιεράρχες
Ο Άγιος Βασίλειος ήταν επίσκοπος στην Καισαρεία της Μικράς Ασίας και θεωρείται Πατέρας της Εκκλησίας και ένας από τους μεγαλύτερους θεολόγους της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο Μέγας Βασίλειος σπούδασε στην Αθήνα και θεωρούσε πολύ σημαντική τη μελέτη των αρχαίων συγγραφέων και της ελληνικής φιλοσοφίας. Η συμβολή του στην ανάπτυξη των γραμμάτων και της φιλανθρωπίας τον ανέδειξαν σαν μια από τις μεγαλύτερες μορφές της Χριστιανικής παράδοσης.
Για τον Ιωάννη το Χρυσόστομο λένε μεταφορικά πως η γλώσσα του «έσταζε μέλι» καθώς υπήρξε σπουδαίος ρήτορας. Ήταν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και αφιέρωσε τη ζωή στη βοήθεια των φτωχών και των καταφρονεμένων ανθρώπων. Σύμφωνα με ιστορικές πηγές τα σισίτεια που οργάνωσε έτρεφαν 7.000 ανθρώπους την ημέρα ενώ ο ίδιος ζούσε ασκητική ζωή με λίγο νερό και λίγο ψωμί και δεν παρέλειπε να καταδικάζει τους παπάδες εκείνους που εκμεταλλεύονταν τον κόσμο και πλούτιζαν από την ιδιότητά τους. Είναι σημαντικό ακόμα να αναφέρουμε ότι ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος έκανε τόσο σκληρή κριτική στους Αυτοκράτορες του Βυζαντίου, για την σπάταλη ζωή και τις αδικίες τους προς το λαό που τελικά αυτοί τον κυνήγησαν και τον εξόρισαν.
Για τον Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό να πούμε ότι ήταν γνωστός και με το προσωνύμιο «θεολόγος». Ο Γρηγόριος έγινε Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης τον 4ο αιώνα δηλαδή πριν από 1600 τόσα χρόνια, ήταν φίλος του Μεγάλου Βασιλείου, είχε σπουδάσει και αυτός στην Αθήνα τους αρχαίους φιλοσόφους και αγαπούσε τα γράμματα και τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό. Εκτός από εξαιρετικός θεολόγος όμως ο Γρηγόριος, υπήρξε και πολύ καλός ποιητής, αφού έγραψε αρκετά ποίηματα με θεολογικό και ηθικό περιεχόμενο.
